DETEMINANTY ROZWOJU

RUCHU TURYSTYCZNEGO

RUCH TURYSTYCZNY

Powszechnie przyjmuje się, że ruch turystyczny to:

zjawisko o charakterze społeczno ekonomicznym,

którego istota polega na podróżach

podejmowanych dla realizacji celów rekreacyjnych,

poznawczych, zdrowotnych i rozrywkowych.

Według A. Kowalczyka pod pojęciem ruchu

turystycznego należy rozumieć „ogół

przestrzennych przemieszczeń się ludzi i

związanych z dobrowolną czasową zmianą miejsca

pobytu, środowisk i rytmu życia – w odniesieniu

do określonego obszaru, kierunku, okresu itp.".

Najważniejszą cechą ruchu turystycznego jest jego

charakter przestrzenny i ścisły związek z

przestrzenią.

Klasyfikacje ruchu

turystycznego

Klasyfikacje ruchu turystycznego oraz różne podziały

turystyki stanowią przedmiot wielu prac naukowych.

Podział turystyki na wybrane rodzaje zaproponował W.

Gaworecki, wyróżniając turystykę: krajoznawczą,

kwalifikowaną, zdrowotną, motywacyjną, biznesową,

kongresową, morską, etniczną, polonijną, socjalną,

alternatywną, religijno-pielgrzymkową, kulturalną oraz

agroturystykę i turystykę weekendową.

Jest 6 głównych grup celów wyjazdów turystycznych (form

ruchu turystycznego). Są to:

•

wypoczynek, rekreacja, wakacje,

•

odwiedziny u krewnych i znajomych,

•

podróże w sprawach zawodowych i w interesach,

•

podróże w celach zdrowotnych

•

podróże w celach religijnych, pielgrzymki

•

inne cele (w tym np. tranzyt).

Czynniki stymulujące ruch

turystyczny

Czynniki stymulujące wielkość i

strumienie ruchu turystycznego

geograficzne: dostępność geograficzna i

komunikacyjna, atrakcyjność obszarów

turystycznych (góry, pojezierza, wybrzeże,

wybitna atrakcyjność przyrodnicza), duże

aglomeracje miejskie, klimat i zmiany

klimatyczne,

katastrofy naturalne.

polityczne: współpraca międzynarodowa –

relacje między państwami, układy polityczno –

gospodarcze polityka turystyczna, wydatki

państwa na turystykę, konflikty regionalne,

terroryzm polityczny, usuwanie barier

ograniczających podróże zagraniczne, ochrona

prawna konsumentów usług turystycznych

Czynniki stymulujące wielkość i

strumienie ruchu turystycznego

ekonomiczne: wzrost gospodarczy, poziom

dochodów społeczeństw, pogłębianie się różnic

między krajami bogatymi a biednymi, procesy

globalizacji, liberalizacja rynków (otwieranie

rynków), proces ujednolicenia i harmonizacji walut,

ceny ropy naftowej, obniżanie taryf transportowych,

ubezpieczenia turystów, usługi bankowe, dochody z

kapitału, inwestycje turystyczne, otoczenie

gospodarcze turystyki odległość ekonomiczna (czas

i koszty dotarcia do celu), ceny usług turystycznych

(pakiety + świadczenia pojedyncze), relatywny koszt

utrzymania w miejscu docelowym – kurs walutowy.

4) demograficzne: wzrost liczby ludności, nasilenie się

migracji odwrócenie się migracji, starzenie się

społeczeństw w krajach rozwiniętych – aktywni

emeryci, bogatsi, zdrowsi, bardziej mobilni

Czynniki stymulujące wielkość i

strumienie ruchu turystycznego

społeczne: procesy urbanizacji, wzrost

poziomu wykształcenia zmiany stylu pracy i życia,

rozluźnienie tradycyjnych więzi rodzinnych,

wzrost mobilności społecznej.

6) technologiczne: systemy telekomunikacyjne i

informatyczne, postęp w środkach transportu,

rozbudowa infrastruktury komunikacyjnej,

systemy rezerwacyjne na bazie Internetu

7) informacyjne: łatwiejszy dostęp do informacji,

systemy promocji i informacji turystycznej, media,

w tym również elektroniczne.

8) marketingowe: większa dostępność ofert i wiedzy

o nich, marketing skierowany na konkretne

segmenty i nisze rynkowe.

Czynniki wpływające na rozwój

współczesnej turystyki

Modernizacja transportu pasażerskiego.

Wzrost ilości czasu wolnego ludzi pracujących,

Szybki rozwój różnych dróg informacji,

Chęć poznawania,

Polityka socjalna państw,

Polityka państw dążąca do większego otwarcia,

Stabilna sytuacja polityczna na świecie,

Stały wzrost liczby ludności miejskiej,

Rozwój turystyki biznesowej i kongresowej,

Modernizacja infrastruktury turystycznej,

Wzrastające dochody ludności,

Duża konkurencja.

Determinanty rozwoju

turystyki

1) Walory turystyczne;

2) Rozwój środków transportu i infrastruktury

turystycznej;

3) Wzrastający udział czasu wolnego w puli czasu

każdego człowieka;

4) Powstanie zorganizowanych, profesjonalnych form

obsługi ruchu turystycznego;

5) Polityka państw;

6) Korzyści ekonomiczne generowane przez turystykę;

7) Postępujący wzrost liczby ludności miejskiej;

8) Ułatwienia w dostępie do informacji;

9) Globalizacja i ułatwienia w obrocie pieniężnym.

Zewnętrzne determinanty

wyjazdów turystycznych

Czynniki ekonomiczne

Czynniki demograficzne

Czynniki geograficzne

miejsce zamieszkania turysty

wielkość ośrodka zamieszkania

odległość między miejscem

zamieszkania, a miejscem

docelowym.

Czynniki prawno-polityczne

Wewnętrzne determinanty

wyjazdów turystycznych

Czynniki społeczne i psychologiczne

wiek, posiadanie rodziny,

status społeczny – zawód,

wykształcenie,

kultura - zainteresowania, system

wartości (poznawcze, moralne,

emocjonalne, społeczne),

wzorce – moda, naśladownictwo,

towarzystwo.

Rozwój współczesnej turystyki nierozerwalnie połączony
jest z funkcjami jakie ma spełniać. Nie może ograniczać się
wyłącznie do sfery czysto organizacyjnej i dochodowej. Jej
celem jest nie tylko zabezpieczenie przejazdu,
noclegu,wyżywienia ale powinna wytaczać cele:
- społeczno-wychowawcze – dotyczące przeważnie
młodzieży gdzie na wyjazdach grupowych uczy się
współżycia w grupie uczy się współzawodnictwa i wartości
obcowania w zespole.
- poznawcze – kreowanie poznawania uroków świata,
obcowania z naturą, poznawanie ludzi, kultury i
obrzędów,poznawanie obyczajów ludzi i zwierząt. Te
poznawcze walory uzależnione są od formy wybranego
wypoczynku.
- patriotyczne – poznawanie krajów, historii oraz
szczególnie dla turystów emigrantów powrót do korzeni.
- prezentacja własnego kraju szczególnie turystom
zagranicznym w ten sposób aby zachęcić do ponownego
odwiedzenia

Funkcje turystyki

Motywacje podróży

MOTYWACJE PODRÓŻY

Identyfikacja motywów dowodzi, że ludzie podróżują pragną

zaspokoić potrzeby:

•

odpoczynku w atrakcyjnym środowisku przyrodniczym

(np. w

górach, nad jeziorami, nad morzem),

•

poznania ciekawych zjawisk przyrodniczych (np.

wielkich kanionów, wodospadów, wulkanów, przełomów

rzek),

•

korzystania z dóbr kultury (np. teatrów, galerii,

muzeów,

zwiedzanie miejsc historycznych, zabytków

architektonicznych),

•

poprawy zdrowia (wyjazdy do miejscowości

uzdrowiskowych, sanatoriów),

•

Uczestnictwa w wielkich wydarzeniach, uroczystościach

imprezach (np. olimpiadach, mistrzostwach w różnych

dyscyplinach sportu, festiwalach filmowych),

•

odwiedzin krewnych i znajomych,

•

nauki i studiów,

•

gospodarcze i zawodowe (np. negocjowanie i

zawieranie

kontaktów, badanie i ekspertyzy, konferencje,

narady,

konsultacje).

MOTYWACJE PODRÓŻY

Motywacja kulturalna, edukacyjna

Motywacje związane z kulturą

fizyczną i fizjologiczną

Motywacje towarzyskie i etniczne

Motywacje rozrywkowe,

Motywacje religijne

Motywacje związane z pracą.

MOTYWACJE PODRÓŻY

1) fizyczne:

•

potrzeba wypoczynku

•

leczenie w uzdrowiskach

•

wyjazdy związane z aktywnością sportową

2) psychiczne:

•

potrzeba zmiany trybu życia i otoczenia

•

rozrywka / zabawa

•

potrzeba przygody i przeżyć

•

powrót do natury

3) interpersonalne:

•

odwiedziny krewnych i znajomych

•

kontakty społeczne

•

potrzeba integrowania

4) poznawcze:

•

potrzeba poznawania innych krajów i regionów

•

zainteresowanie kulturą sztuką

•

poznawanie nowych umiejętności

•

edukacja

MOTYWACJE PODRÓŻY

5) prestiżowe:

•

potrzeba uznania

•

moda na podróże

•

udział w kongresach, targach,

festiwalach

6) naśladownictwo społeczne:

•

zachowania zgodne z normami

własnego

środowiska

7) motywacje religijne:

•

pielgrzymki

•

poszukiwanie miejsc odosobnienia,

medytacji

Polityka turystyczna

Pojęcie polityki turystycznej

Świadome popieranie i kształtowanie turystyki przez

różnego rodzaju organizacje i instytucje, wpływające

swoim działalnością na to, co jest ważne dla

turystyki (W. Gaworecki.)

Działalność polegająca na:

zaspokajaniu potrzeby turystycznych

społeczeństwa.

Racjonalnym wykorzystaniu zasobów pracy,

kapitału w sferze gospodarki turystycznej z

poszanowaniem środowiska przyrodniczego.

Kształtowaniu optymalnych rozmiarów i

struktury

ruchu turystycznego.

Zastosowanie praw ekonomicznych w sferze

gospodarki turystycznej.

Koordynowaniu rozwoju turystyki z

uwzględnieniem jej

funkcji i różnorodnych

związków z innymi sferami

życia kraju.

Pojęcie polityki turystycznej

Działalność polegająca na

kształtowaniu stosunków społeczno-

ekonomicznych w sferze gospodarki

turystycznej oraz na wyznaczaniu

celów w dziedzinie kształtowania

wielkości, struktury i dynamiki

migracji turystycznej (K. Łazarski)

Cele polityki turystycznej

Zapewnienie optymalnego

zaspokojenia różnorodnych potrzeb

turystycznych ludności ze wszystkich

warstw społecznych w ramach

wydajnej i sprawnej infrastruktury

turystycznej i przy nienaruszonym

środowisku przyrodniczym.

Podmioty polityki

turystycznej

Organy Centralne
◦ organy ustawodawcze (sejm, senat, prezydent)
◦ Rada Ministrów
◦ Minister właściwy dla spraw turystyki – Minister Sportu i

Turystyki
◦ Polska Organizacja Turystyczna (POT) – cel: Promocja

Polski poza granicami Polski
3. Administracja Wojewódzka
◦ wojewodowie (16) – paszporty, wizy
◦ marszałkowie (16) – funkcje społeczne, gospodarcze

1. Klasyfikacja obiektów hotelowych
2. biura podróży
3. Piloci - pilotaż
4. Przewodnicy – przewodnictwo

Samorządy Terytorialne
1. samorząd gminy
2. samorząd powiaty
3. samorząd wojewódzki

Podmioty polityki

turystycznej

Samorządy Terytorialne
1. samorząd gminy
2. samorząd powiaty
3. samorząd wojewódzki

Organizacje i stowarzyszenia branżowe w

turystyce
Polska Izba Turystyki, Regionalne Izby Turystyki, Izba

Gospodarcza „Uzdrowiska Polskie”, Polska
Agencja Rozwoju Turystyki S.A., PTTK, PTSM, Polska

Federacja Campingu i Caravaningu, i bardzo wiele

innych.

Narzędzia polityki

turystycznej

Narzędzia polityki turystycznej, czyli środki, którymi dąży się

do osiągnięcia celu, dzielą się na 4 grupy:



narzędzia wynikające z ogólnej polityki państwa tj.

aktywizacja regionów mniej rozwiniętych gospodarczo,

aktywizacja sektora usług, współtworzenie i realizacja

polityki zagranicznej, realizacja zadań w dziedzinie polityki

kulturalnej, ochrony zdrowia czyli polityki społecznej



ustawodawstwo turystyczne, np. stanowienie przepisów o

miejscowościach turystycznych, przepisów o bazie

noclegowej, przepisów o funkcjonowaniu gospodarki

turystycznej



narzędzia ekonomiczno-finansowe – będą to: ustalanie cen,

wysokości podatków, oprocentowania kredytów,

ograniczenia dewizowe



narzędzia administracyjno-organizacyjne – wynikające z

działalności organizacji narodowych i narodowych

administracji turystycznych

Organizacje turystyczne

ZAWODOWE ORGANIZACJE TURYSTYCZNE

Polska Federacja Pilotażu i Przewodnictwa

Polska Izba Turystyki

Regionalne Izby Turystyczne

Stowarzyszenie Agroturystyczne

Polskie Zrzeszenie Hoteli

Polska Izba Hotelarska

Polska Izba Turystyki Młodzieżowej

SPOŁECZNE ORGANIZACJE TURYSTYCZNE

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze

Polskie Towarzystwo Schronisk Młodzieżowych

Polska Federacja Campingu i Caravaningu

Towarzystwo Krzewienia Kultury Fizycznej

TURYSTYCZNE ORGANIZACJE

MŁODZIEŻOWE, RELIGIJNE, SPORTOWE

Związek Harcerstwa Polskiego,

Związek Młodzieży Wiejskiej,

Polski Związek Narciarski,

Aeroklub Polski,

Automobilklub Polski,

Duszpasterstwo Akademickie,

Polski Związek Kolarski,

Polski Związek Motorowy,

Kościelna Organizacja Pielgrzymkowa „Nomada”,

Biuro Turystyczne Pallotynów,

Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”,

Biuro Turystyczne „Esperantotur”.

Międzynarodowe Organizacje

Turystyczne

rganizacje

międzynarodowe, które dzielimy na międzyrządowe i

pozarządowe. Do międzyrządowych organizacji, czyli organizacji

utworzonych z co najmniej trzech państw zaliczamy:

Organizacja Narodów Zjednoczonych-

siedziba główna znajduje się

w Nowym Jorku, ONZ ma na celu popieranie rozwoju przyjaznych

stosunków między państwami, utrzymanie pokoju i

bezpieczeństwa.

Do organizacji działających w ramach ONZ zajmujących się

sprawami turystyki wliczamy ONZ do Spraw Oświaty i Kultury

( UNESCO), która prowadzi Listę Dziedzictwa Kulturalnego i

Naturalnego oraz Listę Światowego Dziedzictwa w

Niebezpieczeństwie.

Pośredni wpływ na turystykę maja również takie organizacje ONZ

jak: Światową Organizację Handlu( WTO), Światowa Organizacja

Zdrowia (WHO), Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa( ICAO).

Światowa Organizacja Turystyki

( WTO)- jej siedziba znajduje się w

Madrycie. Głównym celem WTO jest promocja i rozwój turystyki,

podejmowanie działań w zakresie ochrony środowiska i

dziedzictwa kulturowego. Organizacja ta prowadzi również badania

kontrolujące rozwój turystyki, analizy ekonomiczne, działalność

wydawniczą, działalność badawczą w dziedzinie ułatwień w

zakresie formalności granicznych, organizuje konferencje i

seminaria międzynarodowe oraz udziela pomocy państwom

członkowskim jak i państwom rozwijającym się.

Międzynarodowe Organizacje

Turystyczne

Komitet ds. Turystyki Unii Europejskiej-

czuwa nad

swobodnym poruszaniem się po krajach UE( uproszczone

odprawy celne, ograniczenie kontroli policyjnej na

granicach), bezpieczeństwem turystów, ochroną walorów

przyrodniczych i kulturalnych oraz promowaniem

europejskiej tożsamości.

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju

( OECD)-

siedziba OECD znajduje się w Paryżu. Organizacja ta ma na

celu popieranie handlu światowego, osiągnięcie szybkiego

wzrostu gospodarczego, wspieranie słabiej rozwiniętych

państw. Sprawami turystyki zajmuje się Komitet Turystyczny

OECD, który działa na rzecz liberalizacji podróży

międzynarodowych, wymiany handlowej, ułatwia kontakty

między krajami, oraz udziela pomocy członkom OECD w

ulepszaniu ich polityki turystycznej.

Do organizacji pozarządowych co

najmniej trzech państw, wliczamy

organizacje

Zajmujące się ogólnymi sprawami turystyki



Uniwersalne np. Międzynarodowa Akademia Turystyki w Monte

Carlo zajmująca się aspektami kulturalno- humanistycznymi

turystyki, Międzynarodowe Stowarzyszenie Turystyki w

Luksemburgu badające zagadnienia turystyki międzynarodowej



Regionalne np. Europejska Komisja Turystyczna, Stowarzyszenie

Turystyczne Regionu Oceanu Spokojnego

Zajmujące się wybranymi zagadnieniami turystyki np.

Międzynarodowa Federacja Samochodowa, Międzynarodowa

Federacja Motocyklowa, które grupują kluby samochodowe

lub motocyklowe

Zawodowe organizacje turystyczne



transportowe np. Międzynarodowa Federacja Drogowa.



hotelarskie np. Międzynarodowe Stowarzyszenie Hotelowe



podróży np. Światowe Stowarzyszenie Agencji Podróży

Pośrednio związane z turystyką np. Międzynarodowa Izba

Handlowa

Instrumenty polityki

turystycznej

Do najważniejszych instrumentów wykorzystywanych przez

państwo w polityce turystycznej należą:

kształtowanie ilości i struktury czasu wolnego ludności oraz

poziomu dochodów,

tworzenie i egzekwowanie prawa turystycznego,

wpływ na zagospodarowanie turystyczne,

koncesje,

kategoryzacja bazy noclegowej,

subwencje,

dotacje,

dofinansowania,

kredyty,

ulgi inwestycyjne,

szerokie możliwości jakie stwarza system podatkowy

(zwolnienia, ulgi),

kształcenie kadr,

informacja i propaganda itd.

Polityka państwa w zakresie

turystyki

Polityka turystyczna

- świadome popieranie i kształtowanie

turystyki przez różnego rodzaju organizacje i instytucje

wpływające swoją działalnością na to wszystko, co jest ważne dla

turystyki. Stosunek państwa do turystyki może być pozytywny

(większość krajów), neutralny lub negatywny (byłe ZSRR i PRL).

Czynniki decydujące do formułowaniu założeń polityki turystycznej

z punktu widzenia interesów państwa:

istotne znaczenie w polityce ekonomicznej państwa

duży wpływ turystyki na politykę zagraniczną państwa

ważne znaczenie turystyki dla prowadzonej przez państwo

polityki

społecznej

współudział turystyki w kształtowaniu bilansu płatniczego

państwa

aktywizacja zawodowa społeczeństwa

aktywizacja regionów mniej zaawansowanych gospodarczo

Sektor turystyki domaga się interwencji państwa ze względu na:

duże znaczenie infrastruktury ogólnej dla turystyki

kapitało- i importochłonny charakter inwestycji turystycznej

interdyscyplinarny charakter turystyki

duże znaczenie norm prawnych dla rozwoju turystyki

istotne znaczenie formalności granicznych

Kierunki rozwoju turystyki do

2015 roku

Celem nadrzędnym jest tworzenie warunków prawnych,

instytucjonalnych, finansowych i kadrowych rozwoju

turystyki, sprzyjających rozwojowi społeczno-

gospodarczemu Polski oraz podniesienie konkurencyjności

regionów i kraju, przy jednoczesnym zachowaniu walorów

kulturowych

i przyrodniczych.

Do wiodących celów rozwoju turystyki zalicza się:

wzrost znaczenia ekonomicznego turystyki w rozwoju

gospodarczym kraju,
wzrost jakości środowiska i życia mieszkańców,
współpracę oraz integrację na rzecz turystyki i jej otoczenia

w wymiarze społecznym, przestrzennym i ekonomicznym

Kierunki rozwoju turystyki

Przyjęto cztery priorytetowe obszary

wzmacniania dynamiki i harmonijnego

rozwoju turystyki, a mianowicie:

produkt turystyczny o wysokiej

konkurencyjności,
rozwój zasobów ludzkich na rzecz rozwoju

turystyki,
wsparcie marketingowe,
kształtowanie przestrzeni turystycznej.

Polityka Unii Europejskiej w

zakresie turystyki

Turystyka stanowi ważny element rynku

wewnętrznego UE, dlatego też na szczeblu UE

podejmowane są działania wspierające jej rozwój:
aktywne promowanie poprawy jakości regulacji

prawnych dotyczących turystyki
koordynacja polityk sektorowych mających wpływ

na turystykę
rozwój europejskiego portalu turystycznego
europejska nagroda dla najlepszych destynacji

turystycznych w Europie
organizacja corocznego Europejskiego Forum

Turystyki

POLITYKA UNII EUROPEJSKIEJ WOBEC

TURYSTYKI

Polityka turystyczna Unii Europejskiej nie jest traktowana sektorowo, lecz

jako zbiór zadań o charakterze kompleksowym, pochodzących z różnych

dziedzin polityki unijnej. Polityka ta jest wsparciem dla europejskiej polityki

regionalnej, której celem jest stworzenie na całym obszarze Unii

jednakowych warunków życia i pracy, czyli zmniejszanie zróżnicowania

wewnętrznego poprzez wspieranie harmonijnego rozwoju zycia

gospodarczego.

Gospodarka turystyczna UE wspierana jest głównie za pośrednictwem dotacji

z funduszy europejskich oraz pożyczek Europejskiego Banku Inwestycyjnego.

Najważniejszym celem tego wsparcia jest:

doskonalenie oferty turystycznej poszczególnych regionów Unii,

wzrost profesjonalizmu zatrudnionych w sektorze turystycznym,

wspieranie kooperacji przedsiębiorstw,

opracowanie i wdrożenie strategii rozwoju ze szczególnym

uwzględnieniem „endogenicznych potencjałów” poszczególnych

regionów.

Unia Europejska finansuje rozwój turystyki na swoim obszarze, ale również

pomaga państwom starającym się o członkostwo w jej strukturach. W

ramach pomocy przedakcesyjnej Polska była bardzo dużym beneficjentem

bezzwrotnej pomocy finansowej z funduszu PHARE. W ramach tego funduszu

powstał program Phare-Tourin. Uznano, że stosunkowo niewielkie nakłady

inwestycyjne pozwolą Polsce na szybki rozwój przemysłu turystycznego,

który może także stać się kołem napędowym innych branż gospodarki

narodowej.

POLITYKA UNII EUROPEJSKIEJ WOBEC

TURYSTYKI

Do innych programów przedakcesyjnych Phare oraz poakcesyjnych,

przy pomocy których współfinansować można projekty turystyczne

należą:

Program Phare Spójność Społeczno-Gospodarcza, skierowany do

samorządów, przede wszystkim wojewódzkich, które opracowują

programy operacyjne,

Program Współpracy Przygranicznej Phare CROSSBORDER CBC,

skierowany do gmin i powiatów zlokalizowanych w strefach

przygranicznych,

Program Phare Access, skierowany do organizacji pozarządowych

społecznych,

Program SAPARD, skierowany na rozwój obszarów wiejskich,

Program ISPA, skierowany na realizację projektów

infrastrukturalnych.

Po przystąpieniu do Unii Europejskiej, Polska finansuje inwestycje

turystyczne dzięki funduszom strukturalnym. Polska gospodarka

turystyczna uwzględniona została w dwóch programach operacyjnych,

czyli w sektorowym programie operacyjnym (Wzrost konkurencyjności

gospodarki – m.in. w zakresie promocji turystycznej kraju i regionów

oraz systemu dystrybucji usług turystycznych) oraz w Zintegrowanym

Programie Operacyjnym Rozwoju Regionalnego – w zakresie

bezpośredniego wsparcia dla samorządów i przedsiębiorstw.

Fundusze strukturalne UE

Fundusze strukturalne UE będą stanowiły

dodatkowe źródło finansowania zadań ujętych w

„Kierunkach rozwoju turystyki do 2015 r.”

Stworzenie zapisów dotyczących rozwoju

turystyki

w Narodowej Strategii Spójności (NSS) nie byłoby

możliwe bez opracowanego projektu „Kierunków

rozwoju turystyki do 2015 roku”.

„Kierunki…” stanowią także podstawę do oceny

strategicznej projektów współfinansowanych z

funduszy strukturalnych Unii Europejskiej

Fundusze strukturalne 2

Obszar priorytetowy I
Produkt turystyczny o wysokiej konkurencyjności

Tworzenie lub rozbudowa produktów turystycznych

o ogólnopolskim znaczeniu, rozwój infrastruktury

noclegowej oraz gastronomicznej między innymi pod kątem

organizacji mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO

2012
Rozwój wiodących typów turystyki: biznesowa, miejska,

kulturowa, na terenach wiejskich, aktywna, przygraniczna i

tranzytowa.

Finansowanie w ramach działania Programu Operacyjnego

Innowacyjna Gospodarka, Programu Operacyjnego Rozwój

Polski Wschodniej, Programu Rozwój Obszarów Wiejskich,

Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko oraz

Regionalnych Programów Operacyjnych.

Fundusze strukturalne 3

Obszar priorytetowy II
Rozwój zasobów ludzkich na rzecz rozwoju

turystyki

Kształcenie kadr dla turystyki
Jednym z działań Ministerstwa Sportu i Turystyki

jest wypracowanie projektu standardu kształcenia

na poziomie szkolnictwa wyższego dla nowego

kierunku o nazwie „GOSPODARKA TURYSTYCZNA”.
Działanie podjęto w wyniku analizy monitoringu

rynku edukacyjnego w zakresie kształcenia kadr

dla turystyki oraz rynku pracy w sektorze usług

turystycznych, a także w odpowiedzi na liczne

głosy przedstawicieli samorządu gospodarczego

działającego w obszarze turystyki

Fundusze strukturalne 4

Obszar priorytetowy II
Rozwój zasobów ludzkich na rzecz rozwoju turystyki

Utworzenie Krajowego Centrum Szkolenia i

Doskonalenia Zawodowego Kadr dla Turystyki w

celu stworzenia warunków do rozwoju kadr

turystycznych. Przygotowywane

są podstawy prawno-organizacyjne do

funkcjonowania centrum jako specjalistycznej

jednostki szkoleniowej.

Finansowanie w ramach Programu Operacyjnego

Kapitał Ludzki

Fundusze strukturalne 5

Obszar priorytetowy III
Wsparcie marketingowe

Marketingowa strategia Polski w sektorze turystyki

na lata 2008-2015
Usprawnienie systemu informacji turystycznej
Zwiększenie efektywności działań marketingowych

w turystyce (kampanie promocyjne)

Finansowanie w ramach działania 6.3 Programu

Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka oraz

Regionalnych Programów Operacyjnych.

Fundusze strukturalne 6

Obszar priorytetowy IV
Kształtowanie przestrzeni turystycznej

Umożliwienie wszystkim grupom odbiorców (zwłaszcza

osobom niepełnosprawnym) równego dostępu do atrakcji

turystycznych
Wdrożenie wzorcowych rozwiązań w zakresie

proekologicznej infrastruktury turystycznej i tworzenie

warunków dla ruchu rowerowego i pieszego w regionach

turystycznych

Finansowanie w ramach Programu Operacyjnego

Infrastruktura i Środowisko, Programu Operacyjnego Rozwój

Polski Wschodniej oraz Regionalnych Programów

Operacyjnych.

Do czynników, które najbardziej różnicują

uczestnictwo w wyjazdach turystycznych

należą

Ponad połowa (52,5%) uczestników krajowych wyjazdów

długookresowych to osoby z wykształceniem wyższym, a
33,1% z wykształceniem średnim.
Uczestnicy tego typu wyjazdów o zasadniczym i podstawowym

poziomie wykształcenia stanowili odpowiednio 19,5% i 22,0%.
W krótkich wyjazdach w kraju można zauważyć niewielki wzrost
uczestnictwa osób z wykształceniem wyższym, z 29,8% w 2008 r.

do 32,2% w 2009 r. Z tego rodzaju wyjazdów skorzystało 23,2%

osób z wykształceniem średnim, 15,2% z zasadniczym

zawodowym i 16,9% z podstawowym.
W przypadku wyjazdów zagranicznych odpowiednie wskaźniki

wyniosły:
35,2% dla osób z wykształceniem wyższym,
20,1% z wykształceniem średnim,
8,6% zasadniczym
zawodowym i
8,3% z wykształceniem podstawowym.

Wydatki na turystykę i ich źródła

w latach 2005-2013 według

scenariusza

Lata

2005

2006

2007

2008

2009

2010

2011

Wydatki na

turystykę w mld zł

54,2

56,8

59,5

62,3

65,2

68,3

71,7

Wydatki

cudzoziemcach w

Polsce

20,3

21,3

22,3

23,3

24,4

25,6

26,8

Wydatki mieszkańców

Polski na podróże

krajowe

15,7

16,5

17,2

18,0

18,9

19,8

20,8

Wydatki krajowe

mieszkańców

Polski na podróże

zagraniczne

4,8

5,0

5,3

5,5

5,8

6,0

6,3

Wydatki państwa na

turystykę wg wzrostu

PKB

2,8

2,7

3,0

3,1

3,2

3,4

3,6

Przyjazdy ogółem i w tym

turystów w latach 2007 - 2009 (w

mln)

Przyjazdy ogółem i w tym turystów w latach 2007 - 2009 (w mln)

Zróżnicowanie celów pobytu

źródło: badania Instytutu Turystyki w 2009 r.

Województwa odwiedzane przez

turystów zagranicznych w 2009

roku (w mln).

Przeciętne wydatki turystów na osobę w

2009 roku w USD (według krajów

)

Krajowe podróże Polaków w wieku 15 i

więcej lat (w mln

)

2007

2008

2009

Długookresowe

(5 i więcej dni)

15,8

14,3

13,3

Krótkookresowe

(2-4 dni)

19,1

20,6

17,5

Krajowe ogółem

34,9

30,8

Cele zagranicznych podróży

Polaków

2008

2009

Turystyczno-

wypoczynkowy

Wypoczynkowy

Służbowy

Religijny

Zdrowotny

Inne

Cele zagranicznych podróży Polaków

w 2009 roku

2008

2009

Włochy

Niemcy

Czechy

Chorwacja

Austria

Egipt

Hiszpania

Słowacja

Grecja

Francja

Turcja

Węgry

Litwa, Bułgaria,

Ukraina

Poniżej 3

Inne

TECHNIKI INFORMATYCZNE

Czynniki –

push – pchane czyli

czynniki zewnętrzne,

które obligują

do stosowania techniki internetowych

UE, sektor publiczny, partnerzy

strategiczni, edukacja

Czynniki

Pull – ciągnione

czyli popyt

turystyczny, technologie, branża

turystyczna, systemy księgowości.

Korzyści

Obniżenie kosztów komunikacji z klientem

i partnerami

Prosta i szybka obsługa klienta

Redukcja kosztów operacji wewnątrz firmy

oraz zakupów

Możliwości podniesienia poziomu obsługi

klienta

Możliwości kooperacji pomiędzy

tradycyjnymi konkurentami (wspólne

portale gosp. Agroturystycznych)

Funkcje internetu

promocja regionów

reklama ofert biur podróży

ułatwienie w dotarciu do informacji

wymiana informacji

Informacyjna

Nauka (przegląd informacji dydaktycznych)

Przegląd informacji bieżących

Przegląd wiadomości z wybranych dziedzin i miejsc na świecie (www )

Bazy danych (dane z wybranego zakresu)

Reklama

Komunikacyjna

Personalna komunikcja między dwiema osobami

Zbiorowa (fora dyskusyjne)

Zastosowanie interentu

Funkcja informacyjna

szybkie dotarcie do dużych grup

klientów

łatwy i szynki kontakt z partnerami

zmniejszenie wydatków na kampanie

promocyjne

wyeliminowanie części dokumentów

papierowych

większe możliwości poszukiwania

nowych

partnerów handlowych (baza

noclegowa,

gastronomiczna)

wzrost skuteczności działania

Zastosowanie interentu 2

Rezerwacja i sprzedaż przez internet

System rezerwacji przez internet:

wewnętrzne systemy hotelowe (tylko w jednym

hotelu)

systemy rezerwacji w miejscowości lub regionie

turystycznym, gdzie turysta może może

zarezerwować miejsce w hotelu

wewnętrzne systemy rezerwacji dostępne w

jednej

sieci

hotelowej, w jednej linii lotniczej,

jednym

przedsiębiorstwie transportowym

komputerowe systemy rezerwacji dostępne za

pomocą odpowiednich terminali, które umożliwiają

porównywanie ofert wielu przedsiębiorstw (CRS)

GDS – globalny system dystrybucji jako sieć jednego

lub więcej CRS w kraju i na świecie. Poza

podstawowymi usługami (noclegi, loty) prowadzi

usługi np. wynajem samochodów, bilety na promy,

produkty touroperatorów.

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56
Slide 57
Slide 58

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ROZWÓJ RUCHU TURYSTYCZNEGO W WOJ ŚLĄSKIEM W LATACH 04 2010 ekonomika turystyki
Zestaw I, Turystyka, Obsługa Ruchu Turystycznego
13transplot-ORT, Turystyka i rekreacja wykłady, Metody i techniki obsługi ruchu turystycznego
Obsługa ruchu turystycznego ćwiczenia
18obs-imprprzyj-ORT, Turystyka i rekreacja wykłady, Metody i techniki obsługi ruchu turystycznego
27rafting-ORT, Turystyka i rekreacja wykłady, Metody i techniki obsługi ruchu turystycznego
Konsjerż, Obsługa Ruchu Turystycznego (ORT)
progrwyklORT-sz, Turystyka i rekreacja wykłady, Metody i techniki obsługi ruchu turystycznego
Test ORT, Turystyka i Rekreacja, Obsługa Ruchu Turystycznego
5 Wskaźniki rozwoju zrównoważonego w turystyce
09kp-atnicza-ORT, Turystyka i rekreacja wykłady, Metody i techniki obsługi ruchu turystycznego
24turystkwalif-wstep-ORT, Turystyka i rekreacja wykłady, Metody i techniki obsługi ruchu turystyczne
Mao Tse tung, KIERUNEK ROZWOJU RUCHU MŁODZIEŻOWEGO
Obsługa ruchu turystycznego wykłady
OBSŁUGA R.T, Obsługa Ruchu Turystycznego (ORT)
prawne aspekty ruchu turystycznego, Turystyka i Rekreacja, Obsługa Imprez Turystycznych

więcej podobnych podstron

DETEMINANTY ROZWOJU RUCHU TURYSTYCZNEGOzzz

Document Outline