USA v. Iran; MTS, 1980 rok

Sprawa amerykańskiego personelu

dyplomatycznego i konsularnego w

Teheranie

• w listopadzie 1979 r. grupa studentów

irańskich zajęła budynek amerykańskiej
ambasady w Teheranie. Przez kilkadziesiąt dni
budynek był okupowany; przetrzymywano w
nim ok. 50 zakładników, z których większość
należała do personelu dyplomatycznego i
konsularnego misji.

• Bezpośrednią przyczyną incydentu było to, że

władze Stanów Zjednoczonych odmówiły
wydania Iranowi obalonego szacha Rezy
Pahlavi

stanowisko sądu

• MTS stwierdził, że
• Iran ponosi odpowiedzialność międzynarodową w

związku z zaniechaniem podjęcia działań
mających na celu ochronę nietykalności
pomieszczeń misji,

• do czego był zobowiązany w świetle

odpowiednich norm prawa międzynarodowego

sprawa niemieckiego ambasadora w

Gwatemali

hrabiego von Spreti z 1970 r.

• Ambasador RFN w Gwatemali został porwany

a sprawcy zażądali (grożąc śmiercią
zakładnika) uwolnienia przez miejscowe
władze kilku więźniów politycznych.

• Władze gwatemalskie odmówiły; wskazały

przy tym, że konwencja genewska nie
nakłada na nie obowiązku w tej mierze.

• Po śmierci ambasadora stosunki

dyplomatyczne z Gwatemalą zostały
zerwane przez RFN

Sprawa konsula Gomide z 1970r.

• w 1970 roku w Urugwaju, konsul brazylijski

Dias Gomide porwany został przez
członków zbrojnego ugrupowania,
żądających uwolnienia wszystkich
więźniów politycznych

• rząd w Montewideo odmówił spełnienia

żądań porywaczy, i wtedy zabito konsula

zajęcie ambasady japońskiej

w Peru 1996-1997

• Partyzanci z Tupac Amaru Revolutionary

Movement zajęli rezydencję japońskiego
ambasadora w Limie biorąc 480
zakładników

w tym dwunastu ambasadorów i Ministra
Sprawa Zagranicznych Peru
• Negocjacje trwały cztery miesiące, lecz

żadne żądania nie zostały spełnione

w kwietniu 1997 roku oddziały specjalne

Peru przeprowadziły

• bez wcześniejszego poinformowania władz

japońskich

• operację odbicia zakładników w czasie

której zginęli wszyscy terroryści, dwóch
żołnierzy i jeden zakładnik

• Prezydent Peru Alberto Fijimori przeprosił

władze japońskie za brak wcześniejszej
notyfikacji w przedmiocie operacji

wyrok belgijskiego Sąd Najwyższy z

2003 r.

Sprawa Ariela Sharona

W 1982 roku w czasie wojny w Libanie doszło do

masakry

w obozach uchodźców Sabra i Shatila

• Grupa libańskich chrześcijan (tzw. Falanga

Maronicka), przystąpiła do kontrolowania
obozów palestyńskich uchodźców, poszukując
w nich członków OWP.

• Wsparcia udzielały im oddziały armii izraelskiej

pozostających pod rozkazami ministra obrony
Izraela – Sharona; doszło do masakry
cywilnych uchodźców

po objęciu przez Sharona w 2001r.

stanowiska premiera Izraela

• grupa mieszkających w Belgii

Palestyńczyków podjęła kroki zmierzające
do wszczęcia przed sądami belgijskimi
postępowania karnego przeciwko Sharonowi

• Sąd Najwyższy Belgii uznał, że prowadzenie

takiego postępowania byłoby sprzeczne z
prawem międzynarodowym,

• ponieważ urzędującym szefom rządów

przysługuje pełny immunitet personalny w
sprawach cywilnych