Inżynieria genetyczna w
Inżynieria genetyczna w
rolnictwie
rolnictwie
Człowiek już od bardzo dawna stosuje różnorodne
celowe zabiegi, zmierzające do uzyskania
użytecznych organizmów lub pochodzących z nich
produktów. Ogólnie działania takie określa się
mianem biotechnologii. W szerokim znaczeniu
obejmuje ona zarówno selekcję prowadzoną przez
hodowców bydła, wykorzystanie drożdży do
produkcji piwa, jak i bezpośrednie manipulacje
materiałem genetycznym, czyli inżynierię
genetyczną. Ponadto, inżynieria genetyczna
wykorzystywana jest do wytwarzania organizmów
zmodyfikowanych genetycznie (GMO) lub inaczej
organizmów transgenicznych, czyli takich, których
geny zostały celowo zmienione przez człowieka.
Pierwsze transgeniczne rośliny wyhodowano w
1984 r., a 10 lat później w Stanach Zjednoczonych
pojawiły się w sprzedaży pierwsze transgeniczne
pomidory (wyjątkowo odporne na długotrwałe
przechowywanie). Przeszukiwania w tej dziedzinie
w dużej mierze koncentrują się na użytecznych
roślinach dwuliściennych i niektórych
jednoliściennych. Należą do nich przede
wszystkim rzepak, ziemniaki, pomidory,
kukurydza, len i soja. Zabiegi transgenizacji roślin
nie są jeszcze wykonywane rutynowo i napotykają
ciągle wiele barier, mimo to notuje się w tej
dziedzinie pewne sukcesy. Do najbardziej
spektakularnych należą:
Otrzymywanie roślin
uprawnych odpornych na
herbicydy (chemiczne
środki służące do
selektywnego niszczenia
chwastów w uprawach. Ich
stosowanie stanowi
uzupełnienie
mechanicznych zabiegów
pielęgnacyjnych), np. tytoń
odporny na herbicyd 2,4-D.
Roślina tytoniu
Herbicyd 2,4-D (kwas
2,4-
dichlorofenoksyoctowy)
Otrzymywanie roślin
uprawnych
odpornych na
infekcje wirusowe
(m. in.
mozaikowatość
tytoniu, karłowatość
orzeszków ziemnych,
liściozwój ziemniaka).
Wirus mozaiki tytoniu
Poprawa jakości
p
roduktów roślinnych, np.
zwiększenie odporności
n
a
przechowywanie,
zwiększenie tolerancji na
niską temperaturę,
zmianę składu
aminokwasowego białek
czy zawartości cukru w
tkankach.
Zmodyfikowane
genetycznie pomidory są
bardziej trwałe
Otrzymanie roślin
odpornych na
s
zkodniki, np. bawełny i
pomidorów odpornych
n
a
niektóre owady
dzięki wprowadzeniu
do genomu roślin genu
bakterii Bacillus
thuringiensis.
Bacillus thuringiensis
Gen Bacillus thuringiensis koduje toksynę zabójczą
dla owadów atakujących rośliny – zarówno dla form
dorosłych, jak i larwalnych, ale nieszkodliwą dla
pozostałych owadów, np. pszczół, a także dla
człowieka
Otrzymanie roślin wytwarzających obce białka, np.
ziemniaków wytwarzających ludzką albuminę
surowicy krwi (białko niezbędne do utrzymania
właściwego ciśnienia osmotycznego krwi), która jest
wydzielana do przestrzeni międzykomórkowych
miękiszu bulw, z których można jednocześnie
otrzymywać skrobię.
Miąższ bulwy ziemniaka z widocznymi ziarnami skrobii
Somatyczna
em
briogeneza - w ciągu 10 tygodni można drogą somatycznej
embriogenezy otrzymać 40 tyś zarodków roślinnych z 1 litra pożywki. W wyniku
formowania się zarodków z komórek wegetatywnych można w warunkach in vitro
otrzymać dowolne ich ilości. Do czynników wpływających na przebieg embriogenezy
należy m.in. stan fizjologiczny rośliny, jej stadium rozwoju, czy nawet organ, z
którego pobieramy eksplantaty oraz, w ogromnym stopniu, skład pożywki i warunki
prowadzenia hodowli.
Początk
owy
m etapem jest umieszczenie eksplantatu na pożywce stałej, gdzie pod
wpływem regulatorów wzrostu, zawartych w pożywce, powstaje tzw. embriogenny
kallus. Przenosi się go następnie do płynnej kultury w celu namnożenia. Powstałe w
ten sposób zarodki to tzw. zarodki somatyczne, morfologicznie podobne do zarodków
zygotycznych wytworzonych po procesie zapłodnienia.
Otrzymane w ten sposób zarodki mogą posłużyć do produkcji sztucznych nasion.
Wystarczy tylko wykonać zabieg suszenia a następnie otoczkowania, aby otrzymać
gotowe nasiona. Atutem tego rodzaju klonowania jest możliwość otrzymania
dowolnej ilości zdrowego, wyrównanego materiału siewnego, niezależnie od
warunków pogodowych i w dowolnym terminie.
Somatyczna embriogeneza roślin
Klonowanie roślin
Klonowanie roślin
Innym typem
klonowania roślin
jest tworzenie
roślin metodą z
udziałem wektora
Ogólny schemat przedstawiający tworzenie
roślin transgenicznych metodą z udziałem
wektora
Wektorami stosowanymi u roślin
dwuliściennych są plazmidy bakterii
glebowych Agrobacterium tumefaciens.
Bakterie te powodują u wielu gatunków
roślin dwuliściennych powstawanie
nowotworowych narośli na łodygach i
korzeniach.
Plazmidy Agrobacterium
tumefaciens nadają się tylko
do wykorzystania u roślin
dwuliściennych, dlatego
prowadzi się intensywne
badania w celu wykrycia
wektorów dla roślin
jednoliściennych.
Transformacja komórek rośliny za pomocą plazmidów Agrobacterium
tumefaciens
Agrobacterium tumefaciens
Wykorzystanie klonów:
•
Poprzez wprowadzanie do roślin nowych genów można uzyskać rośliny o wyższej
wydajności plonów, a także większej odporności na szkodniki, warunki pogodowe oraz
środki ochrony roślin (pestycydy);
•
Odpowiednio manipulując genami można też tworzyć rośliny o smaczniejszych
owocach lub zawierające więcej witamin i związków mineralnych potrzebnych
człowiekowi w codziennej diecie;
•
Wprowadzając do bakterii geny ludzkie można uzyskać kolonie produkujące ludzkie
białka. Czynniki takie jak insulina (potrzebna diabetykom - chorym na cukrzycę), lub
czynniki krzepliwości krwi (dla chorych na hemofilię) można w ten sposób
produkować tanio i wydajnie;
•
GMO może redukować oddziaływanie na środowisko produkcji żywności i procesów
przemysłowych: odporność na szkodniki i choroby otrzymana w wyniku manipulacji
genetycznej znacznie redukuje potrzebę stosowania substancji chemicznych do
ochrony upraw;
•
Dłuższe okresy przechowywania: genetyczna modyfikacja owoców i warzyw może
czynić je bardziej odporne na przechowywanie i transport;
•
Biopaliwa: Zmodyfikowane genetycznie rośliny mogą służyć do produkcji biopaliw;
•
Nowe gatunki mogą być pomocne w rekultywacji zanieczyszczonej gleby;
•
Genetyczna modyfikacja owoców i warzyw może czynić je bardziej odporne na
przechowywanie i transport;
•
Zmodyfikowane rośliny mogą posłużyć do produkcji tanich szczepionek i lekarstw;