Menedżer współczesny

Wykład 2.

Prof. Józef BENDKOWSKI

Publikacje o menedżerach

• Michael Armstrong – Jak być lepszym

menedżerem. Seria strategii sukcesu

Dom Wydawniczy ABC Warszawa ,

1997r.

• Zygmunt Dowgiałło – Praca menedżerów,

Wydawnictwo Znicz, Szczecin, 1999r.

Konsultacja: Komisja Organizacji i Zarządzania PAN

Oddział Gdańsk.

Cd.(1).

• Peter Drucker – Menedżer

skuteczny – najważniejsza książka

po” Praktyce zarządzania” Wyd. AE

Kraków, Czytelnik, Kraków, 1994r.

• Wachowiak Piotr – Profesjonalny

menedżer umiejętność pełnienia ról

kierowniczych. Wyd. Difin,

Warszawa, 2002 r.

Cd. (2)

• Rozdział 2. Menedżer jako

realizator procesu zarządzania.

Jacek Bendkowski, Józef Bendkowski :

Praktyczne zarządzanie organizacjami .

Kompetencje menedżerskie. Wyd. Pol.

Śl. , Gliwice, 2008 r.

Książki samych

menedżerów.

• Aiocca Jakub - Autobiografia

• Akio Morita – Made in Japan, Sony

Corporation, założyciel , dewiza

„ Myśleć globalnie ,działać lokalnie”

• Seria „ Ludzie Wielkiego Biznesu”

Motyw przewodni publikacji

• Zarządzanie traktują z reguły o kierowaniu

innymi ludźmi

• Kierowanie samym sobą, by zarządzanie

było skuteczne

• zarządzając , daje się głównie przykład

• Zarządzanie jako nauka praktyczna

• Dla osiągnięcia sensownej efektywności

trzeba ciężko pracować i znać się na rzeczy

• Na efektywność składa się pewna suma

nawyków i zabiegów, które autorzy

przedstawiają i omawiają w swoich

publikacjach.

2. Menedżer - kierownik

• Każdy , kto odpowiada za

podwładnych i za zasoby

organizacji.

• Kierowanie w organizacji w ujęciu

społecznym oznacza wzajemne

oddziaływanie na siebie menedżera i

pracownika , przy nadrzędnej roli

menedżera , aby realizować cele pomimo

czynników zewnętrznych , które mogą być

sprzyjające lub nie procesowi kierowania.

Menedżer.

• Menedżer realizuje swoje funkcje

kierownicze poprzez oddziaływanie

na pracowników.

• Aby mogli wspólnie realizować cele

swoje i organizacji muszą ze sobą

współpracować.

Warunki skutecznego

kierowania

.

• Reprezentowanie odpowiedniej

postawy,

• Posiadania władzy,

• Posiadanie umiejętności wypełniania

funkcji kierowniczej,

• Posiadanie chęci kierowania.

Postawa menedżera.

• Musi być osobą asertywną,

kreatywną, przedsiębiorczą.

• Powinien dążyć do rozwoju tych cech a także

rozwijając swoją osobowość poprzez:

- poszukiwanie nowych informacji, spostrzeżeń i

doświadczeń.

- poszukiwanie w otoczeniu informacji o swoim

zachowaniu,

- odróżnienie obserwacji od ocen i interpretacji,

- koncentracja na silnych swoich stronach,

Posiadanie władzy.

• Formalna hierarchia organizacyjna.

• Kwalifikacje,

• Autorytet,

• Posiadanie informacji, kontrola nad

zasobami.

• Uczucia.

• Menedżer powinien posiadać władzę

pochodzącą ze wszystkich wymienionych
źródeł

.

Umiejętności kierownicze.

• Umiejętności i role kierownicze.

- techniczne

- społeczne

- koncepcyjne.

- diagnostyczne i analityczne.

• Robert Katz, nauczyciel,

przemysłowiec.

Cd (1)

• Techniczne umiejętności – zdolność

posługiwania się narzędziami, metodami i

technologią w określonej specjalności.

• Umiejętności społeczne – zdolność do

współpracy z innymi ludźmi, rozumienie

ich, motywowania.

• Umiejętności koncepcyjne – to umysłowa

zdolność koordynacji oraz integrowania

wszystkich interesów i działalności

organizacji. Postrzeganie organizacji jako

całości, współzależność części.

Cd (2)

• Zdolność jako pojęcie- w psychologii –

układ warunków wewnętrznych danej

jednostki, umożliwiający wykonywanie

określonych czynności oraz decydujący o

poziomie i jakości osiągnięć w realizowanej

przez jednostkę działalności.

• Katz R. wykazuje, że umiejętności są

niezbędne do skutecznego kierowania.

• Rodzaj umiejętności , ich znaczenie zależy

od jego pozycji w organizacji.

Dyskusja

• Umiejętności fachowe, np.

menedżerskie, muszą dysponować

konkretnymi kwalifikacjami by osiągnąć

powodzenie w swojej pracy.

• Umiejętności diagnostyczne i

analityczne są przesłankami w pracy

kierowniczej.

• Kwalifikacje – uzdolnienia, zdolność do

sprawowania jakiegoś obowiązku,

świadectwo uzdolnienia, określenie jakości

czegoś.

Rodzaje kierowników

 

• W zależności od szczebla organizacji,

klasyfikuje się menedżerów na:

- najwyższego szczebla,

- średniego,

- kierowników pierwszej linii.

Interpretacja.

• Menedżerowie pierwszej linii nadzorują i

koordynują działania pracowników

wykonawczych. Noszą tytuły: brygadzisty,

nadzorcy, kierownika biura.

• Kierownictwo średniego szczebla stanowią

najliczniejszą grupę menedżerów w

organizacji. Noszą następujące tytuły

służbowe: kierownik zakładu, eksploatacji,

kierownik wydziału.

Cd.

• Kierownicy najwyższego szczebla

kontrolują całą organizację. Do nich zalicza

się prezesa, dyrektora naczelnego,

członków zarządu Spółki.

• Menedżerowie mogą pracować w różnych

obszarach funkcjonalnych organizacji, tak

aby odbywało się to w sposób sprawny i

skuteczny.

• Menedżerowie funkcjonalni odpowiedzialni

są za: marketing, finanse, eksploatację,

zasoby ludzkie, administrację

Role kierownicze( H.

Mintzberg)

• Teza –

kierownicy na wszystkich szczeblach

odgrywają wiele ról, które można definiować

jako „zorganizowane zbiory zachowań”.

Role – zbiory zachowań.

• Role międzyludzkie,

interpersonalne

reprezentant, przywódca, łącznik

• Role informacyjne

monitor, upowszechniający, rzecznik

• Role decyzyjne

przedsiębiorca, przeciwdziałający,

rozdzielający zasoby, negocjator.

Kierownicze zalety

• Pedler, - Przewodnik dla menedżera w samodoskonaleniu.

• Cechy, zalety

znajomość podstawowych faktów

właściwa wiedza fachowa

stała wrażliwość na to co się dzieje

umiejętności analityczne

zalety i umiejętności towarzyskie

odporność emocjonalna

wola działania

kreatywność

gibkość umysłowa

ustalone nawyki do uczenia się

wiedza o samym sobie.

Rola osobowości

• Rosemary Stewart – Praktyka kierowania,

PWE, Warszawa, 1994 s19

• Wspólne cechy:

- gotowość do ciężkiej pracy,

- wytrwałość i determinacja

- gotowość do podejmowania ryzyka

- umiejętność inspirowania entuzjazmu

- twardość.

Konkluzja.

• W ostatnich latach zaszły jednak poważne zmiany,

powodujące konieczność nowego podejścia do problematyki

zarządzania organizacjami. Do najważniejszych należy

zaliczyć:

1. zmiany w otoczeniu przedsiębiorstwa (globalizacja, zmiana

celów ilościowych na jakościowe, produkcja jednostkowa w

miejsce seryjnej, innowacyjność oraz szybkość adaptacji do

zmieniających się warunków otoczenia,

2. postęp w technologii i technice produkcji (zastosowanie

technik informatycznych, uniwersalność i wysoka jakość

środków produkcji,

3. wzrost przeciętnego poziomu wykształcenia, a w związku z

tym aktywności i aspiracji ogółu pracowników,

4. rozproszenie władzy organizacyjnej.

Nowy model zarządzania

europejskiego

 

• Na podstawie przeprowadzonych badań

sformułowano nowy model, podając jego

podstawowe cechy:

1. Radzenie sobie z różnicami

narodowościowymi, etnicznymi, historycznymi

i in.

• Europejczycy rozumieją różnice, respektują je i

nawet je lubią. Historia i tradycja handlu nauczyły

ich, jak sobie z nimi radzić i co najważniejsze, jak

zebrać te wszystkie różnice w jedną całość bez

jednoczesnego ich tłumienia.

2.

Odpowiedzialność

społeczna.

• Przedsiębiorstwa europejskie widzą siebie jako

integralną część społeczeństwa.

• Oznacza to, że:

- działają one w sposób społecznie odpowiedzialny,

- traktują zyski jako jeden z głównych celów

przedsiębiorstwa, ale nie jego raison d'etre

(rację bytu),

- podejmują długookresowe decyzje strategiczne i

inwestycyjne.

3. Wewnętrzne

negocjacje

• W przedsiębiorstwach europejskich

negocjuje się nie tylko z zewnętrznymi

partnerami, ale również prowadzi się

negocjacje wewnątrz przedsiębiorstwa.

• Prowadzi to do rozbudowy pionowych więzi

komunikacyjnych w obu kierunkach,

pomiędzy kierownictwem różnych szczebli

a pracownikami oraz między centralą a

poszczególnymi oddziałami.

 

4. Nastawienie na ludzi

• Europejczycy są przekonani, że

pracownicy powinni czerpać korzyści

z postępu.

• Przedsiębiorstwa realizują to,

podnosząc jakość życia swoich

pracowników, tolerując różnice

osobowościowe i doskonaląc sposób

zarządzania zasobami ludzkimi.

 

5. Systemy zarządzania o mniejszym

stopniu formalizacji

• Europejczycy są raczej nastawieni

sceptycznie do rozwiązań

formalnych. Posługują się mniejszą

ilością reguł pisanych.

• Zarządzają w sposób bardziej

intuicyjny.

6. Orientacja produktowa

• W wielu przedsiębiorstwach

marketing i obsługa klienta są

tradycyjnie zdominowane przez

wymagania technologiczne i

produkcyjne, chociaż sytuacja ta

ulega zmianie na korzyść rozwoju

orientacji marketingowej.

Cechy modelu zarządzania w

Europie

• Radzenie z różnicami

narodowościowymi

• Odpowiedzialność społeczna

• Wewnętrzne negocjacje

• Nastawienie na ludzi

• Mniejszy stopień formalizacji

• Orientacja na produkt w marketingu

Kwalifikacje euro-menedżera

• Zdolność do zmian

• Otwartość

• Umiejętność uczenia się od innych

• Przedsiębiorczość

• Porozumienie się, znajomość języków

obcych

Edukacja menedżerów.

• Studia na kierunku – zarządzanie i

wyszczególnionych specjalnościach.

• Studia podyplomowe z zakresu

zarządzania.

• Studia MBA .

• Doświadczenia praktyczne.

Ingvar Kamprad

• Założył IKEA gdy miał 17 lat.

• Aby odnieść sukces w biznesie

trzeba poświęcić się temu bez reszty.

• W 2005 r. miał 79 lat, czynny

zawodowo.

• U źródeł każdej działalności leży

pomysł.

Najlepiej aby był dobry.

• Każdy popełnia błędy.

• Zarządzanie w kryzysie.

I. Kamprad radzi przyszłym

przedsiębiorcom.

• Naucz się kochać ciężką pracę.

• Nie rezygnuj z własnych pomysłów.

• Bierz odpowiedzialność za podejmowane

decyzje.

• Umiej przyznać się do błędów, wszyscy

popełniają błędy.

• Dobieraj pracowników tak, aby uzupełniali

twoje braki.

• Przekonaj pracowników, że są dla firmy

ważni.

• Traktuj problemy jako wyzwanie.

Imperatyw

• Równoważność między

stanowisko - autorytet – wiedza

osobista

• Interpretacja imperatywu.

To tyle!!!!

• Dziękuję za uwagę!!!