Polska polityka
zagraniczna oraz jej
wpływ na politykę
bezpieczeństwa państwa
Polityka zagraniczna to
proces formułowania i
realizacji interesów
narodowo-państwowych w
stosunku do innych państw i
uczestników systemu
międzynarodowego
Racja stanu
• Priorytet dla interesu państwowego
• naczelny interes państwa ponad
innymi
• posiadający względną wyższość
• zawierający autonomiczny interes
państwa, niezależny od innych
interesów cząstkowych
Zasady polskiej polityki
bezpieczeństwa
-traktowanie bezpieczeństwa w sposób
kompleksowy, uwzględniający
znaczenie
i wpływ różnorodnych czynników
politycznych, militarnych,
ekonomicznych, środowiskowych,
energetycznych i innych
-realizacja polityki bezpieczeństwa
zgodnie z Konstytucją RP, z
poszanowaniem prawa
międzynarodowego, zgodnie z celami
i zasadami Karty Narodów
zjednoczonych oraz dokumentów
OBWE
-na arenie międzynarodowej
kierowanie się wartościami,
ideałami i zasadami ujętymi w
Traktacie Północnoatlantyckim i
Traktatach Europejskich,czyli
realizacja wizji wolnej i
demokratycznej Europy, gdzie
bezpieczeństwo, dobrobyt i
sprzyjające warunki rozwoju
kulturowego i zachowania
tożsamości narodowej stanowią
wspólne i niepodzielne dobro
jednoczącego się kontynentu
Strategiczne cele
polskiej polityki
bezpieczeństwa
-stworzenie jak najlepszych
warunków dla
wszechstronnego
i stabilnego rozwoju
społecznego i gospodarczego
kraju, dobrobytu jego
obywateli, a także dla
zachowania dziedzictwa
narodowego i rozwoju
narodowej tożsamości
-wnoszenie wkładu w
budowę trwałego,
sprawiedliwego ładu
pokojowego w Europie i na
świecie, opartego na
wartościach
demokracji,praw
człowieka,praworządności
oraz solidarności
-wiązanie bezpieczeństwa
Polski z bezpieczeństwem
państw NATO i członków UE
-realizacja własnych interesów bezpieczeństwa
narodowego przede wszystkim w ramach
przestrzeni euroatlantyckiej, przy jednoczesnym
wspieraniu wysiłków społeczności
międzynarodowej w umacnianiu bezpieczeństwa
w Europie i na świecie,ochronie podstawowych
wartości ludzkich i zapewnieniu warunków dla
stabilnego
i swobodnego współistnienia
i rozwoju wszystkich państw
•
-dążenie do tego,aby użycie
siły na arenie międzynarodowej
było wyłącznie realizacją prawa
do obrony; pragnienie życia w
pokoju ze wszystkimi narodami
i rozwiązywania wszelkich
sporów międzynarodowych
środkami pokojowymi przy
jednoczesnym sprzeciwie wobec
wszystkich tych, którzy
dokonują agresji
i łamią prawa człowieka
Zewnętrzne
uwarunkowania polskiej
polityki zagranicznej
-bezpośrednie otoczenie
Polski(Europa Srodkowa)
-strefa euroatlantycka
-wymiar globalny
Bezpośrednie otoczenie
Polski
-zmiany w bezpośrednim
sąsiedztwie:
-do 1989r.trzech ,a po 1
stycznia 1993r.siedmiu;
-reunifikacja Niemiec( od
pażdziernika 1990 roku)
(formuła 2+4). Postawa Francji
i Wielkiej Brytanii
-polsko-niemiecki układ
graniczny (listopad 1990r.)
-”aksamitna rewolucja” w
Pradze(jesień 1989r.)
-stosunki z Litwą(nie
przystąpiła do WNP)
-”niepodległa
Ukraina”=nieimperialna Rosja
-maj 1992r.- wynegocjowanie
porozumienia o wyprowadzeniu
wojsk rosyjskich z Polski i traktatu
o stosunkach dwustronnych
-wyrzeczenie się przez Moskwę
grożby użycia siły
-wyłonienie się Europy Środkowej
(różnice cywilizacyjne pomiędzy
zachodnią a wschodnią częścią
byłej Europy Wschodniej.Grupa
Wyszehradzka(luty 1991r.)
-państwa Europy Środkowej
pierwszymi kandydatami do
członkostwa:RE, OECD, NATO, UE
• -
• -w pierwszym okresie po 1989r.
Moskwa uważała nasz region za
„historycznie ukształtowaną
strefę swoich wpływów” za
„strefę uzasadnionych interesów
bezpieczeństwa
”
-powstanie ugrupowań
subregionalnych:Rada Państw
Morza Bałtyckiego,Inicjatywa
Środkowoeuropejska(16
państw)
-szara strefa bezpieczeństwa
do szczytu madryckiego NATO
(lipiec 1997r.)
-przewaga komparatywna
Polski(integralność państwa)
• -
Polska w strefie „rozrzedzonego
bezpieczeństwa”-między NATO i
Rosją(do grudnia1991 ZSRR)
-rola dyplomacji na rzecz
układania stosunków z sąsiadami
poszukiwania sojuszy
dwustronnych
Strefa euroatlantycka
-przyjęcie orientacji zachodniej
-stosunek państw Zachodu do
dynamiki zmian i tempa
środkowoeuropejskich
rewolucji(grożba chaosu)
-”uzasadniona historycznie strefa
bezpieczeństwa Rosji”
• -”historyczne pięć minut dla
Polski(otwarcie politycznego i
gospodarczego parasola nad polskimi
zmianami lat 80 i 90
-znaczenie wsparcia Waszyngtonu
-rola Niemiec
-Mitterrand:”Polska jako kraj leżący w
niemieckiej strefie wpływów będący
ponadto koniem trojańskim Ameryki w
Europie
-znaczenie członkostwa w RE
(Polska-listopad 1991r.
-zainteresowanie Sojuszu
Atlantyckiego kwestią
bezpieczeństwa Europy Środkowej
-Rada Współpracy
Północnoatlantyckiej (jesień
1991r.)
-Program Partnerstwa dla Pokoju
(jesień 1993r.)
-lipiec 1997r. Decyzja NATO o
przyjęciu Polski,Czech i Węgier do
Sojuszu
• -grudzień 1991r. Zawarcie Układu
Stowarzyszeniowego ze Wspólnotami
Europejskimi
-Francja-sprawa członkostwa w Unii to
sprawa „wielu dziesiątków lat” (propozycja
konfederacji europejskiej
-Rosja-współpraca w ramach G-8 oraz z NATO
-stanowisko Polski wobec USA i Unii
Europejskiej
-zmiana geopolitycznego położenia Polski
Wymiar globalny
-okres przejściowy po upadku
dwubiegunowego systemu
międzynarodowego(brak
wyrażnej cezury-Kongres
Wiedeński,Traktat Wersalski
czy Karta Narodów
Zjednoczonych)
•-erozja systemu ONZ w
dwóch aspektach:jako
systemu bezpieczeństwa
międzynarodowego i jako
systemu uniwersalnych zasad
i praw
-wejście społeczności i
porządku międzynarodowego
w stan fragmentacji(rynek i
demokracja jako czynniki
stabilizacji)
-w latach 90 oś podziału w
świecie zmieniła się z
horyzontalnego Wschód-
Zachód na wertykalny Północ-
Południe(uważano jednak,że
bardziej prawidłowy podział to
„the West and the Rest”)
•-Rosja do 11 września
2001r. Uczestniczyła
wspólnie z Indiami czy
Chinami w próbach
równoważenia USA
• Tendencje w kształtowaniu się porządku
międzynarodowego: Francis Fukuyama
(liberalizm i demokracja) oraz Samuela
P.Huntingtona (zderzenie cywilizacji)
• Wnioski dla Polski:
-USA jako zwornik systemu
międzynarodowego
-dążność szybkiego członkostwa w UE
-rozluźnienie kontaktów z państwami Południa
-sprzyjające zmiany dla realizacji przez Polskę
narodowych interesów w skali regionalnej i
euroaltantynckiej
.
Bezpieczeństwo Polski
Kalendarium wydarzeń
8.10.1989r.-Delegacja Sejmu RP
została zaproszona do
uczestnictwa w obradach Komisj
Politycznej Zgromadzenia
Parlamentarnego NATO
21.02.1990r.-Przyjęcie przez KOK
Doktryny obronnej RP
21.03.1990r.-Pierwsza wizyta
ministra Krzysztofa
Skubiszewskiego w Kwaterze
Głównej NATO
• -9.08.1990r.-Nawiązanie stosunków
dyplomatycznych między Polską i NATO
-13.09.1990r.-Wizyta Manfreda Woernera w
Polsce
-20.03.1991r.-Podpisanie w Waszyngtonie
Deklaracji o stosunkach między RP a USA
-3.04.1991r.-Prezydent RP Lech Wałęsa
złożył wizytę w siedzibie NATO w Brukseli
• 2.11.1992r.-Przyjęcie przez KOK :Założenia
polskiej polityki bezpieczeństwa.Polityka
bezpieczeństwa i strategia obronna
RP.Stwierdzenie po raz pierwszy ,że
członkostwo w NATO jest celem polskiej
polityki zagranicznej
9.03.1993r.-Spotkanie ministra Krzysztofa
Skubiszewskiego w Brukseli z sekretarzem
generalnym NATO :celem Polski jest
członkostwo w NATO
•1.09.1993r.-List Lecha Wałęsy
do sekretarza generalnego
NATO –członkostwo w Sojuszu
jest jednym z podstawowych
celów polskiej polityki
zagranicznej