Czynność gruczołów
dokrewnych
Układ endokrynny, podobnie
jak układ nerwowy, reguluje i
wzajemnie uzależnia
aktywności różnych układów
ustrojowych, dostosowując je
do zmieniających się
warunków otoczenia
zewnętrznego i wewnętrznego.
Hormony
Do pochodzenia aminokwasowego
zaliczamy;
• podwzgórza
• części gruczołowej przysadki
• części pośredniej przysadki
• szyszynki ( melatonina)
• gruczołu tarczowego (trijodotyronina,
tyroksyna i kalcytonina)
Hormony
• gruczołów przytarczycznych
(parathormon)
• wysp trzustkowych (insulina,
glukagon )
• rdzenia nadnerczy ( adrenalina,
noradreanalina)
Hormony
pochodne cholesterolu- powstają
w ;
1. korze nadnerczy ( glikokrtykoidy,
mineralokortkoidy i androgrny )
2. jądrach (testosteron )
3. jajnikach ( estrogeny i
progesteron )
PODWZGÓRZE
Czynność:
Regulacja temperatury ciała
PODWZGÓRZE
Kontrola neurohormonama
wydzielania tj. w podwzgórzu
syntetyzowane są dwa pre-pro-
hormony: pre-pro-wazopresyno-
neurofizyna i pre-pro-oksytocyno-
neurofizyna.
PODWZGÓRZE
Cząsteczki te są transportowane do
tylnego (części nerwowej) płata
przysadki. W czasie transportu
zachodzi modyfikacja pre-pro-
hormonów w oddzielne cząsteczki
neurohormonów czyli w
wazopresynę i oksytocynę
PODWZGÓRZE
Wazopresyna jest polipeptydem i jej główne
działanie to kurcz mięśni naczyń
krwionośnych i zwiększenie resorpcji
zwrotnej wody w nerkach. W związku z tym
jest także nazywana hormonem
antydiuretycznym - ADH. Najważniejszą
funkcją wazopresyny jest zatrzymanie wody
przy nadmiarze substancji rozpuszczonych.
W dużych dawkach wazopresyna podwyższa
ciśnienie tętnicze krwi.
PODWZGÓRZE
Oksytocyna jest polipeptydem i jej
główne działanie to kurcz mięśni
przewodów mlecznych sutka czyli
powoduje wydzielanie mleka z
przewodów mlecznych, a także w
dużych ilościach powoduje skurcz
błony mięśniowej macicy i postęp
akcji porodowej.
PODWZGÓRZE
• W czasie aktu płciowego błona
macicy i jajowodu kurczy się pod
wpływem oksytocyny
przyspieszając transport
spermatocytów przez jamę macicy
i jajowodów do banki jajowodu,
gdzie następuje zapłodnienie jaja.
PODWZGÓRZE
Hormony podwzgórzowe
działające pobudzająco
(liberyny ) to:
• Kortykoliberyna - CRH
• Tyreoliberyna - TRH
• Gonadoliberyna - GnRH
• Somatoliberyna - GRH
PRZYSADKA MÓZGOWA
Budowa: składa się z trzech płatów
( przedni, tylny i pośredni) tworząc
odrębne gruczoły wewnętrznego
wydzielania.U człowieka część
pośrednia przysadki występuje w
postaci szczątkowej. Funkcjonalnie
przysadka podzielona jest na część
gruczołową i część nerwową.
PRZYSADKA MÓZGOWA
Część gruczołowa zawiera komórki
wydzielające:
• Hormon wzrostu -jest polipeptydem.W
okresie pierwszych czterech lat życia
wydzielanie hormonu wzrostu zwiększa się.
Zawartość hGH we krwi podlega znacznym
wahaniom w ciągu doby osiągając
maksimum w nocy w pierwszych godzinach
snu. U ludzi powyżej 50 roku życia
wydzielanie hGH zmniejsza się w ciągu doby.
PRZYSADKA MÓZGOWA
Hormon wzrostu bierze udział w :
l. Syntezie białek organizmu
wzmagając jej syntezę.
2 . Przemianie węglowodanów
zwiększając stężenie glukozy we
krwi.
PRZYSADKA MÓZGOWA
3 . Przemianie tłuszczów
zwiększając stężenia krążących we
krwi wolnych kwasów
tłuszczowych.
4 . Przemianie mineralnej
PRZYSADKA MÓZGOWA
2. Prolaktyna - jest polipeptycem i
podobnie jak hGH wzmaga syntezę
białka w całym organizmie u obu
płci. Wydzielanie jej jest stale
hamowane przez uwalniany z
podwzgórza hormon hamujący
uwalnianie prolaktyny, którym jest
dopamina .
PRZYSADKA MÓZGOWA
Hormony tropowe - kontrolują zależne
gruczoły dokrewne i tak
3.Hormon kortykotropowy (ACTH )
pobudza wydzielanie hormonów
kory nadnerczy
4.Hormon tyreotropowy (TRH)
pobudza czynność wydzielniczą
tarczycy oraz wzrost gruczołu
tarczowego
PRZYSADKA MÓZGOWA
Hormony gonadotropowe czyli
5. folikulotropowy ( FSH ) pobudza
wzrost pęcherzyków jajnikowych u
płci żeńskiej i spermatogenezę u płci
męskiej, natomiast
6. lutenizujący ( LH ) pobudza
owulację i luteinizację pęcherzyków
jajnikowych u kobiet i wydzielanie
testosteronu u mężczyzn.
KORA I RDZEŃ
NADNERCZY
W gruczole nadnerczowym znajdują się
dwa narządy endokrynne, z których
jeden otacza drugi. Głównymi
hormonami wydzielanymi przez narząd
wewnętrzny - rdzeń nadnerczy - są
aminy katecholowe: adrenalina,
noradrenalina i dopamina. Narząd
zewnętrzny -kora nadnerczy wydziela
hormony steroidowe
KORA NADNERCZY
Glikokortykoidy: zasadnicze to
kortyzol i kortykosteron.
Wydzielane do krwi przez komórki
warstwy pasmowatej wiążą się z
białkami osocza, lecz tylko
hormony nie związane z białkami
osocza są fizjologicznie aktywne.
KORA NADNERCZY
Glikokortykoidy oddziałują na
metabolizm węglowodanów, białek i
tłuszczów w tkankach całego
organizmu. Zwiększają zawartość
glukozy we krwi. Utrzymują także
prawidłową pobudliwość mięśni
poprzecznie prążkowanych, gładkich i
sercowego. Zmniejszają reakcje
zapalną organizmu.
KORA NADNERCZY
Podwzgórze-----> CRH Pobudzanie
Przysadka-------ACTH.>
Kora ___________'_ Gliko- l
Nadnerczy kortykoidy
Rys. 1. Regulacja stężenia
glikokortykoidów krążących w osoczu
krwi
KORA NADNERCZY
Mineralokortykoidy:
najważniejszy w grupie tej jest
aldosteron, wydzielany przez
komórki warstwy kłębkowatej. W
przeciwieństwie do
glikokortykoidów wydzielanie jego
jest regulowane w przewadze
przez inne czynniki poza ACTH.
KORA NADNERCZY
2 .Zwiększenie we krwi koncentracji
jonów potasowych i zmniejszenie
koncentracji jonów sodowych
powoduje zwiększenie wydzielania
aldosteronu.
KORA NADNERCZY
3 . Zwiększenie wydzielania ACTH
przez część gruczołową przysadki
powoduje zwiększenie wydzielania
aldsteronu
KORA NADNERCZY
Mineralokortykoidy zwiększają
resorpcję zwrotną jonów sodowych i
jednocześnie zwiększają wydzielanie
jonów potasowych w nerkach, w
śliniankach i gruczołach w błonie
śluzowej żołądka, zatrzymując sód w
organizmie i zwiększając objętość
płynu zewnątrzkomórkowego.
KORA NADNERCZY
Androgeny: zasadniczym hormonem
grupy androgenów wydzielanym przez
komórki warstwy siatkowatej do krwi
jest dehydroepiandrosteron (DHEA) i
jego pochodne testosteron i estradiol
wytwarzane jednak w nieznacznych
ilościach przez korę nadnerczy w
warunkach prawidłowych
KORA NADNERCZY
Pod wpływem androgenów
przyspieszeniu ulega synteza
białek i wzrost organizmu oraz
rozwijają się niektóre cechy
płciowe o typie męskim.
RDZEŃ NADNERCZY
Wydziela aminy katecholowe.
Najwięcej (ok. 80% ) adrenaliny,
dalej (19 % ) noradrenaliny a
najmniej dopaminy Wydzielanie
hormonów rdzenia nadnerczy do
krwi odbywa się pod wpływem
impulsacji biegnącej przez nerwy
trzewne.
RDZEŃ NADNERCZY
Bodźcami zwiększającymi
wydzielanie adrenaliny i
noradrenaliny przez rdzeń
nadnerczy są:
1. Obniżenie ciśnienia tętniczego
krwi na skutek utraty krwi i
zmniejszenia całkowitej objętości
krwi.
RDZEŃ NADNERCZY
1. Zmniejszenie prężności tlenu we
krwi tętniczej
2. Obniżenie temperatury ciała
3. Czynniki emocjonalne
RDZEŃ NADNERCZY
Adrenalina wydzielona do krwi przez
rdzeń nadnerczy działa na komórki
innych tkanek, działając poprzez
receptory alpha- i beta-receptory
adrenergiczne wywołując:
1. Rozszerzenie naczyń krwionośnych w
mięśniach szkieletowych oraz zwężenie
naczyń w skórze, w błonach śluzowych i w
narządach jamy brzusznej,
RDZEŃ NADNERCZY
1. Przyspieszenie częstości skurczów
serca i podwyższenie ciśnienia
tętniczego krwi.
2. Rozkurcz mięśni gładkich w ścianach
przewodu pokarmowego, oskrzeli i
pęcherza moczowego
3. Zwiększenie stężenia glukozy we krwi.
4. Przyśpiesza rozpad triacylogliceroli w
tkance tłuszczowej.
GRUCZOŁ TARCZOWY
1) Budowa: tarczyca występuje o
wszystkich kręgowców. U ludzi
tarczyca zbudowana jest z dwóch
płatów połączonych węziną
gruczołu tarczowego, zbudowana
jest z wielu pęcherzyków
wypełnionych koloidem.
GRUCZOŁ TARCZOWY
Czynność gruczołu tarczowego
związana jest z:
l. Wychwytywaniem jodu
nieorganicznego i aminokwasu
tyrozyny z krwi krążącej przez
komórki nabłonka pęcherzyków
tarczycy;
GRUCZOŁ TARCZOWY
2 . Syntezą trijodotyroniny (T3) i
tyroksyny (T4) wewnątrz komórek
nabłonka pęcherzyków tarczycy;
3 . Magazynowaniem hormonów T3 i
T4 wewnątrz pęcherzyków tarczycy
w
postaci związanej z tyreoglobuliną
GRUCZOŁ TARCZOWY
4 . Uwalnianiem do krwi hormonów
T3 i T4 w wyniku odczepienia ich
od
tyreoglobuliny w komórkach
nabłonka pęcherzyków tarczycy.
GRUCZOŁ TARCZOWY
• Działanie T3 na komórki organizmu
jest silniejsze i krótkotrwałe, T4 zaś
słabsze
i dłużej trwające.
• Wydzielanie T3 i T4 przez gruczoł
tarczowy jest regulowane
bezpośrednio i
pośrednio.
GRUCZOŁ TARCZOWY
Czynniki zwiększające wydzielanie
hormonów tarczycy;
1.Hormon tyreotropowy ( TSH) z
części gruczołowej przysadki -
wzmaga wychwytywanie jodu przez
gruczoł tarczowy oraz przyspiesza
uwalnianie do krwi wolnych T3 i T4;
GRUCZOŁ TARCZOWY
1.
Podwzgórzowy hormon
uwalniający hormon tyreotropowy
z przysadki ( TRH ) działa na
gruczoł pośrednio poprzez TSH;
2.
Zimno pobudza podwzgórze do
wydzielania TRH, który uwalniając
z przysadki TSH-działa na gruczoł
tarczowy. .
GRUCZOŁ TARCZOWY
Rola hormonów tarczycy: wolne
T3 i T4 po wniknięciu do wnętrza
komórek w całym organizmie
stymulują syntezę białek
komórkowych, w tym również
białek enzymatycznych.
GRUCZOŁ TARCZOWY
Wyniki działania hormonów
gruczołu tarczowego to:
• Zwiększenie zapotrzebowania na
tlen;
• przyspieszenie spalania
wewnątrz komórkowego a
wzmożone wytwarzanie ciepła;
• zwiększone wydzielanie hormonu
wzrostu
GRUCZOŁ TARCZOWY
• Podsumowując gruczoł tarczowy
utrzymuje metabolizm w tkankach na
poziomie niezbędnym do optymalnego
zapewnienia ich normalnych czynności.
Hormony tarczycy wzmagają zużycie tlenu
w większości komórek ustroju,
uczestniczą w regulacji metabolizmu
lipidów i węglowodanów, są także
niezbędne do prawidłowego wzrostu i
dojrzewania organizmu
GRUCZOŁ TARCZOWY
• Czynność gruczołu tarczowego nie
jest niezbędna do życia, lecz w
przypadku braku tego gruczołu
obserwuje się spowolnienie
umysłowe i fizyczne oraz małą
odporność na zimno, a u dzieci
karłowatość i opóźnienie rozwoju
umysłowego.
GRUCZOŁ TARCZOWY
• Natomiast nadmierne wydzielanie
hormonów tarczycy powoduje
niedobór masy ciała, nerwowość,
tachycardię, drżenie mięśniowe i
nadmierne wytwarzanie ciepła.
TERMOREGULACJA
2)Wytwarzanie ciepła w organizmie
zależy od:
• Podstawowej przemiany materii (
BMR ) związanej ze spoczynkową
czynnością wszystkich komórek i
narządów niezbędną do
utrzymania organizmu przy życiu;
TERMOREGULACJA
• Pracy mięśni szkieletowych w
czasie poruszania się;
• Czynności przewodu
pokarmowego związanej z
trawieniem i wchłanianiem
pokarmów.
TERMOREGULACJA
• Temperaturę ciała utrzymuje na
stałym poziomie ośrodek
termoregulacji znajdujący się w
podwzgórzu. Ośrodek ten działa
na zasadzie termostatu,
kontrolując inne ośrodki.
TERMOREGULACJA
• Do mechanizmów regulujących
temperaturę ciała zaliczamy:
• Mechanizmy aktywowane przez
zimno tzn. obniżenie temperatury
krwi przepływającej przez
podwzgórze hamuje
termodetektory, co powoduje:
TERMOREGULACJA
Zwiększenie wytwarzania ciepła poprzez:
• a) Dreszcze, czyli skurcze komórek
mięśniowych (tzw. termogeneza drżeniowa);
• b) Wzrost wydzielania noradrenaliny i
adrenaliny, które przyspieszają metabolizm
komórkowy;
• c) Hormony gruczołu tarczowego, które
zwiększają metabolizm wewnątrzkomórkowy;
• d) Głód i wzrost dowolnej aktywności
ruchowej
TERMOREGULACJA
Zmniejszenie utraty ciepła
poprzez:
• a) Zwężenie naczyń skórnych;
• b) Zwijanie się w kłębek i „gęsia
skórka".
TERMOREGULACJA
Mechanizmy aktywowane przez ciepło
tzn. podwyższenie temperatury krwi
przepływającej przez podwzgórze
pobudza termodetektory, co
zwiększenie utraty ciepła poprzez:
• a) Rozszerzenie naczyń skórnych;
• b) Pocenie się;
• c) Zwiększenie oddychania.
TERMOREGULACJA
Zmniejszenie wytwarzania ciepła
poprzez:
• a) Brak łaknienia;
• b) Apatia i bezruch.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
1) Wprowadzenie: u większości
gatunków zwierząt wszelkie różnice
pomiędzy płcią żeńską i męską
zależy ostatecznie od jednego
chromosom - chromosomu Y oraz
pary gruczołów wewnętrznego
wydzielania: jąder u mężczyzn oraz
jajników u kobiet
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• Po urodzeniu gonady (gruczoły
płciowe) są nieczynne, aż do okresu
dojrzewania płciowego, kiedy to
uczynniane są przez gonadotropiny z
przedniego płata przysadki. Hormony
wydzielane w tym czasie przez gonady
wywołują pojawienie się cech
typowych dla dojrzałych mężczyzn lub
dojrzałych kobiet.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• U mężczyzn jądra, poczynając od
okresu dojrzewania płciowego,
pozostają mniej lub bardziej
czynne przez całe życie. U kobiet
natomiast czynność jajników po
pewnym czasie wygasa, a cykle
miesiączkowe zanikają
(menopauza).
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• U obydwu płci gonady spełniają
podwójną funkcję:
• Wytwarzają komórki rozrodcze
(gametogeneza )
• Wydzielają hormony płciowe.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
2) Układ rozrodczy żeński: w
układzie rozrodczym żeńskim
zachodzą regularne zmiany
cykliczne, które można
rozpatrywać jako okresowe
przygotowanie do zapłodnienia i
ciąży.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• U Naczelnych cykl jest ten cyklem
miesiączkowym, a jego najbardziej
charakterystyczną cechą jest
okresowe krwawienie z macicy,
czyli miesiączkowanie. Długość
cyklu jest różna u różnych kobiet,
ale średnio wynosi 28 dni.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• Głównym gruczołem wydzielania
wewnętrznego kobiet jest jajnik.
• Hormony jajnika dzielą się na dwie
grupy (obie są pochodnymi
cholesterolu ):
• Estrogeny: powstają w pęcherzykach
jajnikowych drugorzędowych
dojrzewających ( Graafa ).
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• Zasadniczymi hormonami
należącymi do grupy estrogenów
są:
1. Estradiol
2. Estron
3. Estriol
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• W zależności od fazy cyklu
miesiączkowego wydzielanie
estrogenów zwiększa się lub
zmniejsza. Najwięcej estrogenów
wydziela się w fazie folikularnej ( od 4
do 12 dnia cyklu miesiączkowego ),
oraz w drugiej połowie fazy lutealnej
(od 19 do 25 dnia cyklu
miesiączkowego).
GRUCZOŁY PŁCIOWE
Działanie estrogenów na:
1. Błonę śluzową i błonę mięśniową
macicy - wywołują jej rozrost i
pobudzają gruczoły śluzowe
macicy do wydzielania, a także
zwiększają pobudliwość i jej
ukrwienie;
GRUCZOŁY PŁCIOWE
1. Drugorzędowe cechy płciowe -
wpływają na ich rozwój (powiększa
się pochwa, wzrastają gruczoły
sutkowe itp.);
2. Ośrodkowy układ nerwowy -
wyzwalają popęd płciowy w
kierunku płci męskiej działając na
ośrodki motywacyjne w mózgowiu.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• Progesteron: jest wytwarzany
przez komórki ciałka żółtego w
jajnikach w fazie lutealnej cyklu
miesiączkowego. Progesteron
działa na macicę antagonistycznie
w stosunku do estrogenów.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
3) Układ rozrodczy męski: jądra
utworzone są z pętli kanalików
nasiennych krętych. W ścianach
tych kanalików znajdują się
pierwotne komórki płciowe, z
których tworzą się plemniki
( spermatogeneza ).
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• W jądrach pomiędzy kanalikami
nasiennymi znajdują się gniazda
komórek zawierające ziarnistości
lipidowe. Są to komórki
śródmiąższowe. Komórki te
wydzielają testosteron do krwi
krążącej.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• Testosteron wydzielany jest do
krwi osób obu płci, z tym, że u
mężczyzn wydzielany jest w ilości
kilkakrotnie większej niż u kobiet.
GRUCZOŁY PŁCIOWE
• Testosteron wywołuje:
• U mężczyzn - rozwój cech płciowych
męskich obejmujący wykształcenie się
zewnętrznych narządów płciowych itp.;
• U płodów płci męskiej - różnicowanie się
ośrodka rozrodczego w podwzgórzu w
kierunku ośrodka typu męskiego;
• U obu płci -przyśpieszenie syntezy białek,
zatrzymanie wody i elektrolitów w
organizmie.
Gospodarka wapniowa
W regulacji przemiany wapnia (Ca) w
organizmie biorą udział zasadniczo
trzy hormony:
• 1,25-dihydroksycholekalcyferol -
steroidowy hormon, który powstaje
z witaminy D poprzez kolejne
hydroksylacje w wątrobie i nerkach
Gospodarka wapniowa
• parathormon - wydzielany przez
gruczoły przytarczyczne;
1. kalcytonina - wydzielana przez
komórki przypęcherzykowe,
znajdujące się w gruczole
tarczowym.
Gospodarka wapniowa
• Przemiana wapnia: organizm
dorosłego człowieka zawiera ok. 1100
g wapnia (1,5% masy ciała), z czego
99% znajduje się w układzie kostnym.
Duża ilość wapnia jest filtrowana w
nerkach, z czego 98-99% tego wapnia
jest resorbowane. Wchłanianie wapnia
w przewodzie pokarmowym odbywa
się na zasadzie transportu aktywnego.
Gospodarka wapniowa
Metabolizm witaminy D 3: w skórze
pod wpływem światła
ultrafioletowego prowitamina D
zamieniana jest na witaminę D3,
która dalej kolejno ulega
hydroksylacji w wątrobie i w
nerkach do 1,25-
dihydroksycholekalcyferolu
Gospodarka wapniowa
• Pod wpływem 1,25-DHD3,
działającego na nabłonek jelita i
na tkankę kostną, zwiększa się
stężenie jonów wapniowych i
fosforanowych.
Gospodarka wapniowa
• Gruczoły przytarczyczne:
hormonem wydzielanym przez
gruczoły przytarczyczne jest
parathormon
(polipeptyd ).
Gospodarka wapniowa
PTH zwiększa w osoczu krwi stężenie
jonów wapniowych poprzez:
• Uwalnianie jonów Ca z tkanki kostnej do
krwi;
• Tworzenie się w nerkach witaminy D3,
która przyspiesza wchłanianie jonów Ca
do krwi w jelitach;
• Resorpcję zwrotną jonów Ca w
kanalikach nerkowych.
Gospodarka wapniowa
• Zmniejszenie stężenia zjonizowanego
wapnia w osoczu krwi pobudza
bezpośrednio komórki gruczołów
przytarczycznych do wydzielania
parathormonu.
• Zwiększenie stężenia zjonizowanego
wapnia w osoczu krwi bezpośrednio
zwrotnie hamuje wydzielanie
parathormonu przez gruczoły
przytarczyczne
Gospodarka wapniowa
Działanie antagonistyczne w
stosunku do parathormonu ma
kalcytonina wydzielana przez
gruczoł tarczowy i zmniejszająca
stężenie Ca w osoczu krwi.
CZYNNOŚĆ ENDOKRYNNA TRZUSTKI I REGULACJA
PRZEMIANY
WĘGLOWODANOWEJ
Wyspy trzustkowe ( Langerhansa) wydzielają
cztery
hormony peptydowe tj.
1. Komórki A ( alfa ) wydzielają glukagon i
stanowią ok. 20% wszystkich komórek;
2. Komórki B ( beta ) wydzielają insulinę i
stanowią ok. 60-75% wszystkich komórek;
3. Komórki D ( delta ) wydzielają
somatostatynę;
4. Komórki wydzielają trzustkowy polipeptyd.
CZYNNOŚĆ ENDOKRYNNA TRZUSTKI I REGULACJA
PRZEMIANY
WĘGLOWODANOWEJ
• Insulina: jest hormonem białkowym
składającym się z 2 łańcuchów
polipeptydowych A i B. Insulina
krążąca we krwi jest wychwytywana
przez tkanki i maksymalny wynik jej
działania występuje w czasie od 2 do 4
godzin. Insulina zsyntetyzowana przez
komórki B wysp trzustkowych jest w
nich magazynowana
CZYNNOŚĆ ENDOKRYNNA TRZUSTKI I REGULACJA
PRZEMIANY
WĘGLOWODANOWEJ
• Glukagon: jest polipeptydem
wytwarzanym przez komórki A
wysp Langerhansa. Jego główne
działanie to zwiększenie poziomu
glukozy we krwi.
CZYNNOŚĆ ENDOKRYNNA TRZUSTKI I REGULACJA
PRZEMIANY
WĘGLOWODANOWEJ
• W czasie głodzenia wydzielanie
glukagonu jest znacznie
zwiększone i prawidłowe stężenie
glukozy we krwi jest zachowane.
Działanie glukagonu jest
antagonistyczne w stosunku do
insuliny.
CZYNNOŚĆ ENDOKRYNNA TRZUSTKI I REGULACJA
PRZEMIANY
WĘGLOWODANOWEJ
• Insulina i glukagon są
podstawowymi regulatorami
przemiany węglowodanowej
w organiźmie, wpływają na
aktywny transport przez błonę
komórkową i syntezę białek i
tłuszczów w komórkach
CZYNNOŚĆ ENDOKRYNNA TRZUSTKI I REGULACJA
PRZEMIANY
WĘGLOWODANOWEJ
Insulina jest hormonem
anabolicznym i zwiększa
magazynowanie glukozy, kwasów
tłuszczowych i aminokwasów.
Glukagon wykazuje działanie
kataboliczne, uwalnia glukozę,
kwasy tłuszczowe i aminokwasy z
ich magazynów do krwi krążącej
CZYNNOŚĆ ENDOKRYNNA TRZUSTKI I REGULACJA
PRZEMIANY
WĘGLOWODANOWEJ
• Nadmiar insuliny wywołuje
hipoglikemię, która prowadzi do
drgawek i śpiączki. Względny lub
bezwzględny niedobór insuliny
wywołuje cukrzycę - złożoną i
ciężką chorobę, która nie leczona
prowadzić może do śmierci.
CZYNNOŚĆ ENDOKRYNNA TRZUSTKI I REGULACJA
PRZEMIANY
WĘGLOWODANOWEJ
• Niedobór glukagonu może
wywołać hipoglikemię, a nadmiar
tego hormonu nasila objawy
cukrzycy.
Hormony tkankowe
Żołądkowo-jelitowe –kontrolują
wydzielanie soków trawiennych i
motorykę przewodu
pokarmowego;
1. Gastryna,
2. Sekretyna,
3. Cholecystokinina,
Hormony tkankowe
1. Peptyd hamujący czynność
żołądka –GIP
2. Wazoaktywny peptyd jelitowy-VIP
3. Motylina
4. Peptyd uwalniający gastrynę
5. Somatostatyna
Hormony tkankowe
Nerki-
1. Renina
2. Erytropoetyna
Hormony tkankowe
Wątroba
1. Angiotensynogen
2. Kininogeny
Hormony tkankowe
Tkanki-wytwarzają aminy biogenne
1. Histamina
2. serotonina
Pochodne kwasu
arachidonowego
Są to ;
1. Prostaglandyny PG
2. Prostacykliny PGI
3. Tromboksan TxA
4. Leukotrieny LT
Prostacykliny PGI2
• Są syntetyzowane w komórkach
śródbłonka naczyń krwionośnych z
prekursorów prostaglanyn. Nie
ulegają one tak szybko
metabolizmowi jak PGE2 i PGF2-
dlatego są one hormonem
krążącym we krwi
Prostacykliny PGI2
• Rozszerzają naczynia krwionośne
w sercu, nerkach, przewodzie
pokarmowym i w mięśniach
poprzecznie prążkowanych,
• Zwiększają zawartość cAMP w
trombocytach
Leukotrieny
• Są to substancje uwalniane z powierzchni
błony komórkowej granulocytów.
• Działają chemotaktycznie dodatnio
• Wyzwalają w tkankach odczyn zapalny
• W płucach k.tuczne uwalniają
LTC4,D4,E4
Powodując skurcz m.gładkich w ścianach
oskrzeli, i naczyń krwionośnych krążenia
płucnego.
Czynniki wzrostowe
• Dzielą się na
1. Czynniki wzrostowe tkankowe,
2. Cytokiny i limfokiny,
3. Czynniki hematopoetyczne,
4. Czynniki angiogenetyczne
Czynniki wzrostowe
tkankowe
1. Czynnik I i II wzrostowy
insulinopodobny
2. Relaksyna
3. Czynnik wzrostu nerwów
4. Czynnik wzrostu naskórka
5. Czynnik wzrostu jajników
6. Czynnik wzrostu fibroblastów
Cytokiny i limfokiny
• Są to przekaźniki chemiczne wytwarzane
przez limfocyty, makrofagi, komórki
śródbłonka naczyniowego, szpiku
kostnego czerwonego, komórki glejowe,
fibroblasty i komórki innych tkanek.
• Pod ich wpływem dochodzi do różnych
reakcji komórkowych (wzrost komórek
biorących udział w odpowiedzi
immunolog.
Cytokiny i limfokiny
• Zaliczamy tu Interleukiny (Il-1A, Il-
1B, Il-2,IL-4, IL-5, Il-6,Il-7.
• Cytokiny(TNF, IFN-alfa, beta i
gamma)
Czynniki wzrostowe
hematopoetyczne
Zaliczamy tu 5 czynników;
1. Erytropoetyna
2. Czynnik wzrostowy granulocytów
3. Czynnik wzrostowy makrofagów
4. Interleukina-7
5. Interleukina-12
Czynniki wzrostowe
angiogentyczne
• Pobudzają angiogenezę,
wytwarzane są przez fibroblasty,
komórki śródbłonka naczyń oraz
trombocyty.
Zaliczamy tu;
1. VEGF-czynnik naczyniowy wzrostu
śródbłonka
2. Czynniki wzrostowe fibroblastów
Czynniki wzrostowe
angiogenetyczne
1. Czynnik wzrostu śródbłonka
pochodzenia płytkowego
2. Czynnik martwicy nowotworów
alpha-TNF
3. Angiogenina
4. Interleukina 8