Wykład 6
Wykład 6
Podmiotowość w
Podmiotowość w
pedagogice
pedagogice
Kim jest człowiek?
Kim jest człowiek?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, bo natura człowieka jest
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, bo natura człowieka jest
bardzo złożona i jednoznaczny opis nie jest możliwy. Istnieje szereg koncepcji,
bardzo złożona i jednoznaczny opis nie jest możliwy. Istnieje szereg koncepcji,
które postrzegały jednak człowieka jako opis jednostronny.
które postrzegały jednak człowieka jako opis jednostronny.
Dostrzegano jeden typ czynników wpływających na człowieka, ale człowiek to
Dostrzegano jeden typ czynników wpływających na człowieka, ale człowiek to
nie tylko byt biologiczny ale i społeczny.
nie tylko byt biologiczny ale i społeczny.
Współczesne teorie postrzegają człowieka jako byt trójczynnikowy:
Współczesne teorie postrzegają człowieka jako byt trójczynnikowy:
-część zmysłowa (obserwacja, dotyk),
-część zmysłowa (obserwacja, dotyk),
-inteligibilna (związana z rozumem, inteligencją, myśleniem, analizą, syntezą),
-inteligibilna (związana z rozumem, inteligencją, myśleniem, analizą, syntezą),
-część duchowa (przeżycia wewnętrzne).
-część duchowa (przeżycia wewnętrzne).
Według koncepcji Freuda człowiek jest istotą złożoną
Według koncepcji Freuda człowiek jest istotą złożoną
-it –
-it –
popędy, instynkty pierwotne, nieprzewidywalne to cicha strona człowieka
popędy, instynkty pierwotne, nieprzewidywalne to cicha strona człowieka
nieuświadomiona
nieuświadomiona
-ego –
-ego –
„ja”
„ja”
,
,
moja
moja
świadomość, struktura rzeczywista i struktura świadomości,
świadomość, struktura rzeczywista i struktura świadomości,
-super ego –
-super ego –
cenzor, jest strukturą wyższą wykształconą w odpowiedzi na
cenzor, jest strukturą wyższą wykształconą w odpowiedzi na
oczekiwania innych ludzi, to sumienie, zbliża do doskonałości,
oczekiwania innych ludzi, to sumienie, zbliża do doskonałości,
-ego –
-ego –
„jest łącznikiem między tym, co łączy moją nieświadomość (
„jest łącznikiem między tym, co łączy moją nieświadomość (
it
it
) z
) z
superego (wyższe, doskonałe zasady moralne).
superego (wyższe, doskonałe zasady moralne).
Tylko dlatego, że mamy tak złożoną naturę możemy toczyć ustawicznie
Tylko dlatego, że mamy tak złożoną naturę możemy toczyć ustawicznie
konflikty wewnętrzne i dążymy do ich rozwiązywania.
konflikty wewnętrzne i dążymy do ich rozwiązywania.
W rozwiązywaniu tych konfliktów pomagają nam cztery mechanizmy
W rozwiązywaniu tych konfliktów pomagają nam cztery mechanizmy
obronne:
obronne:
wyparcie
wyparcie
(próba zapomnienia) - nie jest równe wyeliminowaniu, (to
(próba zapomnienia) - nie jest równe wyeliminowaniu, (to
tak jak szafa, ale szafa ma określoną pojemność),
tak jak szafa, ale szafa ma określoną pojemność),
projekcja
projekcja
– przeniesienia na drugą osobę (moje niezrealizowane
– przeniesienia na drugą osobę (moje niezrealizowane
pomysły przenoszę na dziecko),
pomysły przenoszę na dziecko),
kompensacja
kompensacja
– znalezienie innego obszaru aktywności (nie mam
– znalezienie innego obszaru aktywności (nie mam
rodziny – realizuję się w życiu zawodowym),
rodziny – realizuję się w życiu zawodowym),
sublimacja
sublimacja
– realizowanie swoich popędów na poziomie fantazjowania
– realizowanie swoich popędów na poziomie fantazjowania
(nie mogę w rzeczywistości, to zmyślam i buduję swój własny świat.
(nie mogę w rzeczywistości, to zmyślam i buduję swój własny świat.
Jest to odreagowanie rzeczywistości i rekompensacja braków.)
Jest to odreagowanie rzeczywistości i rekompensacja braków.)
Należy pamiętać, że każdy człowiek jest niepowtarzalny,
Należy pamiętać, że każdy człowiek jest niepowtarzalny,
samodzielny, jest tworem złożonym, zdeterminowanym, a
samodzielny, jest tworem złożonym, zdeterminowanym, a
podstawowym czynnikiem rozwoju jest energia zwrotna w człowieku i
podstawowym czynnikiem rozwoju jest energia zwrotna w człowieku i
mechanizmy obronne.
mechanizmy obronne.
Rozwój człowieka jest związany z realizacją potencjału zawartego w
Rozwój człowieka jest związany z realizacją potencjału zawartego w
jednostce lub nieograniczoną ekspresją własnego „ja”. Rozwój
jednostce lub nieograniczoną ekspresją własnego „ja”. Rozwój
człowieka dokonuje się przez fakt bycia wśród innych.
człowieka dokonuje się przez fakt bycia wśród innych.
Podmiotowość jako wyznacznik edukacyjny w
Podmiotowość jako wyznacznik edukacyjny w
kontekście rehabilitacji
kontekście rehabilitacji
Odpowiedzią na wyzwanie współczesności jest przyjęcie
Odpowiedzią na wyzwanie współczesności jest przyjęcie
aksjologicznej perspektywy ujmującej człowieka jako
aksjologicznej perspektywy ujmującej człowieka jako
podmiot, czyli byt, odznaczający się następującymi
podmiot, czyli byt, odznaczający się następującymi
właściwościami:
właściwościami:
wolnością od zewnętrznych ograniczeń i wewnętrznego
wolnością od zewnętrznych ograniczeń i wewnętrznego
przymusu,
przymusu,
samoświadomością,
samoświadomością,
samowiedzą,
samowiedzą,
sprawowaniem kontroli nad swoim życiem,
sprawowaniem kontroli nad swoim życiem,
twórczością, pojmowaną jako sztuka życia,
twórczością, pojmowaną jako sztuka życia,
współdziałaniem i współodczuwaniem aktywności,
współdziałaniem i współodczuwaniem aktywności,
posiadaniem praw i korzystaniem z nich,
posiadaniem praw i korzystaniem z nich,
ponoszeniem odpowiedzialności za dokonywane wybory.
ponoszeniem odpowiedzialności za dokonywane wybory.
Teza o pełni upodmiotowienia jest w praktyce założeniem
Teza o pełni upodmiotowienia jest w praktyce założeniem
metodologicznym, bowiem większość ludzi w doświadczeniach
metodologicznym, bowiem większość ludzi w doświadczeniach
istnieją ograniczenia o różnym zakresie czasu trwania
istnieją ograniczenia o różnym zakresie czasu trwania
pojawiające się w różnych płaszczyznach życia. Są to
pojawiające się w różnych płaszczyznach życia. Są to
ograniczenia mające genezę w cechach sytuacji życiowej jak i
ograniczenia mające genezę w cechach sytuacji życiowej jak i
niskim poziomie wykształcenia, poinformowania, ubóstwa,
niskim poziomie wykształcenia, poinformowania, ubóstwa,
przynależności do grup o nikim statusie, ogólnie złym stanie
przynależności do grup o nikim statusie, ogólnie złym stanie
zdrowia, deficytu sensorycznego, trudności komunikacyjnych
zdrowia, deficytu sensorycznego, trudności komunikacyjnych
czy też ograniczeniach motorycznych.
czy też ograniczeniach motorycznych.
W przezwyciężeniu ograniczeń egzystencji upodmiotowienia
W przezwyciężeniu ograniczeń egzystencji upodmiotowienia
w odniesieniu do ludzi niepełnosprawnych służy rehabilitacja.
w odniesieniu do ludzi niepełnosprawnych służy rehabilitacja.
Jest ona procesem wyrabiania lub przywracania zdolności
Jest ona procesem wyrabiania lub przywracania zdolności
pełnienia ról społecznych przez osobę, która tego potrzebuje
pełnienia ról społecznych przez osobę, która tego potrzebuje
dla włączenia się w życie rodzinne, edukację, zatrudnienie i
dla włączenia się w życie rodzinne, edukację, zatrudnienie i
szeroko pojmowane życie społeczne.
szeroko pojmowane życie społeczne.
Podejścia do podmiotowości.
Podejścia do podmiotowości.
Model tradycyjny i jego cechy (obecnie krytykowany).
Model tradycyjny i jego cechy (obecnie krytykowany).
1.Traktowanie niepełnosprawności jako cechy totalnej
1.Traktowanie niepełnosprawności jako cechy totalnej
ograniczającej całość ludzkiego funkcjonowania.
ograniczającej całość ludzkiego funkcjonowania.
2.Instytucjonalizacja, stygmatyzacja, segregacja.
2.Instytucjonalizacja, stygmatyzacja, segregacja.
3.Traktowanie osób niepełnosprawnych jako grupy
3.Traktowanie osób niepełnosprawnych jako grupy
mniejszościowej w kategorii zależnej z takimi wartościami jak:
mniejszościowej w kategorii zależnej z takimi wartościami jak:
bierność, słabość, niski poziom wykształcenia, brak umiejętności
bierność, słabość, niski poziom wykształcenia, brak umiejętności
sprawowania kontroli nad swoim życiem.
sprawowania kontroli nad swoim życiem.
4.Traktowanie osób niepełnosprawnych jako narzędzi terapii
4.Traktowanie osób niepełnosprawnych jako narzędzi terapii
swoistych przedmiotów.
swoistych przedmiotów.
5.Izolacja, traktowanie nierównościowe, wyłączenie i kierowanie
5.Izolacja, traktowanie nierównościowe, wyłączenie i kierowanie
niepełnosprawnymi.
niepełnosprawnymi.
Wskutek badań porównawczych, prowadzonych między różnymi grupami osób
Wskutek badań porównawczych, prowadzonych między różnymi grupami osób
niepełnosprawnych i porównawczo między nimi i pełnosprawnymi jak również
niepełnosprawnych i porównawczo między nimi i pełnosprawnymi jak również
dzięki rozwojowi ruchu na rzecz praw człowieka i wzrostu świadomości poczucia
dzięki rozwojowi ruchu na rzecz praw człowieka i wzrostu świadomości poczucia
własnej wartości u osób niepełnosprawnych i ich opiekunów stworzono
własnej wartości u osób niepełnosprawnych i ich opiekunów stworzono
nowoczesny
nowoczesny
model podejścia do podmiotowości. Cechuje się on
model podejścia do podmiotowości. Cechuje się on
właściwościami:
właściwościami:
oddzielenie podejścia niepełnosprawności od upośledzenia. Niepełnosprawność
oddzielenie podejścia niepełnosprawności od upośledzenia. Niepełnosprawność
jest pojmowana jako jedna z wielu cech określających człowieka. Jest to
jest pojmowana jako jedna z wielu cech określających człowieka. Jest to
właściwość organizmu na poziomie sensorycznym, motorycznym,
właściwość organizmu na poziomie sensorycznym, motorycznym,
fizjologicznym lub psychicznym, wykazująca zależność zadaniową, obiektywne
fizjologicznym lub psychicznym, wykazująca zależność zadaniową, obiektywne
mierzalna, zawsze o charakterze przejściowym. Upośledzenie jest kategorią
mierzalna, zawsze o charakterze przejściowym. Upośledzenie jest kategorią
totalną, stanowiącą łączny rezultat cech dysfunkcji i niekorzystnych cech
totalną, stanowiącą łączny rezultat cech dysfunkcji i niekorzystnych cech
społecznego usytuowania,
społecznego usytuowania,
deistytucjonalizacja,
deistytucjonalizacja,
destygmatyzacja,
destygmatyzacja,
równość traktowania osób niepełnosprawnych,
równość traktowania osób niepełnosprawnych,
jak najpełniejsze włączenie niepełnosprawnych do nurtu życia zbiorowości,
jak najpełniejsze włączenie niepełnosprawnych do nurtu życia zbiorowości,
normalizacja życia niepełnosprawnych polegająca na udostępnieniu im
normalizacja życia niepełnosprawnych polegająca na udostępnieniu im
doświadczeń cyklu życia, miejsc, form aktywności i relacji społecznych
doświadczeń cyklu życia, miejsc, form aktywności i relacji społecznych
typowych, uznanych za ważne i wartościowe w danym kręgu kulturowym.
typowych, uznanych za ważne i wartościowe w danym kręgu kulturowym.
W normalizacji chodzi również o wykorzystanie
W normalizacji chodzi również o wykorzystanie
standardowych procedur pomocy technicznej jak również
standardowych procedur pomocy technicznej jak również
stworzonych do tego celu instytucji. Normalizacja jest
stworzonych do tego celu instytucji. Normalizacja jest
podstawą społecznej integracji osób niepełnosprawnych.
podstawą społecznej integracji osób niepełnosprawnych.
Do zadań pedagoga i działań pedagogicznych zaliczamy trzy
Do zadań pedagoga i działań pedagogicznych zaliczamy trzy
aspekty aksjologiczne będące podstawą działań na rzecz
aspekty aksjologiczne będące podstawą działań na rzecz
podmiotowości:
podmiotowości:
aspekt przedmiotowy, wizja społecznej obecności osób
aspekt przedmiotowy, wizja społecznej obecności osób
niepełnosprawnych,
niepełnosprawnych,
aspekt podmiotowy, koncepcja człowieka wyposażonego w
aspekt podmiotowy, koncepcja człowieka wyposażonego w
określone kompetencje,
określone kompetencje,
aspekt społeczny, wynikający z konieczności realizacji zadań
aspekt społeczny, wynikający z konieczności realizacji zadań
społeczeństwa, związanych z kształtowaniem postaw
społeczeństwa, związanych z kształtowaniem postaw
Aspekt podmiotowy
Aspekt podmiotowy
wiąże się z kształtowaniem u
wiąże się z kształtowaniem u
osoby niepełnosprawnej kompetencji pozwalającej jej
osoby niepełnosprawnej kompetencji pozwalającej jej
prowadzić życie zgodne z zakładanym obecnie modelem
prowadzić życie zgodne z zakładanym obecnie modelem
edukacji, rehabilitacji. Działania - o których mowa – wiążą
edukacji, rehabilitacji. Działania - o których mowa – wiążą
się ze stwarzaniem niezależności w sferze ruchowej,
się ze stwarzaniem niezależności w sferze ruchowej,
poznawczej, komunikacyjnej oraz w zakresie sprawowania
poznawczej, komunikacyjnej oraz w zakresie sprawowania
kontroli nad własnym życiem. Realizacja tych zadań ma
kontroli nad własnym życiem. Realizacja tych zadań ma
przebiegać na poziomie jednostki i służyć kompleksowo
przebiegać na poziomie jednostki i służyć kompleksowo
dokonując się na płaszczyznach medycznej,
dokonując się na płaszczyznach medycznej,
psychologicznej, społecznej, której składnikami są: edukacja
psychologicznej, społecznej, której składnikami są: edukacja
oraz rehabilitacja zawodowa związana z kształtowaniem
oraz rehabilitacja zawodowa związana z kształtowaniem
kompetencji mających być realizowanymi na wszystkich
kompetencji mających być realizowanymi na wszystkich
etapach życia. Realizacja wymienionych zadań powinna
etapach życia. Realizacja wymienionych zadań powinna
opierać się na zasadach indywidualizacji, realizmu,
opierać się na zasadach indywidualizacji, realizmu,
normalizacji i kształtowaniu maksymalnej niezależności.
normalizacji i kształtowaniu maksymalnej niezależności.