Ekonomika i systemy zarządzania

Ekonomika i systemy zarządzania

III rok Metalurgia

III rok Metalurgia

Gr.2

Gr.2

Kopera Piotr

Kopera Piotr

SYSTEM OCEN

SYSTEM OCEN

PRACOWNICZYCH

PRACOWNICZYCH

SYSTEM OCEN

SYSTEM OCEN

PRACOWNICZYCH

PRACOWNICZYCH

System oceniania pracowników – jest to spójny zbiór
wzajemnie ze sobą powiązanych elementów.

DEFINICJA

DEFINICJA

Ocenianie pracowników

FORMY OCENY

FORMY OCENY

PRACOWNIKÓW

PRACOWNIKÓW

•

Ocena bieżąca

(niesformalizowana)

•

Ocena okresowa

(sformalizowana)

DEFINICJA

DEFINICJA

System oceniania pracowników – jest to spójny zbiór wzajemnie

ze sobą powiązanych elementów, które tworzą: cele oceniania,

zasady oceniania, kryteria oceniania, podmioty oceniania, techniki

oceniania, częstotliwość oceniania i procedury oceniania.

ZASADY OCENIANIA

ZASADY OCENIANIA

•

Zasada systemowości – poszczególne

elementy

systemu

oceny

pracowników

powinny być wzajemnie spójne i dostosowane
do celów personalnych organizacji;

•

Zasada systematyczności – ocenianie

powinno mieć stały, cykliczny charakter;

•

Zasada powszechności – ocenie podlegają

wszyscy pracownicy firmy;

•

Zasada elastyczności – kryteria i techniki

oceniania powinny być dostosowane do
konkretnej sytuacji i celów oceniania;

ZASADY OCENIANIA

ZASADY OCENIANIA

•

Zasada konkretności

•

Zasada jawności

•

Zasada prostoty

KONCEPCJE OCENY

KONCEPCJE OCENY

•

Koncepcja oceny według cech

•

Koncepcja oceny według czynności

•

Koncepcja oceny według wyniku

KRYTERIA OCENIANIA

KRYTERIA OCENIANIA

PRACOWNIKÓW

PRACOWNIKÓW

•

Kryteria

kwalifikacyjne.

Do

kryteriów

kwalifikacyjnych zalicza się: (cechy osobowe) stan

zdrowia, wygląd zewnętrzny, prezentowane postawy,

poziom

motywacji,

rodzaj

i

poziom

aspiracji,

funkcjonowanie intelektualne, nawyki związane z pracą,

rodzaj i natężenie cech osobowości; (wiedzę) poziom

wiedzy specjalistycznej, znajomość przepisów, technik i

narzędzi; (umiejętności) sposób nawiązywania i

podtrzymywania relacji interpersonalnych, rodzaj i

poziom

znajomości

języków

obcych,

poziom

umiejętności posługiwania się technikami i narzędziami;

(desygnaty

kwalifikacji)

poziom

i

kierunek

wykształcenia,

rodzaj

i

długość

doświadczeń

zawodowych.

Wymienione kryteria wykorzystywane są w ocenianiu

pracowników w celach rozwojowych.

KRYTERIA OCENIANIA

KRYTERIA OCENIANIA

PRACOWNIKÓW

PRACOWNIKÓW

•

Kryteria

behawioralne.

Najczęściej

stosowanymi kryteriami behawioralnymi są:

dyspozycyjność, gotowość do doskonalenia

zawodowego, zaangażowanie się w realizację

zadań, lojalność, profesjonalizm w działaniu,

przestrzeganie dyscypliny pracy i dyscypliny

technologicznej, uczciwość , wytrwałość i

systematyczność,

stosunek

do

klientów,

przełożonych i współpracowników.

W/w kryteria stosuje się w ocenianiu

pracowników głównie w celach ewaluacyjnych.

KRYTERIA OCENIANIA

KRYTERIA OCENIANIA

PRACOWNIKÓW

PRACOWNIKÓW

•

Kryteria efektywnościowe, to: jakość i

terminowość wykonywanych czynności, koszty
realizacji powierzonych zadań, poziom
uzyskanych

oszczędności,

czas

realizacji

określonego

przedsięwzięcia,

wartość

sprzedaży,

liczba

pozyskanych

klientów,

uzyskane

warunki

kontraktu,

liczba

wprowadzonych zmian lub innowacji.
W/w kryteria stosuje się w ocenianiu
pracowników głównie w celach ewaluacyjnych.

PODMIOTY OCENIANIA

PODMIOTY OCENIANIA

•

Podmioty

oceniane

–

pracownicy

podlegają ocenie,

•

Podmioty

oceniające

–

osoby

oceniające,

METODY I TECHNIKI

METODY I TECHNIKI

OCENIANIA

OCENIANIA

•

Metoda oceniania – to opierające się na

określonych

zasadach

teoretyczno-

metodologicznych podejście do wartościowania
cech, zachowań i efektów pracy.

•

Technika oceniania – oznacza sposób

zbierania, rejestrowania oraz analizowania
informacji będących podstawą oceny.
Wyróżnia się dwie podstawowe grupy technik
oceniania:

-

techniki relatywne,

-

techniki absolutne.

TECHNIKI RELATYWNE

TECHNIKI RELATYWNE

Do technik relatywnych zaliczamy:

-

ranking – polega na szeregowaniu pracowników

przez kierownika w określonym porządku od
najlepszego do najsłabszego, według wcześniej
ustalonego kryterium.

-

technika porównywania parami – polega na

dokonywaniu, w ramach wcześniej ustalonego
kryterium, porównania każdego pracownika z
każdym.

-

technika wymuszonego rozkładu – polega na

ustawieniu ocenianych pracowników w sposób
odpowiadający określonemu rozkładowi – rozkładowi
normalnemu. Oceniający przyporządkowuje każdego
z

ocenianych

pracowników

do

określonego

przedziału rozkładu normalnego.

TECHNIKI ABSOLUTNE

TECHNIKI ABSOLUTNE

-

assesment center (metoda i miejsce

oceniania)

-

listy kontrolne

-

metoda 360⁰

-

technika wydarzeń krytycznych

TECHNIKI ABSOLUTNE

TECHNIKI ABSOLUTNE

-

ocena opisowa

-

portfolio

-

skale

-

technika porównywania ze standardami

-

zarządzanie przez cele

CZĘSTOTLIWOŚĆ

CZĘSTOTLIWOŚĆ

OCENIANIA

OCENIANIA

-

podczas okresu próbnego zatrudnienia

-

ocenianie w okresie zatrudnienia na stałe

-

ocena specjalna

-

ocena przy zmianie statusu

-

ocena pracownika odchodzącego

BŁĘDY W OCENIANIU

BŁĘDY W OCENIANIU

PRACOWNIKÓW

PRACOWNIKÓW

Błędy w ocenianiu pracowników - to wszystkie uchybienia
prowadzące do zmniejszania efektywności procesu oceniania
pracowników.

Błędy w procesie oceniania można podzielić na dwie grupy:

-

błędy systemowe;

-

błędy osób oceniających.

Błędy systemowe:

-

nieprzestrzeganie zasad tworzenia kryteriów oceniania,

-

nieprzestrzeganie zasad oceniania pracowników,

-

niedokonywanie analizy wyników oceny pracowniczej,

-

niewykorzystywanie wyników ocen w praktyce zarządzania

kadrami.

BŁĘDY OSÓB

BŁĘDY OSÓB

OCENIAJĄCYCH

OCENIAJĄCYCH

-

Błąd atrybucji,

-

Błąd łagodności,

-

Błąd perswazji,

-

Błąd podobieństwa,

-

Błąd projekcji,

-

Błąd surowości,

-

Błąd tendencji centralnej,

-

Efekt aureoli,

-

Efekt dobrego rodzica,

-

Efekt hierarchii,

-

Efekt kontrastu,

-

Efekt osobistych uprzedzeń,

-

Efekt ostatnich dokonań,

-

Efekt pierwszego wrażenia.

LITERATURA

LITERATURA

1. Adamiec M., Kożusznik B., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Akade, Kraków
2000.
2. Armstrong M., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna, Kraków
2003.
3. Bańka W., Zarządzanie personelem - teoria i praktyka, Wydawnictwo Adam
Marszałek, Toruń 2001.