Rzecznik Praw
Obywatelskich
w Polsce
Dr Janusz Kochanowski - Rzecznik Praw
Obywatelskich V kadencji (od 2006 r.)
Rzecznik Praw Obywatelskich jest
jednoosobowym, konstytucyjnym,
niezależnym i niezawisłym organem
ochrony prawnej. Urząd ten powstał w
Polsce z dniem 1 stycznia 1988 roku.
Działalność Rzecznika reguluje
Konstytucja RP i Ustawa z dnia 15 lipca 1987 r. o
Rzeczniku Praw Obywatelskich.
Zadaniem Rzecznika jest stanie
na straży wolności i praw
człowieka oraz obywatela,
określonych w Konstytucji i
innych aktach normatywnych.
Konstytucja RP, art.208
Rzecznik spełnia 4
funkcje:
prewencyjną
diagnostyczną
kontrolną
kreującą
Kto może zgłosić się do
RPO?
każdy obywatel polski
cudzoziemiec, który znajduje się pod
władzą Rzeczpospolitej Polskiej
osoba prawna lub jednostka
organizacyjna nieposiadająca osobowości
prawnej, jeśli tylko w myśl przepisów
może być podmiotem praw i obowiązków
organizacje obywateli i organy
samorządu
Rzecznika powołuje w formie uchwały Sejm
za zgodą Senatu na wniosek Marszałka
Sejmu lub grupy 35 posłów. Na uchwałę
zatwierdzającą wybór Senat ma czas 1
miesiąca od dnia przekazania uchwały
Sejmu. Niepodjęcie uchwały przez Senat
w ciągu miesiąca oznacza wyrażenie
zgody. W wypadku odmowy zatwierdzenia
kandydata przez Senat, Sejm powołuje na
stanowisko Rzecznika inną osobę.
Kadencja Rzecznika trwa 5 lat i
liczona jest od dnia złożenia
ślubowania przed Sejmem. Ta sama
osoba nie może być Rzecznikiem
więcej niż przez dwie kadencje.
Rzecznik pełni swoje obowiązki do
czasu objęcia stanowiska przez
nowego Rzecznika.
Sejm odwołuje Rzecznika przed upływem
okresu, na jaki został powołany,
większością co najmniej 3/5 głosów w
obecności co najmniej połowy ustawowej
liczby posłów, jeżeli:
zrzekł się wykonywania obowiązków,
stał się trwale niezdolny do pełnienia
obowiązków na skutek choroby,
stwierdzonej orzeczeniem lekarskim.
złamał złożone ślubowanie
RPO nie może:
Zajmować innego stanowiska, z
wyjątkiem profesora szkoły wyższej
Wykonywać innych zajęć zawodowych
Należeć do partii politycznej, związku
zawodowego
Prowadzić działalności publicznej, nie
dającej się pogodzić z godnością jego
urzędu
Konstytucja RP, art. 209
Zasady dobrej
administracji
w świetle praktyki polskiego RPO
„ADMINISTRACJA JEST JAK
NIEMOWLĘ- PODOBNIE JAK
ONO MA NIESKOŃCZONY
APETYT I NIE PONOSI ŻADNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚCI.”
Ronald Reagan
„Prawo do dobrej legislacji i
prawo do dobrej
administracji to podstawowe
prawa obywatela”
RPO zauważa problemy współczesnej
administracji i podjął działania w celu ich
naprawy. RPO podzielił je na kilka grup:
1. Zamęt
terminologiczny
a)
Potrzeba sformułowania jasnych,
oficjalnych definicji z zakresu
administracji (np. pojęcie
kierownictwa, kontroli, nadzoru,
które traktowane są jako
synonimy; pojęcie administracji
publicznej czy urzędu)
2.
Zamęt wywołany
zmianami
a)
Konieczność radzenia sobie z
częstymi zmianami
b)
Przystosowanie do zmian w
strukturze organizacyjnej
administracji publicznej
3.
Złe działanie
organów
a)
Obowiązek współdziałania z
organami państwowymi,
organizacjami samorządowymi i
społecznymi
b)
Konieczność stosowania nowych
technologii komunikacyjnych, ze
względu na oszczędność jaką
przynoszą
4.Niepewność praw i
obowiązków
a)
Zlikwidowanie działań
podejmowanych w oparciu o
niewystarczające podstawy prawne
b)
Konieczność podawania konkretnej
podstawy prawnej podjętej decyzji
c)
Prawo wniesienia skargi do sądu
administracyjnego na wydaną
decyzję
5.
Niewystarczająca
etyka i bezstronność
a)
Traktowanie petentów w sposób równy
b)
Obowiązkowa ocena skutków działania organu
c)
Obowiązek bezstronności
d)
Działanie etyczne
e)
Ponoszenie odpowiedzialności za skutki
własnego zaniedbania
f)
Zapobieganie przypadkom uchylania się od
kontroli
g)
Wykluczenie możliwości pozostawienia przez
organ administracji sprawy bez rozstrzygnięcia
6.
Kary administracyjne
a)
Przepis ustawy jako jedyna
podstawa nałożenia kary
b)
Wyraźne określenie kryterium
wyboru kary
c)
Wprowadzenie ogólnej regulacji
dotyczącej porozumień
administracyjnych i porozumień z
osobami prywatnymi
RPO zamierza wystąpić do
prezydenta lub prezesa
RM z wnioskiem o
podjęcie działań w
sprawie projektu ustawy-
przepisy ogólne prawa
administracyjnego.