TOKSYKOLOGIA
Toksykologia metali
Związane jest ono z:
ich właściwościami fizyko-chemicznymi,
biologiczną transformacją,
powinowactwem do poszczególnych
narządów, tkanek, układów
enzymatycznych, struktur
molekularnych
Ołów - źródła narażenia
produkcja akumulatorów, drutu, kabli,
barwników, stopów lutowniczych;
środowiskowe- huty ołowiu i innych
metali, samochody
Ołów
jeden z najbardziej toksycznych metali
może kumulować się w organizmie i
wywoływać wiele różnorodnych
uszkodzeń w obrębie nerek oraz
układów: nerwowego, krwiotwórczego
oraz pokarmowego
najczęściej występują zatrucia
przewlekłe będące konsekwencją
długotrwałego narażenia na związki
ołowiu
zaabsorbowany ołów przenika do
krwiobiegu, gdzie jego większa część
wbudowuje się do czerwonych ciałek
krwi- średni czas przebywania wynosi
30 dni
stąd 25-40% jego zawartości przenika
do tkanek miękkich, około 15% do
kości, a pozostała ilość jest wydalana
czas przebywania w tkankach miękkich
wynosi około 30 dni, a w kościach 40-
90 lat u dorosłego osobnika
wchłonięty ołów najpierw dostaje się z
krwią do wątroby, płuc, serca i nerek
(pula szybkowymienna), potem metal
gromadzi się w skórze i mięśniach
(średniowymienna), żeby ostatecznie
kumulować się w tkance kostnej (pula
wolnowymienna)
Mechanizm zatrucia
ołów odkłada się w tkankach, a szczególnie
w kościach w postaci trzeciorzędowego
ortofosforanu Pb3(PO4)2
najczęściej występują ostre stany kliniczne
spowodowane gwałtownym zwiększeniem
stężenia ołowiu we krwi w następstwie
uruchomienia depozytów tkankowych (w
gorączce, zaburzeniach RKZ i gospodarki
wapniowo-fosforanowej)
Mechanizm zatrucia
inhibicja syntezy hemu, skrócenie życia
erytrocytów, pobudzenie erytropoezy –
niedokrwistość, retykulocytoza,
nakrapianie zasadochłonne
toksyczne działanie ołowiu jest
efektem jego zdolności do wiązania się
z grupami sulfhydrylowymi enzymów i
białek komórkowych, co prowadzi do
zmian aktywności wielu enzymów i
uszkodzenia komórek
Zatrucie ostre
pieczenie w ustach, wymioty, kolka
jelitowa (ołowicza), spadek
ciśnienia tętniczego
rąbek ołowiczy –
zmiany w ośrodkowym układzie
nerwowym, podrażnienie ośrodków
oddechowego i naczynioruchowego
– organiczne związki ołowiu
Przewlekłe zatrucia
Przy długim narażeniu na ołów mogą
wystąpić:
uszkodzenie nerwu słuchowego, narządu
wzroku, zakłócenia widzenia barwnego i
zaburzenia
duże stężenia ołowiu we krwi mogą
spowodować odwracalne uszkodzenie części
bliższej kanalików nerkowych lub wolno
narastającą niewydolność nerek z
postępującym zwłóknieniem
Przewlekłe zatrucia
encefalopatia ołowicza – uszkodzenie
mózgu objawiające się zaburzeniami
fizjologiczno-psychicznymi: bezsenność,
niepokój, drażliwość, zmęczenie,
nadpobudliwość, agresja, zaburzenia
pamięci i koncentracji, drżenie
mięśniowe
Leczenie
głównie szpitalne i polega na
podawaniu odtrutek i wysokich dawek
witaminy B1 i B12
RTĘĆ
Rtęć występuje w 3 formach:
metaliczna
rtęć nieorganiczna
rtęć organiczna
Rtęć metaliczna
bardzo słabo wchłania się przez skórę -0,1
% i z przewodu pokarmowego - 2%, bardzo
dobrze wchłania się przez układ oddechowy
- 80%
ostre zatrucie (rzadko):
-
podrażnienie błony śluzowej
-
kaszel, duszność
-
śródmiąższowe zapalenie płuc
przewlekłe zatrucie
- działanie neurotoksyczne
Związki nieorganiczne
rtęci
ostre zatrucie:
-
metaliczny smak w ustach
-
nudności, wymioty
-
nadżerki w jamie ustnej, gardle
-
zaburzenia układu krążenia prowadzące
do ostrej nwd. serca
-
proteinuria, oliguria, krwiomocz
zatrucia przewlekłe:
-
uszkodzenie kłębuszków i kanalików
nerkowych
Związki organiczne rtęci
wchłanianie drogą inhalacyjną – 80%,
pokarmową – 95% oraz przez skórę
alkilowe związki rtęci szybko przedostają się po
przez krwiobieg do komórek mózgu, gdzie
naruszają barierę krew-mózg, co prowadzi do
zaburzeń metabolizmu układu nerwowego
objawy:
-
nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka
-
parestezje (zaburzenia czucia)
-
ataksje (zaburzenia koordynacyjno-ruchowe)
-
dyzartie (zaburzenia mowy)
-
głuchota
Leczenie
Chelaton CaNa EDTA, Dimerkaprol
Zatrucie sporyszem
Objawy zatrucia
bóle brzucha, nudności
zamroczenia, majaczenie, drgawki o
charakterze padaczkowym (zawiera kwas
lizergowy, którego związkiem pochodnym jest
LSD
skurcz naczyń krwionośnych – fioletowo-
czerwone przebarwienia kończyn oraz zmiany
zgorzelinowe