ANALIZA STYLÓW

KIEROWANIA

Michał Beyger

Marek Szczepański

WSTĘP

O sukcesie organizacji, przedsięwzięcia czy projektu w

dzisiejszych czasach decyduje przede wszystkim kadra
kierownicza.

Dziś nie tylko nadzoruje pracowników lecz musi także

przekonywać ich do firmowych celów, by wkładali w
swoją pracę jak najwięcej zaangażowania. Większość
przełożonych stosuje swoje własne style kierowania.

.

.

Wybór stylu kierowania zależy od kierownika

Wybór stylu kierowania zależy od kierownika i

podwładnych oraz czynników sytuacyjnych. Styl
kierowania zależą też od doświadczenia kierownika, jego
wiedzy i cech osobowościowych.

PRZEDSTAWIENIE GŁÓWNYCH STYLÓW

KIEROWANIA

Na początku lat trzydziestych XX w. amerykański

psycholog K. Lewin wykazał wpływ stylu kierowania na
klimat społeczny grupy i na zachowania poszczególnych
jej członków. Pozwoliło to na identyfikację 3
podstawowych typów zachowań kierowniczych:

·

STYL ZARZĄDZANIA AUTOKRATA

Styl użyteczny jest na początku istnienia zespołu lub

wówczas, gdy członkowie potrzebują wiele wskazówek na
temat zadań, które maja wykonać.

STYL ZARZĄDZANIA DEMOKRATA

Jest użyteczny w przypadku kompetentnego i doświadczonego

zespołu

STYL ZARZĄDZANIA LIBERAŁ

R.Likert, amerykański teoretyk, wyróżnia cztery style

kierowania:
· autokratyczny
· autokratyczny życzliwy
· konsultacyjny
· partycypialny

Kierownik używający stylu konsultacyjnego wydaje polecenia
pracownikom po omówieniu tematu z nimi i zasięgnięciu ich
opinii. Przewiduje on pewien stopień aktywizacji podwładnych
w procesie kierowania zespołem.

Styl partycypacyjny odznacza się tym, że grupa pracowników
sama ustala cele i sama podejmuje decyzji, kierownik
najczęściej tylko je akceptuje. Panują stosunki otwarte,
przyjazne, oparte na obustronnym zaufaniu.

Likert uznaje za najlepszy styl partycypacyjny.

Charakterystyka stylów kierowania Blake’a-

Mouton

Ta koncepcja stylów kierowania nawiązuje do stwierdzenia
Likerta o dwóch podstawowych stylach kierowania –
nastawienia kierownika na zadania lub na ludzi.
Analizy Robert Blake i Jane Mouton pozwoliły wyróżnić w niej
5 obszarów, dotyczących 5 podstawowych stylów kierowania:

Ciekawą koncepcję stylów kierowania

przedstawił

J.W. Reddin.

Wyróżnił on cztery podstawowe style:
 Przyjazny
 Kompleksowy
 Wyizolowany
 Gorliwy

Ewolucyjna teoria przywództwa P.Herseya i

K.Blancharda

Uzależnili oni skuteczność stylu kierowania od stopnia
dojrzałości podwładnych.
Dojrzałość to chęć brania odpowiedzialności za
powierzone zadania (dojrzałość psychologiczna), to także
doświadczenie i umiejętności zawodowe (dojrzałość
funkcjonalna).

Wyróżnia się cztery style kierowania odpowiednie do
stopnia dojrzałości podwładnych:

1. dyrektywny (nakazowy)
2. podtrzymująco – strukturyzujący (wspierający)
3. partycypacyjny
4. delegujący (zorientowany na dokonania)

Style kierowania w praktyce na podstawie

wybranych przedsiębiorstw

Przed zmianami:

Styl dyrektywny

 słaba kondycja, słaba pozycja na rynku i wyniki
sprzedaży

 kierowanie firmą poprzez jednoosobowe
decyzje

 hierarchiczny zarząd

 brak optymizmu i pesymistyczne nastawienie
ludzi

 orientacja produkcyjna

Po zmianach:

Styl demokratyczny i partycypacyjny:

nowy prezes i lider

 charyzma i zaangażowanie

 restrukturyzacja i budowanie zespołu

 nastawienie na ludzi i ich motywowanie

 płaska struktura - szybsza transformacja

 orientacja rynkowa

SUKCES !

Przed zmianami:

Styl demokratyczny:

od lidera sprzedaży na skraj
upadłości

 bezskuteczne działania
marketingowe

 styl demokratyczny w zespole i jego
efekty

 zbyt dobre stosunki

 przemotywowanie, nagrody i
bonusy

Po zmianach:

Skuteczny styl autokratyczny życzliwy, zadaniowy:

 wyznaczanie konkretnych zadań

 stosunki wyważone,

 dystans

 nagrody i kary

SUKCES !

Stan obecny:
Styl idealny - zintegrowany, nastawiony na ludzi i
dokonania

ludzie i dobry zespół największym bogactwem
przedsiębiorstwa

 każdy pracownik ma wpływ na kształt i rozwój działu

 samodzielność i kreatywność, ryzyko

 bardzo spłaszczona struktura

 filozofia wiedzy, władzy i wyników - nakaz dzielenia się
osiągnięciami liderów

 otwarta komunikacja i decentralizacja decyzji

 idea rzetelnej pracy, wspólnego celu i partycypacji w
osiągnięciach i wynikach firmy

SUKCES !

Spektakularne sukcesy
charyzmatycznych liderów
wizionerów, wpływających na ludzi.
Autorytet i więź emocjonalna

SUKCES !

Styl japoński - FILOZOFIA KAIZEN

Toyota Motor

 Honda

 Nissan

 Sony

SUKCES !

Wnioski:

1.Nie ma idealnego stylu kierowania
przedsiębiorstwem
2.Sprawny styl kierowania to wysokie
kompetencje menadżera, zespołu i ich
wspólne myślenie kategoriami celów
organizacji
3. Sprawny styl uwzględnia etap rozwoju i
otoczenie firmy
4. Styl kierowania można modyfikować i
dostosować do potrzeb sytuacji
5. Warto badać style kierowania w firmie
ponieważ ich odpowiedni wybór ma coraz
większe znaczenie

Bibliografia:
1. Stoner J., Wankel Ch.: Kierowanie, PWE Warszawa 1992;

2. Kwiatkowski S., Kieżun W.: Style zarządzania, Warszawa
1985;
3. Kobyliński W.: Styl kierowania szkołą, Warszawa 1979;
4. Oleksyn T.: Sztuka kierowania, Wydawnictwo Wyższej
Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości: Warszawa 1997

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ