Migracje ludności
Migracja - przemieszczanie się ludności
mające na celu zmianę miejsca pobytu.
Przemieszczanie się ludności jest
całkowicie naturalnym zjawiskiem i
występowało we wszystkich czasach.
W roku 2000 na świecie
było 175 mln migrantów,
którzy opuścili swój kraj
(1 na 35 osób)
liczba ta wzrosła z
79 milionów w roku 1960.
Formy migracji
Migracja
– przemieszczanie się ludności na dłużej niż dobę
Emigracja
– odpływ
Reemigracja
- powrót z emigracji czasowej
Imigracja
– napływ
Deportacja
– przymusowy pobyt w odległym miejscu lub
odesłanie nielegalnego imigranta do kraju macierzystego
Readmisja - odsyłanie nielegalnych emigrantów z jednego państwa do
innego, z którego przybyli. Wyraz stosowany głównie w terminologii
prawniczej.
Repatriacja
– powrót do kraju osób, które opuściły go
dobrowolnie lub pod przymusem
Uchodźstwo
- ucieczka,
Ewakuacja
- zorganizowana przez państwo w celu
uniknięcia spodziewanego zagrożenia,
Przesiedlenie
(transfer) - przesiedlenie obywateli danego
państwa w ramach jego granicy,
Mobilność ludności -
gotowość do zmiany miejsca zamieszkania
duża mobilność ludności przyczynia się do
zmniejszenia różnic społecznych i ekonomicznych
pomiędzy regionami.
przyczynia się do zmniejszenia bezrobocia o wyraźnej
strukturze regionalnej.
przyczyny małej mobilności ludności.
bariery polityczne - prawdopodobnie główna przyczyna
niskiej mobilności ludności w skali świata,
bariery językowe - jedna z głównych przyczyn niskiego
poziomu migracji międzynarodowej w
bariery kulturowe,
bariery infrastrukturalne - np. słaby rozwój
mieszkalnictwa (ważne w Polsce).
saldo migracji –różnica między
napływem a odpływem ludności z
danego obszaru w określonym
czasie.
przyrost rzeczywisty
przyrost naturalny +/ - saldo migracji
Podział migracji ze względu
na
zasięg:
migracje wewnętrzne
migracje zewnętrzne
czas trwania:
czasowe, w tym sezonowe i wahadłowe,
trwałe,
cel:
turystyka
lecznictwo
pielgrzymki
zarobki
Zmiana zamieszkania
Zawarcie małżeństwa
Zmiana środowiska
Przyczyny migracji /push-pull
factors /
czynniki wypychające (push) -
wywołują chęć opuszczenia danego miejsca, np.
bezrobocie
pogarszające się warunki życiowe,
schronienie przed prześladowaniami politycznymi,
eksplozje demograficzne w wielu krajach – Indie, Pakistan, kraje
afrykańskie),
czynniki przyciągające (pull) -
dają jakąś alternatywę i skłaniają do przyjazdu
do danego miejsca, np.
możliwość zatrudnienia czy podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych
głębokie zmiany w ekonomice światowej, powstanie i rozwój prężnych
ośrodków gospodarczych i nowoczesnych branż wytwórczości,
wielostronny rozwój sfery usług.
Procesom migracyjnym sprzyjają:
postęp w transporcie,
rozwój motoryzacji i komunikacji lotniczej,
nowoczesne systemy mediów, przekazu, łączności i technologii informatycznej.
kraje emigracyjne
te z których ludność odpływa (kraje Afryki, Azji,
Meksyk)
panuje przekonanie, że emigracja m.in. złagodzi
bezrobocie, zmniejszy nacisk rosnącej populacji na rynek
pracy, a tym samym przyczyni się do rozładowania napięć
społecznych.
kraje imigracyjne
te do których ludność napływa (USA, Kanada,
Niemcy)
następuje wzrost niezadowolenia społecznego
powodowanego frustracją wynikłą z np. faktu odbierania
krajanom pracy przez cudoziemców.
kraje emigracyjne i
imigracyjne
Pochodzenie ludności USA według
deklarowanej narodowości
na podstawie spisu powszechnego w 1990 r ( w %)
Modele migracji
istnieją różne modele
migracji. Po 1945 roku zostały wyróżnione cztery
najważniejsze:
Klasyczny model migracji
- pomimo pewnych limitów ilościowych,
migrantów generalnie zachęca się do przyjazdu, gwarantuje się im
obywatelstwo. Ta kategoria dotyczy tak zwanych "narodów imigrantów", a
więc USA, Kanada , Australia
Kolonialny model migracji
- dotyczy dawnych imperiów kolonialnych,
głównie W. Brytania, Francja. Zakłada on faworyzowanie imigrantów z
dawnych kolonii kosztem tych z innych krajów.
Model gastarbeiterów
- zakłada politykę przyjmowania imigrantów jako
pracowników na określony czas, bez udzielania im obywatelstwa (nawet pomimo
długotrwałego pobytu w kraju). Przykładem są tu Niemcy (imigranci z Turcji)
.
Imigracja nielegalna
- samowolne przekraczanie granicy bądź też
pozostawanie w kraju przyjazdu po upływie terminu np. wizy turystycznej.
Migracja niepełna, czyli ludzie na huśtawce.
(Okólski 2002) -
powrót nadaje sens podróży zarobkowej. Tam. się nie jest, .tam. się jedynie
zarabia:
migracje łańcuchowe.
migranci z danego
państwa, regionu czy
miejscowości mają
tendencję do
skupiania się w tych
samych miejscach w
krajach docelowych
migracji. Wynika to z
dostępu do
informacji wśród
migrantów oraz
potrzeby
zapewnienia sobie
poczucia
bezpieczeństwa
poprzez życie w
jednej wspólnocie.
Polski sklep w dzielnicy Jackowo w
Chicago
Skutki migracji do krajów wysoko rozwiniętych
zwiększenie przyrostu (młodzieży )naturalnego ludności. Często
przyrost naturalny wśród imigrantów jest wyższy niż wśród
ludności rodzimej
przypływ ludności wykwalifikowanej
zwiększenie wpływów podatkowych
„odbieranie” pracy ludności rodzimej – napięcia społeczne
konkurencja rynku pracy
zwiększenie zróżnicowania kulturowego społeczeństwa
problem adaptacji imigrantów, którym trzeba zapewnić
infrastrukturę, opiekę zdrowotną, edukację, wzrost patologii
społecznej i konflikty z ludnością miejscową
W Europie wobec stałego spadku populacji osób w wieku produkcyjnym
migracja zarobkowa z krajów trzecich stanie się
jednym ze sposobów na
zapełnienie braków siły roboczej.
Prognozy wskazują, że za 25 lat
liczba osób pracujących w Europie zmniejszy się o ponad 20 mln. To
wskazuje, jak duże może być „ssanie” ze strony starych krajów
członkowskich Unii młodych i zdolnych pracowników
Indie: około 1 miliona Hindusów żyjących w USA to około 0,1 % populacji Indii, którzy
zarabiają ekwiwalent około 10% dochodu narodowego Indii. 50 milionów
Chińczyków, którzy mieszkają poza granicami kraju zarabia rocznie wartość
odpowiadającą 2/3 chińskiego dochodu narodowego.
Skutki migracji z krajów słabo rozwiniętych
•drenaż mózgów (migracja wysokokwalifikowanych
pracowników z krajów biedniejszych do bogatszych)
•zmniejszenie przyrostu naturalnego
•Zmniejszenie wpływów podatkowych
•zmniejszenie wykwalifikowanej kadry
•spadek bezrobocia
•zwiększenie możliwości wyżywienia ludności
•zmniejszenie się gęstości zaludnienia, głównie w
skupiskach miejskich
•zniekształcenie struktury wieku na obszarach wiejskich.
•pozyskiwania nowych umiejętności, takich jak
przedsiębiorczość i innowacyjność.
Meksyk wciąż jest „obciążony” wysokim
bezrobociem, pomimo tego, że w USA
przebywa około 8-10 milionów obywateli
Meksyku
Jamajka (2000) – około 4 razy
więcej osób z wyższym
wykształceniem za granicą niż w
kraju; więcej etiopskich lekarzy
praktykuje w Chicago niż w
Etiopii.
Współczesne fale
Współczesne fale
migracyjne
migracyjne
Migracje na świecie
XVII w. Francja na skutek wojny religijnej wyjechało 300,000
wykwalifikowanych rzemieślników, robotników do Anglii i
Niemiec.
1871-1913 r. Z Polski wyemigrowało 3.5 mln ludzi / w
okresie II wojny światowej znowu około 3 mln. (po II
wojnie światowej z Europy do USA, Kanady, Palestyny,
Ameryki Południowej)
Jedną z najtragiczniejszych form migracji są wywózki i
deportacje. (najczęściej ZSRR przed, w trakcie i po II
wojnie światowej). Wywieziono około 20 mln osób.
po 17 IX 1939 r. Z terenów wschodnich Polski wywieziono od
1.5 mln do 2 mln ludzi. Niemcy wywieźli drugi tyle.
Turcja - w 1973 około 1 mln migrantów
kierunki migracji w Polsce
po II
wojnie
Emigracje ludności niemieckiej z polskich ziem północnych i
zachodnich ( ok. 7 mln ).
Wymiana ludności między Polską a ZSRR. Do Polski
przybyło około 2 mln osób z przed wojennych ziem
polskich, do ZSRR wyjechało ok. 0,5 mln Ukraińców,
Białorusinów, Litwinów.
Emigracja większości pozostałych przy życiu Żydów do
Izraela 9ok. 380 tys.).
Powrót do kraju części Polaków rozsianych po świecie na
skutek wojny.
1950-1956 władze nie wyrażały zgody na wyjazdy za
granicę.
Po 1956 roku nastąpiło ożywienie emigracji
zagranicznej. Objęła ona m.in. około 700 tys. osób,
które wyjechały do Republiki Federalnej Niemiec w
ramach tzw. " łączenia rodzin”
Skutki migracji na przykładzie
Polski:
- wpływ na przyrost naturalny i strukturę demograficzną (niedobór
kobiet w Polsce północno-wschodniej, odmłodzone i dojrzałe
społeczeństwa w regionach Polski),
-
pośredni wpływ na warunki prowadzenia działalności gospodarczej
-
odpływ ludności wywołuje spadek realnego popytu – przykład
Ściany Wschodniej – wymieranie ludności, ubożenie, narastanie
ryzyka inwestycyjnego
-
wpływ na rynek pracy i bezrobocie w Polsce – utajone (przeludnienie
agrarne) i jawne (tereny północne Polski)
-
oddziaływanie na strukturę społeczną (przykład Zambrowa, Nowej
Huty
-
podziały społeczne, elity, partykularyzm)
kierunki migracji w Polsce
po II wojnie c.
d.
Wydarzenia roku 1956 i 1968 pociągnęły za sobą emigracje działaczy
politycznych, uczestników tych wydarzeń oraz ludzi wyjeżdżających
z powodów ekonomicznych
Następna fala emigracji miała związek w wprowadzeniem "stanu
wojennego". Polacy wyjeżdżali głównie do krajów Europy Zachodniej,
USA i Australii. Część z nich wróciła do kraju po roku 1989 r.
Lata 80-te to czas, kiedy wielu „obrotnych” Polaków dorobiło
się na licznych wyjazdach zagranicznych. Wyjeżdżając do ZSRR,
Berlina Zachodniego, Turcji czy Węgier sprzedawali tam polskie
produkty, a przywozili do kraju towary trudno dostępne dla rodaków.
Po zmianach ustrojowych w 1989 r. Polska otworzyła swoje
granice dla ludności zza wschodniej granicy. Spowodowało to napływ
imigrantów liczących na polepszenie swojej sytuacji ekonomicznej.
Teraz, kiedy nie ma już problemu ze zdobyciem paszportu, a Polska
jest członkiem UE, coraz więcej, młodych, wykształconych ludzi
decyduje się na emigrację z Polski w celach zarobkowych – drenaż
mózgów.
Współczesne kierunki migracji zarobkowych Polaków: tradycyjne
Niemcy oraz Irlandia, Hiszpania, Włochy, Belgia, Islandia, Grecja;
W Polsce w efekcie transformacji
ustrojowej
przyjęto zasadę swobodnego przepływu osób,
po roku 1990 uznano Polskę za kraj bezpieczny w związku z czym
zaprzestano przyznawać osobom opuszczającym nasz kraj status
azylanta.
W latach 90-tych zaobserwowano nową falę migracji w/g której
obcokrajowiec deklarował cel turystyczny wjazdu do Polski, a
następnie w sposób nielegalny przekraczał lub starał się
przekroczyć granicę zachodnią.
Nową formą migracji są migracje niepełne tzn., że obcokrajowcy
(szczególnie Ukraińcy) wjeżdżają do naszego kraju w celu nielegalnego
zarobkowania.
Od roku 1990 obserwuje się stały napływ pracowników
zagranicznych legalnie podejmujących pracę
Nowe tendencje w
migracji
cztery tendencje, które będą kształtowały wzory
migracji w najbliższym czasie:
Nasilenie -
migracje będą liczniejsze niż kiedykolwiek
przedtem
Zróżnicowanie
- brak możliwości określenia konkretnych fal
migracji (np. emigracja zarobkowa), imigranci będą należeć
do bardzo różnych grup społecznych i etnicznych
Globalizacja
- migracje stopniowo obejmą cały świat,
wiele
krajów będzie źródłem i celem migrantów
Feminizacja -
większość migrantów będą stanowiły kobiety
Zrób to sam
W pewnym kraju w jednym roku imigracja
wynosiła 2,6tys. osób a emigracja 18,4tys.
osób. Oblicz saldo migracji w tym państwie.
W pewnym kraju w jednym roku imigracja
wynosiła 34tys. osób a emigracja 19,3tys. osób.
Oblicz saldo migracji w tym państwie.
W pewnym kraju w jednym roku imigracja
wynosiła 1204tys. osób a emigracja 440tys.
osób. Oblicz saldo migracji w tym państwie.
Sytuacja w Polsce na przełomie
wieków
Na przełomie wieków XIX i XX
wzrosło zaludnienie miast,
nadmiar ludności wiejskiej, który już nie znajdował dostatecznego
zatrudnienia w ośrodkach przemysłowych odpływał poza granice.
Przed I wojną światową większość kierowała się do
Stanów Zjednoczonych,
Brazylii,
Kanady,
Niemiec (Westfalia, Nadrenia).
Istniała wówczas także tzw. emigracja sezonowa robotników rolnych, głównie
do Niemiec.
Początek I wojny światowej przyniósł
mobilizację mężczyzn do armii rosyjskiej, a po 1915 r.
przymusowe wywozy do Niemiec, które potrzebowały robotników na czas
wojny.
Rok 1918 przyniósł Polsce niepodległość, powstało państwo wielonarodowe, a
sam proces kształtowania się granic wywołał migracje z i do Polski.
Wywozy, przesiedlenia, zsyłki - II wojna
światowa
Z pozostałych ziem zajętych przez hitlerowców do granicy z ZSRR
(rzeki Pisa-Narew-Bug-San) utworzono Generalne Gubernatorstwo.
Ludność polską z obszarów wcielonych do Rzeszy zaczęto
deportować do GG, a na pozostałych ziemiach osiedlać Niemców z
krajów nadbałtyckich i znad Morza Czarnego (od X1939 r. do III
1941r. deportowano około 450 tys. Polaków do Generalnej Guberni,
a osiedlono ok. 200 tys. Niemców).
W czasie II wojny światowej zaostrzał się w Niemczech deficyt siły
roboczej, dlatego też władze hitlerowskie rozpoczęły przymusowe
wywożenie na roboty do Niemiec. Ludzie wywożeni pochodzili z
łapanek ulicznych (1939 r.- 40 tys., 1940 r.-300 tys., 1941 r.- 400
tys.).
Ziemie zajęte przez armię radziecką zostały wcielone do ZSRR a
ludności je zamieszkującej nadano obywatelstwo radzieckie.
Jednocześnie rozpoczęły się aresztowania , zsyłki w głąb ZSRR oraz
przymusowe wysiedlenia . Polacy znaleźli się w ok. 130 łagrach w
okolicach Archangielska, Irkucka , Władywostoku czy na Półwyspie
Kolskim. Specjalną rolę spełniały 3 obozy (Kozielsk, Starobielsk,
Ostaszków) w których zgromadzono jeńców polskich, których
wymordowano w 1940 r.
Komuniści u władzy w PRL
Dawne ziemie RP zostały wyzwolone przez armię radziecką
w latach 1944-45. Granice Polski zostały ustalone na
konferencji w Jałcie i potwierdzone w Poczdamie. Granica
wschodnia oparła się na Bugu. Utratę kresów wschodnich
miało Polsce zrekompensować przesunięcie granicy
zachodniej do linii Odry i Nysy Łużyckiej. Wielu Polaków
zamieszkujących ziemie wschodnie nie znalazło się w
granicach powojennej Polski.
Wydarzenia roku 1956 i 1968 pociągnęły za sobą emigracje
działaczy politycznych, uczestników tych wydarzeń oraz ludzi
wyjeżdżających z powodów ekonomicznych. Lata wojny i
migracje z nią związane spowodowały, że wielu Polaków
pozostało poza granicami kraju. W czasach rządów
komunistycznych wielu z nich „wyciągało” z Polski swoich
krewnych. Lata 60-te i 70-te to czas antysemickiej nagonki
na ludność pochodzenia żydowskiego, co również w wielu
przypadkach zakończyło się opuszczeniem kraju.
Burzliwe” lata
osiemdziesiąte
W 1981 roku wprowadzony został w Polsce stan wojenny.
Jest to moment przełomowy we współczesnej historii.
Niezadowolenie wśród społeczeństwa polskiego z
posuniętych rządów sięgnęło zenitu. Zaczęły się rozruchy,
zamieszki na ulicach. Działała wówczas NSZZ
„Solidarność”, której członków władze państwowe
próbowały aresztować. Rozpoczęły się prześladowania
działaczy politycznych, dla których jedynym wyjściem
bardzo często było opuszczenie Polski i schronienie się na
Zachodzie Europy.
Lata 80-te to czas, kiedy wielu „obrotnych” Polaków
dorobiło się na licznych wyjazdach zagranicznych.
Wyjeżdżając do ZSRR, Berlina Zachodniego, Turcji czy
Węgier sprzedawali tam polskie produkty, a przywozili do
kraju towary trudno dostępne dla rodaków.
Migracje po 1989 roku
Po zmianach ustrojowych w 1989 r. Polska
otworzyła swoje granice dla ludności zza
wschodniej granicy. Spowodowało to napływ
imigrantów liczących na polepszenie swojej
sytuacji ekonomicznej. Przez pewien okres czasu
zalewali polski rynek tańszymi produktami ze
wschodu tworząc konkurencję dla rodzimego
handlu.
Po 1989 roku powracają do kraju, wolnego i
demokratycznego, Polacy zmuszeni do wyjazdów
czy podczas II wojny światowej, czy podczas
rządów komunistycznych w Polsce, czy
szukający lepszych warunków do życia.
Migracje zarobkowe
Corocznie odwiedza Polskę w ramach tzw. "turystyki handlowej" ok. 8
mln obywateli Wspólnoty Niepodległych Państw (w 1994 r. -3,2 mln
Ukraińców, 2,4 mln Białorusinów, 2,4 mln Rosjan).
Od 1 stycznia 1998 r. doszło do spadku liczby przybyszów z Rosji o
48,5%, z Białorusi - o 35% z powodu zaostrzenia przepisów
dotyczących zasad przekraczania polskiej granicy wschodniej.
Doprowadziło to do drastycznego załamania handlu bazarowego.Do
największych z tego typu bazarów należą trzy targowiska w
okolicach Łodzi: Tuszyn, Głuchów i Centrum Handlowe "Ptak" w
Rzgowie, które wraz z produkcją na potrzeby prowadzonego na nich
handlu dają ok. 170 tys. miejsc pracy w regionie łódzkim.
Rozważając problem migracji zarobkowych zza wschodniej granicy w
latach 90-tych należy podkreślić fakt braku incydentów na tle
narodowościowym między ludnością polską a przybyszami z WNP.
Polacy dobrze pamiętają własną sytuację ekonomiczną z lat 80-tych,
gdy wielu z nich trudniło się podobnym handlem jak obecnie
Białorusini, Rosjanie i Ukraińcy. Polska stała się dla nich
"przedsmakiem Zachodu", pobyt tutaj umożliwił im porównanie
standardów życia i kształtowanie wyobrażeń o świecie, podobnie jak
Polakom wyjazdy na zachód w latach 70-tych i 80-tych.
Migracje w Polsce w latach 80. i 90. wg
dominujących kierunków
Region/Kontynent/Kraj
Emigracja
Imigracja
1981-1985
1986-1990
1991-1995
1991-1995
Europa
98607
120488
90559
18086
Austria
2515
6187
1951
947
Francja
4230
4962
1494
1419
Niemcy
73362
87631
79723
7842
Szwecja
3787
3916
2111
618
Wielka Brytania
1853
1697
587
1184
Włochy
2755
6615
823
788
Azja
1104
1008
220
1827
Afryka
930
875
343
904
Ameryka Pn. i Pd.
16585
21982
20036
7671
Kanada
4273
6989
7286
2066
USA
11924
14654
12658
5254
Australia
2307
2098
1553
893
uchodźctwo
Ze względu na ciągłą migrację ludności ze wsi do miast liczba
osób mieszkających w dużych miastach rośnie dwukrotnie
szybciej w stosunku do całkowitego przyrostu ludności.
Większość ludności świata będzie mieszkała w miastach do
roku 2007, a do roku 2030 we wszystkich regionach będą
przeważały struktury miejskie.
Rosną zarówno największe aglomeracje liczące 10 lub więcej
milionów mieszkańców (ogółem 20, 15 w krajach
rozwijających się), jak i małe i średnie miasta, co nadwyręża
lokalną infrastrukturę i sektor usług.
Migracje ludności wewnątrz krajów są skutkiem nierównego
podziału zasobów, usług i możliwości. Zapewnienie opieki
socjalnej, z uwzględnieniem zdrowia reprodukcyjnego, na
ubogich obszarach miejskich jest działaniem niezbędnym, tak
jak zaspokojenie potrzeb zaniedbanych społeczności
wiejskich.
Ludność
Imigranci
Uchodźc
y
Saldo
migracji
Afryka
793 628
16 277
3 627
-447
Am. Łacińska 518 809
5 944
38
-494
Am. Północna 314 113
40 844
635
1 394
Azja
3 672
342
49 781
9121
-1 311
Europa
727 304
56 100
2310
769
Oceania
30 521
5 835
69
69
Świat
6 056
715
174 781 15 868
0
Ludność, imigranci i uchodźcy 31 grudnia 2000
r. oraz saldo migracji w latach 1996-2000
według kontynentów (w tys.)
1990
1991
199
2
199
3
199
4
199
5
199
6
199
7
199
8
199
9
200
0
Imigracja mierzona z rejestrów ludności
Austria
..
..
..
..
..
..
..
..
59
72
66
Belgia
51
54
55
53
56
53
52
49
51
58
68
Dania
15
18
17
15
16
33
25
20
21
20
..
Finlandia
7
12
10
11
8
7
8
8
8
8
9
Niemcy
842
92
1
120
8
987
774
788
708
615
606
674
649
Węgry
37
23
15
16
13
13
13
12
12
15
..
Japonia
224
25
8
267
235
238
210
225
275
266
282
346
Luksemburg
9
10
10
9
9
10
9
9
11
12
11
Holandia
81
84
83
88
68
67
77
77
82
78
92
Norwegia
16
16
17
22
18
17
17
22
27
32
28
Szwecja
53
44
40
55
75
36
29
33
36
35
34
Szwajcaria
101
11
0
112
104
92
88
74
73
75
86
87
Imigracja w latach 1990-2000 w tyś.
Imigracja mierzona z innych źródeł
Australia
121
122
107
76
70
87
99
86
77
84
92
Kanada
214
231
253
256
224
213
226
216
174
190
227
Francja
102
110
117
99
92
77
76
102
138
104
119
Grecja
..
..
..
..
..
..
..
..
38
..
..
Irlandia
..
..
..
..
13
14
22
24
21
22
24
Włochy
..
..
..
..
..
..
..
..
111
268
272
N. Zelandia
27
27
26
29
37
47
59
52
39
36
39
Portugalia
..
..
14
10
6
5
4
3
7
11
16
Wlk Brytania
..
..
204
190
194
206
216
237
258
277
289
USA
1,537
1,827
974
904
804
721
916
798
661
647
850
199
0
199
1
199
2
199
3
199
4
199
5
199
6
199
7
199
8
199
9
200
0
Emigracja w latach 1990-2000 w tys.
Emigracja w latach 1990-2000 w tys.
199
0
199
1
199
2
199
3
199
4
199
5 1996
199
7
199
8
199
9
200
0
Emigracja mierzona na podstawie rejestrów ludności
Austria
45
47
44
Belgia
27
35
28
31
34
33
32
35
36
36
36
Denia
5
5
5
5
5
5
6
7
8
8
..
Finlandia
1
1
2
2
2
2
3
2
2
2
4
Niemcy
466
498 615 710 622 561
559 637
639 556
562
Węgry
12
6
6
5
5
5
6
6
6
6
..
Japonia
166
181 205 201 204 194
160 177
188 198
211
Luksemburg
6
6
6
5
5
5
6
6
7
7
7
Holandia
21
21
23
22
23
22
22
22
21
21
21
Norwegia
10
8
8
11
10
9
10
10
12
13
15
Szwecja
16
15
13
15
16
15
15
15
14
14
12
Szwajcaria
60
66
80
71
64
68
68
63
59
58
56
Emigracja mierzona na podstawie innych źródeł
Australia
..
..
49
45
43
44
45
47
50
47
51
N. Zelandia
12
12
14
12
11
11
13
15
16
16
16
Wielka
Brytania
95
102
94
89
82
74
77
94
88 130
137
Skutki migracji w Polsce po II
wojnie
przeludnienia i wyludnienia na obszarze powojennej
Polski. Z przeludnieniami wiąże się oczywiście wzrost
bezrobocia. Co ma niestety negatywny wpływ w stosunku
do państwa. Natomiast wyludnienia powodują brak " siły
roboczej " . W związku z tym brak inwestycji przez
inwestorów zarówno krajowych jak i zagranicznych na
danym obszarze. To, że obywatele państw zagranicznych
rzadko, bo prawie wcale nie przyjeżdżają do Polski
świadczy o niskim poziomie rozwoju gospodarczego
naszego państwa. Zmniejsza to ilość potencjalnych
inwestorów zagranicznych w naszym państwie. Skutki
migracji są zazwyczaj negatywne w stosunku do
państwa, chyba, że migracje w tym przypadku
wewnętrzne mają za zadanie równomiernie rozmieścić
ludność danego państwa, co jest praktycznie rzecz biorąc
niemożliwe.
Uchodźcy w Polsce
Od kilku lat nasz kraj stał się atrakcyjnym dla uchodźców. Liczba
uchodźców w Polsce systematycznie rośnie, ale w skali światowej
jest wciąż niewielka. Na przestrzeni 10 lat (odkąd Polska
przystąpiła do Konwencji Genewskiej z 1951 r. dotyczącej statusu
uchodźcy zobowiązując się do udzielania uchodźcom pomocy) o
status uchodźcy w Polsce wystąpiło ponad 22 tysiące osób. Ponad
1300 osób uzyskało ten status. Choć w ciągu ostatniej dekady
Polska przyjęła prawodawstwo dotyczące uchodźców, praktyczna
opieka państwa nad nimi pozostawia wiele do życzenia. Największy
problem stanowi integracja, czyli możliwość odnalezienia wśród
polskiego społeczeństwa swojego nowego miejsca na świecie,
zbudowania nowego domu.
W 2001 r. o status uchodźcy poprosiło w Polsce nieco ponad 4500
osób, a niemal 300 otrzymało ten status. Najwięcej - aż 3 tys.
starających się
o status uchodźcy w Polsce to Czeczeni. Ale szukają u nas pomocy
również Ormianie, Afgańczycy, Afrykanie.
Wykres 3. Ludność przybyła w latach 1989-2002 z innej
miejscowości w kraju według roku przybycia
Podobnie jak w kraju, w migracjach wewnętrznych w województwie
przeważa kierunek z miasta do miasta (69,8 tys. osób, tj. 36,4 %).
Najmniej osób przenosi się natomiast ze wsi na wieś (25,1 tys.
osób, tj. 13,1 %).
Wykres 7. Ludność przybyła w latach 1989-2002 z innego
miejsca w kraju według płci i wieku w momencie migracji