WYMIANA
GAZOWA
Oddychanie-
proces
pochłaniania
tlenu i uwalniania dwutlenku
węgla.
Na oddychanie składa się:
oddychnie zewnętrzne, płucne,ponieważ
odbywa się w pęcherzykach płucnych;
oddychanie tkankowe, obejmujące
transport tlenu i dwutlenku węgla przez
krew;
oddychanie komórkowe, nazwane
oddychaniem wewnętrznym, obejmujące
procesy biochemiczne zachodzące
w komórkach organizmów.
Ośrodki oddechowe- powietrze i
woda
1. Zawartość tlenu
Na zawartość tlenu w wodzie wpływa również
zasolenie i temperatura.
Porównywana
cecha
WODA
Powietrze
Zawartość tlenu
niska 0,7%
wysoka 21%
Zróżnicowanie
zawartości tlenu
duża
małe
Szybkość dyfuzji tlenu
niska
wysoka
2.Lepkość i gęstość
Woda wykazuje większą lepkość i gęstość co zwiększa
pracę potrzebną do pompowania wody.
3.Szybkość dyfuzji tlenu
Szybkość dyfuzji tlenu w powietrzu jest 1000 razy
większa niż w wodzie. Szybkość dyfuzji gazów
zależy od ich ciśnień parcjalnych. Malejąca różnica
ciśnień parcjalnych gazów zmniejsza tempo dyfuzji, co
utrudnia wymianę gazową.
4.Wysokość a ciśnienie
parcjale tlenu.
Ciśnienie atmosferyczne maleje wraz ze wzrostem
wysokości nad poziomem morza, ponieważ maleje
jego gęstość. Obniża się też ciśnienie parcjalne tlenu.
Wymiana gazowa u
zwierząt wodnych
Skrzela
zewnętrzne
wewnętrzne
Narządy wymiany gazowej
u zwierząt lądowych
Układ
tchawkowy
owadów
Płuca
Dyfuzyjne
wymiana powietrza
Zachodzi tylko
przez
dyfuzję
Ślimaki lądowe,
pajęczki
Wentylacyjne
Wypełnienie płuc
powietrzem odbywa
się przez
odpowiednie
Mięśnie
Pompy: tłocząca i
ssąca
Worki powietrzne
Najdrobniejsze
odgałezienie
To rureczki otwarte
z obu końców
PŁUCA ZWIERZĄT
PŁAZY
GADY
SSAKI
DROGI ODDECHOWE
GÓRNE
Jama nosowa- kontaktuje
się z przestrzeniami
wewnątrzkostnymi
(zatokami),
Gardło- tutaj krzyżują się
drogi oddechowe z
przewodem pokarmowym
DOLNE
Krtań – zbudowana z 9
chrząstek. Największa z nich
to chrząstka tarczowata.
Nagłośnia- fałd chrząstki
nagłośniowej zamyka
wejście do krtani,
Tchawica- zbudowana z
chrząstek połączonych
błoną,
tworzą rurę wyściełaną od
wnętrza nabłonkiem
migawkowym.
Oskrzela główne
(lewe i prawe) budową
przypominające tchawice
PŁUCA
Każdy z płatów składa się z segmentów
oskrzelowo-płucnych, które rozgałęziają się w
płucu na coraz mniejsze oskrzeliki oddechowe
zakończone pęcherzykami płucnymi.
Każde płuco jest otoczone szczelinowatą jama
opłucnej znajdująca się między opłucną płucną a
przylegającą do ścian klatki piersiowej opłucną
ścienną, wypełnioną płynem surowiczym, w której
panuje ciśnienie ujemne.
Wewnętrza ściana pęcherzyków płucnych wysłana jest
surfaktantem- białkowo-lipidowym czynnikiem
powierzchniowym, zapobiegającym ich sklejaniu się i
zmniejszającym napięcie powierzchniowe.
Sprawną wymianę umożliwia:
- jednowarstwowy nabłonek płaski tworzący ścany
pęcherzyków płucnych,
-śródbłonek naczyń włosowatych.
Mechanizm wentylacji płuc
Wdech
Powoduje zwiększenie objętości
Klatki piersiowe, powstaje podciśnienie.
Odbywa się to dzięki skurczą
przepony i mięśni
międzyżebrowych wewnętrznych.
W pęcherzykach płucnych obniża się ciśnienie poniżej
ciśnienia
Atmosferycznego.
Ciśnienie w jamie opłucnej staje się bardziej ujemne.
Wydech
Jest aktem biernym
Polegającym na rozkurczu
Mięśni oddechowych
Zmniejsza się objętość klatki
piersiowej
Następuje krótkotrwały wzrost
ciśnienia
W płucach powyżej wartości
ciśnienia
atmosferycznego.
Charakterystyka pojemności płuc
Regulacja wymiany
gazowej
Ośrodek oddechowy kontrolujący częstotliwość
i głębokość oddechów jest zlokalizowany
w rdzeniu przedłużonym.
Ośrodek oddechowy wrażlwy jest na:
brak tlenu,
wzrost stężenia CO
2
podwyższoną kwasowość płynu mózgowo-
rdzeniowego.
Ośrodek oddechowy w rdzeniu przedłużonym
sprawuje kontrolę autonomiczną. Kontrola
dowolna odbywa się dzieki korze mózgowej