przygotował

dr Dariusz Szostek

Płatność dokonywana

elektronicznie

faktura elektroniczna



ustawa prawo bankowe z dnia 29 sierpnia 1997 r.

(Dz. U. z dnia 21 listopada 1997 r.)



ustawa o elektronicznych instrumentach

płatniczych z 12 września 2002 (Dz. U. Nr 169, poz.

1385)



kodeks cywilny wraz z nowelizacją z 14 lutego

2003



za pomocą tradycyjnej gotówki tzw. za

pobraniem



za pomocą czeku



dokonując przelewu (np. z użyciem escrow)



poprzez potrącenie



za pomocą kart płatniczych



z wykorzystaniem usług bankowości

elektronicznej



z użyciem pieniądza elektronicznego



z użyciem telefonu komórkowego



dłużnik przekazuje na zastrzeżony rachunek

(escrow) odpowiednią kwotę pieniężną



środki może zwolnić z rachunku i przekazać

wskazanej osobie tzw. zaufana osoba trzecia



zaufana osoba trzecia „uwalnia” środki i dokonuje

zapłaty albo na zlecenie obu stron, albo tylko na
zlecenie dłużnika



dla dokonania zapłaty konieczne jest podanie

przez posiadacza karty niezbędnych danych:



nazwę karty



numer karty



datę jej ważności



Podanie

tych

danych

wywołuje

niebezpieczeństwo

użycia

przekazanych

informacji

w sposób nieuprawniony



zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o elektronicznych

instrumentach płatniczych należy zawrzeć w
formie pisemnej



Zgodnie z brzmieniem art. 78§2 k.c. dopuszczalne

jest zawarcie takiej umowy w formie
elektronicznej opatrując umowę bezpiecznym
podpisem elektronicznym weryfikowanym przy
pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu.



Karta płatnicza może być używana wyłącznie

przez osobę, której dane identyfikacyjne zostały

umieszczone na karcie płatniczej.



Umowa o kartę płatniczą może przewidywać, że

karta

płatnicza

będzie

używana

przez

użytkownika

karty

płatniczej,

określając

jednocześnie sposób korzystania z niej.



Posiadacza

nie obciążają operacje

, z zastrzeżeniem

ust. 6, jeżeli karta płatnicza została wykorzystana

bez fizycznego przedstawienia i elektronicznej

identyfikacji posiadacza lub bez złożenia przez

niego własnoręcznego podpisu na dokumencie

obciążeniowym. Użycie kodu identyfikacyjnego nie

wystarcza do obciążenia posiadacza

zakwestionowaną przez niego operacją,

chyba że

został złożony bezpieczny podpis elektroniczny

zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 18 września

2001 r. o podpisie elektronicznym



O ile umowa o kartę płatniczą przewiduje taką

możliwość,

posiadacza obciążają operacje

dokonane na odległość, mimo iż karta
płatnicza została wykorzystana bez fizycznego
przedstawienia.



Posiadacza obciążają operacje dokonane przez

osoby, którym udostępnił kartę płatniczą lub
ujawnił kod identyfikacyjny



Konsument może żądać unieważnienia, na

koszt przedsiębiorcy, zapłaty dokonanej kartą
płatniczą

w razie niewłaściwego wykorzystania

tej karty w wykonaniu umowy zawartej na
odległość

. Nie uchyla to obowiązku naprawienia

konsumentowi poniesionej przez niego szkody.



O ile umowa nie przewiduje inaczej,

posiadacza obciążają operacje dokonane

użyciem utraconej karty płatniczej

do czasu

zgłoszenia wydawcy jej utraty, do kwoty
stanowiącej równowartość w złotych

150 euro.



Ograniczenie to nie dotyczy operacji, do których

doszło z winy posiadacza lub użytkownika, a w

szczególności gdy nie dopełnił on obowiązków

określonych w art. 16 ust. 1 lub w art. 27 ust. 1.



Posiadacza nie obciążają operacje dokonane z

użyciem utraconej karty płatniczej, jeżeli ich

dokonanie

nastąpiło

wskutek

nienależytego

wykonania zobowiązania przez wydawcę lub

akceptanta.



Postanowienia umowne mniej korzystne dla

posiadacza są nieważne.



musi być dopełniany przez całą dobę



przy wykorzystaniu dostępnych środków

komunikowania



Potwierdzenie zgłoszenia następuje w sposób

określony w umowie (także elektronicznie)



bank zobowiązuje się do zapewnienia

dostępu

środków

pieniężnych

zgromadzonych

rachunku

pośrednictwem

urządzeń

łączności

przewodowej

lub

bezprzewodowej

wykorzystywanych przez posiadacza, a także
do wykonywania operacji lub innych czynności
zleconych przez posiadacza



posiadacz upoważnia bank do obciążania jego

rachunku kwotą dokonanych operacji oraz
należnymi bankowi opłatami i prowizjami albo
zobowiązuje się do zapłaty należności na
rachunek wskazany przez bank, w określonych
terminach.



zasady elektronicznej identyfikacji posiadacza



zasady postępowania posiadacza w związku

ze zleceniem dokonywania operacji oraz

korzystania z innych usług określonych w

umowie



zapewnienia posiadaczowi bezpieczeństwa

dokonywania

operacji,

zachowaniem

należytej staranności oraz przy wykorzystaniu
właściwych rozwiązań technicznych



udostępniania posiadaczowi informacji o

dokonanych operacjach i zrealizowanych z
tego tytułu rozliczeniach oraz pobranych
opłatach i prowizjach,

w terminach i w

sposób

określony w umowie;



niezwłocznego

poinformowania o odmowie

lub braku możliwości wykonania zleconej
operacji z przyczyn niezależnych od banku



wartość pieniężna stanowiąca

elektroniczny odpowiednik znaków
pieniężnych, która spełnia łącznie
następujące warunki:



jest przechowywana na elektronicznych nośnikach
informacji,



jest wydawana do dyspozycji na podstawie umowy w
zamian za środki pieniężne o nominalnej wartości nie
mniejszej niż ta wartość,



jest przyjmowana jako środek płatniczy przez
przedsiębiorców innych niż wydający ją do dyspozycji,



na żądanie jest wymieniana przez wydawcę na środki
pieniężne,



brak powiązania z rachunkiem bankowym



możliwość zachowania anonimowości stron



urządzenie elektroniczne, na którym jest

przechowywany pieniądz elektroniczny, w
szczególności kartę elektroniczną zasilaną do
określonej wartości (art. 2 ust.6 u.e.i.p)



Instrument pieniądza elektronicznego może na

podstawie umowy wydawać

bank

albo

instytucja

pieniądza elektronicznego



Zawierając umowę instytucje te zobowiązują się do

udostępniania pieniądza elektronicznego

w zamian

za środki pieniężne o nominalnej wartości

wydanego pieniądza elektronicznego



Instrument

pieniądza

elektronicznego

udostępniony

posiadaczowi

powinien

posiadać

mechanizm

uniemożliwiający

przechowywanie pieniądza elektronicznego
o wartości większej niż

równowartość

złotych

150

euro

obliczana

według

średniego kursu ogłaszanego przez NBP
obowiązującego w dniu wydania.



Informacje dotyczące urządzeń, za pośrednictwem

których możliwe jest udostępnienie posiadaczowi
instrumentu pieniądza elektronicznego



zasady i warunki nabycia przez posiadacza

pieniądza elektronicznego



minimalną wartość wykupu pieniądza

elektronicznego



warunki i termin wykupu pieniądza

elektronicznego



zasady dokonywania zapłaty przy użyciu

instrumentu pieniądza elektronicznego.



W okresie obowiązywania umowy o instrument

pieniądza elektronicznego posiadacz może żądać
od banku albo instytucji pieniądza elektronicznego

wykupienia

przechowywanego na nim pieniądza

elektronicznego w wartości nominalnej, w formie
gotówkowej lub bezgotówkowej.



Bank lub instytucja pieniądza elektronicznego są

obowiązane wykupić pieniądz elektroniczny
przechowywany na instrumencie pieniądza
elektronicznego o wartości

nie mniejszej niż

równowartość w złotych 5 euro

obliczana według

średniego kursu ogłaszanego przez NBP
obowiązującego w dniu wykupu.



Sposób i zasady wykupienia pieniądza

elektronicznego od akceptanta wynikają z
umowy pomiędzy akceptantem i wydawcą
pieniądza elektronicznego



wartość wykupu pieniądza może być niższa

niż wartość nominalna pieniądza
elektronicznego.



Posiadacz pieniądza elektronicznego jest

zobowiązany do niezwłocznego powiadomienia
banku lub instytucji pieniądza elektronicznego o
utracie instrumentu płatniczego



sposób zawiadomienia wynika z umowy

dr Dariusz Szostek



Wybrane regulacje publicznoprawne



art. 58 ustawy o podpisie elektronicznym



rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 sierpnia

2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie

sposobu pobierania, zapłaty i zwrotu opłaty

skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej

opłaty



kodeks postępowania administracyjnego



ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji

działalności organów władzy publicznej



Inne:



ustawa Ordynacja podatkowa



ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie

ubezpieczeń społecznych



Źródła prawa o e – fakturach



Ustawa o podatku od towarów i usług



Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie

wystawiania faktur w formie elektronicznej, a także

przechowywania oraz udostępniania organowi

podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych

faktur



Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zwrotu

podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu

podatku, wystawiania faktur, sposobu ich

przechowywania oraz listy towarów i usług, do

których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku

od towarów i usług



Dane w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem

elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego

kwalifikowanego certyfikatu są równoważne pod względem

skutków prawnych dokumentom opatrzonym podpisami

własnoręcznymi, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej (art. 5

ust. 2 ustawy o podpisie elektronicznym)



Faktury elektroniczne a zasada równoważności: Czy dopuszczalne

było (i jest nadal) wystawianie faktury w postaci

elektronicznej, w związku z brzmieniem art. 5 ust. 2 ustawy o

podpisie elektronicznym?



trudności w stosowaniu faktury odnoszą się do określenia

oryginału i kopii.



podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego

oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego

stanowią

wyłącznie oryginały faktur

lub faktur korygujących,

albo ich duplikaty



wystawiając fakturę w postaci elektronicznej nie ma odrębnego

ORYGINAŁU oraz KOPII. Jest tylko jeden dokument. Może

ponadto być on wielokrotnie powielany



Brak wymogu umieszczenia podpisu na fakturze (zarówno

elektronicznej jak i faktury w postaci materialnej)



Obowiązek poinformowania odbiorcy o przesyłaniu elektronicznej

faktury i uzyskanie jego zgody (w dowolnej formie)



Wymóg gwarancji autentyczności pochodzenia faktury (nie

identyfikacji wystawcy!) i integralności zawartości faktury



użycie zaawansowanych podpisów elektronicznych



Jest przyporządkowany wyłącznie podpisującemu



Umożliwia identyfikację podpisującego



Stworzony jest za pomocą środków, które podpisujący może mieć pod swoją

wyłączną kontrolą



Jest tak powiązany z danymi, do których się odnosi, że każda późniejsza zmiana

danych może zostać wykryta



użycie systemów elektronicznej wymiany danych (EDI)



Umowa w sprawie europejskiego modelu EDI została opisana w art. 1

zalecenia Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. nr

1994/820/WE odnoszącego się do aspektów prawnych elektronicznej

wymiany danych (Dz. Urz. UE L 338 z dnia 28 grudnia 1994)



Obowiązek akceptacji faktur elektronicznych przez państwa

członkowskie



Zasady przechowywania faktur elektronicznych



Artykuł 22a VI Dyrektywy VAT - Prawo dostępu do faktur

przechowywanych elektronicznie w innym Państwie Członkowskim.



W przypadku, gdy podatnik przechowuje wystawione lub

otrzymane faktury przy użyciu środków elektronicznych

gwarantujących dostęp on-line do danych i gdy miejsce

przechowywania znajduje się w Państwie Członkowskim

innym niż to, w którym podatnik posiada siedzibę,

właściwym organom w Państwie Członkowskim, w którym podatnik

posiada siedzibę, przysługuje, do celów niniejszej dyrektywy,

prawo dostępu do takich faktur, pobierania ich z systemu i

wykorzystywania ich w granicach określonych przepisami Państwa

Członkowskiego, w którym podatnik posiada siedzibę, i w zakresie,

jaki jest danemu Państwu niezbędny do celów kontroli.



Brak problemu oryginału faktury



Sposób przechowywania faktur elektronicznych



swoboda odnośnie wyboru miejsca i metody

przechowywania faktur



obowiązek zapewnienia niezwłocznego dostępu

do faktur na żądanie organów podatkowych



wymóg zachowania integralności danych



Czas przechowywania faktur elektronicznych – brak

uregulowania w dyrektywie



Zasady przechowywania faktur elektronicznych

przez osoby trzecie - brak uregulowania w

dyrektywie



Państwa Członkowskie mogą (nie muszą) wymagać:



Certyfikatu kwalifikowanego



Zastosowania bezpiecznego urządzenia do składania

podpisu elektronicznego



Państwa Członkowskie mogą (nie muszą) wymagać:



W przypadku stosowania EDI –przygotowania zestawienia na

papierze



W każdym przypadku – uprzedniego poinformowania (nie

zezwolenia!) urzędu o stosowaniu faktur elektronicznych



Rozporządzenie Ministra Finansów z 14 lipca 2005 r. w

sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie

elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania

organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej

tych faktur



Rozporządzenie określa (§ 1)



Sposoby i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur

w formie elektronicznej



Zasady przechowywania oraz tryb udostępniania

organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej

faktur przesyłanych drogą elektroniczną



Czy ustawodawca świadomie odróżnia faktury w

formie elektronicznej od faktur przesyłanych drogą

elektroniczną?



Rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 106
ust. 10 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 , poz. 535 oraz z
2005 r. nr 14, poz. 113 i Nr 90, poz. 756)



Przepisy rozporządzenia wdrażają postanowienia
dyrektywy Rady 2001/115/WE z dnia 20 grudnia 2001 r.
zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w celu
uproszczenia, modernizacji i harmonizacji
ustanowionych warunków fakturowania w zakresie
podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 15/24 z 17
stycznia 2002).



Przesyłanie, w tym udostępnianie odbiorcom faktur

wystawianych w formie elektronicznej, jak i ich

przechowywanie następuje przy zastosowaniu

elektronicznych urządzeń do przetwarzania (łącznie z

cyfrową kompresją) i przechowywania danych, z

wykorzystaniem technik teletransmisji przewodowej,

radiowej, technologii optycznych lub innych

elektromagnetycznych środków



Problem przesłania faktury „papierowej” przy

zastosowaniu elektronicznych urządzeń do

przetwarzania danych



Faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej,

pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę

faktury.



Akceptacja może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie

elektronicznej.



W przypadku akceptacji w formie elektronicznej przepisy § 4

rozporządzenia stosuje się odpowiednio



Bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy

ważnego kwalifikowanego certyfikatu



Wymiana danych elektronicznych (EDI) zgodnie z umową w

sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych



Problem odpowiedniego stosowania § 3 rozporządzenia



Faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej

nie wcześniej niż od dnia następującego po dniu, w którym odbiorca

faktury dokonał akceptacji.



W przypadku cofnięcia akceptacji przez odbiorcę faktury wystawca

faktury traci prawo do wystawienia i przesyłania temu odbiorcy faktur

w formie elektronicznej od następnego dnia po dniu, w którym

otrzymał powiadomienie o wycofaniu akceptacji.



Cofnięcie akceptacji nie ma wstecznego skutku



Faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w

formie elektronicznej, pod warunkiem, że autentyczność ich

pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane :



bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art.

3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie

elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 z późn. zm.),

weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego

certyfikatu



Faktura nie zawiera „podpisu” wystawcy. Jest to

wyłącznie narzędzie zagwarantowania autentyczności

ich pochodzenia i integralności ich treści



Sposoby uzyskania certyfikatu kwalifikowanego



poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI) zgodnie z

umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych

elektronicznych 4, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej

wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących

autentyczność pochodzenia i integralność danych



Faktury korygujące oraz duplikaty faktur do faktur

przesłanych w formie elektronicznej przesyła się w tej

samej formie.



W przypadkach, gdy przeszkody formalne lub

techniczne uniemożliwiają wystawianie i przesłanie

faktury korygującej oraz duplikatu faktury w formie

elektronicznej, w szczególności w przypadku cofnięcia

przez odbiorcę faktur zgody na ich wystawianie i

przesyłanie w formie elektronicznej, podatnik wystawia

ten dokument w formie papierowej, zamieszczając

adnotację na nim adnotację, że odpowiednia

faktura korygująca lub duplikat faktury dotyczy

faktury wystawionej w formie elektronicznej



Podatnik jest zobowiązany do przechowywania na

terytorium kraju faktur przesłanych w formie

elektronicznej, które wystawił lub otrzymał, w sposób

umożliwiający na żądanie, zgodnie z odrębnymi

przepisami (Ordynacja podatkowa), organów

podatkowych lub organów kontroli skarbowej

natychmiastowy, pełny i ciągły dostęp drogą

elektroniczną tym organom do przechowywanych

faktur, w szczególności podatnik umożliwi

udokumentowany pobór i wykorzystanie tych faktur

przez te organy, jak również umożliwi czytelność tych

faktur, z zastrzeżeniem § 6 ust. 2 rozporządzenia



zapewnienie dostępu drogą elektroniczną – czy

organy podatkowe muszą uzyskać dostęp na

odległość?



Na czym polega umożliwienie czytelności faktur w

formie elektronicznej?



Podatnik, przesłane w formie elektronicznej faktury,

które wystawił lub otrzymał, może przechowywać na

terytorium państwa członkowskiego (sic!) innym niż

terytorium kraju pod warunkiem uprzedniego

poinformowania w formie pisemnej naczelnika urzędu

skarbowego oraz naczelnika urzędu celnego właściwego

w zakresie podatku akcyzowego w odniesieniu do

podatnika tego podatku o miejscu ich przechowywania

(adresie, a w przypadku gdy adres odnosi się do innego

podmiotu, niż podatnik o którym mowa w § 6 ust. 1

rozporządzenia – również o nazwie tego podmiotu).



Przepis § 6 ust. 1 rozporządzenia stosuje się

odpowiednio.



Czy można przechowywać faktury na terytorium

państwa innego niż państwo członkowskie UE?



Wymóg ten nie dotyczy podmiotów niebędących

podatnikami (np. konsumentów)



Podatnik jest zobowiązany do poinformowania w

formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego oraz

naczelnika urzędu celnego właściwego w zakresie

podatku akcyzowego, w odniesieniu do podatnika tego

podatku, o zmianach dotyczących miejsca

przechowywania faktur w formie elektronicznej, o

którym mowa w § 6 ust. 2, niezwłocznie, nie później

jednak niż w terminie 7 dni od zaistnienia zmiany

(projekt przewidywał 3 dni).



Faktury przesłane w formie elektronicznej powinny być

przechowywane przez ich wystawcę oraz odbiorcę w

formie elektronicznej w formacie, w którym zostały

przesłane, w sposób gwarantujący autentyczność ich

pochodzenia i integralność ich treści, jak również ich

czytelność przez cały okres ich przechowywania.



Problem „starzenia się” technologii

kryptograficznych – czy rozwiązaniem jest ciągłe

podpisywanie zbiorów faktur?



Dane gwarantujące autentyczność pochodzenia i

integralność treści każdej faktury przesłanej w formie

elektronicznej, powinny być przechowywane i

udostępniane organom podatkowym i organom kontroli

skarbowej na zasadach ustalonych dla tych faktur.



O jakie zasady chodzi?



Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku

niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich

przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania

zwolnienia od podatku od towarów i usług



§ 9.1. Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, powinna zawierać co najmniej:



1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;



2) numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;



3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny

faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania

sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;



4) nazwę towaru lub usługi;



5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;



6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);



7) wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość

sprzedaży netto);



8) stawki podatku;



9) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki

podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;



10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące

poszczególnych stawek podatku;



11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży

brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku,

lub niepodlegających opodatkowaniu;



12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie



Pismo urzędu skarbowego w Łomży z 2003 r. o sygnaturze PP/443- 4/03
opublikowane przez Izbę Skarbową w Białymstoku: „(...)ustawodawca nie
przewidział

możliwości

dokumentowania

obrotu

fakturami

elektronicznymi. Dlatego też stosowanie faktur elektronicznych w
przypadku tzw. usług powszechnych, a więc usług telekomunikacyjnych,
dostaw energii elektrycznej, cieplnej, gazu, wody, odprowadzania ścieków,
mimo iż faktury te nie muszą zawierać podpisu wystawcy i odbiorcy, w
świetle obowiązujących przepisów nie ma podstawy prawnej.
Zastosowanie technik informatycznych w odniesieniu do dokumentów
podatkowych stanowi odstępstwo od ich papierowej postaci i musi być
usankcjonowane stosownym uregulowaniem”.



Wyrok NSA III SA 1946/95 z 25.04.1997 r. (POP 1998 NR 3, POZ. 111):
„wymogi formalne, stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w
sobie, zwłaszcza w sytuacji, gdy organy podatkowe nie mają wątpliwości
co do tego, że kwestionowane faktury odzwierciedlają rzeczywiste
zdarzenia gospodarcze i ujęte zostały w ewidencji zakupu”.