Kulturowa teoria ryzyka
Cultural Theory of Risk
Percepcja i akceptacja
ryzyka
• Dwa podstawowe podejścia:
• podejście psychometryczne (Slovic
• et al. 1980; Slovic 1987, 1992)
• kulturowa teoria ryzyka (Douglas i
Wildavsky 1982)
„Techniczne” podejście do
ryzyka
• Ryzyko jest funkcją:
• wielkości konsekwencji/straty
• ich prawdopodobieństwa
• R = f(p
loss
, a
loss
)
• Decyzje powinny mieć na względzie
zmniejsze nie R dla populcji
• Czyli sprowadza się to do
bezpieczeństwa
Kulturowa teoria ryzyka
• Ryzyko jest pojęciem uwikłanym w
politykę
• R= f(bycia fair: zaufanie,
odpowiedzialność za rozkład,
przyzwolenia)
• Nie kwestionuje się ustaleń podejścia
„technicznego”, ale lekceważenie
upolitycznienia problemu
Różnice między
podejściami
• “social amplification of risk” (Kasperson
et al. 1988)
• Mały bezpośredni bodziec wywołuje
bardzo silną reakcję społeczną
• Np. 7 przypadków śmiertelnych
spowodowanych przez Tylenol było
relacjonowane w prasie więcej niż 100
tysięcy razy→dramatyczne straty dla
Johnson &Johnson Company
Kulturowa teoria ryzyka
• Zaproponowana przez Douglas i
Wildavsky’ego (1982)
• Rozwijana przez innych (Thompson et
al., 1990; Rayner, 1992).
• Dake, we współpracy z Wildavsky’m,
testował tę teorię mierząc postawy
wobec ryzyka i pewne cechy systemu
pilitycznego (Dake, 1990, 1991, 1992;
Wildavsky and Dake, 1990)
Jak powstała kulturowa
teoria ryzyka?
Ryzyko, zagrożenie i
zanieczyszczenie (pollution)
Ryzyko, zagrożenie i
zanieczyszczenie (pollution)
• Mary Douglas (1991) argumentuje,
że w społecznościach
prymitiwnych taboo związane z
zagrożeniem (danger) łączy się z
pojęciem pollution
• Taka konstrukcja służy utrzymaniu
porządku społecznego
Zagrożenie w
społecznościach
prymitywnych
• Uganda: plemię Hima
• Kontakt między kobietą a bydłem
powoduje chorobę i śmierć bydła
• Zdrada kobiety powoduje, ze jej mąż
ginie od śmiertelnej strzały
• Służy to utrzymaniu tradycyjnych
ról społecznych dla kobiet i
mężczyzn
Zagrożenie i pollution
• XIV wiek Europa – problem z
zanieczyszczoną wodą
→choroby→śmierć
• Kiedy zaczęły się prześladowania
Żydów, problem upolitycznił się,
ponieważ zaczęto im zarzucać
świadome zanieczyszczanie wody
Zagrożenie i pollution
• Lata 80-te, XX wiek, wiedza nt. wirusa
HIV wzrasta
• Zkażenie poprzez płyny, w szczególności
spermę przy kontaktach sksualnych
• Najbardziej narażona grupa:
homoseksualiści→kara za niemoralne
zachowanie
• Szukanie winnych to upolitycznienie
problemu ryzyka
Ryzyko
• Współczesne społeczeństwa
odchodziły od tego sposobu
myślenia
• Problem ryzyka rozpatrywano w
sposób naukowy i obiektywny
• Ale okazało się, że nie pozwala to
wyjaśnic wielu rzeczy
‘Why is one technology
feared in one society or
social context and not in
another?’
Cognitive variables could not answer the above
question
Pierwsze wyraźne odniesienie
do teorii Douglas
• Thompson (1982) wykorzystał teorię Douglas i
pokazał, że wyjaśnia ona:
• postawy Niemców wobec elektrowni jądrowej
• Poglądy Himalajskiej ludności Sherpa
(buddyści) nt. niepewności
• „...to treat every death as chargeable to
someone’s account, every accident as caused by
someone’s criminal negligence, every sickness
as threatened prosecution: Whose fault? is the
first question” (Douglas, 1992, p.16)
Połączenie ustaleń
antropologicznch ze
współczesnością
(Douglas&Wildavsky,
1983)
• Świat jest znacznie bezpieczniejszy
niż 50 lat wcześniej – ludzie żyją
znacznie dłużej
• W bogatych i bezpiecznych krajach
(np. US) ludzie czują się zagrożeni
• Przyjęcie teorii kultorowej może
tłumaczyć np. powstanie grup
obrony środowiska („zieloni”)
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• Przyczyna nie może być obiektywna
• Musi być społeczna
• Narastające napięcie między „center” i
„boarder” w polityce US
• Centrum łączy się z dwoma
podstawowymi pojęciami w
kulturze/polityce zachodu: z rynkiem i
hierarchią
• Center, market, hierarchy
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• Rynek reprezentuje inowacje,
indywidualizm, postęp
• Hierarchia chroni porządek społeczny
przed oprtunizmem wolnego rynku
• Oba mechanizmy są powiązane
• Żadna ich konfiguracja nie tłmaczy
zjawisk społecznych w US w latach
60-tych i 70-tych
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• Amerykańska konstytucja chroni
obywatwli przed nadmierną
koncentracją władzy
• Kryzys lat 30-tych, druga wojna
światowa i ekspansja komunizmu
spowodowały jednak wzrost znaczenia
władzy centralnej
• W latch 60-tych i 70-tych zaczęło to być
kwestionowane
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• Oprócz wątpliwości nt. umocnienia się rządu,
doszly 2 fakty, kwestionujące stan rzeczy:
• wojna w Wietnamie
• afera Watergate
• Oba ujawniły korupcję polityczną
• Powyższe plus zmiany ekonomiczne i
demograficzne spowodowały, że „Boarder” stało
się najgłośniejszą i najbardziej wpływową gupą
opiniotwórczą
• Jednocześnie była ogromna różnica w poglądach
między „Center” a „Boarder”
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• Jedną z konsekwencji osłabnięcia
„Center” było zwiększenie znaczenia
organizacji o charakterze sekt
• Termin używany zazwyczaj w
odniesieniu do grup religijnych
• Jednak D&W wskazują na duże
podobieństwa do grup „zielonych”
(obrońców środowiska)
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• Podstawowe podobieństwo to
przywiązanie do idei równości członków
grupy – egalitaryzm
• Powody egaliztaryzmu:
• spontaniczne, sąsiedzkie, itp. grupy, czyli
bez struktury hierarchicznej
• Wspólne przekonanie o korupcji i
biurokracji, nadmiernych wpływach
rządu i przemysłu
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• Takie grupy mają problem z trwałością
• Amisze (sekta religijna), która
zbuntowała się przeciwko hierarchii
kościelnej, przyjęli zasadę równości
• wskazanie na zewnętrzne zagrożenie i
obietnica wewnętrznej równości i
„wyjatkowości” spowodowała wzrost
trwałości grupy
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• W sektach religijnych zagrożenie
oznacza działanie niezgodne z
życzeniem Boga
• Bóg decyduje o losie ludzi i strach
przed jego gniewem stanowi zagrożenie
• Członkowie grupy postępują zgodnie z
wolą Boga i są „wybrani” (chronieni)
• Zabezpiecza to „lepszą przyszłość”
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• Podobny mechanizm w grupach obrony
środowiska
• W cywilnej społeczności Natura zastępuje
Boga
• Natura jest wszechwładna i nieprzewidywalna
• Wobec tego „grzechem” jest niszczenie natury,
np. przez powodowanie zanieczyszczeń
(pollution)
• Aby „zieloni” mogli przetrwać musi istnieć
duże zagrożenie zewnętrzne, tj. dla Natury
Rosnący strach przy
obiektywnie mniejszym
zagrożeniu
• „Center” w swoich decyzjach stara
się unikać „miękkich” argumentów
• „Boarder” te właśnie argumenty
przywołuje odwołując się do etyki
• W ten sposób ryzyko (rozumiane)
jako zagrożenie staje się pojęciem
politycznym
Kulturowa teoria ryzyka
•
Douglas i Wildavsky (1982): na oceny ryzyka
wpływają wartości i pewne cechy systemu (Johnson
and Covello, 1987; Dake, 1991; Stern et al., 1995).
•
Percepcja ryzyka i przejmowania się problemami
społecznymi czy problemami ochrony środowiska są
kształtowane przez aspekty społeczne i kulturowe.
•
Czyli indywidualna ocena ryzyka wynika z kontekstu
społeczno-kulturowego.
Kulturowa teoria ryzyka
(Douglas i Wildavsky, (1982)
• Ludzie należą do określonej struktury społecznej
• Kontekst społeczny kształtuje wartości, postawy
i poglądy nt. świata
• W ten sposób socjalizacja (która dotyczy także
wzorów poznawczych) stanowi filtr dla
informacji nt. ryzyka (Stern et al., 1995, p. 726)
Kulturowa teoria ryzyka
• Przegląd badań nad percepcją
ryzyka pozwala stwierdzić, że nie
zaobserwowano zależności między
wiedzą i obawami (Wildavsky, 1993,
pp. 193ff).
• Można to intererpretować jako
filtrowanie ocen nt. ryzyka przez
nabyte w czasie socjalizacji schematy
Kulturowa teoria ryzyka
• Uznawane wartości decydują o
interpretacji informacji
• Np. „Zieloni” ocenią inaczej tę
samą informację nt. eletrowni
jądrowej niż zwolennicy energii
jądrowej
Kulturowa teoria ryzyka
• Najważniejszymi predyktorami tego,
czego ludzie się boją są przyjęte w
procesie socjalizacji poglądy nt.
świata, a nie indywidualny proces
poznawczy
• Poglądy nt. świata (worldviews zwane
też cultural biases) determinują
percepcję jednostki (Wildavsky and
Dake, 1990, Dake, 1992).
Kulturowa teoria ryzyka
• Różne kultury można opisać na
dwóch wymiarach:
• kontrola (grid) - siła i szczegółowość
przepisów (norm) nt. stratyfikacji
społecznej
• więzi społeczne (group/social
commitment) - siła związków między
jednostakami danej społeczności
Wymiary
• Grid - zakres regulacji
• Czy jednostka jest
podporządkowana
nakazom?
• czy skłania się ku
anarchii?
• Skala: na ile życie
jednostki
regulująosoby trzecie
• Siła więzi
społecznych
• stary spór w filozofii
- czy ważniejsza jest:
• wolność jednostki
• czy sprawiedliwość
społeczna
Kulturowa teoria ryzyka
• Kultury można opisać na dwóch
wymiarach:
• kontrola (grid)
• więzi społeczne (group/social
commitment)
• Taki opis prowadzi do wyróżnienia 4
podstawowych wzorów
Cztery podstawowe
wzorce
Egalitaryzm
Zainteresowanie i silna identyfikacja
z zależnościami w grupie,
Jednak silna niechęć do zróżnicowania
społecznego i hierarchii
Zróżnicowanie społeczne jest negocjowalne
Indywidualiści
Indywidualiści nie mają sympatii
ani dla hierarchii, ani dla więzi
spolecznych
Fataliści
Także bez sympatii dla więzi
społecznych, ale akceptują
zewnetrznie przypisaną pozycję
w strukturze społecznej
Uznają ograniczenia wyznaczone
Przez innych, ale nie czują się
częścią społeczności
Cztery podstawowe wzorce i
poglądy nt. natury
Natura jest
kapryśna
,
robi co chce:
nie mamy na nią wpływu
Natura jest oporna
Natura: cierpliwa i tolerancyjna
Natura jest wrażliwa
Egalitaryści i ryzyko
Egalitaryści protestują na ryzyko, które zagraża wielu ludziom
lub przyszłym pokoleniom
Nie wierzą decyzjom narzucanym przez ekspertów lub rząd
Zwolennicy hierarchii i
ryzyko
Akceptują ryzyko tak długo decyzje są uzasadnione
przez ekspertów lub rząd
Boją się ryzka, które zagraża porządkowi społecznemu
Fataliści i ryzyko
Silna orientacja na strukturę społeczną
ale bez identyfikacji grupowej
Próbują nie wiedzieć i nie martwić sie,
Skoro i tak nic nie można zrobić
Indywidualiści i ryzyko
Ryzyko to możliwości.
Nowe technologie są widziane
bardziej jako możliwości
niż jako zagrożenia
Boją się ryzyka związanego
z ograniczeniem wolności
Osobistej.
Kontrowersje wokół CT
• Dwie podstawowe wątpliwości (Sjöberg, 1995;
Marris et al., 1996, 1998):
• Czy koncepcja Douglas i Wildavsky’ego może
być weryfikowana w oparciu o dane
indywidualne (jak u Dake’a (1991, 1992 i
innych:. Marris et al., 1996; Peters and Slovic,
1996; Grendstad and Selle, 1997; Ellis and
Thompson, 1997; Coughlin and Lockhart, 1998).
• Czy kwestionariusz opracowany przez Dake’a
(1990) jest dobrą miarą zależności, które
wynikają z CT?
Skłonność do
podejmowania ryzyka
przez menadżerów
a różnice indywidualne i
zmienne socjodemograficzne
Determinants of Managerial
Risk: Exploring Personality
and Cultural Differences
Steve Williams & Suntha
Narendran
The Journal of Social
Psychology, 1999, 139(1),
102, 125
Pomiar postaw wobec ryzyka
(risk propensity)
• 10 decyzji (wyłonione w oparciu o pilotaż),
które różnią się ze względu na:
• wielkość wyniku
• prawdopodobieństwo sukcesu (do 20% do
50%)
• osobiste narażenie na ryzyko
• Do wyboru: opcja ryzykowna i nieryzykowna
10 decyzji
• Kontrola budżetu przy realizacji
ryzykownego projektu
• Zakup dużej ilości produktu bez
gwarancji uzyskania licencji importowej
na sprzedaż
• Działanie z niezaakceptowanym
patentem (łamanie prawa)
• Kontynuuacja lub przerwanie dotąd
nieudanej produkcji
10 decyzji cd
• Podjęcie ryzykownego joint venture z
konkurentem
• Przestawienie się na nową potencjalnie
bardziej zyskowną produkcję, czy
kontunuacja produkcji, która jest ok
• Narażanie się na negatywne
konsekwencje produkowania złego
towaru
10 decyzji cd
• Podjęcie ryzykownego joint venture
z zagranicznym inwestorem
• Ryzykowanie nadprodukcji w celu
zachowania wyjściowo założonych
kosztów produkcji
• Przyjęcie oferty pracy od firmy
start-up
Wyniki
• Potwierdzono zależność między
deklarowaną tendencją do
podejmowania ryzyka i zmiennymi
osobowościowymi i
socjodemograficznymi
• Nie stwierdzono jednak zależności
między taką deklaracją, a postawami
wobec ryzyka (risk propensity)
Wyniki eksperymentu nt percepcją
ryzyka w wyborach do Sejmu
• Osoby badane: N=67
• 32 studentów na wykładzie
• 22 informatyków w SWPS
• 9 informatyków w centrum medycznym
• 4 inne osoby
• Kwestionariusz:
• Ocena ryzyka dla LPR, PO, PiS, itd.
• Ocena szans wejścia do Sejmu
• Ocena szans na zdobycie większości
• Dla PO i PiS pytania o straty i zyski w stosunku do status-quo
• Na kogo będziesz głosował?
• 6 pytań skala optymizmu jako cechy LOT
Wyniki eksperymentu nad
percepcją ryzyka w wyborach
parlamentarnych
• Jakie są szanse, że poszczególne partie
wejdą do Sejmu?
• LPR
• PO
• PIS
• Itd.
• Zdarzenia niezależne: można wpisać dla
każdej z partii liczbę między 0 a 100.
Średnie oceny ryzyka dla 6
partii
• Dwie grupy partii:
• Stosunkowo niskie
R dla PO, SLD i PiS
• Stosunkowo
wysokie dla SAM,
PSL i LPR
Średnie szanse na wejście do
Sejmu
• Dwie partie mają
małe szanse na
wejście do Sejmu:
PSL i LPR
• Dwie – mają spore:
SLD i SAM
• Dwie mają bardzo
duże PIS i PO
Ryzyko a pradopodobieństwo
katastrofy
• Nie wejść do Sejmu
to katastrofa
• p najgorszego
wyniku jest silnym
wyznacznikiem ocen
ryzyka
• według Giegerenzera
(priority rule) od
tego zaczynamy
oceny
• Korelacja r-Pearsona i
równanie regresji
liniwej:
• Dla LPR: -.512, p<.001
Ryzyko = -0.51(p
wejścia)
• Dla PSL: -.330, p<.001
Ryzyko = -0.33(p
wejścia)
Ryzyko jako funkcja p
katastrofy
W „środku” zależność nie jest tak jasna
Model ryzyka dla PIS
• R = - 0.59 (p uzyskania większości)
+ 0.19 (p uzyskania większości prze
PO)
+ 0.22 (loss dla PO)
• Czyli ryzyko dla PiS zależy od tego, czy uda
się wysoko wygrać i od oczekiwanej straty
najważniejszego przeciwnika
• Przynajmniej w przekonaniu zwolenników PO,
bo oni stanowili zdecydowaną większość
wśród badanych.
Model ryzyka dla PO
• R = + 0.39 (loss PiS)
- 0.34 (p, że PiS uzyska większość)
+ 0.32 (liczba miejsc, którą uzyska PiS)
- 0.24 (p wejścia do Sejmu)
• Czyli ryzyko dla PO zależy od tego, jaki wynik uzyska
przeciwnik i w minimalnym stopniu od p katastrofy
• Przynajmniej w przekonaniu zwolenników PO, bo oni
stanowili zdecydowaną większość wśród badanych.
Wnioski ogólniejsze
• Wyniki potwierdzją, że ludzie potrafią
oceniać ryzyko: jest to zmienna psych., a nie
nalepka dla funkcji użyteczności
• Sugerją model 2-stopniowy:
• W pierwszym kroku oceniamy p katastrofy
• Jeśli nie jest ono bardzo wysokie, to
uwzględniamy inne czynniki
• Jakie ? – to zależy od celu (aspiracji), który
chce się osiągnąć
• Raczej niezgodne z modelami typu EU, bliżej
modeli R-V, SP/A czy „priority heuristic”