METABOLIZM KWASÓW
TŁUSZCZOWYCH
Kwasy tłuszczowe – grupa związków zawierających
długi łańcuch węglowodorowy zakończony grupą
karboksylową
Kwasy tłuszczowe spełniają cztery zasadnicze
funkcje:
•
Materiał budulcowy fosfolipidów i glikolipidów
Związki te o właściwościach amfofilowych są ważnymi
składnikami błon biologicznych
•
Wiele białek ulega modyfikacji przez kowalencyjne
związanie z kwasami tłuszczowymi, które
umiejscawiają je w odpowiednim ułożeniu w
błonach
•
Pochodne kwasów tłuszczowych pełnią funkcje
hormonów i międzykomórkowych informatorów
•
Kwasy tłuszczowe są materiałem energetycznym
Są one magazynowane w postaci triacylogliceroli
Triacyloglicerole to estry glicerolu nie mające
ładunku
• Triacyloglicerole (dawniej trójglicerydy) nazywa się
więc tłuszczami obojętnymi
Nazewnictwo kwasów tłuszczowych
• Nazwę systematyczną kwasu tłuszczowego urabia
się od nazwy wyjściowego węglowodoru, do której
dodaje się określenie kwas oraz końcówkę –owy
• Nasycony kwas tłuszczowy zawierający łańcuch
zbudowany z 18 atomów węgla nosi nazwę kwas
oktadekanowy
(18:O)
• Kwas tłuszczowy o C18 zawierający jedno wiązanie
podwójne nazywamy kwasem oktadek
e
nowym
(18:1)
• Z dwoma podwójnymi wiązaniami to kwas
oktadeka
dien
owy
(18:2)
• Z trzema wiązaniami podwójnymi to kwas
oktadeka
trie
nowy
(18:3)
Atomy węgla w łańcuchu kwasu numerujemy zaczynając od
węgla karboksylowego:
Położenie wiązania podwójnego
• Położenie wiązania podwójnego oznacza się
symbolem Δ z liczbowym indeksem określającym
węgiel przy którym się znajduje
• Na przykład cis-Δ
9
znaczy, że w łańcuchu jest
wiązanie podwójne cis pomiędzy atomami węgla 9 i
10
• Określenie trans Δ
2
oznacza, że w łańcuchu jest
wiązanie podwójne trans pomiędzy atomami węgla 2
i 3
•
w fizjologicznych warunkach pH kwasy tłuszczowe są
zjonizowane, dlatego określamy je jako aniony np.
palmitynian, lub heksadekanian
Atom węgla w grupie metylowej znajdującej się na dystalnym końcu
łańcucha nazywamy
węglem ω
Kwasy tłuszczowe różnią się długością
łańcucha i stopniem nienasycenia
• Kwasy tłuszczowe występujące w organizmach
żywych maja zwykle parzystą liczbę atomów,
zazwyczaj od 14 do 24
• W zwierzęcych kwasach tłuszczowych łańcuch
węglowodorowy jest prawie zawsze nierozgałęziony
• Łańcuch alkilowy może być nasycony lub zawierać
jedno lub więcej wiązań podwójnych
• Wiązanie podwójne w większości kwasów
nienasyconych ma konfigurację cis
• Kwasy tłuszczowe i ich pochodne są tym bardziej
płynne, im ich łańcuchy są krótsze i bardziej
nienasycone
Triacyloglicerole są magazynami bardzo
skondensowanej energii
• Utlenienie 1 g kwasu tłuszczowego wyzwala
około 37.7 kJ, natomiast z tej samej masy
cukrowców lub białek uzyskuje się tylko
około 16.7 kJ
• Powodem tak dużej różnicy jest to, że kwasy
tłuszczowe są znacznie silniej zredukowane
niż białka lub cukrowce
• Triacyloglicerole mają charakter silnie
niepolarny, dzięki czemu są magazynowane
praktycznie w postaci bezwodnej. W
rezultacie 1 g prawie bezwodnego tłuszczu
magazynuje ponad sześć razy więcej energii
niż taka sama ilość uwodnionego glikogenu
W toku ewolucji triacyloglicerole, a nie glikogen, stały
się głównym magazynem zapasów energii dla różnych
organizmów
Przeciętnie człowiek o masie 70 kg ma zapas paliwa:
• w formie triacylogliceroli równoważny 418690 kJ
• w formie białek 104670 kJ (głównie mięśnie)
• w formie glikogenu 2512 kJ
• w formie glukozy 167.5
Gdyby energia triacylogliceroli, stanowiąca około 11 kg
masy ciała, była przechowywana w formie glikogenu
to człowiek ważyłby o 55 kg więcej
Głównym miejscem gromadzenia się triacylogliceroli w organizmie ssaków
jest cytoplazma komórek tłuszczowych
Triacyloglicerole są hydrolizowane z udziałem
lipaz kontrolowanych przez cAMP
Cykliczny AMP (cAMP)
Pierwszym krokiem w wykorzystywaniu tłuszczowców jako źródła energii
jest ich hydroliza katalizowana przez lipazy:
Aktywność lipaz jest kontrolowana
hormonalnie
• Adrenalina, noradrenalina, glukagon oraz
hormon adrenokortykotropowy stymulują
cyklazę adenylanową znajdującą się w
komórkach tłuszczowych
• Zwiększone stężenie cAMP stymuluje
następnie kinazę białek, która z kolei
aktywuje lipazę przez jej fosforylację
• Tak więc hormony wywołują lipolizę
• Insulina zmniejsza lipolizę poprzez inhibicję
cyklazy adenylanowej
Glicerol powstały w wyniku lipolizy ulega fosforylacji i utlenieniu
do fosforanu dihydroksyacetonu, który jest przekształcany poprzez
izomeryzację w aldehyd 3-fosfoglicerynowy i wchodzi na tor przemian
glikolizy i glukoneogenezy. Stąd glicerol może ulec przekształceniu do
pirogronianu lub glukozy.
Reakcje te zachodzą w wątrobie
Kwasy tłuszczowe są rozkładane przez kolejne
usuwanie jednostek dwuwęglowych
Przed utlenieniem kwasy tłuszczowe wiążą się z koenzymem A tj. ulegają
aktywacji. Polega ona na utworzeniu wiązania tioestrowego między grupami
tiolową CoA i karboksylowa kwasu. Źródłem energii jest ATP
Aktywacja przebiega na zewnętrznej błonie mitochondrialnej
i jest katalizowana przez syntetazę acylo-CoA (tiokinazę kwasów
tłuszczowych
Aktywacja kwasów tłuszczowych przebiega w dwóch etapach:
Co napędza tę reakcję?
Jak wykazano – energia uwalniana z pirofosforanu, który
ulega
szybkiej hydrolizie z udziałem pirofosfatazy.
R-COO
-
+ CoA + ATP + H
2
O → acylo-CoA + AMP + 2 Pi + 2
H
+
Karnityna przenosi zaktywowane kwasy
tłuszczowe o długich łańcuchach do matriks
mitochondrialnej
• Kwasy tłuszczowe ulegają aktywacji na zewnętrznej błonie
mitochondrialnej, ale ich utlenianie zachodzi w matriks
• Ponieważ cząsteczki acylo-CoA o długich łańcuchach nie
przenikają łatwo przez wewnętrzną błonę mitochondrialną
potrzebny jest specjalny mechanizm transportu
• Aktywowane kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach
przekraczają błonę po sprzężeniu z karnityną
• Reakcję katalizuje acylotransferaza
(palmitoilotransferaza) karnitynowa I związana z
zewnętrzną błoną mitochondrialną
Cykl degradacji kwasów tłuszczowych
• Nasycony łańcuch tłuszczowy acylo-CoA
ulega rozkładowi w powtarzającej się
sekwencji czterech reakcji utleniania przez
FAD, uwodnienia, utlenienia sprzężonego z
redukcją NAD oraz tiolizy przez CoA
• W rezultacie każdego cyklu tych reakcji
łańcuch węglowodorowy grupy acylowej jest
krótszy o dwa atomy węgla oraz powstaje
FADH
2
, NADH i acetylo-CoA
Β-oksydacja kwasów tłuszczowych
Dehydrogenaza acylo-CoA
Hydrataza enoilo-CoA
Dehydrogenaza I-3-hydroksyacylo-CoA
Β-ketotiolaza
Zupełne utlenienie palmitynianu dostarcza 106 cząsteczek ATP
W każdym cyklu reakcji łańcuch acylo-CoA ulega skróceniu o
dwa atomy
węgla i powstaje NADH, FADH
2
oraz acetylo-CoA:
Degradacja palmitoilo-CoA wymaga siedmiu reakcji.
Podczas siódmego cyklu C
4
-ketoacylo-CoA ulega tiolizie do
dwóch cząsteczek acetylo-CoA.
Stąd stechiometria utleniania palmitoilo-CoA wynosi:
7 FADH2 = 10.5 ATP
7 NADH x 2 = 17.5 ATP
8 acetylo-CoA = 80 ATP
Σ = 108 ATP
2 cząsteczki ATP zużywane są do aktywacji palmitynianu
Zupełne utlenienie palmitynianu dostarcza netto 106 cząsteczek ATP
Proces β-oksydacji wielonienasyconych kwasów
tłuszczowych
Do utleniania kwasów nienasyconych
niezbędne są dwa enzymy:
• Izomeraza
• reduktaza
SYNTEZA KWASÓW TŁUSZCZOWYCH PRZEBIEGA
INNYM TOREM NIŻ ICH ROZKŁAD
CYKL ELONGACJI W SYNTEZIE KWASÓW TŁUSZCZOWYCH
ZWIERZĘCA SYNTAZA KWASÓW
TŁUSZCZOWYCH
AT transferaza
acetylowa
MT transferaza malonylowa
CE enzym kondensujący
ACP białkowy nośnik grup acylowych
KR reduktaza β-keroacylowa
ER reduktaza enoilowa
DH dehydrataza
TE tioesteraza
SYNTAZA KWASÓW TŁUSZCZOWYCH
• Dimer zbudowany z dwóch jednakowych
podjednostek o masie po 260 kDa
• Każdy łańcuch zawiera trzy funkcjonalne domeny:
• Domena 1 odpowiedzialna za wejście substratów i
ich kondensację (AT, MT i CE)
• Domena 2 odpowiedzialna za redukcję (ACP, KR,
DH i ER)
• Domena 3 odpowiedzialna za uwalnianie
palmitynianu, zawiera tiosterazę (TE)
• Stąd w pojedynczym łańcuchu polipeptydowym
znajduje się 7 różnych miejsc katalitycznych