Patrycja Gorzędowska, oligofrenopedagogika I

rok

Środki masowego przekazu [mass media] -
urządzenia, instytucje, za pomocą których kieruje się
pewne treści do bardzo licznej i zróżnicowanej
publiczności. [encyklopedia PWN]

Mass Media

Docierają do szerokiej

publiczności – są

„masowe”

Środki/technologie, które

przekazują informacje za

pomocą znaków

wizualnych lub

werbalnych

- komputerowe [internet, gry komputerowe,
portale społecznościowe];

- telewizyjne [filmy, reklamy, programy
informacyjne/edukacyjne, talk show];

- prasa [informacyjna, specjalistyczna,
rozrywkowa];

- plakaty, banery, reklamy;

- radio [informacje, słuchowiska, muzyka];

- kino;

- teatr;

- muzyka [koncerty];

-Wszelkie materiały drukowane i obrazowe;

- modele;

- przezrocza;

- foliogramy;

- nagrania magnetofonowe;

- programy telewizyjne;

- audycje radiowe;

- programy video;

- programy komputerowe;

- programy multimedialne;

- zasoby internetu;

Do funkcji poznawczo–kształcących zaliczamy
następujące funkcje:
- aktywizująca - połączenie słowa z obrazem umożliwia
przedstawienie rzeczywistości wzbogaconej ujęciem
symbolicznym i strukturalnym. Aktywizacja uczniów
obejmuje sfery: motoryczną i intelektualną;
- informacyjna – przekazuje określone treści
nauczania;
- poznawcza – umożliwia poznanie pośrednie;
- wdrożeniowa – pozwala na prezentację i wielokrotne
odtwarzanie czynności praktycznych;
- instruktażowa – wykorzystanie środków
dydaktycznych umożliwia formułowanie problemów,
tworzenie uogólnień, struktur;
- utrwalająca – umożliwia powrót do omawianej
problematyki i ponowna analizę problemu;
- kontrolna – umożliwia sprawdzenie zarówno
teoretycznej jak i praktycznej wiedzy ucznia w sytuacji
problemowej;

Do funkcji emocjonalno-motywacyjnych zaliczamy
funkcje:
- motywacyjną – treści eksponowane przez środki
dydaktyczne charakteryzuje konkretyzm,
autentyczność, budzą one zainteresowanie i
ciekawość, które motywują do poszukiwań
rozwiązań problemów;
- estetyczną – kształtowanie postaw i poglądów
uczniów;

Dziecko nie ma umiejętności wartościowania różnych
zachowań. Naturalnym jest powielanie wzorców
widzianych nie tylko w domu, czy wśród kolegów, ale i
w telewizji/prasie. Bardzo ważna jest więc

selekcja

treści,

które odbiera nasz podopieczny.

- nie wszystkie bajki mają pozytywny wpływ na rozwój
dziecka;

- mamy prawo ingerować w środowisko, w którym
wzrasta nasz podopieczny i korygować wszelkie
nieprawidłowości;

- szereg blokad i programów ochronnych na
komputerach;

- kody numerowe w telewizorach;

- znalezienie ciekawego zamiennika;

- nie traktować telewizora/komputera jako „nianię”;

- wytłumaczenie dlaczego programy są
nieodpowiednie;

- wspólne oglądanie – wytworzenie „tradycji”;

- wprowadzenie jasnych zasad;

- nie traktować komputera/telewizora jako nagrody!

Agresywne dźwięki, migotający ekran powodują rozstrój
systemu nerwowego i silnie zaburzają prawidłowy rozwój
młodych widzów. Drastyczne treści programów
telewizyjnych wzmagają napięcie nerwowe zaburzające
poczucie bezpieczeństwa. Bierna obserwacja potęguje ten
stan, nieprawidłowo dojrzewają uczucia społeczne.

Ciekawostka:
Naukowcy amerykańscy obliczyli, że aby obejrzeć na żywo
tyle aktów przemocy, ile dziecko ogląda między siódmym
a ósmym rokiem życia, trzeba by było być w środowisku
przestępczym przez 580 lat.

Pozytywy:
-Dowartościowuje dzieci i młodzież,
-Daje poczucie uczestnictwa w tym co się dzieje w
kraju i na świecie
-Oglądanie odpowiednich programów może
prowadzić do wzrostu pozytywnych zachowań
-Poszerzają zakres wiedzy
Negatywy:
- znieczulica na losy innych
-Przemoc (programy nacechowane przemocą:)
-Erotyka (już u maluchów powodują ekscytację
seksualną)
-Łamanie wszelkiego TABU (programy typu reality
show)
-Manipulacja poprzez reklamę

POZYTYWY:
- Wspomagają naukę czytania, pisania i liczenia
- Rozwija logiczne myślenie
- Rozwija twórczość
 NEGATYWY:
 Typowym przykładem skrótu SMS są czasopisma
młodzieżowe takie jak: „Bravo”, „Bravo Girl”,
„Popcorn”. Są one łatwe w odbiorze, propagują
hedonistyczne wzory zachowań i kulturę masową. 
Nie prowokują do pracy nad sobą, podpowiadają,
że czytelnik ma prawo robić to co chce.