Obowiązki przedsiębiorców

w zakresie gospodarowania

odpadami

URZĄD MARSZAŁKOWSKI

URZĄD MARSZAŁKOWSKI

WOJEWÓDZTWA

WOJEWÓDZTWA

WIELKOPOLSKIEGO

WIELKOPOLSKIEGO

W POZNANIU

W POZNANIU

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r.

o odpadach

(Dz. U. z 2013 r., poz. 21)

(weszła w życie z dniem 23 stycznia 2013 r.)

zastąpiła

Ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach

(t.j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243 ze zm.)

Art. 237 nowej ustawy o odpadach:

Podmioty zobowiązane do sporządzania i przedłożenia:



1) zbiorczych zestawień danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach

gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do

odzysku

i unieszkodliwiania tych odpadów

2) sprawozdań – przedkładanych na podstawie ustaw:



ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie

gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej,



ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach

opakowaniowych,



ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych

z eksploatacji,



ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym

i elektronicznym,



ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach

– za lata 2012–2014 sporządzają i składają

powyższe

sprawozdania stosując przepisy dotychczasowe

Definicje



Odpady – rozumie się przez to:

każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się,

zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.



Odpady komunalne – rozumie się przez to:

- odpady powstające w gospodarstwach domowych, z

wyłączeniem

pojazdów wycofanych z eksploatacji;

- odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych, pochodzące

od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój

charakter lub skład są podobne do odpadów powstających

w gospodarstwach domowych.



Odpady medyczne – to odpady powstające w związku z

udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i

doświadczeń naukowych w zakresie medycyny.

Definicje



Posiadacz odpadów – wytwórca odpadów lub

osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka

organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej

będące w posiadaniu odpadów.

Domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi

jest posiadaczem odpadów znajdujących się na

nieruchomości.

Władający powierzchnią ziemi - rozumie się przez

to właściciela nieruchomości, a jeżeli w ewidencji

gruntów

i budynków prowadzonej na podstawie ustawy -

Prawo geodezyjne i kartograficzne ujawniono inny

podmiot władający gruntem - podmiot ujawniony

jako władający (art. 3 pkt. 44 Poś).

Definicje

Wytwórcą odpadów jest:



każdy, kogo działalność lub bytowanie powoduje powstawanie

odpadów;



każdy, kto przeprowadza wstępną obróbkę, mieszanie lub inne

działania powodujące zmianę charakteru lub składu tych

odpadów.

Wytwórcą odpadów powstających w wyniku świadczenia usług

w zakresie budowy, rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia

zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji, napraw

jest podmiot, który świadczy usługę, chyba że umowa o

świadczenie usługi stanowi inaczej.

Transportujący odpady – podmiot przewożący odpady.
Ważne: transportujący odpady nie jest posiadaczem odpadów.
Zlecając transport należy wskazać miejsce przeznaczenia
odpadów.

Definicje



odzysk odpadów

rozumie się przez to jakikolwiek proces, którego głównym wynikiem
jest to, aby odpady służyły użytecznemu zastosowaniu przez
zastąpienie innych materiałów, które w przeciwnym przypadku
zostałyby użyte do spełnienia danej funkcji, lub w wyniku którego
odpady są przygotowywane do spełnienia takiej funkcji w danym
zakładzie lub ogólnie w gospodarce;



recykling

rozumie się przez to odzysk, w ramach którego odpady są ponownie

przetwarzane na produkty, materiały lub substancje wykorzystywane
w pierwotnym celu lub innych celach; obejmuje to ponowne
przetwarzanie materiału organicznego (recykling organiczny), ale nie
obejmuje odzysku energii i ponownego przetwarzania na materiały,
które mają być wykorzystane jako paliwa lub do celów wypełniania
wyrobisk;

Definicje



unieszkodliwianie odpadów

rozumie się przez to proces niebędący odzyskiem, nawet jeżeli

wtórnym skutkiem takiego procesu jest odzysk substancji lub
energii;



magazynowanie odpadów

rozumie się przez to czasowe przechowywanie odpadów

obejmujące:

a) wstępne magazynowanie odpadów przez ich wytwórcę,
b) tymczasowe magazynowanie odpadów przez prowadzącego

zbieranie odpadów,

c) magazynowanie odpadów przez prowadzącego przetwarzanie
odpadów;

Definicje - Nowość



pośrednik w obrocie odpadami

rozumie się przez to każdego, kto organizuje przetwarzanie

odpadów w imieniu innych podmiotów, w tym również
podmiot, który nie obejmuje odpadów fizycznie w
posiadanie.



sprzedawcy odpadów

rozumie się przez to podmiot, który nabywa, a następnie

zbywa odpady, we własnym imieniu, w tym również
podmiot, który nie obejmuje odpadów fizycznie w
posiadanie.

Definicje



przetwarzanie

rozumie się przez to procesy odzysku lub unieszkodliwiania,

w tym przygotowanie poprzedzające odzysk lub

unieszkodliwianie;



przygotowanie do ponownego użycia

rozumie się przez to odzysk polegający na sprawdzeniu,

czyszczeniu lub naprawie, w ramach którego produkty lub

części produktów, które wcześniej stały się odpadami, są

przygotowywane do tego, aby mogły być ponownie

wykorzystywane bez jakichkolwiek innych czynności

wstępnego przetwarzania;

Definicje

Zbieranie odpadów

Gromadzenie odpadów przed ich transportem do

miejsc przetwarzania, w tym wstępne sortowanie
nieprowadzące

do zasadniczej zmiany charakteru i składu odpadów

i niepowodujące zmiany klasyfikacji odpadów oraz
tymczasowe magazynowanie odpadów.

11

11

Katalog odpadów

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia
27 września 2001 roku w sprawie katalogu odpadów
(Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1206).

określa:



katalog odpadów wraz z listą odpadów niebezpiecznych

– oznaczonych indeksem górnym „*”.

Katalog odpadów dzieli odpady w zależności od źródła ich

powstawania na 20 grup, w ramach których są podgrupy, rodzaje,

odpadów oraz ich kody).



sposób klasyfikowania odpadów.

Rodzaje odpadów, które można przekazać
osobom fizycznym lub jednostkom
organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami
na ich własne potrzeby określa:

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r.

(Dz. U. z 2006 r. Nr 75, poz. 527) w sprawie listy rodzajów

odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom

fizycznym lub jednostkom organizacyjnym, niebędącym

przedsiębiorcami oraz dopuszczalnych metod ich odzysku,

zmienione Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 19

grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 235, poz.

1614).

oraz dopuszczalnych metod ich odzysku.

Przykłady odpadów, z listy zawierającej
66 pozycji, które można przekazać
osobom fizycznym:



odpady żwiru; proces odzysku R14, dopuszczalne metody:

do utwardzania powierzchni po rozkruszeniu,



odpadowa tkanka zwierzęca; proces odzysku R14, dopuszczalne metody: do

skarmiania wskazanych gatunków zwierząt zgodnie

z odrębnymi przepisami,



odpady metalowe, proces odzysku R14, dopuszczalne metody:

do wykonywania napraw i konserwacji,



opakowania z papieru i tektury; proces odzysku R1 lub R14:

do wykorzystania jako paliwo lub do ponownego użycia bez procesu ich

przetwarzania, w tym do wykorzystania ich funkcji opakowaniowych,



odzież;

proces

odzysku

R14,

dopuszczalne

metody:

do wykorzystania w gospodarstwie domowym,



odpady ulegające biodegradacji; proces odzysku R3, dopuszczalne metody:

do wykorzystania w przydomowych kompostownikach.

14

14

Odzysk lub unieszkodliwianie odpadów poza
instalacjami i urządzeniami



ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 21 marca

2006 r. w sprawie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza

instalacjami

i urządzeniami (Dz.U.2006.49.356)



Rozporządzenie określa:

1) rodzaje odpadów oraz warunki ich odzysku w procesach
odzysku R14 i R15, wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach,

2) rodzaje odpadów oraz warunki ich unieszkodliwiania w

procesie

unieszkodliwiania D2, wymienionym w załączniku nr 6 do tej
ustawy, poza instalacjami i urządzeniami.

RODZAJE ODPADÓW ORAZ WARUNKI ICH ODZYSKU

W PROCESIE ODZYSKU R14
(wybrane przykłady odzysku odpadów poza
instalacją)



Rodzaj odpadów

17 01 01 Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów
17 01 02 Gruz ceglany
ex 17 01 03 Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów

wyposażenia (wykonane z ceramiki)

17 05 04 Gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione

w 17 05 03

17 05 08 Tłuczeń torowy (kruszywo) inny niż wymieniony w 17 05 07
20 02 02 Gleba i ziemia, w tym kamienie
Warunki odzysku
Utwardzanie powierzchni terenów, do których posiadacz ma tytuł prawny,
z tym że utwardzanie to nie powinno zakłócać stanu wody na gruncie

- zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz.

U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 i Nr 267, poz. 2255).

Odpady z podgrupy 17 01 oraz odpady o kodach 10 12 06, 10 12 08,
10 13 82, w przypadku konieczności dostosowania ich składu

granulometrycznego do realizacji przedsięwzięcia, przed zastosowaniem

poddaje się kruszeniu.

RODZAJE ODPADÓW ORAZ WARUNKI ICH ODZYSKU
W PROCESIE ODZYSKU R14
(wybrane przykłady odzysku odpadów poza
instalacją)



Rodzaj odpadów

ex 02 01 03 Słoma
03 01 01 Odpady kory i korka
ex 03 01 05 Trociny, wióry, ścinki, drewno inne niż wymienione

w 03 01 04

Warunki odzysku
Wykorzystanie przy chowie i hodowli zwierząt jako podściółki.

Wykorzystanie odpadów w postaci słomy jako naturalnej zapory

przeciwolejowej w akcjach likwidacji zanieczyszczeń olejowych

w strefie brzegowej.



Rodzaj odpadów

16 01 03 Zużyte opony
Warunki odzysku
Wykorzystanie jako odbijaczy.

RODZAJE ODPADÓW ORAZ WARUNKI ICH ODZYSKU
W PROCESIE ODZYSKU R14
(wybrane przykłady odzysku odpadów poza instalacją)



Rodzaj odpadów



02 01 10 Odpady metalowe



15 01 03 Opakowania z drewna



15 01 04 Opakowania z metali



15 01 09 Opakowania z tekstyliów



16 01 19 Tworzywa sztuczne



17 02 01 Drewno



17 03 80 Odpadowa papa



17 04 01 Miedź, brąz, mosiądz



17 04 02 Aluminium



17 04 05 Żelazo i stal



17 04 07 Mieszaniny metali



20 01 11 Tekstylia



20 01 38 Drewno inne niż wymienione w 20 01 37



20 01 40 Metale



Warunki odzysku



Wykonywanie drobnych napraw i konserwacji.

Ewidencja odpadów oraz
dokumenty stosowane
na jej potrzeby

19

19

Posiadacz odpadów jest
obowiązany



Posiadacz odpadów jest obowiązany
do prowadzenia na bieżąco ilościowej

i jakościowej ewidencji zgodnie
z katalogiem odpadów (art. 66 ust. 1
ustawy o odpadach).

20

20

Ewidencja odpadów
w przypadku:

1)

wytwórcy odpadów - powinna obejmować miejsce
przeznaczenia odpadów;

2)

posiadacza odpadów, który prowadzi działalność
w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania
odpadów powinna obejmować:

- sposoby gospodarowania odpadami,
- dane o ich pochodzeniu.

21

21

Dokumenty ewidencji odpadów

Od 1 stycznia 2011 r. ewidencję należy prowadzić z zastosowaniem

następujących dokumentów ewidencji odpadów:



karta ewidencji odpadów – prowadzona dla każdego rodzaju odpadu

odrębnie. Służy do prowadzenia bieżącej ewidencji odpadów w zakresie np.

ilości wytwarzanych odpadów, poddawanych odzyskowi lub unieszkodliwianiu

oraz przekazywanych lub przyjętych od innych podmiotów,



karta przekazania odpadu - wykorzystywana przy przekazywaniu odpadów

innym podmiotom, sporządzana przez przekazującego odpad, następnie

wypełniana przez transportującego odpad oraz przyjmującego odpad.

W szczególnych sytuacjach:



karta ewidencji komunalnych osadów ściekowych - stosowana tylko

w oczyszczalniach ścieków,



karta ewidencji zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego -

prowadzą ją tylko zakłady przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i

elektronicznego,



karta ewidencji pojazdów wycofanych z eksploatacji - dotyczy tylko

stacji demontażu oraz prowadzących punkty zbierania pojazdów.

Wzory dokumentów ewidencji



Obowiązujące w latach 2007 – 2010:
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia
24 lutego 2006 r. w sprawie wzorów dokumentów
stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów
(Dz. U. z 2006 r. Nr 30, poz. 213).



Obowiązujące od 1 stycznia 2011 r.:
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia
8 grudnia 2010 r. w sprawie wzorów
dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji
odpadów
(Dz. U. z 2010 r. Nr 249, poz. 1673).

Obowiązek prowadzenia
ewidencji odpadów nie
dotyczy:



wytwórców odpadów komunalnych,



osób fizycznych i jednostek organizacyjnych niebędących

przedsiębiorcami - które wykorzystują odpady na własne potrzeby,



wytwórców odpadów w postaci pojazdów wycofanych z eksploatacji
- jeżeli pojazdy te zostały przekazane do przedsiębiorcy
prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego
punkt zbierania pojazdów,



wytwórców odpadów – którzy zgodnie z tabelą zawartą w
poniższym rozporządzeniu wytwarzają określone rodzaje odpadów
w ilości nieprzekraczającej rocznie ilość podaną w tabeli.

-

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 grudnia 2001 roku

w sprawie rodzajów odpadów lub ich ilości, dla których nie ma
obowiązku
prowadzenia ewidencji odpadów oraz kategorii małych i średnich
przedsiębiorstw, które mogą prowadzić uproszczoną ewidencję odpadów
(Dz. U. z 2001 r. Nr 152, poz. 1735).

24

24

Lp.

Rodzaj odpadów

Kod odpadów

Ilość odpadów

rocznie [Mg]

1

Odpadowa masa roślinna

02 01 03

bez ograniczeń

2

Odchody zwierzęce

02 01 06

bez ograniczeń

3

Odpady kory i korka

03 01 01

do 10

4

Trociny, wióry, ścinki, drewno, płyta wiórowa i fornir

inne niż wymienione w 03 01 04

03 01 05

do 10

5

Odpadowy toner drukarski inny niż wymieniony w 08 03

17

08 03 18

do 0,1

6

Inne oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe

13 02 08*

do 0,01

7

Sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania

(np. szmaty, ścierki) i ubrania ochronne inne niż
wymienione w 15 02 02

15 02 03

do 0,1

8

Zużyte urządzenia zawierające niebezpieczne elementy
inne niż wymienione w 16 02 09 do 16 02 12

16 02 13*

do 0,005

9

Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i
remontów

17 01 01

do 5

10

Gruz ceglany

17 01 02

do 5

11

Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów

wyposażenia

17 01 03

do 5

12

Drewno

17 02 01

do 5

13

Szkło

17 02 02

do 5

14

Tworzywa sztuczne

17 02 03

do 5

15

Gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione w

17 05 03

17 05 04

do 5

16

Materiały konstrukcyjne zawierające gips inne niż

wymienione w 17 08 01

17 08 02

do 5

Rodzaje i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia

Rodzaje i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia

ewidencji odpadów

ewidencji odpadów

25

25

Uproszczoną ewidencję, wyłącznie w postaci
karty przekazania odpadów mogą prowadzić:



Podmioty które:



wytwarzają odpady niebezpieczne w ilości do 100
kg rocznie,



wytwarzają odpady inne niż niebezpieczne,

niebędące odpadami komunalnymi w ilości do 5

Mg (ton) rocznie.



Transportujący odpady -wykonujący wyłącznie
usługę transportu odpadów.



Władający powierzchnią ziemi, na której komunalne
osady ściekowe są stosowane w celach odzysku
(np. w rolnictwie przy uprawie roślin).

26

26

Obowiązek wypełnienia karty
przekazania odpadów



Posiadacz odpadów, który przejmuje odpad od
innego posiadacza jest obowiązany potwierdzić
przejęcie odpadu na karcie przekazania odpadu
wypełnionej przez posiadacza, który przekazuje
ten odpad.



Prowadzący działalność wyłącznie w zakresie
transportu

odpadów

jest

obowiązany

do

poświadczenia na karcie przekazania odpadu
wykonania tej usługi.

27

27

Wymagania dotyczące ewidencji
odpadów



Kartę przekazania odpadu sporządza się w odpowiedniej
liczbie egzemplarzy, po jednym dla każdego z posiadaczy
odpadów oraz dla prowadzących działalność w zakresie
transportu odpadów.



Dopuszcza się sporządzanie zbiorczej karty przekazania
odpadów, obejmującej odpady danego rodzaju
przekazywane łącznie w okresie miesiąca
kalendarzowego, za pośrednictwem tego samego
transportującego odpady wykonującego usługę transportu
odpadów temu samemu posiadaczowi odpadów. Zbiorczą
kartę przekazania odpadów sporządza się niezwłocznie po
zakończeniu miesiąca, którego dotyczy.

28

28

Obowiązek udostępnienia
dokumentów ewidencji odpadów



Na żądanie organów przeprowadzających kontrolę.



W przypadku wydania decyzji zobowiązującej posiadacza
odpadów lub prowadzącego działalność w zakresie transportu
odpadów do przedłożenia dokumentów ewidencji odpadów:

- decyzję taką wydaje marszałek województwa właściwy ze

względu

na

miejsce

wytwarzania,

odzysku

lub

unieszkodliwiania odpadów albo miejsce zamieszkania lub
siedziby

prowadzącego

działalność

w zakresie transportu odpadów.

29

29

Zbiorcze zestawienie danych
o rodzajach i ilości odpadów,
o sposobach gospodarowania nimi
oraz o instalacjach i urządzeniach
służących do odzysku lub
unieszkodliwiania.

Posiadacz odpadów prowadzący
ewidencję odpadów lub wytwórca
komunalnych osadów ściekowych jest
obowiązany:



sporządzić na formularzu zbiorcze zestawienie danych o

rodzajach i ilości odpadów, o sposobach

gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach

służących do odzysku i unieszkodliwiania tych odpadów,



przekazać marszałkowi województwa właściwemu ze

względu na miejsce wytwarzania, zbierania, odzysku lub

unieszkodliwiania odpadów w terminie do dnia 15 marca

roku kalendarzowego następującego po roku, którego dane

dotyczą.

WAŻNE:
Prowadzenie uproszczonej ewidencji odpadów (wyłącznie za pomocą
karty przekazania odpadu), nie zwalnia przedsiębiorcy od sporządzenia
zbiorczego zestawienia danych o odpadach (z wyjątkiem
transportującego odpady, ponieważ nie jest posiadaczem odpadów).

Procedura dot. wypełniania rocznych
zbiorczych zestawień danych o komunalnych
osadach ściekowych



Podstawa  prawna:  ustawa  z  dnia  27  kwietnia 2001

 r.  o odpadach (tekst jednolity: Dz. U. z 2010

r. Nr 185, poz. 1243 ze zm.), ustawa z dnia 14

grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r.,

poz. 21)

1. Wytwórca komunalnych osadów ściekowych przedkłada

zbiorcze zestawienie marszałkowi województwa w terminie

do 15 marca za poprzedni rok kalendarzowy (art. 37 ust. 3 i

6 ustawy o odpadach)

2. Stosownie do wymogów art. 37 ust. 2 ustawy o odpadach

zbiorcze zestawienie danych powinno zawierać następujące

informacje: (1) dane identyfikacyjne wytwórcy

osadów; (2) ilość osadu wytworzonego oraz dostarczonego

do stosowania; (3) skład i właściwości osadów;

(4) rodzaj przeprowadzonej obróbki; (5) imię i nazwisko

lub nazwę stosujących osady; (6) miejsca stosowania tych

osadów

Procedura dot. wypełniania rocznych
zbiorczych zestawień danych o komunalnych
osadach ściekowych

3. Zgodnie z postanowieniami art. 37 ust. 3a, 3b i 3c ustawy o odpadach

marszałek województwa weryfikuje informacje zawarte w zbiorczych

zestawieniach danych.

Wzór formularza do sporządzania i przekazywania zbiorczego zestawienia

danych o komunalnych osadach ściekowych  (załącznik nr 2) należy

wypełnić w przypadku poddawania komunalnych osadów ściekowych

odzyskowi i procedurom zgodnie z art. 43 ustawy z dnia

27 kwietnia 2001 r. o odpadach:



w rolnictwie do produkcji wszystkich płodów rolnych wprowadzanych do

obrotu handlowego łącznie z uprawami przeznaczonymi na produkcję pasz,



do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne,



w celu dostosowania gruntów do określonych potrzeb, o ile wynikają one

z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego

lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,



do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu,



do uprawy roślin, które nie są przeznaczone do spożycia lub na pasze.

Procedura dot. wypełniania rocznych
zbiorczych zestawień danych o komunalnych
osadach ściekowych.

Żeby obliczyć suchą masę osadu w ciągu roku

potrzebujemy:

a) procentową ilość osadu ściekowego z

jednej partii tego osadu

np. 17 %
b) ilość wytworzonego osadu w ciągu roku
np. 300 Mg osadu w ciągu roku

odp. 300 x (17/100)= 300 x 0,17 = 51 Mg.

Procedura dot. wypełniania rocznych
zbiorczych zestawień danych o komunalnych
osadach ściekowych

UWAGA:
W zestawieniach należy zwrócić szczególną uwagę na

suchą masę komunalnych osadów ściekowych, gdyż:

do procesu odzysku osadów polegającego na

rozprowadzaniu na powierzchni ziemi lub wprowadzaniu

do gleby w celu ich wykorzystywania (art. 3 ust. 3 pkt 19

ustawy o odpadach), stosuje się ustabilizowane osady,

które spełniają warunki określone w art. 43 ust. 2-7

ustawy o odpadach. Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 2

ustawy o odpadach, można stosować tylko osady

ustabilizowane przygotowane. Dlatego stosownie do

przepisu art. 43 ust. 3 tej ustawy – wytwórca osadów

powinien poddać je badaniom laboratoryjnym przed ich

zastosowaniem.

Procedura dot. wypełniania rocznych
zbiorczych zestawień danych o komunalnych
osadach ściekowych



Zbiorcze zestawienie danych należy wypełnić w przypadku

poddawania komunalnych osadów ściekowych, odzyskowi

i procedurom zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 27

kwietnia 2001 r. o odpadach. W pozostałych przypadkach

należy wypełnić formularz zgodny z załącznikiem nr 1 do

rozporządzenia.



Zestawienie powinno być sporządzane osobno dla każdej

oczyszczalni ścieków.



Dane

o

ilości

wytworzonych

komunalnych

osadów

ściekowych należy ująć również w działach 2 i 5 z załącznika

nr 1 rozporządzenia w sprawie zakresu informacji oraz

wzorów

formularzy

służących

do

sporządzania

i

przekazywania zbiorczych zestawień o odpadach.

Procedura dot. wypełniania rocznych
zbiorczych zestawień danych o komunalnych
osadach ściekowych



Wytwórca komunalnych osadów ściekowych w przypadku

przekazania ich do stosowania osobom fizycznym wyłącznie

do celów wskazanych w art. 43 ust.1 pkt 1, 4 i 5 ustawy o

odpadach tj.:



1) w rolnictwie, rozumianym jako uprawa wszystkich płodów

rolnych wprowadzanych do obrotu handlowego, włączając w

to uprawy przeznaczane do produkcji pasz,



4) do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu,



5) do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do

produkcji pasz powinien wypełnić Tabelę C Działu 5,

natomiast w przypadku przekazania ich do stosowania

przedsiębiorcom do celów wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt

1,4 i 5-Tabelę B Działu 5. Stosujący komunalne osady

ściekowe na powyższe cele są zwolnieni z obowiązku

uzyskania zezwolenia na odzysk oraz prowadzenia ewidencji

odpadów na podstawie art. 43 ust. 5 ustawy o odpadach.

Procedura dot. wypełniania rocznych
zbiorczych zestawień danych o komunalnych
osadach ściekowych



W przypadku przekazania komunalnych osadów ściekowych

do stosowania do celów wskazanych w art. 43 ust.1 pkt 2 i

3 ustawy o odpadach tj.:



2) do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne,



3) do dostosowania gruntów do określonych potrzeb

wynikających z planów gospodarki

odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub

decyzji o warunkach zabudowy i

zagospodarowania terenu powinien wypełnić Tabelę B

działu 5

Korekta zbiorczego zestawienia
danych

Marszałek Województwa wzywa w drodze

decyzji do korekty zbiorczego zestawienia
danych, jeżeli z weryfikacji dokumentu wynika,
że informacje przekazane przez posiadacza
odpadów są niezgodne ze stanem
rzeczywistym.

Niedokonanie korekty skutkuje uznaniem,
że posiadacz odpadów nie wykonał obowiązku

przekazania zbiorczego zestawienia danych.

Kary pieniężne



Jeżeli posiadacz odpadów nie przekazuje zbiorczego

zestawienia danych podlega karze pieniężnej w wysokości

500 zł,



Wówczas wojewódzki inspektor ochrony środowiska w decyzji

o wymierzeniu kary pieniężnej określa termin przekazania

zbiorczego zestawienia danych, nie krótszy niż 14 dni.

W przypadku nieprzekazania zbiorczego zestawienia danych

w terminie określonym w decyzji wydanej przez

wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska posiadacz

odpadów podlega karze pieniężnej w wysokości 2.000 zł.



Kara pieniężna może być wymierzana decyzjami

wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska wielokrotnie, z

tym że łączna wysokość kar pieniężnych za dany rok

kalendarzowy nie może przekroczyć 8.500 zł.

Marszałek Województwa na podstawie
zbiorczych zestawień danych oraz informacji
uzyskanych od wojewody i starostów:



prowadzi

wojewódzką

bazę

danych

dotyczącą wytwarzania i gospodarowania

odpadami wraz z rejestrem udzielonych

zezwoleń

w

zakresie

wytwarzania

i

gospodarowania odpadami,



sporządza raport wojewódzki i przekazuje

go

ministrowi

właściwemu

do

spraw

środowiska.

Minister na podstawie raportów

wojewódzkich prowadzi centralną bazę

danych dotyczącą wytwarzania i

gospodarowania odpadami.

Wzory formularzy

Zbiorcze zestawienie danych o rodzajach i ilości odpadów, o

sposobach

gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących
do odzysku i unieszkodliwiania odpadów obowiązujące:



w latach 2007–2010: Rozporządzenie Ministra Środowiska z

dnia

25 maja 2007 r. w sprawie zakresu informacji oraz wzorów

formularzy służących do sporządzania przekazywania zbiorczych

zestawień danych (Dz. U. z 2007 r. Nr 101, poz. 686).



w latach 2011-2012: Rozporządzenie Ministra Środowiska z

dnia

8 grudnia 2010 r. w sprawie zakresu informacji oraz wzorów

formularzy służących do sporządzania przekazywania zbiorczych

zestawień danych (Dz. U. z 2010 r. Nr 249, poz. 1674).

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach
(Dz. U. z 2013 r., poz. 21) - nowość:
- Rejestr
- Baza danych o produktach i opakowaniach oraz o
gospodarce odpadami

Rejestr



Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach

marszałek województwa prowadzi rejestr podmiotów wprowadzających

produkty, produkty w opakowaniach i gospodarujących odpadami;



Rejestr tworzy się najpóźniej w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia

w życie niniejszej ustawy, tj. od 2016 r.

Podmioty objęte obowiązkiem złożenia wniosku o wpis do rejestru są

obowiązane do złożenia tego wniosku w terminie 6 miesięcy

od dnia utworzenia rejestru.

Minister właściwy do spraw środowiska ogłosi, w formie komunikatu,

w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”

informację o dacie utworzenia Bazy danych o produktach

i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO), w tym

rejestru.

Baza danych o produktach i opakowaniach
oraz o gospodarce odpadami

W Bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami

gromadzone będą m.in. informacje o:



wprowadzanych na terytorium kraju opakowaniach, produktach w opakowaniach,

w podziale na poszczególne rodzaje opakowań, oraz odpadach z nich powstających;



wprowadzanych na terytorium kraju olejach smarowych, oponach oraz o odpadach z nich

powstających;



wprowadzanych pojazdach, zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, bateriach

i akumulatorach oraz o odpadach z nich powstających;



osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu odpadów, zbierania ww. wymienionych oraz

odpadów powstałych w ww. wymienionych;



ilości i jakości komunalnych osadów ściekowych, ich wytwórcach, miejscach zastosowania i

podmiotach władających powierzchnią ziemi, na której te osady zostały zastosowane;



rodzaju i ilości odpadów poddanych przetwarzaniu i zastosowanych procesach

przetwarzania;



decyzjach z zakresu gospodarki odpadami;



transgranicznym przemieszczaniu odpadów;



wpływach z opłat produktowych wraz z odsetkami;



przepływie środków finansowych z opłat produktowych, recyklingowych i depozytowych;



składowiskach odpadów, z podziałem na składowiska w fazie eksploatacyjnej i

poeksploatacyjnej;



poszczególnych rodzajach instalacji do zagospodarowania odpadów;



podmiotach odbierających odpady komunalne od właścicieli nieruchomości wraz

z informacjami o ilości odebranych odpadów komunalnych;



gospodarowaniu odpadami komunalnymi w zakresie objętym rocznym sprawozdaniem

z realizacji zadań, o których mowa w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

BDO zawiera także informacje objęte rejestrem.

Informacje dotyczące azbestu
przedkładane marszałkowi:



Przedsiębiorcy prowadzący działalność

gospodarczą oraz wójt, burmistrz lub prezydent

miasta, posiadający wyroby zawierające azbest,

których gmina jest właścicielem, zarządcą lub

użytkownikiem - informacja o wyrobach

zawierających azbest – do dnia 31 stycznia za

poprzedni rok kalendarzowy.

Wzór sprawozdania za 2011 r.: Dz. U. z 2011 r. Nr 8, poz. 31.



Wójt, burmistrz lub prezydent miasta - informacje o rodzaju, ilości i

miejscach występowania substancji stwarzających szczególne

zagrożenie dla środowiska – wprowadzają do bazy azbestowej pod

adresem

www.bazaazbestowa.gov.pl

Obowiązki
przedsiębiorców
w zakresie opłaty
produktowej

46

46

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach

przedsiębiorców w zakresie gospodarowania

niektórymi odpadami oraz o opłacie

produktowej

(tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 90, poz.

607 ze zm.).

Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce

opakowaniami i odpadami opakowaniowymi

(Dz. U. z 2013 r., poz. 888) – wchodzi w życie z dniem

1 stycznia 2014 r.

Art. 237

Ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach

(Dz. U. z 2013 r., poz. 21) - weszła w życie z dniem 23 stycznia
2013 r.

Podmioty zobowiązane do sporządzania i przedłożenia:

1) zbiorczych zestawień danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach

gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku

i unieszkodliwiania tych odpadów

2) sprawozdań – przedkładanych na podstawie ustaw:



ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie

gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej,



ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych,



ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z

eksploatacji,



ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym,



ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach

– za lata 2012–2014 sporządzają i składają

powyższe

sprawozdania stosując przepisy dotychczasowe

PRZEDSIĘBIORCY PODLEGAJĄCY

PRZEPISOM USTAWY



Przedsiębiorca, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie

działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672), wprowadzający na terytorium

kraju w drodze importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia:

-

produkty w opakowaniach, których rodzaje określa załącznik nr 1 do ustawy

-

towary których częściami składowymi lub przynależnościami są produkty wymienione

w załączniku nr 3 do ustawy – opony i oleje

(oraz do 31.12. 2009 r. również w załączniku nr 2 – baterie i akumulatory),



Przedsiębiorca wprowadzający na terytorium kraju produkty lub produkty

w opakowaniach w drodze importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia na potrzeby

własne,



Przedsiębiorca, który pakuje produkty wytworzone przez innego przedsiębiorcę

i wprowadza je na rynek krajowy (przedsiębiorca, którego logo znajduje się na

opakowaniu),



Przedsiębiorca prowadzący jednostkę lub jednostki handlu detalicznego o powierzchni

handlowej powyżej 500 m2, sprzedający produkty tam pakowane,



Przedsiębiorca prowadzący więcej niż jedną jednostkę handlu detalicznego o łącznej

powierzchni handlowej powyżej 5 000 m2, bez względu na powierzchnię pojedynczej

jednostki, sprzedający produkty w tych jednostkach pakowane,

RODZAJE OPAKOWAŃ

Ustawa obowiązuje od dnia 1 stycznia 2002

roku i określa obowiązki przedsiębiorców,

wprowadzających na terytorium kraju produkty

w opakowaniach następującego rodzaju :



z tworzyw sztucznych,



z aluminium,



ze stali, w tym z blachy stalowej,



z papieru i tektury,



ze szkła gospodarczego, poza ampułkami,



z drewna

RODZAJE PRODUKTÓW

Obowiązki przedsiębiorców, wprowadzających na

terytorium kraju produkty następującego rodzaju, lub

towary, których częściami składowymi są następujące

produkty:



oleje smarowe z wyłączeniem podstawowych, do silników

dwusuwowych

z zapłonem iskrowym, lotniczych do silników odrzutowych i

przepracowanych,



opony według rodzajów wymienionych w załączniku do ustawy

W poprzednich okresach były to także:



lampy wyładowcze z wyłączeniem świetlówek kompaktowych

(do 31.12.2007 r.)



akumulatory kwasowo-ołowiowe (do 31.12.2009 r.)



akumulatory niklowo-kadmowe (do 31.12.2009 r.)



akumulatory niklowo-żelazowe oraz inne akumulatory elektryczne

(do 31.12.2009 r.)



ogniwa i baterie galwaniczne (do 31.12.2009 r.)

Wprowadzenie na rynek



Wprowadzenie na rynek opakowań lub produktów następuje w

dacie ich wydania z magazynu w celu ostatecznego

wprowadzenia do obrotu.



W przypadku importu importer wprowadza na terytorium kraju

produkty lub produkty w opakowaniach w dacie ich dopuszczenia

do obrotu na terytorium kraju.



W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia przedsiębiorca

wprowadza na terytorium kraju produkty lub produkty w

opakowaniach w dacie wystawienia faktury potwierdzającej

wewnątrzwspólnotowe nabycie produktów lub produktów w

opakowaniu.

Ważne: Opakowania lub produkt uważa się za wprowadzone do obrotu tylko

raz.

Opłata produktowa nie dotyczy



Opakowań mających bezpośredni kontakt z produktami leczniczymi

określonymi

w przepisach Prawa farmaceutycznego, jeżeli powstające z nich odpady

opakowaniowe są odpadami niebezpiecznymi w rozumieniu ustawy o

odpadach, oraz opakowań po środkach niebezpiecznych w rozumieniu

przepisów

o opakowaniach i odpadach opakowaniowych.



Przepisów ustawy nie stosuje się do przedsiębiorcy, który eksportuje lub

dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów lub produktów w

opakowaniach, które uprzednio zostały wprowadzone na terytorium kraju w

drodze importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia.



Jeżeli produkt lub produkt w opakowaniu jest wprowadzany na rynek krajowy

przez przedsiębiorcę, który nie jest wytwórcą produktu lub produktu w

opakowaniu, ale zlecił wytworzenie tego produktu lub produktu w

opakowaniu oraz którego oznaczenie zostało umieszczone na produkcie lub

produkcie w opakowaniu, obowiązki określone w ustawie obciążają tego

przedsiębiorcę.



Palety drewniane:

- w latach 2004-2006 - nie podlegały opłacie produktowej,
- od 1.01. 2006 r. podlegały odzyskowi, nie brało się jednak pod uwagę masy

palet przy naliczeniu opłaty produktowej,

- od 1.01.2007 r. masę palet drewnianych wliczamy do ogólnej masy

opakowań podlegających odzyskowi.

- od 1.01.2008 r. – palety podlegają zarówno odzyskowi jaki i recyklingowi.

Obowiązki przedsiębiorców:

Przedsiębiorcy, wprowadzający na

terytorium kraju opakowania z
produktami oraz produkty
(wymienione w załącznikach do
ustawy) mają obowiązek zapewnienia
odzysku, a w szczególności recyklingu
odpadów opakowaniowych i
poużytkowych.

Sposób realizacji obowiązku

Obowiązek zapewnienia

odzysku,

a w szczególności recyklingu

może być realizowany przez

przedsiębiorcę:



samodzielnie,



za pośrednictwem organizacji

odzysku – na podstawie

podpisanej umowy.

SAMODZIELNIE

W ustawie jest ograniczona możliwość samodzielnej

realizacji obowiązku osiągnięcia wymaganych

poziomów odzysku i recyklingu przez przedsiębiorcę.

Od 1.04.2005r. samodzielnie może realizować

obowiązek wyłącznie przedsiębiorca, który we

własnym zakresie poddaje odzyskowi lub

recyklingowi wyłącznie wytworzone przez siebie

odpady opakowaniowe lub poużytkowe bądź zebrane

przez zorganizowaną przez siebie sieć selektywnego

zbierania odpadów (przy czym sieć powinna

zapewnić zebranie odpadów tego samego rodzaju i

w takiej samej ilości jak wprowadzone przez tego

przedsiębiorcę produkty lub produkty

w opakowaniach).

ORGANIZACJA ODZYSKU

Organizacja przejmuje od przedsiębiorcy obowiązek odzysku

i recyklingu na podstawie podpisanej umowy. Wówczas

przedsiębiorca do urzędu marszałkowskiego składa tylko

zawiadomienie.

W przypadku otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości

organizacji - obowiązki ponownie obciążają

przedsiębiorcę w stosunku do ilości lub masy opakowań i

produktów wprowadzonych przez niego na terytorium kraju od

pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu otwarcia

likwidacji lub ogłoszenia upadłości. Przedsiębiorca, do którego

„powróciły obowiązki” jest obowiązany złożyć sprawozdanie

OŚ-OP1 za okres od dnia wygaśnięcia umowy z organizacją

odzysku do końca roku kalendarzowego lub do dnia przejęcia

obowiązków przez inną organizację odzysku.

Ewidencja przedsiębiorcy

Przedsiębiorcy i organizacje odzysku

są obowiązani do prowadzenia
własnej ewidencji, zawierającej dane
o masie opakowań towarów oraz
masie lub ilości produktów,
wprowadzanych na terytorium kraju.

POTWIERDZENIE WYKONANIA ODZYSKU

I RECYKLINGU

Masę lub ilość odpadów

opakowaniowych
i poużytkowych poddanych odzyskowi
lub recyklingowi ustala się, na
podstawie dokumentu potwierdzającego
odrębnie odzysk i odrębnie recykling.

Przedsiębiorca chcąc udowodnić

osiągnięcie wymaganych poziomów
odzysku i recyklingu musi takie
dokumenty posiadać.

DOKUMENTY POTWIERDZAJĄCE ODZYSK

I RECYKLING

Dokumenty potwierdzające odrębnie odzysk/recykling

wystawiony jest na wniosek przedsiębiorcy w trzech

egzemplarzach:



dla przekazującego odpad do odzysku/recyklingu oznaczony

literą A



dla prowadzącego odzysk/recykling (przyjmującego odpad)

oznaczony literą B 



dla Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska oznaczony

literą C

Wzory dokumentów potwierdzających odrębnie odzysk i

odrębnie recykling określa:

Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 19 grudnia 2006 r.
w sprawie dokumentów potwierdzających odrębnie odzysk i

odrębnie recykling (Dz. U. z 2007 r. Nr 247, poz. 1816).

POTWIERDZENIE WYKONANIA ODZYSKU

I RECYKLINGU



W przypadku eksportu lub wewnątrzwspólnotowej

dostawy odpadów opakowaniowych lub

poużytkowych w celu poddania odzyskowi lub

recyklingowi, masę

lub ilość odpadów ustala się na podstawie dokumentu

potwierdzającego ten eksport (np. list przewozowy

CMR z podłączonym tzw. Jednolitym Dokumentem

Administracyjnym SAD) lub faktury potwierdzającej

wewnątrzwspólnotową dostawę odpadów.



Przedsiębiorca jest obowiązany przedstawić również

oświadczenie, że odzysk lub recykling odbywa się

w instalacjach spełniających takie same wymagania

jak określone dla instalacji eksploatowanych na

terenie kraju.

Obowiązki przedsiębiorcy – zawiadomienie:



Przedsiębiorca rozpoczynający działalność polegającą na

wytwarzaniu, imporcie lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu

produktów w opakowaniach, lub produktów, jest obowiązany bez

wezwania złożyć zawiadomienie o tym fakcie marszałkowi

województwa, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.



Za dzień rozpoczęcia działalności uważa się datę pierwszego

wprowadzenia na terytorium kraju lub powstania pierwszego długu

celnego dla produktu w opakowaniu lub produktu.



W terminie 14 dni złożyć zawiadomienie marszałkowi województwa

o fakcie likwidacji działalności .

Zawiadomienie powinno zawierać:



nazwę i siedzibę lub imię i nazwisko oraz adres przedsiębiorcy,



datę rozpoczęcia lub likwidacji działalności,



określenie rodzaju działalności,



wskazanie sposobu wykonania obowiązku (samodzielnie bądź za

pośrednictwem organizacji odzysku).

Obowiązki przedsiębiorcy:



Złożenie marszałkowi województwa rocznego sprawozdania

OŚ-OP1 o wysokości należnej opłaty produktowej

zawierającego informacje o:



wysokości należnej opłaty produktowej, z podziałem na poszczególne

rodzaje opakowań lub produktów i określeniem odpowiednio ich masy

lub ilości, 



 odpowiednio masie lub ilości opakowań wymienionych w załączniku nr

1 do ustawy, w których przedsiębiorcy wprowadzili na rynek krajowy

produkty lub wprowadzonych na rynek krajowy przez przedsiębiorców

produktów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, z

podziałem na poszczególne ich rodzaje,



odpowiednio masie lub ilości poddanych odzyskowi i recyklingowi

odpadów opakowaniowych, z podziałem na poszczególne ich rodzaje i

według sposobu ich odzysku i recyklingu, oraz odpadów poużytkowych,

z podziałem na poszczególne ich rodzaje,



osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu odpadów

opakowaniowych i poużytkowych, z podziałem na

poszczególne ich rodzaje

Sprawozdanie roczne należy złożyć marszałkowi

województwa

w terminie do dnia 31 marca roku następującego po

roku, którego sprawozdanie dotyczy.

Obowiązek uiszczenia opłaty produktowej



Przedsiębiorca, który nie wykonał obowiązku,

tzn. nie osiągnął odpowiednich poziomów

odzysku

i recyklingu, jest obowiązany do wpłacania

opłaty produktowej, obliczonej oddzielnie w

przypadku nieosiągnięcia wymaganego

poziomu:



odzysku;



recyklingu.



Opłata produktowa wnoszona jest do dnia

31 marca roku kalendarzowego, następującego

po roku, którego opłata dotyczy.

Sposób naliczania opłaty produktowej:



Opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty i

różnicy pomiędzy wymaganym a osiągniętym poziomem

recyklingu (odzysku) przeliczonej na wielkość wyrażoną w

masie produktów lub opakowań (do 31.12.2009 r. również w

ilości).

Opłatę produktową oblicza się oddzielnie dla każdego rodzaju

opakowań i produktów.

Podstawę obliczenia opłaty produktowej stanowi:
1) masa w kilogramach lub
2) ilość w sztukach (do 31.12.2009 r.)



Opłatę produktową dla odzysku na odpady opakowaniowe

nalicza się od sumy wszystkich rodzajów opakowań łącznie,

ponieważ przedsiębiorca jest obowiązany osiągnąć poziom

odzysku odpadów opakowaniowych łącznie dla wszystkich

rodzajów opakowań, w których wprowadził produkty.

Wzór na wyliczenie opłaty produktowej z
tytułu nieosiągnięcia wymaganego poziomu
recyklingu

Opakowania

 
N = W x [(p – o) : 100%] x s
 
gdzie:



N — oznacza wysokość należnej opłaty produktowej, w złotych,



W — oznacza masę, w kilogramach, opakowań, z uwzględnieniem

opakowań wielomateriałowych w danym roku sprawozdawczym,

wprowadzonych na rynek,



p — oznacza wymagany poziom recyklingu, w %,



o — oznacza osiągnięty poziom recyklingu odpadów opakowaniowych

obliczony jako iloraz masy faktycznie poddanych recyklingowi i masy

wprowadzonych na rynek opakowań, z uwzględnieniem opakowań

wielomateriałowych w danym roku sprawozdawczym, wyrażony  w %,



s — oznacza stawkę jednostkową opłaty produktowej, w złotych za

kilogram, określoną w przepisach w sprawie stawek opłat

produktowych;



jeżeli (p – o) ma wartość ujemną, jako należną opłatę produktową

wpisuje się wartość „0”.

Przykład –
opłata za recykling opakowań za 2012
r.

N = W x [(p – o) : 100%] x s

Opakowania z tworzyw sztucznych : 120 kg
Stawka: 2,73 zł Poziom recyklingu: 20 %
N = 120 x [(20 – o) : 100%] x 2,73
N = 120 x 0,2 x 2,73
N = 65,52 zł

Opakowania z papieru i tektury : 250 kg
Stawka: 0,65 zł Poziom recyklingu: 56 %
N = 250 x [(56 – o) : 100%] x 0,65
N = 250 x 0,56 x 0,65
N = 91,00 zł

Wzór na wyliczenie opłaty produktowej z
tytułu nieosiągnięcia wymaganego poziomu
odzysku

Produkty



N = W x [(p – o) : 100%] x s

 



gdzie:



N — oznacza wysokość należnej opłaty produktowej, w złotych,



W — oznacza ilość, w sztukach, lub masę, w kilogramach, produktów

wprowadzonych na rynek,



p — oznacza wymagany poziom odzysku lub recyklingu, w %,



o — oznacza osiągnięty poziom odzysku lub recyklingu odpadów

poużytkowych obliczony jako iloraz masy lub ilości faktycznie poddanych

odzyskowi lub recyklingowi i masy lub ilości wprowadzonych na rynek

produktów, wyrażony w %,



s — oznacza stawkę jednostkową opłaty produktowej, w złotych za

sztukę lub w złotych za kilogram, określoną w przepisach w sprawie

stawek opłat produktowych;



jeżeli (p – o) ma wartość ujemną, jako należną opłatę produktową

wpisuje się wartość „0”.

Przykład –
opłata za odzysk produktów za 2012 r.

Produkty –
opony bieżnikowane z gumy: 1872 kg stawka: 1,12 zł
poziom odzysku: 75

N = 1872 x [(p – o) : 100%] x s

N = 1872 x [(75 – o) : 100%] x 1,12

N = 1872 x 0,75 x 1,12
N = 1 572,48 zł



Do opłaty produktowej za opony bieżnikowane oprócz

opłaty za odzysk doliczamy również opłatę za recykling

Wzór na wyliczenie opłaty produktowej z tytułu
nieosiągnięcia wymaganego poziomu odzysku:



Wysokość należnej opłaty produktowej z tytułu niewykonania obowiązku odzysku odpadów opakowaniowych należy

obliczać według wzoru, znajdującego się w Załączniku nr 5 do ustawy:



 



 



OP odzysk= [(M1 x OP1 + M2 x OP2 + ... + M6 x OP6)]



----------------------------------------------------------



M całkowita x (P odzysku x M całkowita – M odzyskana) 



gdzie:



OP odzysk – oznacza wysokość należnej opłaty produktowej w zł;



M z indeksem liczbowym – oznacza odpowiednio masę w kg danego rodzaju opakowania wprowadzoną przez

przedsiębiorcę w roku sprawozdawczym na terytorium kraju, przy czym:



M1 – dotyczy opakowań z tworzyw sztucznych,



M2 – dotyczy opakowań z aluminium,



M3 – dotyczy opakowań ze stali, w tym z blachy stalowej,



M4 – dotyczy opakowań z papieru i tektury,



M5 – dotyczy opakowań ze szkła gospodarczego, poza ampułkami,



M6 – dotyczy opakowań z materiałów naturalnych (drewna i tekstyliów);



OP z indeksem liczbowym – oznacza odpowiednio stawkę jednostkową opłaty produktowej w zł za kg dla danego

rodzaju opakowania, określoną w obowiązującym w danym roku rozliczeniowym rozporządzeniu

w sprawie stawek opłat produktowych, przy czym:



OP1 – dotyczy opakowań z tworzyw sztucznych,



OP2 – dotyczy opakowań z aluminium,



OP3 – dotyczy opakowań ze stali, w tym z blachy stalowej,



OP4 – dotyczy opakowań z papieru i tektury,



OP5 – dotyczy opakowań ze szkła gospodarczego, poza ampułkami,



OP6 – dotyczy opakowań z materiałów naturalnych (drewna i tekstyliów);



P odzysku – wyrażony ułamkiem dziesiętnym wymagany w danym roku poziom odzysku;



M całkowita – oznacza sumę mas w kg wszystkich rodzajów opakowań wprowadzonych przez



przedsiębiorcę w roku sprawozdawczym na terytorium kraju;



M odzyskana – oznacza sumę mas w kg wszystkich rodzajów odpadów opakowaniowych poddanych odzyskowi w roku

sprawozdawczym.

Przykład –
opłata za odzysk opakowań łącznie za
2012 r.

Tworzywa sztuczne: 120 kg stawka: 2,73 zł odzysk dla opakowań łącznie: 57 %
Papier i tektura: 250 kg stawka: 0,65 zł

OP odzysk =

[(M1 x OP1 + M2 x OP2 + ... + M6 x OP6)]

-------------------------------------------------------------

M całkowita x (P

odzysku x M całkowita – M odzyskana)

 

=

[(120 x 2,73 + 250 x 0,65]

---------------------------------------------- x (0,57 x 370 – 0) =
370

[(120 x 2,73 + 250 x 0,65] [327,6 + 162,5]

---------------------------------------------- x (0,57 x 370 – 0) = ------------------------- x 0, 57 x 370 =

279,35 zł

370 370

Stawki opłat:



Stawki opłat za rok 2007

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 listopada 2006

r.

w sprawie stawek opłat produktowych (Dz. U. z 2006 r. Nr

225,

poz. 1645)



Stawki opłat za rok 2008, 2009, 2010

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 18 grudnia 2007 r.

w sprawie szczegółowych stawek opłat produktowych

(Dz..U. z. 2007 r. Nr 247, poz. 1840)



Stawki opłat za rok 2011, 2012

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 29 grudnia 2010 r.
w sprawie szczegółowych stawek opłat produktowych
(Dz. U. z 2010 r. Nr 259, poz. 1774)

Wzory sprawozdań



Wzór sprawozdania o opłacie produktowej za

rok 2007, 2008, 2009:

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23

listopada 2006 r. w sprawie wzoru rocznego

sprawozdania

o wysokości należnej opłaty produktowej

(Dz. U. z 2006 r. Nr 226, poz. 1654).



Wzór sprawozdania o opłacie produktowej za

rok 2010, 2011, 2012:

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 29

grudnia 2010 r. w sprawie wzoru rocznego

sprawozdania

o wysokości należnej opłaty produktowej

(Dz. U. z 2010 r. Nr 259, poz. 1775).

Roczne poziomy odzysku i recyklingu



Roczne poziomy odzysku i recyklingu odpadów

opakowaniowych i poużytkowych w 2007 roku:

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 maja

2005 r. w sprawie rocznych poziomów odzysku

i recyklingu odpadów opakowaniowych i

poużytkowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 103, poz. 872).



Roczne poziomy odzysku i recyklingu odpadów

opakowaniowych i poużytkowych w latach

2008-2014:

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14

czerwca 2007 r. w sprawie rocznych poziomów

odzysku

i recyklingu odpadów opakowaniowych i

poużytkowych (Dz. U. z 2007 r. Nr 109, poz. 752).

WAŻNE



Opłaty nie wnosi się w przypadku, gdy kwota nie

przekracza:

50 zł.



Zwolnienie z obowiązku wniesienia opłaty produktowej

nie zwalnia z obowiązku składania sprawozdania.



W przypadku braku wpłaty należnej opłaty

produktowej lub wpłaty w wysokości niższej od

należnej, marszałek województwa wydaje decyzję, w

której określa wysokość zaległości z tytułu opłaty

produktowej.



W przypadku niewykonania ww. decyzji marszałek

województwa ustala, w drodze decyzji, dodatkową

opłatę produktową w wysokości odpowiadającej 50%

kwoty niewpłaconej opłaty produktowej.

OBOWIĄZKI PRZEDSIĘBIORCÓW W ZAKRESIE USTAWY

O OPAKOWANIACH

Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych
(tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 90, poz. 607 ze zm.) – obowiązuje do dnia 31

grudnia 2013 r.

Obowiązek złożenia sprawozdania wynikający z powyższej ustawy dotyczy:



producentów opakowań o masie wytworzonych opakowań – sprawozdanie

OPAK-1,



importerów lub dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań o masie opakowań

przywiezionych z zagranicy - sprawozdanie OPAK-2,



eksporterów lub dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań o masie wywiezionych

zagranicę opakowań - sprawozdanie OPAK-3,



eksporterów lub dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy produktów w opakowaniach o masie

wywiezionych zagranicę opakowań - sprawozdanie OPAK-3

FORMULARZE OPAK określa:
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 31 grudnia 2004 r. w sprawie formularzy służących do

składania rocznych sprawozdań o masie wytworzonych, przywiezionych z zagranicy oraz wywiezionych

za granicę opakowań (Dz. U. z 2005 r., Nr 4, poz. 30)

Sprawozdania roczne składane są marszałkowi województwa w terminie do dnia
31 marca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy.

NOWOŚĆ
Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami
i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2013 r., poz.
888)
Wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zmiany:



przepisów ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców wprowadzających produkty

w opakowaniach, którzy w danym roku kalendarzowym wprowadzili do obrotu

produkty

w opakowaniach o łącznej masie opakowań nieprzekraczającej 1 MG – stanowi to

pomoc de minimis, w związku z czym ww. przedsiębiorcy składają

marszałkowi województwa w terminie do dnia 15 marca zaświadczenie

lub oświadczenie o pomocy de minimis



wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany prowadzić publiczne

kampanie edukacyjne:

-

samodzielnie - co najmniej 2 % wartości netto opakowań wprowadzonych do obrotu

w poprzednim roku kalendarzowym przeznacza na kampanie lub przekazuje na

rachunek NFOŚiGW

-

za pośrednictwem org. odzysku



DPR i DPO – wystawiane przez prowadzącego recykling lub inny niż recykling proces

odzysku w terminie 7 dni od dnia wpływu wniosku. Wniosek należy złożyć nie

później niż w terminie 30 dni od upływu kwartału, w którym odpadu

opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu. Dokumenty są wystawiane w 3

egzemplarzach:

-

dla wystawiającego

-

dla przekazującego odpady opakowaniowe

-

dla marszałka województwa – przedsiębiorca jest zobowiązany przekazać dokument

marszałkowi w terminie 30 dni od upływu kwartału, w którym dokumenty zostały

wystawione

NOWOŚĆ
Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami

i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2013 r., poz. 888)
Wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zmiany:



opłata produktowa jest wnoszona na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez

marszałka województwa do dnia 15 marca następującego po roku kalendarzowym,

którego opłata dotyczy



nie wnosi się opłaty produktowej, której łączna wysokość dla wszystkich produktów

nie przekracza 100 zł



opłatę produktowa nalicza się oddzielnie dla recyklingu dla każdego rodzaju

opakowania, w tym dla recyklingu dla wszystkich opakowań razem oraz dla odzysku

dla wszystkich opakowań razem



organizacja samorządu gospodarczego reprezentująca grupę przedsiębiorców

wprowadzających produkty w opakowaniach wielomateriałowych albo środki

niebezpieczne może zawrzeć porozumienie z marszałkiem województwa w zakresie

utworzenia i utrzymania systemu zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania

odpadów opakowaniowych powstałych z opakowań wielomateriałowych albo z

opakowań po środkach niebezpiecznych



marszałek województwa co najmniej raz na 3 lata przeprowadza kontrolę

przedsiębiorców:

-

prowadzących recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów

opakowaniowych

-

eksportujących odpady opakowaniowe oraz dokonujących wewnątrzwspólnotowej

dostawy odpadów opakowaniowych.

OBOWIĄZKI PRZEDSIĘBIORCÓW W ZAKRESIE USTAWY
O BATERIACH I AKUMULATORACH

Podstawa prawna:

Ustawa o z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach

(Dz. U. z 2009 r., Nr 79, poz. 666) – weszła w życie od 12 czerwca

2009 roku (z wyjątkiem kilku przepisów, których obowiązek

przestrzegania wyznaczono na inne terminy - art. 122).

Ustawa określa zasady i wymagania dotyczące wprowadzanych do

obrotu baterii i akumulatorów oraz zasady zbierania, przetwarzania,

recyklingu

i unieszkodliwiania zużytych baterii i zużytych akumulatorów. Ponadto

ustawa reguluje prawa i obowiązki podmiotów:



wprowadzających do obrotu baterie lub akumulatory,



dystrybujących baterie lub akumulatory lub sprzęt,



zbierających, przetwarzających, dokonujących recyklingu lub

unieszkodliwiania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów,



użytkujących baterie i akumulatory.

Sprawozdania wynikające z przepisów przedmiotowej ustawy należy

przedłożyć marszałkowi województwa do dnia 15 marca roku

następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy.

Obowiązki przedsiębiorców wprowadzających do obrotu
baterie lub akumulatory

W celu realizacji powyższych obowiązków związanych

z przetwarzaniem i recyklingiem zużytych baterii i akumulatorów

każdy wprowadzający będzie musiał zawrzeć umowę z zakładem

przetwarzania zużytych baterii lub akumulatorów. Natomiast

w przypadku wprowadzających baterie i akumulatory przenośne,

przedsiębiorcy ci będą mieli obowiązek zawarcia dodatkowo

umowy ze zbierającym zużyte baterie i akumulatory, w celu

osiągnięcia wymaganych poziomów zbierania zużytych baterii

i akumulatorów przenośnych.

Przez poziom zbierania należy rozumieć wyrażony

w procentach stosunek masy zużytych baterii i akumulatorów

przenośnych zebranych zgodnie z ustawą w danym roku

kalendarzowym do średniej masy baterii i akumulatorów

przenośnych wprowadzonych do obrotu przez wprowadzającego

baterie lub akumulatory w danym roku kalendarzowym oraz w

dwóch latach poprzednich, przy czym w latach pośrednich

zostaną określone,

w drodze rozporządzenia, dodatkowe poziomy w poszczególnych

latach mające na celu stopniowe tworzenie krajowego systemu

zbierania zużytych baterii i akumulatorów przenośnych oraz

zwiększania jego efektywności.

Zasady naliczania opłaty produktowej za
baterie i akumulatory



W przypadku nie osiągnięcia poziomów zbierania,

przedsiębiorcy są zobowiązani uiścić na rachunek

urzędu marszałkowskiego opłatę produktową.



Należną opłatę produktową (art. 39 ust. 2) oblicza

się jako iloczyn stawki opłaty produktowej i różnicy

między masą zużytych baterii

i akumulatorów przenośnych, jaką należy zebrać,

aby osiągnąć wymagany poziom zbierania

w danym roku kalendarzowym, a masą zebranych

w tym roku zużytych baterii i akumulatorów

przenośnych.

Obowiązki przedsiębiorców wprowadzających baterie lub
akumulatory względem marszałka województwa (weszły w
życie z dniem 1 stycznia 2010 roku):

1. roczne sprawozdanie o rodzaju, ilości i masie wprowadzonych do obrotu baterii i

akumulatorów.

W przypadku zakończenia działalności gospodarczej (art. 34, ust. 3) w zakresie wprowadzania

do obrotu baterii i akumulatorów ww. sprawozdanie „wprowadzający” składa w terminie 14 dni

od dnia trwałego zaprzestania wykonywania tej działalności.  

2. roczne sprawozdanie o osiągniętych poziomach zbierania wraz z wykazem punktów

zbierania prowadzonych przez danego zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory

oraz wykazem miejsc odbioru, z których zbierający odbiera zużyte baterie przenośne lub

zużyte akumulatory przenośne.

 
3. wykaz zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, z którymi ma

zawartą umowę.

 
4. roczne sprawozdanie o wysokości środków przeznaczonych na publiczne kampanie

edukacyjne. Jednocześnie wprowadzający baterie lub akumulatory, jest obowiązany do

finansowania publicznych kampanii edukacyjnych. Wykonując powyższy obowiązek

wprowadzający: przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne, albo - przekazuje, w terminie

do dnia 15 marca następującego roku na wyodrębniony rachunek urzędu marszałkowskiego –

co najmniej 0,1% swoich przychodów z tytułu wprowadzenia do obrotu baterii i akumulatorów

na terytorium kraju osiąganych w danym roku kalendarzowym.

 
5. roczne sprawozdanie o wysokości należnej opłaty produktowej. Opłata produktowa jest

wpłacana na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego w terminie do dnia 15

marca następującego po roku, którego opłata dotyczy.

Opłata produktowa ponoszona jest przez wprowadzającego baterie przenośne lub akumulatory

przenośne w przypadku nie osiągnięcia przez niego określonych poziomów zbierania.

Obowiązki sprzedawców detalicznych baterii kwasowo-
ołowiowych lub akumulatorów kwasowo-ołowiowych (opłata
depozytowa) względem marszałka województwa (weszły w
życie z dniem 1 stycznia 2010 roku)

1. Sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-

ołowiowych, akumulatorów samochodowych kwasowo-

ołowiowych, baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych

lub akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych,

przekazuje nieodebraną opłatę depozytową na odrębny

rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego, właściwego

ze względu na miejsce prowadzenia działalności, w

terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, w

którym nastąpiło pobranie opłaty.

2. Sprzedawca detaliczny jest obowiązany do sporządzenia

i przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do

dnia 15 marca roku następującego po roku, w którym

nastąpiło pobranie opłaty, sprawozdania o wysokości

pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej

opłaty depozytowej.

Obowiązki zbierających zużyte baterie lub zużyte akumulatory
względem marszałka województwa (weszły w życie z dniem 1
stycznia 2010 roku)

Zbierający zużyte baterie lub zużyte

akumulatory jest obowiązany do sporządzenia
i przedłożenia marszałkowi województwa
rocznego sprawozdania zawierającego
informacje o masie zebranych zużytych baterii
przenośnych
i zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem

i w rozbiciu na poszczególnych
wprowadzających baterie lub akumulatory, z
którymi ma zawartą umowę.

Obowiązki prowadzących zakłady przetwarzania zużytych baterii
lub zużytych akumulatorów względem marszałka województwa
(weszły w życie z dniem 1 stycznia 2010roku)

Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii
lub zużytych akumulatorów sporządza i przedkłada
marszałkowi województwa roczne sprawozdanie
zawierające informacje o:



rodzaju i masie przyjętych do przetwarzania

zużytych baterii i zużytych akumulatorów;



rodzaju i masie przetworzonych zużytych baterii

i zużytych akumulatorów;



osiągniętych poziomach recyklingu.

REJESTR

Od dnia 1 października 2009 r.

wprowadzający baterie lub
akumulatory oraz prowadzący zakład
przetwarzania zużytych baterii i
akumulatorów są zobowiązani przed
rozpoczęciem działalności do złożenia
Głównemu Inspektorowi Ochrony
Środowiska wniosku o wpis do rejestru
oraz uzyskania numeru rejestrowego.

MIEJSCA ODBIORU

Dla zużytych baterii i akumulatorów przenośnych

zaproponowano utworzenie odrębnego systemu zbierania,

gdyż są to odpady małe o znaczącym stopniu rozproszenia,

jak również w celu wywiązania się

z obowiązku osiągnięcia wymaganych poziomów ich

zbierania. Każdy użytkownik tych baterii lub akumulatorów

ma obowiązek przekazania zużytych baterii i akumulatorów

przenośnych do podmiotu zbierającego tego rodzaju

odpady, ale przede wszystkim do miejsc odbioru.

Miejscami odbioru mogą być np. szkoły i placówki

oświatowe, kulturalno-oświatowe oraz siedziby urzędów

i instytucji. Mogą one zbierać zużyte baterie i akumulatory,

jeżeli wyrażą taką chęć i jeżeli będą mieć zawartą umowę

ze zbierającym zużyte baterie i akumulatory. Umowa ta

powinna określać m.in. zobowiązanie zbierającego zużyte

baterie i akumulatory do dostarczenia odpowiednich

pojemników służących do zbierania zużytych baterii

i akumulatorów a następnie do odbioru tych pojemników.

MIEJSCA ODBIORU

Natomiast obligatoryjnie zużyte baterie i akumulatory

przenośne od użytkowników końcowych muszą

przyjmować punkty handlowe o powierzchni powyżej

25 m2, w których odbywa się sprzedaż detaliczna baterii

i akumulatorów przenośnych, obiekty handlowe,

sprzedawcy hurtowi tych produktów oraz punkty

serwisowe. W każdym przypadku użytkownik końcowy,

oddający zużyte baterie i akumulatory przenośne, nie

ponosi żadnych kosztów z tym związanych. Nie wiąże się

to także z obowiązkiem zakupu nowej baterii lub

akumulatora. Prowadzący miejsca odbioru nie mają

obowiązku posiadania stosownych zezwoleń na

prowadzenie działalności zakresie zbierania odpadów, jak

również prowadzenia ewidencji odpadów, o których mowa

w ustawie o odpadach.

Szczegółowe informacje zamieszczone są na stronie internetowej pod

adresem:

www.umww.pl



zakładka:

OBOWIĄZKI PODMIOTÓW W ZAKRESIE KORZYSTANIA ZE

ŚRODOWISKA

Dziękuję za uwagę

URZĄD MARSZAŁKOWSKI

URZĄD MARSZAŁKOWSKI

WOJEWÓDZTWA

WOJEWÓDZTWA

WIELKOPOLSKIEGO

WIELKOPOLSKIEGO

W POZNANIU

W POZNANIU