Pośrednie instrumenty
realizacji ekonomicznych
funkcji państwa
Polityka monetarna
System bankowy
Podaż pieniądza
Popyt na pieniądz
Równowaga na rynku pieniężnym
Pieniądz i jego funkcji
Towar będący powszechnym
ekwiwalentem, którego zdolność do
zapłaty jest nieograniczona
Funkcje:
1.
miernik wartości
2.
środek wymiany
3.
środek płatniczy
4.
środek tezauryzacji
5.
pieniądz światowy
System bankowy – historia
powstania
Złotnicy
-
przechowywanie depozytów w
złocie – sprzedawca towarów
otrzymywał list, w którym
przenoszono prawo własności do
złota przechowywanego przez
złotnika, co znacznie usprawniło
system płatności
System bankowy – historia
powstania c.d.
- udzielanie kredytu z przyjętych
depozytów w złocie – założenie,
że wszyscy właściciele depozytów
nie zażądają zwrotu złota
jednocześnie
Rezerwy – jest to ilość złota do
natychmiastowej dyspozycji i
mająca służyć zaspokojeniu
zapotrzebowania właścicieli
wkładów
Stopa rezerw – jest to stosunek
rezerw do wkładów
Tradycyjny złotnik utrzymywał
stopę rezerw na poziomie 100 %
Złotnik-bankier – stopa rezerw
poniżej 100 %
-
im więcej kredytów udzielał złotnik,
tym stopa rezerw była niższa;
-
większe zyski, ale i większe ryzyko
Panika finansowa
Jest to samospełniająca się prognoza
Jeśli właściciele wkładów dojdą do
wniosku, że bank udzielił za dużo kredytów
i nie będzie zdolny do wypłacenia
pieniędzy posiadaczom wkładów, wpadają
w popłoch i chcą (przed innymi) wypłacić
swoje pieniądze – tym samym sprawiają,
że bank rzeczywiście nie jest w stanie
wypłacić pieniędzy i będzie musiał ogłosić
bankructwo
Zapobieganie
niekontrolowanym falom
paniki
bank centralny wspiera działalność
banków komercyjnych i udziela im
pożyczek w okresach
przejściowych kłopotów
Współczesny system
bankowy
Złotnik – historyczny przykład
pośrednika finansowego
Pośrednik finansowy – instytucja,
która jest łącznikiem w kontaktach
pomiędzy kredytodawcami i
kredytobiorcami
Współczesny system
bankowy c.d.
System dwustopniowy:
1.
Banki komercyjne
2.
Bank centralny
Współczesny system
bankowy c.d.
Bank komercyjny – pośrednik
finansowy nastawiony na zysk, który
posiada
licencję na prowadzenie
działalności polegającej na
przyjmowaniu depozytów i udzielaniu
kredytów
Źródło zysku – różnica między
oprocentowaniem kredytów, a
oprocentowaniem depozytów
Ekonomiczna funkcja
banków
Przekształcanie pożyczek
udzielanych bankowi przez
gospodarstwa domowe w kredyty
bankowe udzielane szerokiej grupie
podmiotów:
-
rządowi
-
przedsiębiorstwom
-
osobom prywatnym
Ekonomiczna funkcja
banków
dzięki wyspecjalizowanej
wiedzy i doświadczeniu
co sprzyja optymalnej alokacji
środków pieniężnych
Podstawowe funkcje
banków
Przyjmowanie zwrotnych wkładów
pieniężnych w zamian za odsetki
Świadczenie usług finansowych
związanych z obiegiem pieniądza
jako środka cyrkulacji i środka
płatniczego
Udzielanie kredytów dla
przedsiębiorstw i osób fizycznych
Kreacja pieniądza
Operacje bankowe
Aktywne
Pasywne
Pośredniczące
Działalność bankowa oparta
jest na zasadzie rezerw
gotówkowych
Sztuka kierowania bankiem polega m.in.
na umiejętnym wyborze optymalnej
struktury aktywów, czyli proporcji, w
jakich powinno się utrzymywać
płynne aktywa (gotówka, weksle,
kredyty krótkoterminowe) oraz
aktywa o niższym stopniu płynności
(np. kredyty długoterminowe), ale
przynoszące wyższe odsetki
Kreacja pieniądza przez
banki
Podaż pieniądza – ilość pieniądza
wprowadzonego do obiegu
Podlega ona regulacji państwa, które ma
wpływ na wielkość emisji pieniądza,
formy, w jakich pieniądz jest
emitowany oraz cele, które dzięki
kolejnym emisjom zamierza się
osiągnąć
Agregaty pieniężne o
różnym stopniu płynności
Wielka Brytania (M0,M1,M2,M3,M4,M5)
M0 – baza monetarna („pieniądz wielkiej
mocy”), obejmuje gotówkę w obiegu
oraz rezerwy systemu bankowego
M1 – obejmuje gotówkę w obiegu oraz
wkłady bankowe na żądanie sektora
prywatnego (tzw. pieniądz sensu
stricto)
Agregaty pieniężne c.d.
M2 – obejmuje aktywa zawarte w M1
oraz część wkładów terminowych, tzw.
wkłady handlowe przeznaczone na
pokrycie wydatków przewidywanych w
przyszłości
M3 - obejmuje aktywa zawarte w M2
oraz wkłady terminowe sektora
prywatnego i całość wkładów sektora
publicznego
Agregaty pieniężne c.d.
M4 - obejmuje aktywa zawarte w
M3 oraz wkłady i udziały
towarzystw ubezpieczeniowych
oraz inne wkłady oprocentowane
M5 - obejmuje aktywa zawarte w M4
oraz inne instrumenty rynku
pieniężnego tj. papiery
wartościowe
Quasi-pieniądz
Różne aktywa np. wkłady
terminowe, które mimo, że nie
pełnią funkcji środka płatniczego
mogą być stosunkowo łatwo na
pieniądz zamieniane
Agregaty pieniężne c.d.
Polska (M1, M2)
M1 – obejmuje pieniądz gotówkowy w
obiegu, depozyty złotowe (na żądanie i
oszczędnościowe) gospodarstw
domowych oraz depozyty a vista
przedsiębiorstw
M2 – obejmuje M1 oraz depozyty terminowe
gospodarstw domowych i przedsiębiorstw
Kreacja pieniądza
Odbywa się poprzez stwarzanie
możliwości przekraczania stanu
konta i tworzenie wkładów na
żądanie o wartości
przewyższającej poziom rezerw
gotówkowych zgromadzonych w
bankach
Mechanizm kreacji
pieniądza bankowego
Bank
komercyjn
y
Depozyt
y
Rezerwa
obowiązkow
a
Udzielone
kredyt
y
1
100
10
90
2
90
9
81
.
.
.
System
bankowy
1000
100
900 zł
W celu ograniczenia niebezpieczeństwa
niewypłacalności banków i
zwiększenia zaufania społeczeństwa
do systemu bankowego – działalność
banków komercyjnych jest
regulowana przez państwo za
pośrednictwem banku centralnego -
Stopa rezerw obowiązkowych
Współczynnik kreacji
depozytów
Ile razy zwiększy się suma
depozytów bankowych w wyniku
pojawienia się depozytu pierwotnego
k
dp
=
Zro
1
Współczynnik kreacji
depozytów c.d.
Formuła współczynnika kreacji
depozytów oparta jest na
założeniu, że banki komercyjne
utrzymują rezerwy na poziomie
rezerw obowiązkowych oraz że
uzyskane kredyty w całości
przekształcane są w depozyty
bankowe
Współczynnik kreacji
depozytów c.d.
W rzeczywistości – współczynnik
kreacji depozytów jest niższy,
gdyż:
1.
stopa rezerw utrzymywanych
przez banki jest wyższa od stopy
rezerw obowiązkowych
2.
tylko część uzyskanych kredytów
wraca do systemu bankowego
Mnożnik pieniężny
Stosunek podaży
pieniądza do
bazy monetarnej
m
m
=
Bm
M
Mnożnik pieniężny c.d.
m
m
=
Zr
Um
Um
1
Mnożnik pieniężny c.d.
U
m
– stopa ubytku gotówki z systemu
bankowego (stosunek gotówki w
obiegu do wkładów na żądanie)
Z
r
– stopa całkowitych rezerw
banków (stosunek całkowitych
rezerw banków do depozytów)
Jeśli U
m
= 0 oraz Z
r
= Z
ro
, to
m
m
= k
dp
Czynniki decydujące o
wysokości mnożnika
1.
Planowana przez banki stopa
rezerw gotówkowych
2.
Planowany stosunek gotówki w
obiegu w sektorze
pozabankowym do całkowitej
wartości wkładów w bankach
Czynniki decydujące o
wysokości mnożnika c.d.
Im niższa zamierzona stopa
rezerw gotówkowych, tym większa
będzie podaż pieniądza (M1)
Im niższy planowany stosunek
gotówki w obiegu do wkładów w
bankach, tym większa będzie
podaż pieniądza (M1)
Bank centralny
Funkcje banku centralnego:
1.
Bank emisyjny
2.
Bank banków
3.
Bank państwa
Bank emisyjny
Posiada wyłączność na emisję znaku
pieniężnego obowiązującego na obszarze
danego kraju
NBP określa wielkość emisji oraz moment
wprowadzenia pieniądza gotówkowego
do obiegu, za którego płynność
odpowiada.
Ponadto, NBP organizuje obieg pieniężny i
reguluje ilość pieniądza w obiegu.
Bank banków
zaopatruje banki komercyjne w
pieniądz gotówkowy,
reguluje rezerwy tych banków
udziela pożyczek bankom
komercyjnym (jest kredytodawcą
ostatniej instancji)
pełni funkcje nadzorcze w stosunku
do banków komercyjnych
Bank banków c.d.
NBP:
1.
organizuje system rozliczeń
pieniężnych,
2.
prowadzi bieżące rachunki
międzybankowe,
3.
aktywnie uczestniczy w
międzybankowym rynku
pieniężnym,
Bank banków c.d.
4. sprawuje kontrolę nad działalnością
banków komercyjnych, a w szczególności
nad przestrzeganiem przepisów prawa
bankowego (funkcja nadzorcza)
5. pełni funkcje regulacyjne, które mają na
celu zapewnienie bezpieczeństwa
banków i zgromadzonych w nich
wkładów pieniężnych oraz zachowania
płynności w systemie bankowym
Bank państwa
prowadzi rozliczenia z rządem
obsługuje budżet państwa
prowadzi rachunki bankowe rządu
i centralnych instytucji
państwowych oraz realizuje ich
zlecenia
utrzymuje rezerwę państwową
Zadania banku
centralnego (NBP)
Podstawowym celem działalności
NBP (zgodnie z ustawą) jest
utrzymanie stabilnego poziomu
cen oraz umacnianie polskiego
pieniądza.
Cel ten jest osiągany
poprzez:
1.
Kształtowanie i realizację polityki
pieniężnej
2.
Tworzenie warunków instytucjonalnych
dla zapewnienia niezbędnego poziomu
bezpieczeństwa finansowego i
stabilności sektora bankowego
3.
Regulowanie zasad i mechanizmów w
celu zapewnienia płynności rozliczeń
pieniężnych w gospodarce
Relacja banku centralnego
i rządu
1. Niezależność banku centralnego od
rządu – bank samodzielnie ustala
cele swojej działalności.
Podstawowym celem jest wówczas
stabilność cen
Najbardziej niezależne banki: niemiecki,
szwajcarski, amerykański, japoński,
kanadyjski, belgijski i holenderski
Relacja banku centralnego
i rządu c.d.
2. Zależność banku centralnego od
rządu – rząd określa kierunki polityki
banku, która powinna wspomagać
rządową politykę gospodarczą bez
względu na konsekwencje inflacyjne
np. bank Francji, Anglii, Hiszpanii,
Portugalii, Grecji, Austrii i Nowej
Zelandii
Historia bankowości
centralnej w Polsce
29 stycznia 1828 r. – powstaje Bank
Polski, któremu podlega mennica
1830 r. – pierwszy banknot BP w
obiegu
Powstanie listopadowe – likwidacja
autonomii Królestwa Polskiego
Historia bankowości
centralnej w Polsce c.d.
1842 r. – wprowadzono do obiegu
ruble i kopiejki, a bilety Banku
opatrzono dodatkowym napisem w
j. rosyjskim
1860 r. – utworzenie rosyjskiego
Banku
Państwowego
1870 r. – odebranie przywileju
emisyjnego Bankowi Polskiemu
Historia bankowości
centralnej w Polsce c.d.
1885 r. – przekształcenie Banku
Polskiego w kantor
rosyjskiego
Banku Państwowego
1916 r. – powstanie Polskiej Krajowej
Kasy
Pożyczkowej jako nowej
instytucji
emisyjnej
Marka polska – stała się pełnoprawnym
środkiem płatniczym, wymienialnym na
waluty państw zaborczych
Historia bankowości
centralnej w Polsce c.d.
Listopad 1918 r. – uzyskanie
niepodległości rodzi konieczność
powołania banku centralnego
państwa
28 lutego 1919 r. – na mocy ustawy,
przyszłej polskiej jednostce
pieniężnej nadano nazwę złoty
Historia bankowości
centralnej w Polsce c.d.
11 stycznia 1924 r. – ustawa „O naprawie
skarbu państwa i reformie walutowej”,
która przewidywała m.in.:
-
wprowadzenie nowego systemu
pieniężnego opartego na
monometalizmie złotym,
-
powołanie do życia banku emisyjnego
na mocy specjalnego statutu, jako
banku akcyjnego z udziałem państwa.
Historia bankowości
centralnej w Polsce c.d.
28 kwietnia 1924 r. – rozpoczęcie
działalności Banku Polskiego
S.A.
7 stycznia 1952 r. – formalna
likwidacja
Banku Polskiego
S.A.
Historia bankowości
centralnej w Polsce c.d.
15 stycznia 1945 r.- powołanie
Narodowego Banku Polski
posiadającego wyłączne prawo
emisji złotego
NBP był jednak uzależniony od
resortu finansów, rządu i ośrodka
decyzyjnego (kierownictwa partii
komunistycznej)
Historia bankowości
centralnej w Polsce c.d.
Od 1948 r. zadaniem NBP było:
1.
regulowanie emisji pieniądza,
2.
uruchamianie kredytów na odbudowę
gospodarki,
3.
bezpośrednie finansowanie przemysłu
zgodnie z państwowymi planami
gospodarczo-finansowymi,
4.
określanie działalności całego
systemu kredytowego na podstawie
planowania kredytowego.
Historia bankowości
centralnej w Polsce c.d.
W nowym ustroju (od 1948 r. do procesu
transformacji polityczno-gospodarczej) NBP
był bankiem obsługującym finansowanie
gospodarki centralnie planowanej.
Wraz z transformacją rozpoczęto budowę
dwuszczeblowego systemu bankowego,
składającego się z banku centralnego i
sieci banków komercyjnych.
W gospodarce rynkowej bank
centralny pełni funkcje
makroekonomiczne i o
charakterze systemowym oraz nie
uczestniczy w bezpośrednim
świadczeniu usług na rzecz
podmiotów niefinansowych (czym
zajmują się banki komercyjne)
Organy NBP
Prezes
Rada Polityki Pieniężnej
Zarząd
Rada polityki pieniężnej
Zgodnie z art. 227 ust. 2
Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej oraz art. 6 Ustawy o
Narodowym Banku Polskim,
Rada Polityki Pieniężnej jest
organem NBP
Ukształtowała się w dniu 17 lutego
1998 r.
Skład RPP
(powoływany na 6 lat)
Przewodniczący Rady, którym jest
Prezes NBP
9 członków, powoływanych w
równej liczbie przez Prezydenta
RP, Sejm i Senat
Skład RPP (10.01.2007)
Przewodniczący Rady Polityki Pieniężnej
Prezes NBP – Sławomir Skrzypek
Członkowie Rady Polityki Pieniężnej
Jan Czekaj
Dariusz Filar
Stanisław Nieckarz
Marian Noga
Stanisław Owsiak
Mirosław Pietrewicz
Andrzej Sławiński
Halina Wasilewska-Trenkner
Andrzej Wojtyna
Zadania RPP
Zgodnie z art. 12 Ustawy o NBP, RPP:
ustala corocznie założenia polityki pieniężnej
i przedkłada je do wiadomości Sejmowi
równocześnie z przedłożeniem przez Radę
Ministrów projektu ustawy budżetowej,
składa Sejmowi sprawozdanie z wykonania
założeń polityki pieniężnej w ciągu 5
miesięcy od zakończenia roku budżetowego,
ustala wysokość stóp procentowych NBP,
ustala zasady i stopy rezerwy obowiązkowej
banków,
Zadania RPP c.d.
określa górne granice zobowiązań
wynikających z zaciągania przez NBP
pożyczek i kredytów w zagranicznych
instytucjach bankowych i finansowych,
zatwierdza plan finansowy NBP oraz
sprawozdanie z działalności NBP,
przyjmuje roczne sprawozdanie
finansowe NBP,
ustala zasady operacji otwartego rynku.
Instrumenty oddziaływania
banku centralnego na podaż
pieniądza
Stopa rezerw obowiązkowych
Stopa redyskontowa
Operacje otwartego rynku
Stopa rezerw
obowiązkowych
Stosunek rezerw w gotówce w
kasie banku i rezerw w banku
centralnym do ogólnej sumy
wkładów zgromadzonych w banku
Po raz pierwszy wprowadzony w
Stanach Zjednoczonych w 1933 r.
Instrument ten służy:
1.
Zapewnieniu wypłacalności
banków komercyjnych i
utrzymaniu płynności finansowej
2.
Regulowaniu podaży pieniądza w
gospodarce przez kontrolowanie
zdolności kreowania pieniądza
bankowego przez banki
komercyjne
Podwyższenie stopy rezerw
obowiązkowych:
Ogranicza możliwości ekspansji
kredytowej banków
Obniża potencjalne zyski banków
komercyjnych (obniżenie rozmiarów
kredytu)
Mobilizuje banki do ściągania
wierzytelności od dłużników
Zachęca banki do sprzedaży papierów
wartościowych w celu uzupełnienia
rezerw obowiązkowych
Skutki makroekonomiczne
Obniżenie mnożnika pieniężnego i
zmniejszenie podaży pieniądza w
gospodarce (zmniejszenie rozmiarów
udzielanych kredytów i wzrost kosztu
kredytu)
Zmniejszenie dopływu pieniądza do
przedsiębiorstw i gospodarstw domowych
powoduje ograniczenie wydatków
inwestycyjnych i konsumpcyjnych
Spadek aktywności gospodarczej
Stopa rezerw
obowiązkowych NBP
obowiązuje Od 31.10.2003
3,5 %
Oprocentowanie środków rezerwy
obowiązkowej (od 01.05.2004)
0,9 %
(stopy redyskontowej weksli)
Stopa redyskontowa
Jest to stopa procentowa
pobierana przez bank centralny
od pożyczek udzielanych bankom
komercyjnym pod zastaw
poprzednio przez
zdyskontowanych weksli lub
innych papierów wartościowych
Stopa redyskontowa c.d.
Jej wysokość wpływa na wysokość
pożyczek zaciąganych przez banki
komercyjne w banku centralnym
Wzrost stopy
redyskontowej
Zmniejsza wartość redyskontowanych
weksli i podnosi koszt kredytu
Prowadzi do spadku rezerw banków
komercyjnych
Prowadzi do ograniczania działalności
kredytowej banków i zmniejszenia
podaży pieniądza w gospodarce
Stopy procentowe NBP
(02.2008/27.03.2008)
Stopa referencyjna 5,50/5,75 %
Stopa lombardowa 7,00/7,25 %
Stopa depozytowa 4,00/4,25 %
Stopa redyskontowa weksli
5,75/6,00 %
Stopy procentowe EBC
(04.2008)
Stopa kredytu refinansowego 4,00
%
Stopa depozytowa
3,00 %
Stopa pożyczek udzielanych
bankom komercyjnym
5,0 %
Operacje otwartego rynku
Sprzedaż lub skup papierów
wartościowych (przeważnie państwowych)
przez bank centralny na otwartym rynku
Instrument ten ma charakter
bezpośredniego oddziaływania banku
centralnego na podaż pieniądza, jest
stosunkowo elastycznym i skutecznym
instrumentem polityki pieniężnej
Warunek efektywnego
działania operacji otwartego
rynku:
Istnienie rozbudowanego i
chłonnego rynku, na którym
papiery wartościowe oferowane
przez bank centralny mogą być
kupowane i sprzedawane
Wpływ operacji otwartego
rynku na podaż pieniądza
Sprzedaż papierów
wartościowych – prowadzi do
zmniejszenia podaży pieniądza
Skup papierów wartościowych –
prowadzi do zwiększenia podaży
pieniądza
Polityka monetarna
Ekspansywna
Restrykcyjna
Ekspansywna polityka
monetarna
Polega na:
1.
obniżaniu stopy rezerw
obowiązkowych
2.
obniżaniu stopy redyskontowej
3.
skupie papierów wartościowych
Ekspansywna polityka
monetarna c.d.
Ma na celu:
1.
zwiększenie podaży pieniądza
2.
zwiększenie płynności banków
komercyjnych
3.
pobudzenie aktywności
podmiotów gospodarczych
Restrykcyjna polityka
monetarna
Polega na:
1.
podniesieniu stopy rezerw
obowiązkowych
2.
podniesieniu stopy
redyskontowej
3.
sprzedaży papierów
wartościowych
Restrykcyjna polityka
monetarna c.d.
Ma na celu:
1.
zmniejszenie podaży pieniądza
2.
zmniejszenie płynności banków
komercyjnych
3.
zmniejszenie aktywności
podmiotów gospodarczych
Popyt na pieniądz
Jest to ilość pieniądza, na jaką
istnieje zapotrzebowanie
zgłaszane przez podmioty
gospodarcze
Najczęściej: gotówka w obiegu
oraz depozyty a vista
Popyt na pieniądz c.d.
Wiąże się z:
obsługą procesów cyrkulacji dóbr
rachunkiem ekonomicznym
prowadzonym przez podmioty
gospodarcze związanym z realizacją
pewnych płatności i operacji,
przewidywaniami i zachowaniami
ludzi (w tym ich skłonnością do
spekulacji)
Czynniki kształtujące
popyt na pieniądz
Wielkość produkcji
Liczba zawieranych transakcji
Przeciętny poziom cen towarów i
usług
Nominalna i realna stopa procentowa
Koszt posiadania pieniądza
Koszt zamiany jednych aktywów na
inne
Motywy zgłaszania popytu
na pieniądz wg J.M.
Keynesa
Motyw transakcyjny
Motyw przezornościowy
Motyw spekulacyjny
Popyt transakcyjny
Wiąże się z posiadaniem pieniądza w celu
realizacji przewidywanych zakupów
towarów i usług
Motyw transakcyjny odzwierciedla fakt
niedoskonałej synchronizacji wpływów i
wydatków w czasie (odstęp w czasie
między uzyskaniem wpływów i dokonaniem
następujących po nich zakupów)
Popyt przezornościowy
Wiąże posiadaniem pieniądza w
celu realizacji nieoczekiwanych
transakcji, których dokładnego
rodzaju nie jesteśmy w stanie
przewidzieć
Niepewność może dotyczyć
zarówno dochodów, jak i
wydatków
Popyt transakcyjny i
przezornościowy
Wyjaśniają popyt na pieniądz w
jego roli środka cyrkulacji i środka
płatniczego
Są one funkcją nominalnego
dochodu narodowego
Popyt spekulacyjny
Wiąże się z posiadaniem
pieniądza w nadziei na przyszłe
dochody wynikające ze spadku
cen alternatywnych w stosunku
do pieniądza aktywów oraz innych
ewentualnych okazji do
korzystnych lokat
Popyt spekulacyjny c.d.
Wyjaśnia popyt na pieniądz w
jego roli środka przechowywania
bogactwa
Pomiędzy spekulacyjny popytem
na pieniądz i stopą procentową
występuje odwrotna zależność
Łączny popyt na pieniądz
rośnie, gdy:
1.
Rośnie nominalny dochód narodowy
2.
Maleje nominalna stopa procentowa
J.M. Keynes określał popyt na pieniądz
jako preferencję płynności – czyli
skłonność do utrzymywania
aktywów w formie płynnej
Koncepcje
monetarystyczne
Pieniądz jest jedną z wielu form
przechowywania bogactwa
Czynniki wpływające na popyt na
pieniądz:
1.
Całkowite bogactwo
2.
Oczekiwane stopy zwrotu
Całkowite bogactwo
Łączne bogactwo, jakim dysponują ludzie,
łącznie z kapitałem ludzkim, mierzone tzw.
dochodem permanentnym – wartość
bieżąca oczekiwanego strumienia
dochodów z zasobów bogactwa ludzkiego i
rzeczowego w bardzo długim okresie
im większe bogactwo, tym większy popyt
na pieniądz
Oczekiwane stopy zwrotu
Dotyczą różnych form aktywów
Im wyższe stopy zwrotu,
wyrażające alternatywny koszt
trzymania pieniądza, tym
mniejszy popyt na pieniądz
Równowaga na rynku
pieniężnym
Istnieje wówczas, gdy
zapotrzebowanie na pieniądz jest
równe wielkości podaży pieniądza
Równowaga na rynku
pieniężnym – ilustracja
graficzna
Zasoby
pieniądza
M
D
M
r
e
Decyzje ludności o
deponowaniu oszczędności w
bankach
Porównanie wysokości stopy
procentowej ze stopą inflacji
Dodatnia realna stopa
procentowa
Ujemna realna stopa procentowa
System bankowy w Polsce
(koniec lipca 2007 r.)
51 banków komercyjnych w
większości, bądź w całości
sprywatyzowane (kapitał
zakładowy – 13.592 mln zł)
584 banki spółdzielcze - głównie
małe i działające na lokalnych
rynkach (fundusz udziałowy – 570
mln zł)
System bankowy w Polsce –
struktura własnościowa
(2007r.)
Inwestorzy zagraniczni
Skarb Państwa
Państwowe osoby prawne
Udziałowcy banków
spółdzielczych
Pozostałe podmioty krajowe
Drobni akcjonariusze
70%
11,1%
2,2%
4,2%
12,2%
13,3%