Przedmiot:
Handel międzynarodowy
(wykład 30 godzin)
Prowadzący: dr Piotr Rubaj
Formy handlu zagranicznego
1. Powody wymiany międzynarodowej. Teorie
handlu zagranicznego
2. Formy handlu zagranicznego
3. Definicje w handlu zagranicznym
4. Znaczenie handlu zagranicznego w
gospodarce narodowej
5. Konkurencyjność podmiotów w handlu
zagranicznym
Literatura przedmiotu
1.
Handel zagraniczny. Organizacja i technika. Praca
zbiorowa pod red. J. Rymarczyka, Warszawa PWE 2005.
2.
Współczesne teorie wymiany międzynarodowej i
zagranicznej polityki ekonomicznej, J.Misala
Wydawnictwo SGH, Warszawa 2001
3.
Handel Zagraniczny, B.Bernaś, Wyższa Szkoła
Zarządzania i Finansów we Wrocławiu, Wrocław 200
4.
Handel Zagraniczny. Operacje, rozliczenia, regulacje,
pod.red. W.Kozioła, Wydawnictwo Naukowe UW,
Warszawa 2004
5.
Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze, Jan
Rymarczyk, Warszawa PWE 2010
Powody wymiany handlowej
1. Szkoła merkantylistyczna
2. Klasyczne teorie handlu zagranicznego
- Adam Smith,
- Robert Torrensen,
- David Ricardo,
- J.S.Mill
3. Neoklasyczne teorie handlu zagranicznego
- E.Heckscher,
- B.Ohlin,
- P.A.Samuelson
4. Współczesne teorie handlu zagranicznego –
modyfikacje teorii neoklasycznych
Merkantylizm
- Jedna z pierwszych doktryn ekonomicznych (od
1550 do 1800) - powstała na przełomie XVI i XVII
wieku
- Teoria doszukiwała się źródeł bogactwa w
zasobach kruszców szlachetnych.
- Celem gospodarowania było zwiększenie zasobów
posiadanych kruszców
- Popieranie eksportu (premie, subwencje) i
ograniczanie importu (cła, ograniczenia i zakazy
przywozu) co przeciwdziałało odpływowi
kruszców z kraju.
Zasady merkantylizmu
„Zwykły środek do pomnażania
naszego bogactwa i naszego
posiadania metali szlachetnych
wynika z handlu zagranicznego, przy
czym musimy stale przestrzegać reguł
aby corocznie sprzedawać za granicę
więcej niż od niej nabywamy”.
(T.Mun, członek zarządu Kompanii Wschodnioindyjskiej)
Merkantylizm
Teoria merkantylistyczna była pierwszą
usystematyzowana teorią
protekcjonistyczną, która w różnych
krajach przyjęła różne formy.
Niemcy – kameralizm (poszukiwanie metod
zaspokojenia potrzeb skarbu książęcego)
Francja – kolbertyzm (rozbudowa
przemysłu i zakaz eksportu zbóż)
Wielka Brytania – kolonializm i
wykorzystywanie zasobów kolonialnych
Merkantylizm
Bogactwo narodu mierzone jest ilością
posiadanych kruszców (głównie złota).
zasada podstawowa - gromadzenie
kruszców, eksploatacja kolonii
kruszce są dobrem ograniczonym: jeżeli
jedne kraje je zyskują – inne tracą.
- Rządy stosują wysokie cła ochronne
- Niemcy i Japonia to współczesne przykłady
krajów „neomerkantylistycznych”
Klasyczne teorie wymiany
międzynarodowej
Klasyczna teorie wymiany handlowej rozwijały się w
dwóch podstawowych nurtach:
I nurt – twórcą był A.Smith (XVIII w) i jako podstawę
specjalizacji międzynarodowej i uzyskiwania
korzyści przyjmował absolutne różnice kosztów
wytwarzania pomiędzy poszczególnymi krajami.
II nurt – (będący udoskonaleniem pierwszego),
którego twórcą był D.Ricardo jako podstawę
korzystnej wymiany handlowej podawał względne
koszty wytwarzania (teoria kosztów
komparatywnych).
Teoria kosztów absolutnych
- Autor: Adam Smith Bogactwo Narodów
- Kraj eksportuje te towary, w których produkcji
jest bardziej wydajny niż inne kraje (ma
niższe koszty produkcji)
- Podstawowy czynnik produkcji - praca
Klasyczna teoria wymiany
handlowej
Przedstawiciele: A.Smith, D.Ricardo
Założenia:
- głównym źródłem bogactwa nie są zasoby
szlachetnych kruszców lecz rozmiary produkcji
- w wymianie międzynarodowej źródła korzyści
związane są ze specjalizacją w produkcji na własne
potrzeby i na sprzedaż
- specjalizacja międzynarodowa wynika z z absolutnych
kosztów wytwarzania (A.Smith)
- kraje uzyskują przewagę w handlu zagranicznym pod
warunkiem specjalizacji w produkcji i sprzedaży
towarów (teoria kosztów komparatywnych).
Teorie klasyczne – teorie
kosztów komparatywnych
1.Teoria kosztów komparatywnych
D. Ricardo
2. Teoria Heckschera-Ohlina (Teoria
H-O)
3. I ich odmiany.
Wspólne założenia – teorie
klasyczne
1. Zróżnicowanie dóbr
2. Korzyści skali
3. Niedoskonała konkurencja
Korzyści z handlu międzynarodowego
można podzielić na:
- Korzyści z wymiany
- Korzyści ze specjalizacji
Korzyści z wymiany
- Biorą się z faktu, że po otwarciu gospodarki
zmieniają się ceny.
- Są udziałem małych krajów, nie
wpływających na ceny na rynkach
światowych.
- Uzyskanie korzyści z wymiany nie wymaga
wprowadzania zmian w strukturze produkcji.
Korzyści ze specjalizacji
-
Dodatkowe zyski, które zachodzą jeśli
gospodarka zmienia strukturę produkcji tak, aby
dopasować ją do wymogów rynku światowego.
- Dzięki specjalizacji producenci efektywniej
wykorzystują zasoby, zwiększają produkcję i
obniżają ceny.
- Pierwsza klasyczna teoria korzyści specjalizacji
– teoria kosztów komparatywnych D. Ricardo
(kontynuacja koncepcji A. Smitha)
Teoria kosztów komparatywnych
- Autor: David Ricardo w roku 1817
- Kraje odnoszą korzyści z handlu,
chociaż nie mają niższych koszów
produkcji (tzn. przewagi absolutnej)
- Kraj eksportuje te towary, w których
produkcji jest relatywnie bardziej
wydajny niż inne kraje (ma niższe koszty
produkcji)
- Podstawowy czynnik produkcji - praca
Teoria kosztów komparatywnych
- Wymiana pozostaje korzystna dla wszystkich
uczestników, jeśli każdy kraj specjalizuje się w
wytwarzaniu tego, w czy ma komparatywną
(względną) przewagę kosztową.
- Kraj odnosi korzyści wytwarzając te dobra, w
których produkcji jest najbardziej wydajny.
- Źródłem korzyści komparatywnych według
Ricardo są różnice między krajami w technice
produkcji.
Teoria kosztów komparatywnych
Anglia i Portugalia - handel winem i suknem.
Załóżmy, że wyprodukowanie pewnej ilości płótna kosztuje
w Anglii 100 godzin pracy rocznie, a wyprodukowanie
wina tej samej wartości 120 godzin pracy.
Anglii opłaca się wtedy produkować tylko płótno i
kupować za nie wino.
Załóżmy, że w Portugalii wyprodukowanie takiej samej
ilości płótna angażuje 90 godzin pracy a takiej samej ilości
wina 80 godzin.
Portugalii opłaca się wtedy produkować tylko wino i
kupować za nie płótno.
Portugalia posiada absolutną przewagę nad Anglią - może
produkować taniej i wino, i płótno.
Teoria kosztów komparatywnych
Portugalczykom opłaca się jednak importować płótno z
Anglii, czyli z kraju, w którym jego wytworzenie
kosztuje 100 godzin pracy do Portugalii, czyli kraju,
gdzie jest warte 90 godzin pracy.
Oddając wino, warte 80 godzin pracy, za płótno, które
w Portugalii jest warte 90 godzin pracy, Portugalczycy
zyskują równowartość 10 godzin pracy.
Podobnie Anglicy, wysyłając do Portugalii płótno, warte
u nich 100 godzin pracy zyskują wino, warte w Anglii
120 godzin pracy. Czyli zyskują 20 godzin pracy.
Wniosek z tego taki, że opłaca się handel między
krajami, nawet jeśli jeden z nich może produkować
wszystkie dobra taniej niż drugi.
Teoria kosztów komparatywnych -
przewagi
Przewaga absolutna - dany kraj ma możliwość
produkowania większej ilości produktów z danych
zasobów niż pozostałe.
Przewaga komparatywna – oznacza zdolność kraju
do produkowania niektórych dóbr po kosztach
relatywnie niższych niż innych, w stosunku do
pozostałych krajów.
Przewaga konkurencyjna – w danej dziedzinie kraj
zwiększa swoje udziały rynkowe, wygrywając
konkurencję z partnerami handlowymi.
Teoria obfitości zasobów
B.Ohlina
B.Ohlin (przedstawiciel szwedzkiej szkoły
ekonomii) twierdził, że handel zagraniczny jest
szczególnym przypadkiem handlu miedzy
regionami.
Kierunki handlu wyznaczają różnice w cenach
towarów, ceny natomiast zależą od popytu na
towary oraz kosztów ich wytworzenia.
Koszty wyprodukowania towarów są niskie, jeżeli
do produkcji używane są zasoby obficie
występujące w danym kraju.
Przy danym popycie kraje powinny eksportować
towary produkowane przy użyciu obfitych zasobów.
Teoria Heckschera-Ohlina
(cechy)
Różnice w posiadanych zasobach czynników
produkcji
Uwzględnia również pozostałe czynniki
produkcji: kapitał i ziemię
Kraj eksportuje towary, które wymagają zużycia
większej ilości tego czynnika produkcji, którego
kraj posiada najwięcej
Nie uwzględnia:
kosztów transportu
preferencji konsumentów
różnic w dostępnych technologiach
Teoria Heckschera-Ohlina
Kierunki specjalizacji określa proporcja pomiędzy
zasobami czynników pozostającymi w dyspozycji
różnych gospodarek.
Każdy kraj specjalizuje się w produkcji tego
dobra,którego wytwarzanie wymaga względnie
intensywnego wykorzystania tego czynnika, który
jest w nadmiarze.
Powodem jest taniość tego czynnika.
Eksportuje się dobra, którego czynniki wytwórcze
są w danym kraju tanie, a importuje te, których
czynniki wytwórcze są drogie.
Empiryczna weryfikacja teorii przez
W.Leontiefa
Po drugiej wojnie W.Leontief poddał
empirycznej weryfikacji teorię obfitości
zasobów i doszedł on do wniosku, że:
Stany Zjednoczone eksportują głównie
towary o dużej zawartości drogiej tam
pracy, a importują dobra
kapitałochłonne.
Zjawisko to nazwano paradoksem
Leontiefa.
Krytyka teorii Heckschera-
Ohlina przez Leontiefa
Uznawana bardzo długo bez większych
zastrzeżeń teoria kosztów komparatywnych
za najlepszy sposób prezentacji kierunków
rozwoju handlu międzynarodowego została
podważona przez Leontiefa w 1955 r.
Przeprowadził analizę struktury handlu
zagranicznego USA po II wojnie światowej.
Wykazał, że Stany Zjednoczone nie
zachowują się jak kraj zasobny w kapitał –
eksport był mniej kapitałochłonny od
importu.
Podsumowanie teorii
klasycznych
Teoria kosztów komparatywnych
jest spójna
Opiera się na upraszczających
założeniach.
Cała wymiana międzynarodowa jest
objaśniana na podstawie tylko
jednej cechy różnicującej
gospodarki.
Współczesna gospodarka światowa a handel
międzynarodowy- trendy
Gospodarki wielu krajów upodabniają się do siebie –
efekt procesów integracji ekonomicznej,
umiędzynarodowienia procesów gospodarczych,
ekspansji koncernów wielonarodowych, inwestycji
zagranicznych.
Wzrost w wielu krajach PKB per capita – maleje
znaczenie konsumpcji dóbr podstawowych –
zazwyczaj rolniczych.
Upowszechnia się model konsumpcji pochodzący z
krajów dobrze rozwiniętych.
Znaczenia nabierają czynniki produkcji inne niż te z
modeli klasycznych.
Współczesna gospodarka światowa a handel
międzynarodowy- trendy
Znaczna część handlu światowego dokonuje się
pomiędzy krajami uprzemysłowionymi, nie
różniącymi się znacznie od siebie pod
względem czynników produkcji czy technologii.
Duża część obrotów dotyczy raczej dóbr
substytucyjnych niż komplementarnych.
Wymiana na zasadzie surowce za artykuły
przetworzone zmienia się.
Cechy współczesnej gospodarki
a handel zagraniczny
Gospodarki wielu krajów upodabniają się do siebie –
efekt procesów integracji ekonomicznej,
umiędzynarodowienia procesów gospodarczych,
ekspansji koncernów wielonarodowych, inwestycji
zagranicznych.
Wzrost w wielu krajach PKB per capita – maleje
znaczenie konsumpcji dóbr podstawowych –
zazwyczaj rolniczych.
Upowszechnia się model konsumpcji pochodzący z
krajów dobrze rozwiniętych.
Znaczenia nabierają czynniki produkcji inne niż te z
modeli klasycznych.
Cechy współczesnej gospodarki
a handel zagraniczny
Znaczna część handlu światowego dokonuje się
pomiędzy krajami uprzemysłowionymi, nie
różniącymi się znacznie od siebie pod
względem czynników produkcji czy technologii.
Duża część obrotów dotyczy raczej dóbr
substytucyjnych niż komplementarnych.
Wymiana na zasadzie surowce za artykuły
przetworzone zmienia się.
Współczesna gospodarka światowa
a handel międzynarodowy-
przykłady
Włosi sprzedają Niemcom
samochody Fiat, kupując w zamian
BMW.
Polacy kupują szwedzką wódkę
Absolut, jednocześnie eksportując
Wyborową
Wnioski
Zaczyna dominować handel
podobnymi, choć nie jednakowymi
artykułami konsumpcyjnymi –
handel wewnątrzgałęziowy.
Klasyczne teoria handlu nie
znajdują zastosowania!
Nowe teorie handlu zagranicznego
1. Teorie neotechnologiczne
2. Teorie luki technologicznej
3. Teoria cyklu życia produktu
4. Teorie podażowo-popytowe
5. Teoria handlu
wewnątrzgałęziowego
6. Inne teorie handlu zagranicznego
Współczesne teorie handlu
zagranicznego
Teoria J.M.Keynesa (XXw)
- polityka pełnego zatrudnienia
- Ograniczenie importu i wzrost eksportu poprawiają
stopień wykorzystania zasobów krajowych
- J.M.Keynes propagował ideę coraz ściślejszej
współpracy międzynarodowej w ramach specjalnie
powołanych instytucji. Celem takiej współpracy
miało być zapewnienie pełnego zatrudnienia i
równowagi płatniczej.
- Kryzys lat 1929-1933 stały się inspiracją dla
keynesowskiej teorii zatrudnienia.
Teoria J.M.Keynesa (XXw)
Teorie J.M.Keynesa znalazły swoje
urzeczywistnienie współcześnie.
Świadczy o tym powstanie takich
instytucji i organizacji
międzynarodowych jak:
UE, MFW, Bank Światowy, ONZ,
OECD i wiele innych
Nowe teorie handlu
- Przyczyną podjęcia wymiany mogą
być efekty skali.
- Wykluczona jest konkurencja
doskonała.
- Handel wewnątrzgałęziowy stanowi
poważne zagrożenie dla teorii
Heckschera-Ohlina.
Teorie
neotechnologiczne
Teorie które zakładają, że głównym czynnikiem
wymiany międzynarodowej jest postęp
techniczny i technologiczny.
Istotne jest podejście do tematu wiedzy – nie
jest ona powszechnie dana, a firmy ograniczają
jej dostępność.
Przykłady teorii neotechnologicznych – teoria
luki technologicznej i teoria cyklu życia
produktu.
Teorie luki
technologicznej
Sformułowana w 1961 roku przez
M.V.Posnera
Zakłada że na kształt, kierunek i charakter
międzynarodowej wymiany towarowej maja wpływ
występujące pomiędzy różnymi krajami różnice w
poziomi rozwoju technologicznego w danej dziedzinie.
Różnice te wynikają z luki technologicznej
Dyfuzja postępu w skali krajowej i jako następny etap w
skali międzynarodowej
Teoria posłużyła do wyjaśnienia mechanizmów wymiany
pomiędzy państwami znajdującymi się na różnym
poziomie rozwoju gospodarczego.
Teoria cyklu życia
produktu
Teoria sformułowana przez R.Verona w 1966
roku.
Odnosi się do innowacji produktowych
Handel międzynarodowy zależy od zmian
możliwości produkcyjnych różnych krajów w
wytwarzaniu określonego dobra.
Cykl życia produktu powiązany jest z
możliwością efektywnej sprzedaży go na
rynkach międzynarodowych.
Teoria oparta na marketingowym pojęciu
cyklu życia produktu
Wejście na
rynek
Wzrost
Dojrzałość Spadek
S
p
rz
e
d
a
ż
Czas
Międzynarodowy cykl życia produktu
czas
Sprzedaż
krajowa
Produkcja w
kraju
Eksport
Import
Eksport z kraju
Produkcja
zagraniczna
Konkurencja
zagraniczna
Konkurencja z
importem
Międzynarodowy cykl życia produktu
S
p
rz
e
d
a
ż
Teoria podażowo-
popytowa
Teoria podobieństwa preferencji sformułowana i
ogłoszona w 1961 roku przez szwedzkiego ekonomistę
S.B.Lindera po raz pierwszy uwzględniała czynniki
związane z popytem.
Kraj eksportuje te towary na które jest popyt
wewnętrzny
Wielkość PKB w przeliczeniu na mieszkańca wpływa
na istniejącą strukturę popytu (popyt
reprezentatywny)
Zgodnie z teorią Lindera firma najpierw produkuje na
potrzeby krajowe aby potem dopiero sprzedawać
nadwyżki na rynku międzynarodowym. Stąd popyt
reprezentatywny determinuje eksport.
Teoria nakładających się popytów
(Lindler)
Koncentruje się na dobrach
wytworzonych
Handel odbywa się pomiędzy
krajami o zbliżonym poziomie
PKB per capita (tzn. w
przeliczeniu na 1 obywatela)
Podobieństwo struktur popytu
(nakładanie się wzorców popytu)
Teoria handlu
wewnątrzgałęziowego
Teoria kładzie nacisk na zachodzące współcześnie
w świecie procesy internacjonalizacji produkcji,
szczególnie intensywne w grupie krajów
uprzemysłowionych. Kooperacja
wewnątrzgałęziowa umożliwia czerpanie korzyści
skali. Poza tym, ponieważ liczba wytwarzanych
produktów jest wielka i stale rośnie, możliwości
wzajemnie korzystnej współpracy stają się
praktycznie nieograniczone.
Współczesne teorie handlu
zagranicznego
Neo-Chamberlin – funkcja handlu jest
rozszerzeniem dostępności
istniejących odmian produktów w
kolejnych krajach
Neo-Hoteling i Lancaster (1980) –
żaden konsument nie traci na
handlu
Modele neo-Chamberlin
Def. Dóbr zróżnicowanych – dobra
różniące się wyglądem i stylem lecz
posiadające identyczne przeznaczenie
końcowe i zaspokajające te same potrzeby.
Charakteryzują się wysoką elastycznością
substytucji popytu.
W warunkach konkurencji
monopolistycznej gwarantują pewien
zakres swobody cen i strategii
marketingowej, w tym reklamy.
Konsumenci w modelach neo-Chamberlin
Konsumenci lubią różnorodność i chcą
nabywać tak wiele odmian, jak tylko się da.
Każdy konsument jest zainteresowany
kupieniem wszystkich odmian dobra
zróżnicowanego.
Konsumenci są usatysfakcjonowani
zwiększającym się wyborem dóbr –
umiłowanie różnorodności.
Każdy nowy model ma zapewnione miejsce
w budżetach konsumentów.
Liczba odmian produktu jest ograniczona.
Modele neo-Chamberlin
Segmentacja rynku, mikrorynki na podobne
do siebie dobra, oferowane przez różnych
producentów
Handel międzynarodowy umożliwia
maksymalizację zysków producentom z
konkurencji monopolistycznej.
Modele neo-Chamberlin
Funkcją handlu jest rozszerzanie
dostępności istniejących odmian w
kolejnych krajach.
Na rynku międzynarodowym toczy się
konkurencja pomiędzy dostawcami
dóbr zróżnicowanych.
Ważnym narzędziem konkurencji jest
reklama.
Podsumowanie modeli neo-
Chamberlin
Nie istnieją koszty dostosowania
do handlu poza kosztami
marketingu.
Żadna firma nie jest zmuszona do
opuszczenia rynku w następstwie
rozpoczęcia wymiany.
Żaden konsument nie traci na
handlu.
Konsumenci w modelach neo-
Hotelling
Teorie Hotellinga i Lancastera (1980),
Helpmana (1981), Graya (1980, 1988).
Oparte na teorii popytu konsumpcyjnego –
nowa interpretacja zachowań konsumenta.
Podstawę zróżnicowania produktu stanowi
wiązka cech charakterystycznych
poszukiwanych przez konsumentów i
zawartych w różnych odmianach
oferowanych na rynku.
Cechy charakterystyczne: szybkość,
komfort, rozmiar, kolor, kształt.
Zachowania konsumenta
Preferencja konsumpcyjne oceniane są
na podstawie kombinacji
poszukiwanych przez konsumenta cech
zawartych w zróżnicowanych
odmianach ( a nie na podstawie kolejno
nabywanych odmian).
Istnieje zapotrzebowanie na całą gamę
dóbr producentów zarówno krajowych,
jak i zagranicznych.
Zachowania konsumenta
Konsumenci wartościują określony typ
dobra zgodnie z idealnymi wyobrażeniami.
Mniejsza rola reklamy – konsument, nie
potrzebuje dodatkowych informacji i
sugestii co, do podjęcia decyzji, reklama
odgrywa rolę przy obojętności konsumenta
wobec alternatywnych modeli.
Substytucja dóbr zachodzi w obszarze
największego zbliżenia zestawu cech
zawartych w odmianach.
Teoria nakładających się popytów
(Lindler)
Koncentruje się na dobrach wytworzonych
Handel odbywa się pomiędzy krajami o
zbliżonym poziomie PKB per capita (tzn. w
przeliczeniu na 1 obywatela)
Podobieństwo struktur popytu (nakładanie się
wzorców popytu)
Teoria przewagi konkurencyjnej
narodów (Porter)
Cztery czynniki przewagi
konkurencyjnej:
struktura popytu
zasoby czynników produkcji
gałęzie przemysłu
strategie firm, struktura rynku,
konkurencja na rynku
Podsumowanie
1.Pierwsze teorie dotyczące wymiany handlowej pojawiły
się na przełomie XVI i XVII wieku i związane były z
gromadzeniem bogactw w postaci kruszców.
2. Klasyczna teorie wymiany handlowej rozwijały się w
dwóch podstawowych nurtach:
-
specjalizacji międzynarodowej i uzyskiwania korzyści
przyjmował absolutne różnice kosztów wytwarzania
pomiędzy poszczególnymi krajami (A.Smith)
- korzystnej wymiany handlowej związanej z kosztami
wytwarzania (teoria kosztów komparatywnych
D.Ricardo).
Podsumowanie
3. Teoria obfitości Heckschera-Ohlina - kraj eksportuje
towary, które wymagają zużycia większej ilości tego
czynnika produkcji, którego kraj posiada najwięcej
4. Współczesne teorie handlu zagranicznego zauważały
rolę postępu technicznego i technologicznego w
wymianie międzynarodowej. Do teorii tych zaliczamy:
Teorie luki technologicznej
Teoria cyklu życia produktu
Teorie podażowo-popytowe
Teoria handlu wewnątrzgałęziowego
Inne teorie handlu zagranicznego
Podsumowanie
5.
Najnowsze teorie handlu zagranicznego
opierają się na teoriach popytu
konsumpcyjnego i nowej interpretacji
zachowań konsumenta (neo-Chamberlin i neo-
Hotelling).
Formy handlu zagranicznego
(definicje)
Podstawowe formy handlu zagranicznego:
Import
Export
Handel tranzytowy
Handel zagraniczny
Handel zagraniczny – to odpłatna wymiana towarów lub usług z
partnerami posiadającymi stałą siedzibę poza granicą celną
państwa.
W wąskim znaczeniu handel zagraniczny odnosi się jedynie do dóbr
materialnych sprzedawanych za granicę lub zakupywanych za
granicą.
W szerokim znaczeniu obejmuje również obroty majątkowo
kredytowe, obroty bieżące, na które oprócz wymiany towarowej
składają się również zakup i sprzedaż za granicę usług, dóbr
niematerialnych (prawa patentowe, licencje , know how) oraz
zobowiązania wynikające z ruchu ludności poza granicę,
utrzymanie własnych placówek dyplomatycznych za granicą i inne.
Formy handlu zagranicznego
Import – polega na przywozie towarów z
zagranicy w celu wykorzystania ich na
rynku wewnętrznym oraz przyjęcia usług od
cudzoziemców
Eksport – to wywóz za granicę towarów
pochodzenia krajowego lub w znacznym
stopniu przetworzonych w kraju w celu ich
odsprzedaży oraz świadczenie usług
cudzoziemcom.
Formy handlu zagranicznego
Handel tranzytowy – sprowadza
się wyłącznie do do obrotu
towarowego i dotyczy sytuacji w
której siedziba firmy realizującej
transakcję kupna-sprzedaży nie
znajduje się ani w kraju importera
ani w kraju eksportera.
Inne formy handlu
zagranicznego
Istnieją szczególne formy handlu
zagranicznego, które ze względu na
swój charakter prawny lub specyficzny
przebieg transakcji nie mogą być
jednoznacznie zakwalifikowane do form
podstawowych, np.
Obrót
uszlachetniający i reparacyjny, licencje,
know how, projekty inwestycyjna
inwestycje bezpośrednie i inne,
Formy handlu
zagranicznego
HANDEL ZAGRANICZNY obejmuje:
• export i import,
• przepływ kapitału,
• obroty majątkowo-kredytowe,
• obrót dobrami niematerialnymi,
• zobowiązania wynikłe z ruchu ludności,
• obrót uszlachetniający i reparacyjny
• obrót licencjami i know-how
• franchising i leasing
• transakcje wiązane, kompensacyjne (np. offset)
• transakcje barterowe (towar za towar)
• obrót projektami inwestycyjnymi (pod klucz, konsorcja)
• bezpośrednie inwestycje zagraniczne
Eksport bezpośredni
Eksport bezpośredni jest
realizowany bezpośrednio między
producentami i odbiorcami
(bezpośredni eksporter/importer) bądź
poprzez wyspecjalizowane
przedsiębiorstwa (firmy) handlu
zagranicznego, które występują, jako
pośrednicy w handlu.
Formy handlu zagranicznego
Eksport bezpośredni
-wykazuje rosnącą tendencję
• niższe koszty transakcyjne,
• dobra inwestycyjne,
• bezpośredni kontakt z klientem,
• dobra znajomość rynku,
• własna akwizycja lub własny dział eksportu,
• dłuższa droga zbytu,
• własny magazyn wysyłkowy, własny serwis i magazyn
części,
• wzrost zaangażowania kapitału,
• często finansowany przez długoterminowy kredyt,
• wysokie ryzyko kredytowe
Formy handlu zagranicznego
Eksport pośredni
- producent eksportuje za pomocą firmy eksportowej,
która obsługuje rynek zagraniczny
- stosowany najczęściej w obrocie dobrami
konsumpcyjnymi
- może także obejmować nieregularne dostawy oraz przy
produktach seryjnych
• producent sprzedaje wyroby w kraju
• dystrybucja poprzez PHZ
• pośrednicy specjalizują się w produktach
• wymóg przekazania praw do sprzedaży
• preferowany przez średnie przedsiębiorstwa
• producent nie tworzy własnej sieci sprzedaży
• nie angażuje kapitału producenta w sieć dystrybucji
Import bezpośredni
Import bezpośredni jest realizowany
bezpośrednio między odbiorcami
(importerzy) a dostawcami
(eksporterzy) bądź poprzez
wyspecjalizowane przedsiębiorstwa
(firmy) handlu zagranicznego, które
występują, jako pośrednicy w handlu.
Formy handlu zagranicznego
Import bezpośredni
- wykazuje tendencje rosnącą,
- dotyczy szczególnie surowców i prefabrykatów
• dysponowanie przez długi czas dużym zapasem
• nieprzerwany przepływ materiałów
• bezpośredni kontakt z dostawcą
• wymaga orientacji na rynku
• własna akwizycja
• własny magazyn importowy
• ryzyko transportowe importera
• większe zaangażowanie kapitału
Formy handlu zagranicznego
Import pośredni
-stosowany do importu nieregularnego, niewielkich partii
towaru, PHZ kupuje hurtowo, umożliwia uszlachetnianie
w magazynie importera.
- w Polsce obowiązywał państwowy monopol handlu
zagranicznego
• rozproszony z wielu krajów
• znajomość rynku przez importera
• korzystne ceny
• brak problemu poszukiwania źródeł zaopatrzenia
• stała gotowość dostaw
Handel tranzytowy
W handlu tranzytowym obrót
towarowy nie jest dokonywany
bezpośrednio pomiędzy eksporterem w
kraju wytworzenia a importerem w
kraju odbiorcy lecz odbywa się za
pośrednictwem firmy tranzytowej
znajdującej się w kraju trzecim.
Formy handlu tranzytowego
Aktywny handel tranzytowy – krajowa
firma tranzytowa X sprzedaje towary
pochodzące z kraju Y do kraju Z.
Pasywny handel tranzytowy – zagraniczna
firma tranzytowa mająca siedzibę w kraju
A sprzedaje towary pochodzące z kraju B
na rynku krajowym C bądź towary
krajowe sprzedaje odbiorcom w kraju B
Handel tranzytowy
1. Bariery i preferencje polityczne
2. Bariery celne lub inne
preferencje handlowe
3. Umowy bilateralne
4. Znajomość rynków lokalnych
5. Skala działalności handlowej
Obrót uszlachetniający i reparacyjny
Obrót uszlachetniający – polega na
wysyłaniu za granicę produktu nie
wykończonego w celu odpłatnego
wykonania tam dalszych faz procesu
produkcji lub obróbki bądź też
wykończenia zewnętrznego. Towar
wraca następnie do kraju pochodzenia,
pozostając cały czas własnością
wysyłającego.
Obrót uszlachetniający i reparacyjny
Obrót uszlachetniający czynny – przyjmowanie
towarów do uszlachetnienia
Obrót uszlachetniający bierny – oddawanie
towaru do uszlachetnienia
Obrót reparacyjny – wysyłanie towarów za
granicę w celu ich naprawy albo
przyjmowanie ich do naprawy w kraju i
odsyłaniu z powrotem do właściciela (może
być czynny lub bierny)
Obrót licencjami i know how
Dotyczy niematerialnych dóbr
przemysłowych:
- wynalazki chronione patentem
- Znaki towarowe chronione rejestracją
- Wzory użytkowe i wzory zdobnicze
chronione rejestracją
- Know how
Inne formy handlu
zagranicznego
- Franchising
- Leasing
- Transakcje wiązane
- Transakcje barterowe
- Towarzystwa projektów
zagranicznych
- Inwestycje bezpośrednie
Formy handlu zagranicznego
Formy handlu na rynkach zorganizowanych
• targi – Düsseldorf, Köln, Mediolan,
• giełdy - towarowe, surowcowe, zbożowe: Chicago,
metale: Londyn, paliwa: Amsterdam
• giełdy frachtów - Londyn, Nowy Jork, Hamburg
• giełdy ubezpieczeń - Loyds of London
• aukcje – wełny: Australia, kauczuk: Kalkuta, konie: Janów
Podl.
• przetargi publiczne: Bank Światowy, Unia Europejska
• wolne obszary celne -
- wolne porty - Hamburg, Brema, Kopenhaga,Sztokholm
- strefy wolnocłowe - Barcelona, Kadyks
- strefy wolnego handlu - Singapur, Hong-Kong
- sklepy wolnocłowe (duty free)
Dochód narodowy
Dochód narodowy – jest sumą dochodów
uzyskiwanych w danej gospodarce w
określonym czasie, najczęściej w ciągu
jednego roku. Suma dochodów równa się
sumie wydatków lub wartości wytworzonych
w tym okresie dóbr finalnych.
Dochód narodowy brutto powiększony o
dochody netto z zagranicy daje produkt
krajowy brutto (PKB).
Znaczenie handlu w gospodarce
narodowej
Wpływ handlu zagranicznego na
gospodarkę narodową obejmuje:
wpływ na zmianę struktury dochodu narodowego
wpływ na zwiększenie efektywności
gospodarowania
wpływ na wielkość i dynamikę dochodu
narodowego
Wpływ na zmianę struktury
dochodu narodowego
• Czynnikiem, który w znacznym stopniu
uniezależnia strukturę dochodu narodowego
podzielonego od struktury istniejącego aparatu
wytwórczego są obroty handlowe z zagranicą.
Import bezpośredni, który dotyczy przywozu z
zagranicy surowców mineralnych i rolniczych
niemożliwych do wytworzenia w danym kraju,
bardzo istotnie wzbogaca strukturę
podzielonego dochodu narodowego.
Zmiana struktury dochodu
narodowego
Handel zagraniczny jest czynnikiem,
który umożliwia transformację
gospodarki danego kraju w kierunku
przezeń pożądanym
Handel zagraniczny może służyć do
transformacji struktury dóbr
konsumpcyjnych wytwarzanych w
danym kraju (przesunięcia struktury
popytu)
Zmiana struktury dochodu
narodowego
Handel zagraniczny może
stanowić jedyny sposób
rozwiązania problemu niedoborów
niektórych artykułów rolnych,
powstałych w wyniku wystąpienia
klęsk żywiołowych
Wpływ na zwiększenie
efektywności gospodarowania
1.
zmniejszenie przeciętnego kosztu
jednostkowego dóbr wytwarzanych w
kraju
2.
obniżenie jednostkowych kosztów
wytwarzania przez zwiększenie skali
produkcji (pełniejsze wykorzystanie
aparatu produkcyjnego, gromadzenie
doświadczeń)
Wpływ na zwiększenie
efektywności gospodarowania
• Specjalizacja międzynarodowa
wpływa na obniżenie kosztów
produkcji za pośrednictwem postępu
technicznego
• Transfer technologii - import
nowoczesnej technologii jest często
najtańszym sposobem zlikwidowania
luki technologicznej
Wpływ na zwiększenie
efektywności gospodarowania
• Wzrost konkurencyjności wyrobów na
rynkach krajowych i zagranicznych.
• Dodatnie saldo bilansu płatniczego
• Wzrost możliwości inwestycyjnych
• Wzrost bogactwa narodowego
• Uzyskanie przewagi w dłuższej
perspektywie czasowej
Wpływ na wielkość i dynamikę dochodu
narodowego od strony podaży
Handel zagraniczny poprzez
dodatnie saldo obrotów
handlowych z zagranicą,
powiększa podaż towarów
dostępnych w danym okresie w
danym kraju
Wpływ na wielkość i dynamikę dochodu
narodowego od strony podaży
W gospodarce zamkniętej
Y=I+K+G
Y- dochód narodowy
I – inwestycje
K – konsumpcja
G – wydatki państwa
Wpływ na wielkość i dynamikę dochodu
narodowego od strony podaży
Każdy kraj, w mniejszym lub
większym stopniu, dokonuje
wymiany handlowej z zagranicą
Y = I+K+G +NX
NX =Ex-Im
Wpływ na zwiększenie
efektywności gospodarowania
W gospodarce jest możliwa sytuacja,
że wielkość dochodu narodowego
wytworzonego nie będzie równa sumie dóbr
przeznaczonych na inwestycje i konsumpcję
• wielkość dochodu narodowego podzielonego jest
większa od wielkości dochodu narodowego
wytworzonego Im>Ex
• wielkość dochodu narodowego wytworzonego jest
większa od wielkości dochodu narodowego
podzielonego Ex>Im
Wpływ na zwiększenie
efektywności gospodarowania
Możliwość utrzymania przez
pewien czas nadwyżki importu nad
eksportem ma duże znaczenie dla
dynamiki wzrostu gospodarczego
Saldo handlu zagranicznego a wzrost
gospodarczy
Ujemne saldo handlu zagranicznego
oznacza, że kraj wykorzystuje zasoby
zagraniczne, tzn. następuje wzrost jego
zadłużenia do zagranicy albo spadek
rezerw walutowych. Po pewnym czasie
saldo ujemne musi być zastąpione
dodatnim.
Saldo handlu zagranicznego a wzrost
gospodarczy
Saldo dodatnie oznacza, że
zagranica korzysta z części
zasobów krajowych. W przyszłości
umożliwi to krajowi realizowanie
dochodu podzielonego wyższego
niż dochód wytworzony.
Pośrednicy w obrocie
międzynarodowym
Pośrednicy działający na własny rachunek i
we własnym imieniu
• koszty, ryzyko, zysk, strata na koszt
pośrednika
• pośrednicy tacy sprzedają dalej towar
dystrybutorom - dealerom
• typowo stosowane w handlu samochodami,
sprzętem
gospodarstwa domowego
Pośrednicy działający na cudzy rachunek
•zysk lub strata mocodawcy, prowizja dla
pośrednika
•mogą działać w cudzym imieniu:
- bezpośrednie przeniesienie praw i obowiązków na
mocodawcę: przedstawiciel, agent, cif-agent,
makler
•mogą działać we własnym imieniu
- pośrednie przeniesienie praw i obowiązków na
mocodawcę: komisant, konsygnator
Agent zagraniczny
granica
informacja rynkowa
umowa agencyjna
EKSPORTER AGENT
ODBIORCY
magazyn wysyłkowy
targi, wystawy
obsługa klientów
Cif - agent
- jest szczególnym rodzajem agenta: zawiera umowy z więcej
niż jednym zleceniodawcą, wobec których zachowuje
niezależność.
- Cif - agent realizuje transakcje na warunkach dostawy CIF;
ma pełnomocnictwo w tym zakresie i ustala koszty CIF na
własną odpowiedzialność
- dostawy realizowane są przeważnie do importerów;
nie utrzymuje kontaktów z końcowymi odbiorcami.
Schemat transakcji z udziałem cif
- agenta
granica
eksporter 1
umowy
agencyjne
eksporter 2
eksporter 3
dostawa na warunkach CIF
Cif -
agent
I
m
p
o
r
t
e
r
z
y
K
l
i
e
n
c
i
Komisant i konsygnator
Umowa komisowa polega na tym, że przyjmujący
zlecenie tj. komisant podejmuje się transakcji kupna
lub sprzedaży w imieniu w imieniu własnym, ale
na rachunek zleceniodawcy czyli komitenta.
Sprzedaż komisowa może być prowadzona ze składu
konsygnacyjnego na podstawie umowy konsygnacyjnej.
Konsygnator (odpowiednik komitenta) zleca
konsygnatariuszowi (odpowiednik komisanta) sprzedaż
towaru ze składu zwanego składem konsygnacyjnym.
Transakcja komisowa
prowizja komisowa i zwrot poniesionych kosztów
umowa komisu z ustaloną zakup w
minimalną ceną sprzedaży w imieniu
własnym
zawiadomienie o wykonaniu
zlecenia
rozliczenie
informacja o kontrahencie
GRANICA prawo
zastawu
eksporter
komitent
komisant
importer
kontrahent
Transakcja konsygnacyjna
umowa konsygnacyjna
umowa komisu + składu sprzedaż w
imieniu
własnym
możliwość
wyboru / sprawdzenia
GRANICA
Komitent
Konsygnator
Komisant
Konsygnatariusz
Importer
kontrahent
Skład
konsygnacyjny
konsygnatora lub
konsygnatariusza
Dystrybutor - dealer
GRANICA
umowa sprzedaż
dystrybucyjna na własny
rachunek
(wyłączność i we własnym
sprzedaży) imieniu
Producent
eksporter
Dystrybutor
importer
K
l
i
e
n
c
i
Skład towarów
sieć handlowa
Formy handlu zagranicznego
Specjalni pośrednicy
COMPRADOR - rodzaj maklera w imporcie i eksporcie
w Azji Południowo-Wschodniej
BROKER - makler działający na giełdzie londyńskiej
pośredniczący pomiędzy klientem i jobberem
JOBBER/DEALER - działa na giełdzie wyłącznie
na własny rachunek. W HZ kupiec okazjonalny.
DYSTRYBUTOR - w USA hurtownik
KONSULTANT - consulting engineer - doradca
prowadzący biuro inżynierskie/konstrukcyjne
Dziękuję za uwagę