Podstawowe zasady udzielania

pierwszej pomocy przedlekarskiej

Podstawowe zasady udzielania

pierwszej pomocy przedlekarskiej

NIE WPADAJ W

PANIKĘ

MYŚL I DZIAŁAJ

LOGICZNIE!!!



CZYNNOŚCI DORAŹNE



WEZWANIE POMOCY



PIERWSZA POMOC



TRANSPORT



POMOC LEKARSKA

Wezwanie pomocy

Wezwanie pomocy

Przekazanie lekarzowi lub innemu
wykwalifikowanemu pracownikowi personelu
ratującego informacji o:

•

swoich danych osobowych (imię, nazwisko,

nr telefonu z którego dzwonisz)

•

rodzaju zdarzenia

•

miejscu przebywania poszkodowanych

•

stanie zdrowia (ogólnie ale w miarę

dokładny opis objawów)

•

łącznej liczbie poszkodowanych (ilość, wiek

i płeć)

Wysłuchaj uważnie instrukcji i nie

Wysłuchaj uważnie instrukcji i nie

rozłączaj się pierwszy !!!

rozłączaj się pierwszy !!!

Przekazanie lekarzowi lub innemu
wykwalifikowanemu pracownikowi personelu
ratującego informacji o:

•

swoich danych osobowych (imię, nazwisko,

nr telefonu z którego dzwonisz)

•

rodzaju zdarzenia

•

miejscu przebywania poszkodowanych

•

stanie zdrowia (ogólnie ale w miarę

dokładny opis objawów)

•

łącznej liczbie poszkodowanych (ilość, wiek

i płeć)

Wysłuchaj uważnie instrukcji i nie

Wysłuchaj uważnie instrukcji i nie

rozłączaj się pierwszy !!!

rozłączaj się pierwszy !!!

Telefony alarmowe:

112

z telefonu komórkowego

999

pogotowie ratunkowe

997

policja

998

straż pożarna

Po dotarciu do poszkodowanego należy ocenić jego

stan:



czy jest przytomny:

czy reaguje na głos, czy

reaguje na dotyk, czy reaguje na ból



czy oddycha:

czy klatka piersiowa rytmicznie

się unosi, czy za pomocą przyłożenia ucha do
jamy ustnej i nosa daje się wyczuć strumień
wydychanego powietrza



czy ma zachowane tętno:

kontroli

dokonujemy na tętnicach szyjnych znajdujących
się po obu stronach, powyżej krtani, w
zagłębieniu pomiędzy krtanią a mię-śniami szyi,
używając drugiego, trzeciego i czwartego palca.
Nie wolno badać tętna jednocześnie na obydwu
tętnicach szyjnych.

Kontrola oddechu i tętna

powinna trwać przynajmniej 5-10

sekund!!!

Osobę

nieprzytomną

z

zachowanym

krążeniem i oddychaniem należy ułożyć w
pozycji bezpiecznej (bocznej ustalonej).

Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu to nie

ruszaj poszkodowanego!

Następnie

należy

dokonać

bardziej

szczegółowej oceny stanu poszkodowanego
ze szczególnym uwzględnieniem takich
zagadnień jak krwawienie, złamania, uraz
kręgosłupa, oparzenia, wstrząs.

POMOC POSZKODOWANYM

U ofiar dwa stany zagrażają

bezpośrednio życiu:



SILNE KRWAWIENIE – zazwyczaj
widoczne, możliwe do zatamowania



ZABURZENIA ODDECHU I KRĄŻENIA

Jeśli obrażeń doznało kilka osób, w

pierwszej kolejności zajmij się tą, która

nie krzyczy – MOŻE BYĆ

NIEPRZYTOMNA!!!

Do krwotoku dochodzi na skutek przerwania

ściany naczynia.

Utrata krwi powyżej 1,5 litra

stanowi bezpośrednie zagrożenie

życia.

Krwotoki dzielimy na:



Wewnętrzne:

gdy utrata krwi następuje do

tkanek i jam ciała



Zewnętrzne:

gdy krew wydostaje się na zewnątrz

Objawami krwotoku są:



osłabienie



bladość skóry



przyspieszenie tętna



spadek ciśnienia tętniczego krwi

Pierwsza pomoc przy krwotoku

zewnętrznym polega na ułożeniu

poszkodowanego w pozycji

przeciwwstrząsowej, a jeśli

krwawienie pochodzi z kończyny

uniesieniu jej powyżej poziomu

serca, a następnie zastosowaniu

opatrunku uciskowego na miejsce

krwawienia.

W trakcie pełnej akcji reanimacyjnej

na każde dwa wdechy powinno

przypadać 15 uciśnięć mostka.

Oddech i tętno powinno się

kontrolować po każdych 4 cyklach.

Do resuscytacji

należą:



udrożnienie dróg

oddechowych



sztuczne oddychanie



oraz zewnętrzny

masaż
serca

Objawy kliniczne zatrzymania oddechu

i krążenia:



brak tętna;



utrata przytomności

(6-12 s po przerwan. dopływu O

2

do

mózgu);



bezdech lub oddech chwytający

(15-40 s po zatrzymaniu krążenia);



szerokie, niewrażliwe na światło

źrenice
(po 30 - 90 s);



brak akcji serca przy osłuchiwaniu

(nie trać zbyt wiele czasu!);



szarosine zabarwienie skóry

(niekoniecznie);

A

IRWAYS

- udrożnić drogi oddechowe:

usunąć ciała obce z jamy ustnej i gardła, przegiąć

głowę do tyłu i wysunąć żuchwę do przodu i góry;

B

REATH

- sztuczne oddychanie:

dowolną metodą - wstępnie dwa szybkie wdechy,

następnie masaż serca i wdechy na zmianę

C

IRCULATION

- krążenie:

przy każdym zatrzymaniu krążenia uderz pięścią w

okolicę przedsercową i rozpocznij masaż.

D

RUGS

- leki:

zapewni pomoc medyczna jeśli została wezwana...

jeden ratownik:

2 wdmuchnięcia powietrza do płuc;
15 uciśnięć mostka (80 uciśnięć na minutę);
wykonywać akcję w stosunku wdechów i
uciśnięć mostka jak 2 : 15;

 

dwóch ratowników

1 wdmuchnięcie powietrza do płuc
5 uciśnięć mostka;
wykonywać akcję w stosunku wdechów i
uciśnięć mostka jak 1 : 5,

Objawami wskazującymi na

skuteczność resuscytacji są:



zaróżowienie się skóry



powrót akcji serca



zwężenie uprzednio rozszerzonych

źrenic



powrót spontanicznego oddechu

Akcję resuscytacyjną należy kontynuować do
czasu przybycia personelu ratowniczego lub
do momentu odzyskania przez ratowanego
czynności życiowych.

Złamania

polegają na przerwaniu ciągłości tkanki

kostnej

Złamania dzielimy na:



Zamknięte:

gdy skóra wokół złamanej

kości jest nienaruszona



Otwarte:

gdy dochodzi do rozerwania

skóry a kość może zostać narażona na
zanieczyszczenia z zewnątrz

Objawami złamania mogą być:



ból, obrzęk i zasinienie nasilające się przy

uciśnięciu lub
próbie poruszenia kończyną



trudności w poruszaniu uszkodzoną kończyną



deformacja kształtu kończyny



w przypadku złamań otwartych widoczne

odłamy kostne

Pierwsza pomoc w przypadku złamań

polega na:

•

unieruchomieniu miejsca złamania wraz z

przynaj-mniej dwoma sąsiednimi stawami
(poniżej i powyżej miejsca złamania)
• zatamowaniu krwawienia w przypadku
złamań otwartych

Uraz kręgosłupa

należy do najbardziej niebezpiecznych
obrażeń, w wyniku którego może dojść do
uszkodzenia rdzenia kręgowego a w jego
następstwie do porażenia kończyn a nawet
śmierci.

Uraz kręgosłupa należy podejrzewać gdy

występuje:



brak lub osłabienie czucia dotyku



porażenie lub niedowład kończyn



promieniujący ból od kręgosłupa

Oparzenie

polega na uszkodzeniu skóry i tkanek pod nią
leżących na skutek działania wysokiej
temperatury, substancji chemi-cznych, a także
prądu elektrycznego i promieniowania
jonizującego.

Wyróżniamy trzy stopnie oparzeń:



I

0

zaczerwienienie skóry, obrzęk i uczucie

pieczenia



II

0

na zaczerwienionej i obrzękniętej skórze

pojawiają się pęcherze wypełnione płynem
surowiczym, towarzyszy ostry ból



III

0

dochodzi do martwicy skóry na całej jej

grubości, z towarzyszącym uszkodzeniem głębiej
położonych tkanek jak tkanka podskórna, mięśnie
i ścięgna.
Krańcową formą oparzenia III stopnia jest
zwęglenie tkanek.

Pierwsza pomoc w oparzeniach

polega na

schładzaniu czystą, zimną wodą miejsca
oparzenia przez okres 15-20 minut.

Jeżeli odzież przylgnęła do ciała nie wolno
jej odrywać.

Następnie ranę osłania się jałowym
opatrunkiem, nie może on jednak
wywierać ucisku na miejsce oparzenia

Wstrząs

jest stanem, w którym dochodzi do
wielonarządowych zmian powstałych na skutek
przedłużającego się upośle-dzenia przepływu,
czyli perfuzji krwi w łożysku naczyń włosowatych i
niedotlenienia tkanek.

Objawami wstrząsu są:



silne uczucie osłabienia



niepokój



bladość skóry



zimne poty



przyspieszony i płytki oddech



przyspieszone, słabo wyczuwalne tętno



utrata przytomności

Poszkodowanego należy ułożyć w pozycji

antywstrząsowej.

Polega ona na ułożeniu poszkodowanego
na wznak i uniesieniu nóg nad poziom
głowy na wysokość około 30-40 cm. Gdy
poszkodowany jest nieprzytomny należy
go ułożyć w pozycji bezpiecznej.

Uwaga, pozycji antywstrząsowej nie

wolno stosować przy podejrzeniu

urazu kręgosłupa!