Podstawy anatomii i
fizjologii Ośrodkowego
układu nerwowego (OUN)
Medyczne Studium Zawodowe
ZDZ Katowice
Maja Grzanka
Podstawy anatomii
Układ nerwowy człowieka (łac.
systema nervosum) - układ
zbudowany z tkanki nerwowej,
integrujący działalność organizmu,
rejestrujący bodźce, przetwarzający
zawartą w nich informację oraz
sterujący czynnościami organizmu:
ruchem mięśni oraz wydzielaniem
hormonów.
Podstawy anatomii
Układ nerwowy somatyczny (łac. soma —
ciało) nastawiony na łączność ze światem
zewnętrznym, odbiera z niego różnorodne
informacje za pośrednictwem narządów zmysłów
oraz zarządza aparatem ruchowym,
umożliwiając poruszanie się w przestrzeni i
reagowanie w sposób celowy na bodźce
zewnętrzne. Dzieli się na ośrodkowy i obwodowy
Układ nerwowy autonomiczny lub
wegetatywny (łac. autos — samo- i nomos —
prawo, a więc "samorządzący się") - jego rolą
jest sprawowanie kontroli nad przemianą materii
oraz prawidłowym działaniem narządów
wewnętrznych.
Podstawy anatomii
Układ nerwowy ośrodkowy
Ma najbardziej złożoną budowę
Dolna, mniejsza część to rdzeń kręgowy,
większa, górna nosi nazwę mózgowia, w
którym rozróżnia się półkule mózgu,
móżdżek oraz pień mózgu
Cały OUN osłonięty jest błonami
zbudowanymi z tkanki łącznej zwanymi
oponami (opona twarda, pajęcza, miękka)
Podstawy anatomii OUN
Podstawy anatomii OUN
Układ nerwowy obwodowy
Tworzą go nerwy i związane z nimi zwoje
Nerwy to jakby przedłużenie i
rozgałęzienie OUN w całym organizmie
W zależności od miejsca początku
wyróżnia się nerwy czaszkowe (12 par) i
rdzeniowe (31 par)
Budowa neuronu
Podstawowym elementem układu
nerwowego jest komórka nerwowa z
odchodzącymi od niej wypustkami,
zwana neuronem.
Budowa neuronu
Neuron składa się z bańkowatego
ciała komórkowego z jądrem
(perikarion) oraz odchodzących od
ciała licznych wypustek. Wypustki te
tworzą drzewkowate rozgałęzienia
zwane dendrytami. Jedna z wypustek
jest o wiele dłuższa od pozostałych,
pokryta jasną otoczką mielinową i nosi
ona nazwę neurytu lub aksonu.
Długość aksonu może dochodzić do 1
metra.
Budowa neuronu
Układ nerwowy zbudowany jest
z olbrzymiej liczby neuronów,
(ok. 25 miliardów). Z tego tylko
około 25 milionów znajduje się
na obwodzie, natomiast reszta
skupiona jest w ośrodkowym
układzie nerwowym.
Budowa neuronu
Neurony kontaktują się ze sobą za
pośrednictwem łącz, zwanych synapsami.
Ich liczba jest wielokrotnie większa niż liczba
komórek nerwowych, ponieważ każda
wypustka tworzy wiele kontaktów
synaptycznych z innymi komórkami
nerwowymi.
Neurony tworzą synapsy nie tylko z
komórkami nerwowymi, lecz także z innymi
typami komórek (np. z komórkami
mięśniowymi, komórkami narządów
zmysłów).
Budowa synapsy
Budowa rdzenia kręgowego
Rdzeń kręgowy (łac. medulla spinalis) – część
ośrodkowego układu nerwowego, przewodząca bodźce
pomiędzy mózgowiem a układem obwodowym. U
człowieka ma kształt grubego sznura, nieco
spłaszczonego w kierunku strzałkowym, o przeciętnej
średnicy 1 cm, barwy białej, o masie ok. 30 g.
Umieszczony jest w biegnącym w kręgosłupie kanale
kręgowym. U góry w otworze wielkim rdzeń kręgowy
łączy się z rdzeniem przedłużonym, umowną granicę
między nimi stanowi po stronie grzbietowej miejsce
wyjścia pierwszej pary korzeni szyjnych, po stronie
brzusznej dolna krawędź skrzyżowania piramid.
Rozciąga się on na przestrzeni ok. 45 cm, od I kręgu
szyjnego do górnej krawędzi II kręgu lędźwiowego,
gdzie kończy się stożkiem rdzeniowym (łac. conus
medullaris).
Budowa rdzenia kręgowego
Budowa rdzenia kręgowego
Wewnątrz rdzenia znajduje się substancja szara
(łac. substantia grisea), a na zewnątrz
substancja biała (łac. substantia alba) Przez jego
środek przebiega bardzo wąski kanał środkowy
rdzenia (łac. canalis centralis), który ku górze
przechodzi w kanał środkowy rdzenia
przedłużonego. Kształt i wielkość kanału
środkowego są zmienne, zależnie od odcinków
rdzenia, ponadto w części dolnej, a więc w
obrębie stożka rdzeniowego, tuż przed swoim
ślepym zakończeniem w początkowym odcinku
nici końcowej, kanał środkowy rozszerza się
tworząc komorę końcową
Budowa rdzenia kręgowego
Zasadniczą częścią substancji szarej są
ciała komórek
Ułożona w charakterystyczny kształt
litery H (motyla)
Tworzy tzw. słupy – przedni, tylny i
boczny oraz spoidła
Budowa rdzenia kręgowego
Zasadniczą część substancji białej
stanowią aksony neuronów
Tworzy tzw. sznury – przedni, tylny i
boczny
Budowa mózgowia
Mózgowie składa się z pięciu zasadniczych
części. Są to:
kresomózgowie (telencephalon)
międzymózgowie (diencephalon)
śródmózgowie (mesencephalon)
tyłomózgowie (metencephalon)
rdzeń przedłużony (tyłomózgowie
wtórne, rdzeniomózgowie)
(myelencephalon lub medulla oblongata)
Budowa mózgowia
Podział uproszczony:
półkule mózgu
pień mózgu
W mózgowiu występują komory mózgowia (ventriculi
cerebri):
w kresomózgowiu dwie komory boczne (czyli komora I
oraz II),
w międzymózgowiu komora III (połączona z komorami
bocznymi),
w rdzeniomózgowiu komora IV (która łączy się z komorą
III w śródmózgowiu wodociągiem Sylwiusza)
Komory mózgowia wypełnia płyn mózgowo-rdzeniowy
(liquor cerebrospinalis) - wodnista, przejrzysta, zasadowa
ciecz (wypełnia również kanał ośrodkowy rdzenia
kręgowego, jamę podtwardówkową i
podpajęczynówkową oraz zbiorniki podpajęczynówkowe).
Podstawy fizjologii
Układ nerwowy funkcjonuje na zasadzie
"przekazywania sygnałów" z jednej komórki
nerwowej do innych, lub do komórek
mięśniowych, czy też gruczołów
Kiedy bodziec zadziała, wywoła zmiany
biochemiczne wewnątrz komórki nerwowej
prowadzące do wygenerowania sygnału, impulsu
nerwowego - potencjału czynnościowego.
Zjawisko potencjału czynnościowego polega na
lokalnej wymianie jonów między wnętrzem
komórki a jej otoczeniem. W wyniku takiej
wymiany lokalnie na danym fragmencie
powierzchni komórki nerwowej zmienia się
napięcie elektryczne
Podstawy fizjologii