CHOROBY JELITA

GRUBEGO

DR MED. ZYGMUNT M.KALICIŃSKI

I KLINIKA CHIRURGII DZIECIĘCEJ AM W

WARSZAWIE

Kierownik Kliniki Prof. Andrzej Kamiński

CHOROBY JELITA GRUBEGO

ZAGADNIENIA



Wrodzone niedrożności jelita grubego



Zaburzenia motoryki – dysganglionozy



IBD(inflamatory bowel disease, nieswoiste

zap. jelita grubego):

ch. Crohna, wrzodziejące zap. jelita

grubego - colitis ulcerosa



Polipowatość jelita

CHOROBY JELITA GRUBEGO

wrodzona niedrożność



Występowanie:



1:1500-20000



5%-15% wszystkich atrezji jelit

CHOROBY JELITA GRUBEGO

niedrożność

Klasyfikacja – Bland-Suttona :

przegroda – ciągłość jelita zachowana

ślepo zakończone odcinki z łączącym

pasmem włóknistym

ślepo zakończone odcinki bez łączności

CZYNNOŚCIOWE CHOROBY JELITA GRUBEGO

ZABURZENIA MOTORYKI

Rozwój unerwienia jelita – Okamoto i Ueda



Migracja neuroblastów z n.błędnego wzdłuż cewy

pokarmowej doogonowo



Kolonizacja jelita i wytworzenie autonomicznych

splotów śródsciennych na zewn. stronie warstwy

okrężnej



Pokrycie ich warstwą podłużną



sploty

śródścienne



Sploty podśluzowe mniej bogate w neurony niż

międzymięśniowe



Komórki Cajala



Włokna czuciowe – mechano i chemoreceptory

CZYNNOŚCIOWE CHOROBY JELITA GRUBEGO

ZABURZENIA MOTORYKI

Postacie:



Dysganglionozy

wrodzone zaburzenia unerwienia

śródściennego jelita (aganglionoza, hypoganglionoza, jelitowa

dysplazja neuronalna)



Niedojrzałość

unerwienia autonomicznego

jelita-

niedojrzałość komórek zwojowych jelita



Zmiany degeneracyjne

auton. unerwienia

jelita-

zakażenie cytomegalią, ch.Chagasa, niedokrwienie



Zespoły idiopatycznej pseudoniedrożności

jelita –

miopatie trzewne pierwotne, miopatie trzewne

wtórne (amyloidoza, dystrofie mięśniowe)

Zaburzenia unerwienia jelita grubego



aganglionoza (ch. H.)

52%



hypoganglionoza



dysganglionoza (IND A i B)

43%

w 1/4 przypadków ch. H. towarzyszy

IND

IND Intestinal Neuronal

Dysplasia

Choroba

Hirschsprunga

Zaburzony

proces

migracji

neuroblastów

Dysplazja

nerwowa jelit

Zaburzony

proces

dojrzewania

neuroblastów

JELITOWA DYSPLAZJA NEURONALNA

(IND)



Opóźnione dojrzewanie unerwienia

autonomicznego jelita



Niedojrzałość morfologiczna i

czynnościowa komórek zwojowych



objawy występują u noworodków i mają

charakter i nasilenie jak w

dysganglionozach



tzw. „zespół małej lewej okrężnicy”



Obraz radiologiczny jak w aganglionozie

ograniczonej do lewej okrężnicy

IND A



schorzenie włókien sympatycznych w

splotach mięśniówkowych i śluzówkowych



z powodu hypoplazji sploty mięśniówkowe

nie ulegają depolaryzacji, co prowadzi do

zwiększonego uwalniania ACH i wzrostu

aktywności ACHE



stałe napięcie mięśniówki okrężnej i

podłużnej jelita oraz wzrost wydzielania

śluzu



nawracające biegunki oraz wysokie ryzyko

perforacji

IND B



zaburzenie dotyczy splotu

podśluzówkowego, nie dochodzi do

migracji komórek



śluzówka nie posiada receptorów ciśnienia,

co prowadzi do zmniejszonej aktywności

perystaltycznej lub perystaltyki

nieskoordynowanej



prawdopodobne dziedziczenie

autosomalne

Obraz kliniczny IND



opóźnione oddanie smółki



korek smółkowy



okresowe wzdęcia brzucha



okresowe objawy niedrożności



biegunki i perforacje w IND A



w IND B częste, pełne bólu defekacje,

nietrzymanie stolca z powodu

przepełnienia

Diagnostyka IND



wlew kontrastowy -

niecharakterystyczny



odruch odbytniczo-zwieraczowy w

1/4 przypadków prawidłowy



podstawa rozpoznania- biopsja:

–

ACHE

–

LDH

JELITOWA DYSPLAZJA NEURONALNA

(IND)

–

Cechy patomorfologiczne IND typ B



histologia:

–

przerost komórek zwojowych, przerost włókien

cholinergicznych

–

zwoje olbrzymie

–

heterotopia komórek zwojowych

–

hypoplazja włókien współczulnych w błonie

podśluzowej (dodatkowo w IND typ A)



histochemia:

–

ACHE (+) lub (+/-)

–

NSE heterotopia komórek zwojowych

IND B

histologia (HE)

- olbrzymi śródścienny

zwój nerwowy

- przerost pni nerwowych

Wskazania do leczenia

operacyjnego w IND



IND A

często wymaga leczenia w

trybie pilnym

IND B

zaleca się leczenie

zachowawcze, dywulsje,

ewentualnie sfinkterektomię

–

resekcję wykonujemy tylko u

pacjentów z poszerzeniem jelita

wykluczającym prawidłowy pasaż

Choroba Hirschsprunga



jedna z częstszych przyczyn niedrożności u

noworodków



brak komórek zwojowych w ścianie jelita



pierwszy opis 1691 r Frederick Ruysch

CHOROBY JELITA GRUBEGO

Dysganglionozy

Aganglionoza – Ch. Hirschsprunga



całkowity brak komórek zwojowych w obu

splotach (podśluzowym i śródmięśniowym)



przerost ślepych i błądzących pni nerwowych

wydzielających nadmierną ilość acetylocholiny i

tym samym

acetylocholinesterazy



Brak wszystkich typów kk.zwojowych w

ch.Hirschsprunga cholinergicznych i

adrenergicznych, komórek rozrusznikowych Cajala

Patofizjologia ch.Hirschsprunga



Funkcja komórek zwojowych:

koordynacja aktywności ruchowej

mięśni ściany jelita



Włókna cholinergiczne

przedzwojowe- pobudzanie

aktywności ruchowej



Włókna adrenergiczne pozazwojowe-

hamowanie aktywności ruchowej

Zakres aganglionozy

U ltrakrótka postać

Odbytnic a

Esica

70%

Okrężnic a

11%

Całe j. grube

11%

DYSGANGLIONOZY – CH. HIRSCHPRUNGA



Dane ogólne



Częstość występowania: 1: 4200-7000



Częściej chorują chłopcy (3,5-4) ale w

postaciach długoodcinkowych stosunek

1:1



15% dzieci ma wady dodatkowe: trisomia

21, wady serca, przewodu pokarmowego



Występowanie rodzinne zwłaszcza postaci

długoodcinkowych

CH. HIRSCHPRUNGA

Objawy



Zaburzenie drożności przewodu

pokarmowego – czynnościowa

niedrożność

–

Opóźnione oddawanie smółki, korek

smółkowy

–

Wzdęcie brzucha

–

Ulewanie, wymioty

–

Niechęć do karmienia

–

Zaparcia stolca

–

Nietrzymanie stolca



Perforacja przewodu pokarmowego

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

Objawy



Niedorozwój fizyczny, niedożywienie



Zapalenie jelit: zastój płynnej treści

kałowej, rozrost bakterii, inwazja

ściany jelita, endotoksemia,

posocznica, wstrząs septyczny

–

Cuchnące wodniste stolce

–

Wymioty

–

gorączka

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

Diagnostyka różnicowa



Niedrożność jelita cienkiego

–

Atrezja

–

Wrodzony skręt

–

Niedrożność smółkowa



NEC



Niedrożność jelita grubego

–

Atrezja

–

Zespół korka smółkowego

Objawy kliniczne aganglionozy w

okresie do 7 dnia życia

98,9

78,6

76,5

39,8

16,3

9,2

100

wzdęcie brzucha

(pod)niedrożność p.pok.

smółka<24g/zaparcie stolca

wymioty

zapalenie jelita

posocznica

perforacja

Objawy kliniczne aganglionozy w

okresie od 7 do 30 dnia życia

96,5

82,8

58,6

52,7

39,8

27,6

24,1

6,9

100

zaparcia

wzdęcia

hypotrepsja

zapalenie jelita

wymioty

(pod)niedrożność p.pok.

posocznica

ROZKŁAD ZABURZEŃ INNYCH NIŻ

AGANGLIONOZA U DZIECI Z OBJAWAMI

KLINICZNYMI PRZYPOMINAJĄCYMI CH.

HIRSCHSPRUNGA U 66 DZIECI (PURI I IN.)

IND

HY P OGANGL

NIEDOJ RZ

IS ACHAL

MIOP AT IE

INNE

podstaw ow e zaburzenie

J Pediatr Surg, 1997

ROZKŁAD ZABURZEŃ UNERWIENIA JELITA

W MATERIALE 141 PACJENTÓW

(HOLSCHNEIDER i in.)

AGANGLION

IND

HYPOGANGL

NIE DOJ RZAŁOŚĆ I

podstawowe zaburzenie

Pediatr Surg Int, 1997

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

Diagnostyka



Badanie elektromanometryczne

–

Podwyższone ciśnienie w kanale odbytu

–

Brak reakcji hamowania ze zwieracza

wewnętrznego

–

Zaburzone czucie parcia

–

U starszych pacjentów cechy rozdęcia

odbytnicy

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

Diagnostyka obrazowa



Zdjęcie w pozycji poziomej

- rozdęte pętle jelit

–

poziomy płynów



Wlew doodbytniczy

–

Widoczna wąska strefa bezzwojowa,

poszerzone jelito grube powyżej

–

zgładzone haustracje, cechy zapalenia

jelita

–

zaleganie kontrastu p 24 h

Choroba Hirschsprunga

Noworodek z niedrożnością przewodu

pokarmowego spowodowaną obecnością odcinka

bezzwojowego okrężnicy od odbytu do zgięcia

śledzionowego

projekcja A-P projekcja
boczna

RTG - zdjęcie przeglądowe j.

brzusznej



rozdęte pętle

jelitowe z

poziomami płynu



obecne powietrze

w odcinku

bezzwojowym



zgrubienie ściany

jelit (NEC)



perforacja

Obraz radiologiczny ch. Hirschsprun

wlew doodbytniczy



zawsze na

nieoczyszczone jelito



nie badać per rectum



podczas wlewu

pozycja boczna



charakterystyczne

przewężenie



zaleganie kontrastu po

24 godzinach

Obraz radiologiczny ch.

Hirschsprunga

Choroba Hirschsprunga

Badanie kontrastowe jelita

grubego pacjenta z aganglionozą

całej okrężnicy

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

RTG – TCA - microcolon

Wlew kontrastowy doodbytniczy u dziecka
z całkowitą bezzwojowością j. grubego

Obraz po 24
godzinach

Po 72 godzinach

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

RTG - enterocolitis

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

Diagnostyka



Jedyne badanie potwierdzające chorobę

Hirschsprunga to badanie hist-pat

oceniające komórki zwojowe

–

Biopsja kleszczykowa odbytnicy

–

Biopsja ssąca

–

Biopsja chirurgiczna



Barwienie preparatu HE oraz reakcja ACHE

(poszukiwanie pni nerwowych

parasympatycznych gromadzenie

acetylocholinesterazy)

DYSGANGLIONOZY – CH. HIRSCHPRUNGA

ACHE

AGANGLIONOZA

Badanie

histochemiczne na

obecność

acetylocholnesterazy

w błonie śluzowej i

blaszce mięśniowej bł.

sluzowej

ACHE
(+)

ACHE

(-)

Obraz histopatologiczny ch.

Hirschsprunga



odcinek aganglionarny:

brak komórek zwojowych w splotach

mięśniowych i podśluzówkowych

obecność przerośniętych,

bezmielinowych włókien nerwowych w

miejsce komórek zwojowych



odcinek hypoganglionarny

zredukowana liczba komórek zwojowych

i włókien nerwowych

Choroba Hirschsprunga

leczenie operacyjne



Jednoetapowe- jelito bez zmian zapalnych,

bez enterocolitów w wywiadzie,

niezniszczone, jałowe



Dwuetapowe – colostomia, oper.

Radykalna z likwidacją colostomii



Trzyetapowe – colostomia, oper. radykalna

pod zabezp. colostomii, likwidacja

colostomii

Leczenie ch. Hirschsprunga w

okresie noworodkowym



zachowawcze



operacyjne

–

jednoetapowe

–

wieloetapowe

Kolostomia



miejsce założenia

Leczenie ch. Hirschsprunga w

okresie noworodkowym

Leczenie Zachowawcze :



polega na odbarczaniu przewodu pokarmowego, płukaniem

i oczyszczaniem z mas kałowych



Zapobieganie lub leczenie zapalenia jelit-żywienie

pozajelitowe, bilans płynowy i elektrolitowy, odbarczanie,

antybiotykoterapia



Toksyczne zapalenie jelita - posocznica



leczenie zachowawcze ma być krótkie, i albo definitywne

albo etapowe leczenie chirurgiczne

Choroba Hirschsprunga

colostomia



Cięcie skóry

Choroba Hirschsprunga

colostomia

Zawsze na zdrowym

jelicie, to zn. na

odcinku gdzie są

zwoje

Choroba Hirschsprunga

colostomia



Przeciągnięcie

trójkątnego płata

skóry pod pętlą

jelita

Choroba Hirschsprunga

colostomia



Nacięcie jelita

grubego diatermią

wzdłuż taśmy

Choroba Hirschsprunga



Obszycie

warstwowe, stomii.

Choroba Hirschsprunga

Leczenie operacyjne



Swenson



Duhamel



Soave



Del Toro

Leczenie operacyjne ch.

Hirschsprunga

Usunięcie odcinka bezzwojowego i

zespolenie w odbytnicy



Swenson

-wycięcie odcinka bezzwojowego przez odbytnicę

poprzez wynicowanie.



Duhamel

- z pozostawieniem odcinka zaotrzewnowego

odbytnicyw celu zachowania funkcji



Soave

-przeprowadzenie przez światło odbytnicy po

usunięciu jej błony sluzowej, zespolenie tuż nad linią zebata



Rehbein

-przednia resekcja odcinka

bezzwojowego, z pozostawieniem krótkiego odc.

Bezzwojowego, zespolenie od brzucha

Leczenie

operacyjne

ch.

Hirschsprunga

Swenson

Duhamel

Soave

Rehbein

Swenson

Duhamel

Soave

Choroba Hirschsprunga



Operacja

Swensona

brzuszno-kroczowa

Choroba Hirschsprunga



Soave – endorectal

pull-through

Choroba Hirschsprunga



Zespolenie

staplerem

Choroba Hirschsprunga



Rhehbein niskie

zespolenie od

przodu

Operacja sp. Duhamela w

ch. Hirschsprunga

zstępnica,
kz(+)

Odbytnica
kz(-)

Obraz śródoperacyjny okrężnicy

olbrzymiej z widoczną strefą przejściową

w odcinku odbytniczo-esiczym

Obraz taki praktycznie nie
jest widywany u noworodka

Wskazania do leczenia

operacyjnego w ch. Hirschsprunga



ZAWSZE

Czas i rodzaj zabiegu zależą od:

–

wieku

–

stanu odżywienia

–

długości odcinka bezzwojowego

–

stopnia poszerzenia jelita

–

ewentualnego NEC

DYSGANGLIONOZY – CH. HIRSCHPRUNGA

Leczenie

wieloetapowe

Leczennie

jednoetapowe

Zapalenie jelit

Brak rozległych

wtórnych z mian w

jelicie prawidł. unerw.

Posocznica

Uniknięcie powikłań

z kolejnymi

operacjami

Perforacja

Zakończenie leczenia

chir. w okresie nowor

Inne ciężkie wady

wrodzone lub ciężki

stan dziecka

Uniknięcie wielokr.

Hospitaliz.

Brak doświadczenia

ośrodka w chir.

noworodka

Obniżenie kosztów

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

Przygotowanie do operacji radykalnej



Dieta bezresztkowa lub

ubogoresztkowa



Wlewki oczyszczające końcowy

odcinek jelita grubego



Czasem 1 doba antybiotykoterapii

p.o



1 dawka antybiotyku osłonowo przed

zjazdem na blok operacyjny

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHSPRUNGA

Opieka nad pacjentem po operacji

radykalnej



W czasie operacji zostają założone:

–

Sonda do żołądka

–

1-2 dreny redona drenujące okolicę

zaotrzewnową – zassane

–

Rurka doodbytnicy szynująca jelito

grube

–

Cewnik do pęcherza moczowego

–

Ewentualnie cewnik zo do podawania

środków przeciwbólowych

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHSPRUNGA

Opieka nad pacjentem po operacji

radykalnej



Monitorowanie czynności życiowych:

–

EKG,

–

saturacja krwi,

–

Ciśnienie tętnicze



Ocena bilansu płynów

–

Podaż dożylna

–

Straty: przez sondę, cewnik, dreny

DYSGANGLIONOZY – CH.

HIRSCHPRUNGA

Najczęstsze przyczyny niepowodzenia

leczenia



brak wykonania badania

histopatologicznego



niewłaściwa interpretacja preparatów



niewłaściwe pobranie wycinków (nie

pobranie ich w miejscu planowanego

wyłonienia stomii

PODSUMOWANIE



Zaburzenia czynnościowe drożności przewodu

pokarmowego u noworodków mogą być spowodowane

całym spektrum przyczyn, z których najczęstszą jest

aganglionoza



Każde dziecko z tymi zaburzeniami wymaga szybkiej

diagnostyki i właściwego leczenia opartego o pełne

rozpoznanie, różnicowanie i badanie zakresu zmian



Leczenie noworodków z ch. Hirschsprunga powinno

być zawsze chirurgiczne, podczas gdy w innych

zaburzeniach uzależnione od rozpoznania, nasilenia

objawów i ewentualnie odpowiedzi na leczenie

zachowawcze



Największym błędem jest brak konsekwencji

diagnostycznej i podejmowanie leczenia operacyjnego

bez możliwości prawidłowej oceny patomorfologicznej

Nieswoiste zapalenia

jelit

Choroba Leśniowskiego Crohna

Illeitis terminalis

IBD (inflamatory bowel.disease)

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna, opisana po raz pierwszy

przez polskiego lekarza Leśniowskiego w 1904 roku,
dokładniejszego opisu dostarczył Crohn w 1932 roku. Stąd
też znana jest powszechnie w innych krajach jako choroba
Crohna.

Jest to przewlekły, nieswoisty

proces zapalny

ściany

przewodu pokarmowego

. Może dotyczyć każdego jego

odcinka, lecz najczęściej lokalizuje się w końcowej części

jelita cienkiego

oraz początkowej

jelita grubego

. Z tego

względu dawniej określane także jako ileitis terminalis

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

Epidemiologia



w 20% występowanie rodzinne, dziedziczenie

złożone,

chromosom



początek zwykle 2. i 3. dekada życia, niekiedy

później



częstość występowania 5-10/100 tys.



Choroba dotyka najczęściej ludzi w wieku 14 - 30 lat.

W ostatnich latach odnotowuje się jednak dużo

przypadków zachorowań również u małych dzieci.

Nasilenie choroby może następować w odstępie kilku

miesięcy lub lat.

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

Objawy

dotyczą przewodu pokarmowego:



przewlekła

biegunka

(zwykle bez krwi), czasem

nocna



bóle brzucha (często prawe podbrzusze)



niedrożność jelit



guzowaty opór w jamie brzusznej



zmiany okołoodbytniczne (

szczelina

przetoka

ropień

)



Oprócz tego mogą występować gorączka, spadek

masy ciała (wyniszczenie), zahamowanie wzrostu

(u dzieci), osłabienie i męczliwość

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

Diagnostyka



kolonoskopia

(pobranie materiału do badania

histo-patologicznego)



wlew kontrastowy jelita grubego



pasaż jelitowy



badania laboratoryjne: podwyższenie OB,

niedokrwistość

Rozpoznanie różnicowe



colitis ulcerosa (szczególnie gdy tylko zmiany w

j. grubym)



gruźlica jelit

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

Powikłania



zmiany okołoodbytnicze



rak jelita grubego (mniej niż colitis ulcerosa)



perforacja jelita z tworzeniem ropni



niedokrwistość



niedobory pokarmowe



osteoporoza



kamica żółciowa



kamica nerkowa

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

ocena aktywności choroby - 1

Postać łagodna

-leczenie ambulatoryjne i tolerancja diety

doustnej

-bez dolegliwości bólowych, odwodnienia, gorączki

Postac średnio-ciężka

-łagodna postać bez poprawy

-gorączka, bóle brzucha, nudności, utrata masy

ciała

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

ocena aktywności choroby -2

Postać ciężka – piorunujaca



-objawy pomimo ambulatoryjnego leczenia

sterydami



-wysoka gorączka, bolesna masa w jamie

brzusznej, niedrożność jelit, wymioty,

wyniszczenie

Choroba w remisji



-brak objawów klinicznych



-pacjenci po leczeniu zachowawczym lub

chirurgicznym bez objawów

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

Leczenie



Nieznane jest leczenie przyczynowe.



Celem leczenia jest:

-doprowadzenie do

remisji

objawów

-poprawa jakości życia chorego

-zapobieganie ewentualnym

powikłaniom.

Choroba Lesniowskiego-Crohna

Farmakologiczne

leczenie zachowawcze :



Przewlekłe podawanie

sulfasalazyny

, która działa

przeciwzapalnie i hamuje rozwój bakterii.



W zaostrzeniach stosuje się

kortykosteroidy

dawkach równoważnych 30-60 mg

prednizonu

dobę.



W opornych przypadkach używa się niekiedy

leków o działaniu immunosupresyjnym np.

azatiopryna

(50-100mg/d) oraz wlewy dożylne

dużych dawek

metronidazolu

(1-1,4g/d).

IBD (infl.bowel.disease)

Choroba Lesniowskiego-Crohna

Leczenie chirurgiczne



Usunięcie zajętego fragmentu nie

leczy choroby.



Zabiegi stosowane są w celu

zapobiegania lub usunięcia powikłań.

-do poszerzania plastycznego

powstałych zwężeń lub resekcji,

-likwidowania przetok, tamowania

krwawienia, usuwania niedrożności.

Wrzodziejące zapalenie jelita

grubego (w.z.j.g.)

Colitis ulcerosa

IBD

(inflamatory bowel disease)

(nieswoiste zapalenia jelit)

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

w.z.j.g.



wzjg jest przewlekłym nieswoistym

zapaleniem błony śluzowej jelita grubego –

nigdy cienkiego



zaczyna się od odbytnicy i postępuje

proksymalnie



płaskie owrzodzenia i polipowate zmiany

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

w.z.j.g.



40% - odbytnica



30% - lewa okrężnica



30% - całe jelito grube –

duże ryzyko ch.

nowotworowej

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

w.z.j.g.

Klinika



Biegunki z krwią i śluzem



Uczucie parcia



Bóle brzucha



Gorączka



Utrata masy ciała

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

w.z.j.g.

Rozpoznanie



Wykładniki stanu zapalnego



Markery – immunologiczne (ASCA, Panca)



Endoskopia – przekrwienie, obrzęk i

kruchość błony śluzowej, zlewne,

nieregularne owrzodzenia



histpat – błona śluzowa

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

w.z.j.g.

Badania obrazowe



Wlew- zatarcie haustracji, skrócenie i

usztywnienie jelita

Stopnie radiologiczne wzjg

Spłaszczenie haustracji

Nieprawidłowy obraz błony śluzowej

Owrzodzenia

Pseudopolipy

Zmiany bliznowate

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

skala ciężkości

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

w.z.j.g.

Powikłania:



Posocznica



Megacolon toxicum



Perforacja



Zwężenie jelita grubego



Przetoki jelitowe do powłok, układu

moczowego



Rak jelita grubego

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

w.z.j.g.



Farmakoterapia

–

leki przeciwzapalne z grupy aminosalicylanów

(sulfasalazyna, mesalamina),

–

kortykosteroidy

–

leki immunosupresyjne (azatiopryna,

merkaptopuryna, metotreksat, cyklosporyna)

–

antybiotyki (metronidazol, ciprofloksacyna)



miejscowe stosowanie leków

przeciwzapalnych



racjonalne żywienie



korzystne wpływanie na psychikę pacjentów

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

w.z.j.g.



Leczenie zachowawcze (80%

przypadków) i operacyjne (20%

przypadków).



Wykładnikiem skuteczności leczenia jest

ustępowanie objawów tzn. biegunki,

krwawień z przewodu pokarmowego,

ustępowanie zmian zapalnych w obrazie

błony śluzowej w kolonoskopii oraz

poprawa samopoczucia.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

wskazania do leczenia operacyjnego

ciężki przebieg kliniczny nie poddający się

leczeniu zachowawczemu,

często nawracające, prowadzące do inwalidztwa

rzuty chorobowe,

rozwój powikłań: perforacja, krwotok,

niedrożność, megacolon toxicum, zwężenie

jelita,

powstawanie i szerzenie się opornych na

leczenie ropni lub przetok,

zahamowanie wzrostu i dojrzewania dziecka,

spadek masy ciała,

zaburzenia elektrolitowe, gazometryczne,

mikroelementów,

utrzymywanie się choroby ponad 10 lat,

dysplazja nabłonka jelita grubego w badaniu

histopatologicznym,

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

cel leczenia operacyjnego



Usunięcie całego narządu objętego

chorobą umożliwia całkowite

wyleczenie przewlekłej choroby i

pozwala na szybkie zakończenie

niezwykle obciążającego leczenia

farmakologicznego.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

cel leczenia operacyjnego



Całkowite usunięcie jelita grubego i śluzówki

odbytnicy, gdyż częściowe usunięcie jelita

zawsze prowadzi do nawrotu choroby lub

rozwoju raka jelita.



Nie należy u dziecka wykonywać jako

pierwotnej operacji totalnej kolektomii wraz

z odbytnicą z wytworzeniem definitywnego

sztucznego odbytu.



Dążyć należy do usunięcia całej okrężnicy

wraz z błoną śluzową odbytnicy z

odtworzeniem normalnej drogi pokarmowej z

zachowaniem kompleksu zwieraczowego

odbytu

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

leczenie operacyjne



Całkowite wycięcie okrężnicy i odbytnicy z

wytworzeniem stałego sztucznego odbytu

(ileostomia).



Prawie całkowite wycięcie okrężnicy z zespoleniem

jelitowo-odbytniczym (zabieg Ayletta).



Wykonanie zbiornika jelitowego z przetoką

sposobem Kocka.



Całkowita proktokolektomia – opiera się na operacji

zaproponowanej przez Soave w 1964r. w leczeniu

choroby Hirschprunga. Pozostawienie mankietu

mięśniowego odbytu pozwala na zachowanie

zwieracza wewnętrznego i zewnętrznego. Technika

ta umożliwia zachowanie czucia wypełnienia i parcia

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

met. Soave



Ułożenie pacjenta w pozycji

ginekologicznej. Dojścia

brzuszne przez cięcie

przyśrodkowe lewostronne od

łuku żebrowego do spojenia

łonowego. Uruchamia się całą

okrężnicę wraz z końcowym

odcinkiem jelita krętego.

Mięśniówkę odbytnicy nacina

się okrężnie 2 cm poniżej

miedniczego zachyłka

otrzewnej (ok. 4-5 cm od

odbytu). Odzziela się śluzówkę

do mankietu mięśniowego aż

do granicy skórno-

śluzówkowej odbytu.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

met. Soave



Przez odbyt przeprowadza się

całe jelito grube wraz z

końcowym odcinkiem jelita

cienkiego. Resekuje się jelito

grube oraz ok. 3 cm jelita

cienkiego. Następnie wszywa

się całą grubość ściany jelita

cienkiego w pozostawiony

mankiet mięśniowy odbytnicy

do krawędzi odbtyu skórnego

(zespolenie krętniczo-

odbytowe

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

następstwa usunięcia jelita grubego i

zastawki krętniczo-kątniczej



nadmierna utrata wody,

–

odwodnienie,



nadmierna utrata elektrolitów i mikroelementów,

–

hipokalemia, hipowolemia, hiponatremia,

hipomagnezemia,



utrata bariery między jelitem grubym a cienkim,

–

kolonizacja j. krętego bakteriami typowymi dla j.

grubego,



przyspieszenie pasażu jelitowego,

–

zaburzenie wchłaniania kwasów zółciowych i wit.

B12,



zaburzenie stanu odżywienia,

–

liczne wypróżnienia, czynniki psychiczne,

ograniczenia dietetyczne,

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

wyniki leczenia operacyjnego



Ponad 90% dzieci w czasie ponad 5 lat od

operacji wykazuje pełną rehabilitację,

prawidłowy rozwój fizyczny i stan

odżywienia.



Liczba stolców po 2 latach zmniejsza się z

kilkunastu do kilku.



Poprawia się konsystencja oraz trzymanie

stolców.



Doszczętna operacja zabezpiecza przed

nowotworzeniem. Rak okrężnicy rozwija się

u 3 do 5 % pacjentów z zachowaną

okrężnicą.

POLIPY



1.Polipy młodzieńcze i polipowatość -



2. Zespół Peutz-Jeghersa – mnogie,

krwawiące polipy – jelito cienkie,

dwunastnica, żołądek, brązowo-sina

pigmentacja,



3.Rodzinna polipowatość jelita grubego –

rzadko



liczne (setki) polipy



złośliwy

adenocarcinoma



Nie są nowotworami i nie mają tendencji

do zezłośliwienia



Mogą ulegać samoistnemu oddzieleniu i

wydaleniu



Leczenie chirurgiczne gdy są krwawienia



Rzadko ale mogą występować na całej

długości przewodu pokarmowego – duża

śmiertelność

POLIPY

młodzieńcze i polipowatość

POLIPY

polipowatość rodzinna



Dziedziczy się jako cecha dominująca nie

związana z płcią



do 40 r.ż., u ponad 90% nie leczonych rozwija

się rak jelita



okrężnica i odbytnica pokryta mnogimi

polipami różnej wielkości



Całkowite wycięcie okrężnicy wraz z odbytnicą

eliminuje ryzyko pojawienia się raka



Zespół Gardnera – polipowatość rodzinna +

kostniaki czaszki i żuchwy, torbieli łojowych –

ryzyko zezłośliwienia takie samo jak w

polipow. rodzinnej

POLIPY

Zespół Peutz-Jeghersa



Rzadka wrodzona choroba

dziedziczna – cecha dominujaca



Mnogie polipy występują w żołądku,

jelicie cienkim i okrężnicy



Czarne przebarwienia skóry, błon

śluzowych zwłaszcza wokół ust i

dziąseł



łagodna

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56
Slide 57
Slide 58
Slide 59
Slide 60
Slide 61
Slide 62
Slide 63
Slide 64
Slide 65
Slide 66
Slide 67
Slide 68
Slide 69
Slide 70
Slide 71
Slide 72
Slide 73
Slide 74
Slide 75
Slide 76
Slide 77
Slide 78
Slide 79
Slide 80
Slide 81
Slide 82
Slide 83
Slide 84
Slide 85
Slide 86
Slide 87
Slide 88
Slide 89
Slide 90
Slide 91
Slide 92
Slide 93
Slide 94
Slide 95
Slide 96
Slide 97
Slide 98
Slide 99
Slide 100
Slide 101

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
prelekcja Choroby jelita grubego
Choroby jelita grubego(1)
CHOROBY JELITA GRUBEGO, studia pielęgniarstwo
CHOROBY JELITA GRUBEGO
R18 Choroby jelita grubego 3
prelekcja Choroby jelita grubego
Choroby zapalne jelita grubego
Pielgnowanie w chorobach nowotworowych jelita grubego
Dieta w uchyłkowatości jelita grubego, różności, dietetyka, diety w chorobie
PIELĘGNOWANIE W CHOROBACH NOWOTWOROWYCH JELITA GRUBEGO, chirurgia, chirurgia
Pielgnowanie w chorobach nowotworowych jelita grubego 1
Rola stomii w leczeniu choroby Crohna jelita grubego
LECZENIE CHORÓB ZAPALNYCH JELITA GRUBEGO, Farmakologia(1)
CHOROBY ZAPALNE JELITA GRUBEGO, INTERNA, Gastroentero

więcej podobnych podstron