Psychologia kliniczna
Wprowadzenie
Wykład 1
Terminologia
Psychologia kliniczna -
określenie historyczne, jednolite w
skali światowej, dziedzina: psychopatologia.
Definicja:
Psychologia kliniczna
1) dziedzina psychologicznych badań i zastosowań, która zajmuje
się opisem i wyjaśnianiem zdrowych oraz zaburzonych form
zachowania, przeżywania i funkcjonowania somatycznego;
2) zadania praktyczne polegają na diagnozie zdrowia i/lub
zaburzeń oraz na profesjonalnej pomocy i interwencji
(Sęk, 2005)
Obszar badań
Zaburzenia zachowania i ich psychospołeczne przyczyny.
Zaburzenia somatyczne uwarunkowane czynnikami
psychospołecznymi.
Wpływ zaburzeń somatycznych (chorób) na funkcje
psychiczne.
Zdrowie psychiczne i zdrowie rozumiane całościowo jako
pełny biopsychospołeczny dobrostan.
Jedna psychologia kliniczna?
Psychologia kliniczna człowieka dorosłego.
Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.
Neuropsychologia (podspecjalność).
Psychologiczne problemy niepełnosprawnych i rehabilitacji.
Psychologia zdrowia (odrębna dziedzina, częściowo wspólna
problematyka: np. stres, psychosomatyka).
Kryteria
odróżniania normy od patologii
Neale, Davison, Haaga (1996)
Wskaźniki statystyczne –
obliczenie rozkładu liczebności
danej cechy w postaci krzywej normalnej.
Zachowania niespodziewane –
odmienne od typowych reakcji
na daną sytuację.
Naruszanie norm –
nieprzestrzeganie ogólnie przyjętych
zasad.
Poczucie subiektywnego dyskomfortu –
cierpienie.
Niesprawność –
patologiczne stany które prowadzą do
niepełnej sprawności.
Kryteria
odróżniania normy od patologii
Rosenhan, Seligman (1994):
Trudności w przystosowaniu
(np. częste zmiany pracy, unikanie określonych sytuacji
społecznych, prowokowanie konfliktów)
Nieracjonalność
(
celu
np. w bulimii;
motywów
np. działania powodowane
urojeniami, autodestrukcja)
Dziwaczność
(np. nazbyt literackie formy w codziennej komunikacji, różne formy
natręctw)
Wyrazistość i niekonwencjonalność
(np. przerysowanie, łamanie konwencji)
Niejednoznaczność kryteriów i
diagnozy
Wpływ kultury
(np. rytualne zachowania religijne postrzegane jako kompulsywne
są specyficzne dla określonej populacji)
Specyfika sytuacji społeczno-politycznej
(np. okresu realnego socjalizmu, częsta zmiany pracy)
Zmiany norm społecznych
(np. d/t homoseksualizmu)
Subiektywne przeżycia
(np. paradoksalne reakcje przyjemności i zadowolenia czerpane z
zadawania cierpienia innym)
Czym jest zdrowie psychiczne?
Koncepcja salutogenetyczna
(Aron Antonovsky, 1995)
Pojęcie
„poczucia koherencji”
(Sense of coherence - SOC)
Orientacja życiowa, polegająca na spostrzeganiu świata jako
(1)
zrozumiałego,
(2)sterowalnego
(3)mającego sens
wobec tego wartego podejmowania wysiłku i inwestowania
emocjonalnego w życie.
Te trzy wymiary osobowości:
sprzyjają lepszemu radzeniu sobie z realizacją zadań życiowych
z zaspokajaniem potrzeb psychicznych,
łącza się ze stosowaniem adekwatnych mechanizmów radzenia
sobie z trudnościami.
Narzędzie do pomiaru poczucia koherencji (1997) – różnicuje osoby
zdrowe i cierpiące z powodu zaburzeń psychicznych.
Klasyfikacje zaburzeń psychicznych
Światowa Organizacja Zdrowia:
ICD-10: Międzynarodowa klasyfikacji chorób i problemów
zdrowotnych;
Rozdział V: Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i
zaburzeń zachowania
Ostatnia rewizja: 1992
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne:
DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders),
Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych
Ostatnia wersja: 2013
Przygotowanie kolejnych wydań:
* Zespoły ekspertów
* Międzynarodowe konferencje
* Głosowanie
Diagnoza
I. Zbieranie informacji o objawach:
Opis dokonany przez pacjenta (np. niemożność spania).
Obserwacja zachowania chorego (np. urojenia, halucynacje).
Informacje od rodziny.
Narzędzia diagnostyczne.
→ Znaczenie diagnozy behawioralnej, obserwacja rzeczywistych
zach.
II. Klasyfikacja objawów
(ICD-10, DSM-V)
Diagnoza przyczynowa
model biomedyczny
Uwarunkowania genetyczne
(badania nad bliźniętami
jednojajowymi np. przewidywalność zachorowań w schizofrenii
50%) Rosenhan, Seligman, 1994, t.1
Uwarunkowania biochemiczne
(np. hipoteza dopaminowa w
schizofrenii, niedobór serotoniny w depresji) Rybakowski, 1997
Uwarunkowania neuroanatomiczne
(rezonans magnetyczny –
MRI, tomografia pozytronowa – PET, np. w schizofrenii zwiększenie
objętości komór mózgowych, zmniejszenie istoty szarej, mniejsze
płaty czołowe) Rybakowski 1997
Diagnoza przyczynowa
model psychospołeczny
Wynik patologicznych struktur osobowości
(np. psychoanaliza: konflikt między id, ego, superego; psychologia
poznawczo - behawioralna: wadliwe nawyki, wzorce przeżywania i
przekonania)
Wynik braku umiejętności radzenia sobie z rozwiązywaniem
problemów życiowych
(1)brak umiejętności komunikowania się, (2)nawiązywania i
utrzymywania kontaktów interpersonalnych, (3)deficyty –
zaburzenia funkcji intelektualnych, niepełnosprawność
Rezultat patologii systemu w jakim wzrasta i funkcjonuje
osoba
(1)patologia rodziny (2) patologia środowiska rówieśniczego
Brak oparcia społecznego
(samotność, niezaradność, odmienność)
(Kerneberg, Seler, Koenigsberg, Carr i Appelbaum, 1989)
Wywiad kliniczny (6)
Informacja o objawach (dane od pacjenta, rodziny, obserwacja)
Informacja o przebiegu choroby (okoliczności pojawienia się
objawów, reakcja na ich wystąpienie, zmienność w czasie, czynniki
nasilające, zmniejszające, przebieg leczenia, skuteczność)
Informacja o przebiegu doświadczeń życiowych z różnych okresów
życia (pozytywnych i negatywnych)
Informacja o stosunku pacjenta do jego doświadczeń.
Informacja o zachowaniu pacjenta w czasie rozmowy.
Informacje podsumowujące wcześniej uzyskane dane
(stwierdzenie przyczyn, deficyty powstałe przez chorobę)
Badanie inteligencji
Skala Inteligencji Wechslera dla Dorosłych
- Wersja
Zrewidowana (WAIS-R/PL/; Brzeziński, Gaul, Hornowska,
Machowski i Zakrzewska 1996)
Skala Inteligencji Wechslera dla Dzieci
– Wersja
Zmodyfikowana (WISC-R Matzak, Piotrkowska, Ciarkowska, 1997)
Powiązanie wyników skal Wechslera z określonymi zaburzeniami
psychicznymi (Kowalik, 1984)
Rozpoznanie możliwości pacjenta (przystosowanie, sposoby
rehabilitacji, rodzaj pracy).
Badanie osobowości
Kwestionariusze
MMPI
- Minnesocki Wielowymiarowy Inwentarz Osobowości
(Hathaway, McKinley, 1940 r).
EPQ-R
- Zrewidowany Kwestionariusz Osobowości Eysencka
(Brzozowski, Drwal, 1995)
Skala Depresji Hamiltona
Testy projekcyjne
Test Rorschacha
(Plam atramentowych)
TAT
(Test Apercepcji Tematycznej)
Test Rorschacha
TAT
Formy psychoterapii
Psychoterapia indywidualna
Psychoterapia grupowa
Terapia rodzin i małżeństw
(
genogram
– graficzny obraz wielopokoleniowej struktury rodziny)
Model kliniczno-opiekuńczy → model środowiskowo-profilaktyczny.
Zadania psychologów klinicznych
praktyczne – promocja, prewencja, interwencja w kryzysie,
poradnictwo, terapia.
badawcze – tworzenie nowej wiedzy.