Filozoficzne koncepcje
człowieka
Romuald Krajewski
Etyka
2
• Dlaczego to zagadnienie jest
ważne?
Etyka
3
• Zależnie od przyjętej koncepcji
człowieka różnie określa się jego
obowiązki i prawa.
• Los człowieka może być
zdeterminowany statusem jego
rodziców, decyzjami podejmowanymi
przez „społeczeństwo”, jego własnymi
czynami.
• Każde społeczeństwo stara się
wskazywać pożądane cele, które
można osiągnąć przez pożądane
zachowania.
Etyka
4
• Dlaczego ludzie tym się
zajmują?
Etyka
5
• Człowiek ma poczucie wyjątkowości
swojego istnienia oraz odrębności od
całej pozostałej przyrody i „wyższości”
nad nią.
• Stąd przekonanie, że człowiek nie jest
tym, co można zobaczyć i dotknąć, że
musi istnieć jakaś „prawdziwa natura”
człowieka, którą należy odkryć i
wyjaśnić.
• Z powodu bardzo skomplikowanych
warunków w jakich żyją ludzie
(cywilizacja, kultura) nie jest możliwe
proste wytłumaczenie wszystkich
aspektów funkcjonowania ludzi.
Etyka
6
• Czy coś udało się ustalić?
Etyka
7
• Myślenie jest ograniczane warunkami,
tradycją, możliwością wymiany
informacji. Pomimo tysięcy lat dyskusji
nie ma zgody co do „istoty” człowieka,
co świadczy najprawdopodobniej o tym,
że żadna z koncepcji nie jest kompletna
i/lub słuszna.
• Niektóre koncepcje, stworzone w
dawnych czasach, wydają się aktualne i
obecnie, chociaż warunki życia ludzi
bardzo się zmieniły. Dotyczy to przede
wszystkim koncepcji transcedentalnych
- mówiących o sprawach, których nie
można zweryfikować.
Etyka
8
Filozofia vs antropologia
• Platon, Arystoteles i inni uważali, że
całą potrzebną wiedzę można zdobyć
rozumując i doświadczenie praktyczne
nie jest potrzebne (racjonalizm).
Również brak odpowiednich narzędzi
był powodem prób rozumowego
wyjaśniania rzeczywistości. Przeciwny
pogląd (empiryzm) pojawił się również
w starożytności, ale nie był popularny
do XVI-XVII wieku. Filozofia
początkowo była więc jednocześnie
„nauką”.
Etyka
9
Filozofia vs antropologia
• Pojawienie się nauki we
współczesnym rozumieniu i
niezaprzeczalnych faktów
niezgodnych z pomysłami
filozofów spowodowało podział
na naukę, która zajmuje się
badaniem i wyjaśnianiem
rzeczywistości w oparciu o
metodę naukową i filozofię, która
zajmuje się sprawami
„niematerialnymi” i
wyjaśnianiem „istoty bytu”.
Etyka
10
Antropologia
• Antropologia filozoficzna
zajmuje się człowiekiem w
aspektach: etyczno-moralnym,
estetycznym, socjologiczno-
kulturowym, psychologicznym
Etyka
11
Antropologia
• Antropologia fizyczna zajmuje się
w szczególności zagadnieniami
dotyczącymi miejsca i roli
człowieka w rzeczywistości
przyrodniczo-społecznej,
powołania człowieka, sensu jego
istnienia i działania, stosunku do
wytworów własnych działań, do
innych ludzi, społeczeństwa i
historii, pojęcia osobowości,
natury ludzkiej, istoty
człowieczeństwa.
Etyka
12
Antropologia filozoficzna
• Człowiek jest przedmiotem refleksji
wszystkich nurtów w dziejach filozofii,
współcześnie przybrała ona postać
wyodrębnionego działu zwanego
antropologią filozoficzną. Rozważania
filozoficzne o człowieku związane są z:
1) relacjami człowieka wobec przyrody,
społeczeństwa, historii, kultury, świata
rzeczy, absolutu oraz w stosunku do samego
siebie,
2) pytaniami o naturę i istotę człowieka,
3) problemami jego powołania i przeznaczenia,
4) interpretacjami człowieka jako podmiotu
poznania, działania, twórczości.
Etyka
13
Rozwój
• Próby syntetycznego uchwycenia tego,
co swoiście ludzkie, uzyskiwały formę
różnych określeń człowieka
oddających wybrane cechy ludzi.
• Początki refleksji filozoficznej nad
człowiekiem wiążą się z Sokratesem.
Dla Platona istotę człowieka stanowiła
ogólna idea człowieczeństwa
ujmowana głównie przez analizę
świadomości ludzkiej.
• Według Arystotelesa istotę człowieka
można określić jako substancję;
stanowiącą podmiot działań fizycznych
i psychicznych (materia i forma).
Etyka
14
Rozwój
• Św. Tomasz z Akwinu przekształcił
arystotelesowskie rozumienie istoty
człowieka za pomocą pojęć ciała i
duszy oraz uzupełnił je pojęciem
istnienia osobowego stanowiącego
podstawę realności, jedności i
odrębności człowieka.
• W myśli XVII–XVIII w. sformułowano
propozycje skrajne: materialistyczną
(redukcja człowieka do cielesności)
oraz spirytualistyczną (redukcja
człowieka do duchowości), a także
interpretację negującą istnienie
stałej, niezmiennej natury człowieka.
Etyka
15
Rozwój
• W XVIII–XIX wieku szczególnego znaczenia w
rozumieniu człowieka nabrały aspekty
poznawcze (człowiek jako twórca nauki),
społeczne (człowiek jako twórca i wytwór
wspólnoty; prawa człowieka), historyczne
(człowiek jako twórca i wytwór dziejów),
kulturowe (człowiek jako twórca wartości), do
czego przyczyniła się zwłaszcza klasyczna
filozofia niemiecka i marksizm.
• W filozofii życia i psychoanalizie podjęto próbę
przywrócenia interpretacjom człowieka wymiaru
przyrodniczego (człowiek jako istota kierowana
popędami).
• Wśród współczesnych kierunków filozoficznych
szczególne zainteresowanie człowiekiem
przejawia się w egzystencjalizmie i filozofii
dialogu.
Etyka
16
Humanizm
• Prąd umysłowy i kultura odrodzenia (XIV–
XVI w.), przeciwstawiający teocentrycznej
kulturze średniowiecza zainteresowanie
człowiekiem i życiem ziemskim,
akcentujący możliwości ludzkiego rozumu.
• Ogólnie - kultura, w której dominuje
wierność człowiekowi jako osobie.
• Główną zasadą humanizmu jest
chronienie relacji osobowych,
polegających na akceptacji, zaufaniu lub
otwartości i spodziewaniu się dobra.
• Humanizm odznacza się troską o
zapewnienie człowiekowi
nieskrępowanego rozwoju osobowego.
Etyka
17
Humanizm
• Różne wersje:
– absolutyzujące człowieka (humanizm
antropocentryczny sofistów, marksizmu i
egzystencjalizmu);
– uzależniające wartości człowieka od jego
powiązania z Bogiem (humanizm
teocentryczny, m.in. niektóre nurty
personalizmu)
– sytuujące rozumnego człowieka w
pozytywnych relacjach z ludźmi i Bogiem
(humanizm ewangeliczny).
– Ważne miejsce w realizowaniu
humanizmu zajmuje humanistyka jako
zespół dyscyplin, których celem jest
ludzkie rozumienie rzeczywistości.
Etyka
18
Człowiek w religiach
• Każda religia ma ściśle określoną
koncepcję człowieka i własne refleksje nad
naturą i powołaniem człowieka, znajdujące
wyraz zwłaszcza w antropologii religijnej.
Na gruncie chrześcijaństwa są to
antropologia biblijna oraz personalizm
chrześcijański.
• W większości religii pochodzenie człowieka
wyjaśnia się boskim aktem stwórczym i to
wyznacza miejsce i rolę człowieka.
• Antropologia religijna zakłada najczęściej
dualizm istoty ludzkiej, wyróżniając w niej
pierwiastek duchowy (dusza) i cielesny.
Etyka
19
Człowiek w religiach
• W religiach różnych ludów istnieje bogactwo
wyobrażeń dotyczących liczby dusz w
człowieku, ich właściwości, lokalizacji w
ciele, trwania i losów po śmierci.
• W religiach monoteistycznych problem
pośmiertnego losu jednej, niezniszczalnej
duszy niematerialnej w człowieku, znajduje
się w centrum zagadnień teologicznych.
• Troska o los własnej duszy jest obowiązkiem
wierzących, a troska o los dusz ludzi
zmarłych ich powinnością moralną.
• Kluczowe znaczenie ma również
problematyka sądu pośmiertnego i
pośmiertnej nagrody lub kary.
Etyka
20
Osoba
• W filozofii jest to jednostkowy byt rozumny.
• Nurt substancjalistyczny poszukuje
wewnętrznych przyczyn danego bytu,
powodujących, że jest on osobą.
• Według Boecjusza osoba to jednostkowa
substancja o rozumnej naturze.
• Według św. Tomasza z Akwinu osoba to byt
jednostkowy o intelektualnej istocie, realna
dzięki aktowi istnienia. Określenie osoby
stosuje się do człowieka, Boga i anioła;
odróżnia się samą osobę od jej relacji
(m.in. od poznania i miłości) oraz od
zinterioryzowanej przez nią kultury,
nazywanej osobowością.
Etyka
21
Osoba
• W nurcie relacjonistycznym
określa się osobę przez
wskazanie jej więzi, działań i
przejawów. Mogą to być
relacje z Bogiem, z sobą przez
własne przeżycia
(egzystencjalizm), z sobą
przez świadomość wolności, z
całością świata.
Etyka
22
• Czym jest człowiek?
Etyka
23
Definicje
• Naukowa – biologiczna
• Filozoficzne
• Religijne