POGLĄDY
PEDEUTOLOGICZNE
MARII GRZEGORZEWSKIEJ
PLAN PRACY
1. Życie i twórczość M. Grzegorzewskiej
2.
Poglądy
pedeutologiczne
Grzegorzewskiej
3. Cechy dobrego nauczyciela
4. Koncepcja osobowości nauczyciela
5. Dyskusja
6. Podsumowanie
ŻYCIE I TWÓRCZOŚĆ
Maria Grzegorzewska (1888 –
1967)
twórczyni
polskiej
pedagogiki specjalnej. Otrzymała
tytuł naukowy profesora zwyczajnego.
Przyczyniła się do rozwoju polskiej
pedeutologii (kształcenie nauczycieli)
i deontologii (aspekt etyczny w
zawodzie
nauczyciela).
Podjęła
systematyczne
badania
nad
zagadnieniami
pedagogiki
niepełnosprawnych i stworzyła jej
podstawy.
Zajmowała
się
tyflopedagogiką i tyflopsychologią,
a także zagadnieniami pracy z
osobami głucho – niewidomymi. Była
twórczynią
czasopisma
„Szkoła
Specjalna”.
POGLĄDY PEDEUTOLOGICZNE
Maria
Grzegorzewska
traktowała
pedagogikę jako naukę integralnie
związaną z praktyką wychowawczą, w
takim stopniu, w jakim medycyna jest
związana z praktyką lekarską.
Pedagogika
musi
służyć
aktualnej
rzeczywistości
wychowawczej,
a
pedagog,
obok
wiedzy
fachowej
powinien posiadać kwalifikacje moralne,
pozwalające mu zajmować właściwe
stanowisko wobec pracy wychowawczej.
W procesie wychowania dostrzegała
wielką rolę nauczyciela.
Szukała odpowiedzi na bardzo ogólne
pytania
o
wartości
nauczyciela
jako
człowieka.
Przejawiała
myśl,
iż
bogactwo
wewnętrzne
nauczyciela
stanowi
jego największą siłę, zaś zrozumienie
godności
zawodu
zobowiązuje
nauczyciela do "budowania siebie
samego".
Dominującymi motywami
Marii Grzegorzewskiej w
jej działalności i dewizą
życia były zdania: „Nie ma
kaleki, jest człowiek”.
Uporczywie
i
bezkompromisowo
walczyła o pełne prawo do
nauki, do pracy i do
szacunku
osób
upośledzonych.
Przekonywała, że kalectwo
nie pomniejsza wartości i
godności człowieka.
wyzwalający (działa przez miłość,
sympatię, chęć pomocy);
hamujący (działa poprzez obcość,
chłód);
Maria Grzegorzewska wyróżniła
dwa typy nauczycieli:
„Życzliwość
wywołuje
życzliwość,
przyjaźń rodzi przyjaźń”
„Każdy człowiek ma prawo do miejsca
w społeczeństwie i do osobistego
szczęścia”
CECHY DOBREGO NAUCZYCIELA
W TYM PEDAGOGA
SPECJALNEGO
zainteresowanie człowiekiem w ogóle,
miłość i dobroć,
życzliwość dla dziecka,
odpowiedzialność,
postawa służby społecznej,
skromność,
własna hierarchia wartości,
bogactwo wewnętrzne,
postawa twórcza,
postawa badawcza,
sprawiedliwy,
pomocny w trudnych sytuacjach,
ciekawie prowadzący zajęcia,
nowatorski, szukający ciekawych
rozwiązań,
akceptujący każde chore dziecko,
zdolny do łatwego nawiązywania
kontaktu
z dzieckiem,
posiadający szeroką i rzetelną wiedzę,
posiadający
dużą
odporność
psychiczną,
powinien być "żywym” człowiekiem,
który nie popada w rutynę.
KONCEPCJA OSOBOWOŚCI
NAUCZYCIELA
Maria
Grzegorzewska
przywiązywała
dużą wagę do osobowości nauczyciela
–
wychowawcy.
Stawia
przed
nauczycielem
szereg
wymogów
formalnych z których najważniejsze
dotyczą charakteru. W „Listach do
Młodego Nauczyciela” wyróżniła za
niezbędne, w jego pracy: miłość, dobroć
i poczucie odpowiedzialności. Domagała
się od pedagogów specjalnych przede
wszystkim dobroci, wiary w skuteczność
swej pracy oraz optymizmu. Kładąc
nacisk na dobroć, nie zapominała o
ciągłym rozwoju nauczycieli.
Prawdziwie wartościowym pracownikiem
jest ten, kto się całe życie uczy, kto się
całe życie w pracy i przy pracy kształci z
własnej
woli.
Poznając
swoje
predyspozycje i relacje, które zespalają
nas z samym sobą i ze światem, musimy
podjąć
przemyślaną
decyzję
zanim
wkroczymy w środowisko szkolne i świat
dziecka.
Mówiąc o działaniu poprzez miłość i
sympatię oraz chęć niesienia pomocy,
wspominała, iż w atmosferze pogody, ładu
i
życzliwości,
nauczyciel
stopniowo
zdobywa sobie autorytet o wielkiej sile
wewnętrznej.
DYSKUSJA
Bycie pedagogiem specjalnym – dla całej
rzeszy nauczycieli jest zawodem, dla
niewielu
bywa
powołaniem,
a
dla
wybranych jest misją.
Czy rozumiesz głębię słowa nauczyciel?
Słowa, które kryje w sobie treść potrzeb
życia ludzkiego.
PODSUMOWANIE
Trudno
nie
zgodzić
się
z
Marią
Grzegorzewską, że nauczyciel, pedagog
specjalny
musi
być
człowiekiem
odpowiedzialnym
za
ucznia
niepełnosprawnego, za wyniki swojej
pracy, za kontakty z rodziną dziecka oraz
innymi
specjalistami.
Powinien
być
człowiekiem skromnym, optymistą i mieć
poczucie humoru. Nauczyciel, pedagog
specjalny musi dobrze poznać samego
siebie, mieć wgląd we własne cechy
osobowości. Praca ta bywa trudna, ale
dostarcza też wiele radości i satysfakcji.
BIBLIOGRAFIA
1
. Borzyszkowska H., Osobowość pedagoga
specjalnego, „Szkoła Specjalna” 1983, nr 1.
2. Doroszewski J., Pedagogika Specjalna,
Wrocław 1989.
3. Eckert U., Zadania nauczyciela specjalnego,
„Szkoła Specjalna” 1986, nr 2.
4. Grzegorzewska M., Listy do młodego
nauczyciela, Warszawa 1996.
5. Grzegorzewska M., Z notatek o nauczycielu
wychowawcy, „Szkoła Specjalna”, 1957, nr 3.
6. Żabczyńska E. (red)., Maria Grzegorzewska
pedagog w służbie dzieci niepełnosprawnych,
WSPS, Warszawa 1985.