Ostre i przewlekłe 

zatrucie ołowiem

 

 

Ostre zatrucie ołowiem 

Przewlekłe zatrucie 

ołowiem

Diagnostyka

Leczenie

 

 

Podzał ostrych zatruć 

ołowiem

 



Związkami nieorganicznymi ołowiu



Związkami organicznymi ołowiu

 

 

Zatrucie  ostre związkami 

nieorganicznymi



Pieczenie w ustach



Wymioty



Kolka jelitowa



Krwiomocz



Proteinuria



Uszkodzenie OUN

 

 

Zatrucie ostre związkami 

organicznymi



Wymioty



Drętwienie języka i kończyn



Drgawki



Wzmożenie odruchów



Zwolnienie czynności serca

 

 

Zatrucie przewlekłe 

ołowiem

Objawy ze strony:  

Ośrodkowego i obwodowego 
układu nerwowego
Nerek
Układu sercowo-naczyniowego
Wątroby
Niedokrwistość
Układu rozrodczego                         
  

 

 

Układ nerwowy



Kumulacja ołowiu powoduje 

zaburzenia przewodnictwa



Objaw opadania ręki



Stany otępienia



Drażliwosć



Drżenie mięśniowe



Zaburzenia pamieci i koncetracji

 

 

Nerki

Objawy przewlekłej nefropatii:

Aminoacyduria

Hipofosfatemia

Hiperfosfaturia

Glikozuria

Wydzielania koproporfiryn z moczem

 

 

Układ sercowo-naczyniowy

Obniżenie stężenia 

ołowiu 

koreluje z obniżeniem

 rozkurczowego cisnienia

krwi

 

 

Inne objawy 



Wzrost transaminaz 



Niedokrwistość ołowicza



Spadek popędu płciowego



Niepłodność 

 

 

Badanie laboratoryjne



Podwyższone stężenie prekursorów 
hemu w moczu i surowicy



Spadek ilości hemoglobiny w surowicy



Wzrost wolnych protoporfiryn w krwince



Niedokrwistość ołowicza



Rąbek ołowiczy u dzieci



Wzrost stężenia kreatyniny w surowicy



Spadek kirensu kreatyniny

 

 

Leczenie



Zapobieganie dalszej ekspozycji na ołów



Zastosowanie związków chelatujących



Wersenian wapniowo-dwusodowy (CaEDTA)



Dimerkaptol



Penicylaminy



Succimer

 

 

Dziękujemy za uwagę