Stany nagłe w
psychiatrii
Klinika Psychiatrii
Dorosłych UM w Łodzi
A. Najczęstsze stany wymagające
natychmiastowych interwencji
psychiatrycznych
• I. Stany bezpośredniego zagrożenia życia:
– Tendencje suicydalne
– Zachowanie niebezpieczne dla otoczenia
– Zachowanie zdezorganizowane
• II. Ostre zaburzenia psychiczne wymagające szybkich
interwencji:
– Ostry lęk
– Ostre zaburzenia psychotyczne
– Ostre pobudzenie
– Ostre zaburzenia nerwicowe
– Ostra depresja
– Ostra mania
– Ostre zaburzenia wywołane substancjami
psychoaktywnymi
B. Objawy psychiczne na podłożu
zaburzeń somatycznych
• Choroby bezpośrednio zagrażające życiu
manifestujące się zaburzeniami
psychicznymi
• Otępienie
• Majaczenie
C. Inne stany nagłe w
psychiatrii
• Ostra reakcja na stres
• Stany wyjątkowe
• Objawy uboczne po lekach
psychotropowych
Schemat postępowania
• Nawiązać kontakt i zebrać wywiad
• Podstawowe badanie lekarskie
(ew. z zastosowaniem
środków przymusu bezpośredniego)
– Diagnoza w kierunku somatycznego podłoża
zaburzeń
• Strukturalne uszkodzenia oun
• Zatrucia
• Zaburzenia metaboliczne w przebiegu ch.
somatycznych
– Ocena zagrożenia życia pacjenta i innych osób
• Badanie stanu psychicznego w kierunku
psychiatrycznego podłoża zaburzeń – ustalić
wstępne rozpoznanie – opisać zespół
dominujących objawów
Minimum badania somatycznego
• W przypadku każdego pacjenta zbadać:
– Ciśnienie tętnicze krwi
– Tętno
– Częstość oddechów
– Temperaturę ciała
– Stan świadomości
• W każdym przypadku zadać pytania:
– „Czy panu/pani jeszcze coś dolega?”
– „Czy jest pan/pani w trakcie jakiegoś
leczenia?”
– Urazy? Zatrucia? Alkohol?
Schemat zwięzłej oceny stanu
somatycznego
• Ogólne parametry
– RR, HR, temperatura ciała, częstość oddechów
• Wygląd ogólny
– Stan odżywienia, nawodnienia
– Ślady urazów, szczególnie głowy
• Szyja
– Zakres ruchomości, sztywność karku
– Ocena tarczycy
• Serce i płuca
• Brzuch
• Stopy
– Ocena wzrokowa - obrzęki
Schemat zwięzłej oceny stanu
neurologicznego
• Ocena stopnia przytomności – ilościowe zaburzenia świadomości
– Senność
– Senność głęboka (półśpiączka)
– Śpiączka
• Badanie gałek ocznych
– Źrenice (wielkość, reakcja na światło)
– Ruchomość gałek ocznych
– Oczopląs
– Wytrzeszcz gałek ocznych
• Układ mięśniowy
– Odruch kolanowy i ze ścięgna Achillesa
– Ocena siły mięśniowej
• Funkcje móżdżkowe
– Chód
– koordynacja
• Odruchy
– Babińskiego
– Chwytania
– Ryjkowy
– ssania
• Kończyny
– Drżenie
– Ruchy pląsawicze
– Drżenie metaboliczne mięśni
A. Najczęstsze stany wymagające
natychmiastowych interwencji
psychiatrycznych
• I. Stany bezpośredniego zagrożenia życia:
– Tendencje suicydalne
– Zachowanie niebezpieczne dla otoczenia
– Zachowanie zdezorganizowane
• II. Ostre zaburzenia psychiczne wymagające szybkich
interwencji:
– Ostry lęk
– Ostre zaburzenia psychotyczne
– Ostre pobudzenie
– Ostre zaburzenia nerwicowe
– Ostra depresja
– Ostra mania
– Ostre zaburzenia wywołane substancjami
psychoaktywnymi
Stany bezpośredniego zagrożenia
życia:
Tendencje suicydalne
• Samobójstwo to świadomy akt
samounicestwienia spowodowany krańcowo
frustrującą sytuacją, z której, zdaniem osoby
podejmującej taką decyzję, nie ma innego
wyjścia
• nie jest czynem przypadkowym,
• jest sposobem rozwiązania problemu,
• towarzyszy poczucie beznadziejności,
• jest to agresja skierowana przeciwko sobie
Czynniki ryzyka samobójstwa
i umieraniem
i umieraniem
Kiedy istnieje duże ryzyko podjęcia
samobójstwa?
• Akcje pozorujące stan normalności
• Spisanie testamentu
• Przekazywanie posiadłości i
przedmiotów osobistych
• Listy pożegnalne
• Nagła poprawa, uspokojenie
• Depresja z agitacją, psychoza
• Narkotyki, alkohol
Zagrożenie samobójstwem w
przebiegu zaburzeń depresyjnych
• Wysoki poziom lęku, przejawiający się niepokojem
psychoruchowym, podnieceniem ruchowym,
• Duże zaburzenia snu
• Poczucie beznadziejności, sytuacji bez wyjścia, niemożność
uzyskania pomocy od najbliższych lub personelu leczącego,
przekonanie o nieuleczalności, obecności ciężkich chorób,
urojenia nihilistyczne
• Poczucie winy, przekonanie o dopuszczeniu się ciężkich
grzechów, przestępstw, dążenie do poniesienia kary
• Nastrój dysforyczny
• Dolegliwości typu bólowego (ból pleców stwierdzony u
pacjentów z zespołem depresyjnym zwiększa ryzyko
samobójstwa)
• Obecność przewlekłych chorób somatycznych
• Uporczywe zaburzenia snu
Zasady postępowania z pacjentem z
tendencjami samobójczymi
• Dokładnie pytać o to, jaką postać przybrały jego myśli?
– Fantazje samobójcze?
– Postawa rezygnacyjna?
– Planowanie konkretnych działań?
• Ocenić ryzyko popełnienia samobójstwa: jak daleko
zaawansowane były plany i czynności?
– Czy były próby wcześniej?
– W jakich okolicznościach?
– Skuteczność obranej metody
• niebezpieczne: broń palna, powieszenie, skok z
wysokości
• Głębokość i umiejscowienie ran ciętych / kłutych
• Ilość i dawka połkniętych leków
• świadome działania uniemożliwiające odratowanie
Schemat postępowania
u pacjenta po próbie samobójczej
• Opatrzenie ran i urazów
• Medyczno – chirurgiczne komplikacje
czynu samobójczego
• Ścisła obserwacja uniemożliwiająca
próby ucieczki lub ostatecznego
dokonania aktu samobójczego
• Farmakoterapia i psychoterapia
uwzględniająca obraz
psychopatologiczny
• Organizacja psychicznego i życiowego
wsparcia
• Ew. kontakt z psychoterapeutą
Stany bezpośredniego zagrożenia
życia:
Zachowanie niebezpieczne dla
otoczenia
AGRESJA
Zaburzenia psychiczne związane z agresją:
– Zaburzenia osobowości
(o. dyssocjalna, o. narcystyczna,
o. chwiejna emocjonalnie)
– Nadużywanie substancji psychoaktywnych
(zatrucia, zesp. abstynencyjny, majaczenie)
– Ostre psychozy
(schizofrenia, paranoja)
– Stan maniakalny rzadziej depresja
– Zaburzenia stresowe pourazowe
– Zaburzenia spowodowane uszkodzeniem lub
dysfunkcją mózgu
– Agresja grupowa
Inne przykłady zaburzeń mogące stanowić
przyczynę zachowań agresywnych
• Ostre
– Majaczenie
– Zatrucia
– Choroby metaboliczne
– Napady padaczkowe
– Ch. naczyniowe mózgu
– Urazy głowy
– Przełom tarczycowy
hipermetaboliczny
– Infekcje oun
• Przewlekłe
– Otępienie
– Zespół Korsakowa
(amnestyczno –
konfabulacyjny)
– Charakteropatia
padaczkowa
– Upośledzenie umysłowe
– Pourazowe zespoły
psychoorganiczne
Postępowanie z pacjentem
agresywnym
• Neutralna, nieodrzucająca postawa wobec
badanego
(nie oceniać, nie dać się sprowokować)
• Nawiązać optymalny kontakt
(podejście bezpośrednie,
stanowcze)
• Zebrać niezbędne informacje
(pytać o przyczyny wybuchu
agresji
• Minimalizować uaktywnienie tendencji
agresywnych i zapobiegać ich konsekwencjom
(mówić spokojnie, stanowczo, nie blokować drzwi, nie zamykać drzwi pokoju)
• Zapewnić obecność drugiej osoby w pomieszczeniu
• Odpowiednio wcześniej zapewnić środki
umożliwiające zastosowanie przymusu
bezpośredniego
(personel, sprzęt)
Postępowanie z pacjentem
agresywnym
• Badanie somatyczne:
– Ogólny wygląd
– Skóra:
wybroczyny, urazy, żółtaczka, ślady po wkłuciu igieł
– Odruchy, napięcie, siła mięśniowa
– Bad. dodatkowe
• Morfologia, elektrolity, cukier, mocznik,
gazometria (
hipoksja?
)
• Toksykologia
• EKG, ew. CT, ew. bad. pł. m-r
Postępowanie z pacjentem
agresywnym
• Leczenie:
– Natychmiastowa interwencja:
• Neuroleptyki podawane domięśniowo
– Haloperidol, chlorpromazyna (Fenactil),
lewomepromazyna (Tisercin), octan
zuklopentiksolu (Clopixol acuphase), promazyna
• Benzodiazepiny podawane domięśniowo
– Diazepam (Relanium), klorazepat (Tranxene)
• NLP + BDZ potencjalizacja efektu
– Leczenie przyczynowe
Stany bezpośredniego zagrożenia życia:
Zachowanie zdezorganizowane
• Wstępne postępowanie podobne jak w zagrożeniu
agresją, ale tu konieczne jest jak najszybsze
ustalenie przyczyn dezorganizacji
• Osoby zdezorganizowane zachowują się chaotycznie i
nieprzewidywalnie
• W ich zachowaniu dominuje nadmierna aktywność
lub spowolnienie psychoruchowe
• Ewidentne są trudności w konsekwentnym
ukierunkowaniu działania na określony cel
• Pomimo braku wyraźnych tendencji
autodestrukcyjnych czy agresywnych, istnieje
poważne ryzyko przypadkowego spowodowania
stanu zagrożenia życia
Przyczyny dezorganizacji zachowania
• Najczęściej:
– Zaburzenia
świadomości
(różnej
etiologii)
– Głębokie zaburzenia
pamięci
(różnej etiologii)
• Otępienie,
zesp.amnestyczny,
zab.dysocjacyjne
– Zaburzenia organiczne
(zwłaszcza z afazją)
– Zaostrzenia
przewlekłej schizofrenii
– Pobudzenie
psychoruchowe
(różnej
etiologii)
• Subs. psychoaktywne,
psychozy, mania,
majeczenie, otępienie,
depresja
• Rzadziej:
– Upośledzenie
umysłowe
– Przewlekłe
zaburzenia
psychotyczne
– Osłupienie
• Katatonia, depresja,
zab. dysocjacyjne
Ostre zaburzenia psychiczne wymagające
szybkich interwencji:
Ostry lęk
• Somatyczne
przyczyny lęku:
– Zawał m. sercowego,
napad astmy,
zaburzenia rytmu
serca
– Ch. wieńcowa, kolka,
przełom
nadciśnieniowy
– Pheochromocytoma,
hipoglikemia,
nadczynność
tarczycy, przytarczyc,
kory nadnerczy,
porfiria, hipokalcemia
– Ch. Meniera,
padaczka skroniowa,
stwardnienie
rozsiane, ch.
naczyniowe
• Podłoże somatyczne
• Składnik szerszego
zespołu objawów
(psychotycznych, zab.
nastroju)
• Wynik stosowania
substancji
psychoaktywnych
Lęk
związek ze stresującymi problemami
• Ewidentny związek:
– Zab. adaptacyjne
– Ostra reakcja na stres
– Zaburzenia stresowe
pourazowe
– Zab. dysocjacyjne
– Z. depersonalizacji -
derealizacji
• Brak prostego związku
– Zab. lękowe uogólnione
– Lęk napadowy
– Lęk fobiczny
– Zab. lękowo-depresyjne
mieszane
– Zab. obsesyjno-
kompulsyjne
– Zab. somatyczne
– neurastenia
Lęk napadowy
• Oddzielny epizod intensywnej obawy i
dyskomfortu
• Nagły początek
• Maksimum natężenia w ciągu kilku minut,
trwa co najmniej kilka minut
• Objawy pobudzenia autonomicznego
• Objawy z zakresu klatki piersiowej i brzucha
• Objawy ogólne: uderzenia gorąca, zimna,
drętwienie, swędzenie
• Objawy obejmujące stan psychiczny
– Zwroty głowy, zab. równowagi, wrażenie
omdlewania, oszołomienia
– Derealizacja, depersonalizacja
– Obawa utraty kontroli, ‘zwariowania’
– Obawa śmierci
Farmakoterapia ostrego lęku:
benzodiazepiny
• Krótkodziałające
– Lorazepam
(Lorafen)
,
– Oksazepam,
– Alprazolam
(Afobam,
Alprox, Xanax)
,
– Temazepam
(
Signopam
)
• Długodziałające
– diazepam
(Relanium)
,
– klonazepam
(Clonazepamum)
,
– Klorazepat
(Cloranxen,
Tranxene)
,
– Medazepam
(
Medazepam, Rudotel
)
Ostre pobudzenie i ostra psychoza
• Próba nawiązania kontaktu
• Podstawowe bad. lekarskie, w razie konieczności
zastosowanie środków przymusu bezpośredniego
• Alkohol? Narkotyki? Interakcje z lekami
psychotropowymi!
• Podłoże somatyczne, intoksykacyjne – leczenie
przyczynowe
• Podawanie środków psychotropowych : leki
przeciwpsychotyczne i.m., benzodiazepiny i.m., nie
przekraczać zakresu dawek terapetycznych, kiedy
możliwe przechodzić na p.o.,
(haloperidol+lorazepam, haloperidol+diazepam,
chlorpromazyna, lewomepromazyna, octan
zuklopentiksolu, diazepam, lorazepam, klorazepat
• Kontrolować RR, temperaturę ciała
Zaburzenia histeryczne
(dysocjacyjne i konwersyjne)
• Częściowa lub zupełna utrata integracji
pomiędzy wspomnieniami z przeszłości,
poczuciem torżsamości, wrażeniami
czuciowymi, kontrolą ruchów dowolnych ciała;
• wyparcie ze świadomości myśli, obrazów,
wrażeń, uczuć, potrzeb (elementów
przeżywania)
– Jeśli utrata wrażliwości lub f-cji jakiegoś narządu
konwersja
– Jeśli dominuja zaburzenia pamięci dysocjacja
(przeżycia poza świadomością, ale wpływaja na
zachowanie)
• Zwykle objawy pojawiają się w odpowiedzi na
trudne sytuacje życiowe, problemy wewnętrzne
• Brak chorób somatycznych (konwersja),
neurologicznych (dysocjacja)
Postaci zaburzeń dysocjacyjnych
(konwersyjnych)
• Amnezja dysocjacyjna
• Utrata pamięci, najczęściej selektywnie dot. traumatycznego
przeżycia
• Fuga dysocjacyjna
• Współwystępowanie amnezji i podejmowanie podróży, dla
postronnych zachowanie prawidłowe
• Osłupienie dysocjacyjne
• Głębokie ograniczenie lub spowolnienie aktywności ruchowej,
poprzedzone traumatycznym wydarzeniem
• Zaburzenia transowe
• Czasowa utrata poczucia własnej torżsamości i rozpoznawania
otoczenia, niezależne od woli, niechciane
• Dysocjacyjne zaburzenia ruchu
• Utrata zdolności do poruszania kończyną, częścią ciała
• Drgawki dysocjacyjne
• Przypominają napady padaczkowe, ale bez przygryzienia
języka, bez urazów, bez oddania moczu
• Dysocjacyjne znieczulenie i utrata czucia zmysłowego
• Brak czucia, czasem parestezje, niedowidzenie,
niedosłyszenie
• Zespół depresonalizacji – derealizacji
• Poczucie obcości otoczenia, własnego ciała, myślenie
oderwane od odczuć, bez zaburzeń świadomości, zachowanie
adekwatne do sytuacji
Inne zaburzenia dysocjacyjne
• Zespół Gansera
• Chory sprawia wrażenie zdezorientowanego, ma
zdziwiony wyraz twarzy, udziela jaskrawo
błędnych odpowiedzi, nie reaguje na polecenia
lub wykonuje je na opak; po ustąpieniu chory
zwykle nie pamięta swoich przeżyć
• Otępienie rzekome
• Zaburzenia orientacji, pamięci, utrata posiadanej
wiedzy, chorzy nie udzielają odpowiedzi lub
odpowiadają błędnie na najprostsze pytania,
mimika żywa
• Puerylizm
• Zachowanie jak u małego dziecka, mówienie
zdrobniale o sobie i otoczeniu, demonstrowanie
niewiedzy jak u dziecka
Alkohol
i inne substancje psychoaktywne
B. Objawy psychiczne na podłożu
zaburzeń somatycznych
• Choroby bezpośrednio zagrażające życiu
manifestujące się zaburzeniami
psychicznymi
• Otępienie
• Majaczenie
Choroby bezpośrednio zagrażające życiu
manifestujące się zaburzeniami
psychicznymi
• Zapalenie opon mózgowych lub mózgu
– Obj.: gorączka, drgawki, ból głowy, sztywnośc karku
– bad. lab.: leukocytoza
• Majaczenie
– Działanie leków nasennych lub uspokajających
– Zespół abstynencyjny
– Hipoglikemia
– Tyreotoksykoza
– Zatrucie subst. psychostymulującymi
• Tachykardia, nadciśnienie, nadmierne pocenie, drżenie, rozszerzone ale
reagujące źrenice
• Bad. Lab.: bad. Toksykologiczne, glikemia, elektrolity, mocznik,
kreatynina
• Encefalopatia nadciśnieniowa lub krwotok wewnątrzczaszkowy
– Obj.: nadciśnienie, ból głowy, sztywnośc karku, bad. dna oka
• Niedotlenienie mózgu z powodu niewydolności układu krążenia
lub oddechowego
– Obj.: sinica, zab. oddychania, obj. zastoinowej nwd. serca,
– Bad. Lab.: gazometria
• Zatrucie środkami antycholinergicznymi
– Sztywne, rozszerzone źrenice, tachykardia, gorączka, suche błony
śluzowe
Choroby bezpośrednio zagrażające życiu
manifestujące się zaburzeniami
psychicznymi
• Encefalopatia Wernickego
– Obj.: oczopląs, ostre zaburzenia świadomości, wywiad
alkoholowy
• Stan po napadzie padaczkowym
– Obj.: objawy padaczkowe w wywiadzie, zab. świadomości,
często odchylenia w bad. neurologicznym, przygryziony język,
mimowolne oddanie moczu
– Ocenic poziom leków p-padaczkowych
• Krwiak pourazowy
– Niedawny uraz głowy w wywiadzie, neurologiczne obj.
ogniskowe, tarcza zastoinowa
• Hipo- lub hipertermia
– Temperatura ciała
• Podostre bakteryjne zapalenie wsierdzia
– Obj.: nowe szmery nad sercem
• Niewydolność wątroby
– Obj.:żółtaczka, palpacyjne wyczuwalne zmiany wątroby
– Bad. Lab.: próby wątrobowe
• Mocznica
– obj.: zaburzenia oddychania, obrzęki
– Bad. Lab.: zwiększone stężenie mocznika, zab. elektrolitowe
Choroby bezpośrednio zagrażające życiu
manifestujące się zaburzeniami
psychicznymi
• Hipoglikemia
– Obj.: Hipoglikemia: zaburzenia wzrokowe, szerokie
źrenice, drgawki, blada, zimna, spocona skóra
– Bad.lab.: zmniejszone stęż. glukozy
• Kwasica ketonowa
– Obj.:polinuria, zab. oddychania, nudności, bóle
brzucha, zapach acetonu, odwodnienie
tachykardia
– Bad. Lab.: zwiększone stężenie glukozy, kwasica
metaboliczna, ketonuria
Majaczenie
1. zaburzenia świadomości
2. zmiana funkcjonowania procesów psychicznych, zab.
spostrzegania
3. zaburzenia rozwijają się w krótkim czasie, zmieniają
nasilenie w ciągu dnia
4.są konsekwencją:
• Przyczyn somatycznych
– Hipoglikemia
– Hipoksja
– Infekcje
(zap. płuc, zom-r,
posocznica)
– Ch. kardiologiczne
– Awitaminozy
– Przyczyny mózgowe
(zator, krwotok,
niedokrwienie),
padaczka
– Urazy głowy
– Mocznica
– Niewydolność wątroby
– Zatrucia
– Zab.
endokrynologiczne
– oparzenia
• Wynik nasilonej reakcji
abstynencyjnej na
odstawienie/zmniejszenie
ilości przyjmowanej
substancji psychoaktywnej
– Alkohol
– Narkotyki
– Leki
podział wg DSM IV
Fazy kliniczne majaczenia
Majaczenie
obraz kliniczny
Majaczenie
alkoholowe
• Pojawia się kilka
godzin po ostatnim
spożyciu alkoholu
– Potliwość,
– tachykardia,
nadciśnienie
– drżenie rąk,
– bezsenność,
– nudności, wymioty,
– lęk,
– napady drgawkowe
– Podniecenie
psychomotoryczne
– Złe samopoczucie
– Bóle głowy
– Zwiewne omamy
• Związek przyczynowy i
czasowy między
przerwaniem picia a
wystąpieniem zaburzeń
• Obj. abstynecyjne oraz:
– Zaburzenia świadomości
(dezorientacja w czasie i
miejscu)
– Drżenie mięśniowe
– Lęk
– Omamy i złudzenia, gł.
Wzrokowe, dotykowe,
słuchowe
– Urojenia (dziania się,
prześladowcze)
– Podniecenie psychoruchowe
– Odwrócony rytm sen-
czuwanie
– Nadaktywnośc ukł.
autonomicznego
• Wykluczenie innej choroby
somatycznej lub psychicznej
Zespół
odstawienia
Majaczenie
• Diagnostyka
– Wywiad
– Bad. przedmiotowe
– Bad. Lab
• OB.
• Morfologia
• Bad. ogólne i
toksykologiczne moczu
• Elektrolity, mocznik,
kreatynina, kw. moczowy
• Próby wątrobowe
• EKG
• RTG klatki piersiowej
• TK głowy
• Badanie pł. m-r
• Leczenie
– Z przyczyn somatycznych:
Przyczynowe!
– Alkoholowe: objawowe
• Nawadnianie
• Tiamina, cocarboksylaza,
vit. C
• Wyrównanie elektrolitów
• Obniżenie temperatury
ciała
• Zwolnienie HR, obniżenie
RR
• Benzodiazepiny,
hemineuryna,
neuroleptyki?
C. Inne stany nagłe w
psychiatrii
• Ostra reakcja na stres
• Stany wyjątkowe
• Objawy uboczne po lekach
psychotropowych
Ostra reakcja na stres
• Rozwija się u osoby bez żadnych innych
wyraźnych zaburzeń psychicznych
• Jest to reakcja na wyjątkowo silny, fizyczny lub
psychiczny uraz
• Ustępuje w ciągu kilku godzin lub dni
• Objawy mają mieszany i zmieniający się w
czasie obraz:
– Stan oszołomienia
– Wycofanie (osłupienie) bądź pobudzenie,
hiperaktywność (fuga)
– Objawy wegetatywne (jak w lęku panicznym):
tachykardia, potliwość, czerwienienie się
– Objawy pojawiają się kilka minut po zadziałaniu
bodźca, znikają po krótkim czasie
– Może wystąpić częściowa lub pełna amnezja
Ostra reakcja na stres
zasady postępowania
• Zapewnić spokój, możliwie komfortowe warunki
• Nie pozostawiać chorego samego sobie, zapewnić możliwość kontaktu, nie
narzucać się, być do dyspozycji
• Jeśli kilka osób dotknęła tragedia pozwolić im być razem
• Istotne: zadbać by było takim osobom ciepło, dać pić, jeść
• Pozwolić na wyrażanie uczuć związanych z trudną sytuacją
• Umożliwić kontakt (telefoniczny) z bliskimi
• Zaproponować pomoc w rozwiązaniu problemów wynikających z
niespodziewanej zmiany sytuacji
• Podawanie leków ograniczone do sytuacji bardzo silnego pobudzenia –
stłumienie uczuć odwleka jedynie w czasie adaptację psychiczną do
przeżytego urazu
• Konsultacja psychiatryczna, gdy podejrzenie poważniejszych zaburzeń
• Pozwolić na wyrażenie bardzo silnych, czasem nieuzasadnionych i trudnych
uczuć dla słuchaczy:
–
Zaprzeczania oczywistym faktom, poczucie winy, poczucie zagrożenia, pretensje do
nieżyjących osób
Stany wyjątkowe w
psychiatrii
• Nagłe, krótkotrwałe, ostre zaburzenia
psychiczne związane zwykle z
zaburzeniami świadomości, niekiedy
z urojeniami i omamami
• Zwykle kończą się snem terminalnym
• Objęte są częściową lub całkowitą
niepamięcią
Stany wyjątkowe w psychiatrii
• Afekt patologiczny
–
Nagły początek, bardzo silne natężenie gniewu, z gwałtownym wyładowaniem
ruchowym, agresją, obj. wegetatywnymi, zawężeniem pola świadomości i jakościowymi
jej zaburzeniami niepamięcia wstęczną, czasem następczą
–
Wywołany jest stresem
–
Zaliczany do grupy psychoz reaktywnych
–
Predysponuje (lekkie) organiczne uszkodzenie oun
• Upojenie alkoholowe patologiczne
–
Ostry stan psychotyczny o obrazie zamroczenia, psychoza alkoholowa
–
Wywołany zatruciem alkoholem (niewielką ilością)
–
Predysponuje (lekkie) organiczne uszkodzenie oun, wyczerpanie fizyczne, psychiczne
• Upojenie senne
– Zamroczenie przysenne (krótkotrwały stan psychotyczny)
– Jakościowa zmiana świadomości typu zamroczenia
– Predysponuje organiczne uszkodzenie oun, wyczerpanie
– Pojawia się w chwili nagłego wyrwania ze snu
• Stan dysforyczny
– Nagłe wyładowanie z pobudzeniem psychoruchowym i
skłonnościami niszczyścielskimi
– Towarzyszące obniżenie nastroju, przygnębienie, niepokój,
rozdrażnienie, gniew
– Stan krótkotrwały po którym występuje odprężenie, uspokojenie,
miernie nasilona niepamięć
– Predysponuje (lekkie) organiczne uszkodzenie oun
Stany wyjątkowe - postępowanie
• Tak jak w ostrej reakcji na stres
• Najczęściej osoby, które przeżywały stan
wyjątkowy docierają do lekarza po
ustąpieniu krótkotrwałych objawów
psychotycznych
• Osoby te wymagają dokładnego badania
psychiatrycznego
• Przedmiot psychiatrii sądowej
Objawy uboczne po lekach psychotropowych
• Objawy pozapiramidowe
• Ostra reakcja dystoniczna
• Akatyzja – poneuroleptyczny
zespół pobudzeniowy
• Późna dyskineza
• Złośliwy zespół poneuroleptyczny
• Letalny zespół katatoniczny
• Zespół serotoninergiczny
• Zespół antycholinergiczny
Objawy pozapiramidowe
Najczęstsze odwracalne objawy
uboczne przyjmowania neuroleptyków,
Objawy: zaburzenia napięcia i funkcji mieśni:
• Drżenie (zamiarowe, spoczynkowe, gł. kkg, żuchwy,
języka)
• Sztywność (obj. koła zębatego, ołowianej rury)
• Bradykineza ( powolność ruchów, maskowata twarz,
mikrografia, przygarbiona sylwetka, zab. koordynacji
ruchowej)
Leczenie:
Leki przeciwparkinsonowskie (Akineton,
Pridinol)
Ostra reakcja dystoniczna
• Niekontrolowany kurcz pewnych grup mięśni
• Pojawia się nagle, zwykle kilka dni po rozpoczęciu
leczenia neuroleptykami
• Głównie pojawia się u młodych mężczyzn
Objawy: kurcz mięśni : - gałek ocznych
- twarzy i szyi, opadnięta, ‘zablokowana’ żuchwa,
wysunięty język, przekręcona głowa
- mięśni tułowia, kończyn
- rzadziej, ale stwarza potencjalne zagrożenie:
kurcz mięśni krtani
Różnicowanie: napad padaczkowy, tężęc, kręcz szyi,
reakcja histeryczna
Leczenie: - nieleczone ustępuje w ciągu kilku godzin lub dni
- farmakologiczne daje natychmiastową poprawę
- stosuje się: leki przeciwparkinsonowskie i.m.,
diazepam (Relanium) i.m., następnie leki
przeciwparkinsonowskie p.o.
Akatyzja
• Objawy: znaczny niepokój, wewnętrzna
potrzeba ruchu, niemożność ustania w
miejscu, bezustanne zmienianie pozycji
• Leczenie: - leki antycholinergiczne
(przeciwparkinsonowskie)
- benzodiazepiny
- beta-blokery
Późne dyskinezy
• Mimowolne ruchy warg, żuchwy, języka, znacznie
rzadziej tułowia i kończyn
• Efekt długotrwałego leczenia neuroleptykami
• Najczęściej przy zmniejszaniu dawki lub odstawianiu
• Częściej u kobiet
• Ustępują tylko w 5 – 40%
Leczenie: - jeśli to możliwe zmniejszyć dawkę,
odstawic dany neuroleptyk, zamienic na inny
- karbamazepiny, lit, benzodiazepiny
- nie stosować leków antycholinergicznych
(przeciwparkinsonowskich), bo pogarszają obraz
kliniczny nasilając ruchy
Złośliwy zespół poneuroleptyczny
• Poważna, potencjalnie śmiertelna komplikacja leczenia
neuroleptykami
• Występuje rzadko: 0,2 – 1,0%, najczęściej w pierwszym m-
cu leczenia
• Mechanizm patofizjologiczny: blokada receptorów
dopaminowych w mózgu, gł. w podwzgórzu i jądrach
podstawy
• Wywoływany przez leki o mechanizmie antydopaminowym
• Śmiertelność 9 – 25%
• Zgon następuje jako etap zzpn lub w wyniku powikłań
sercowych, krążeniowych, oddechowych, nerkowych
• Czynniki ryzyka: podawanie neuroleptyków o znacznej sile
działania, szczególnie w formie depot, płeć męska, ogólne
osłabienie, odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe,
wyczerpanie fizyczne, inne choroby, polifarmakoterapia (lit)
• Etiologia do końca nie jest poznana
Przebieg kliniczny zzpn
• Wysoka temperatura
• Objawy pozapiramidowe
• Objawy wegetatywne (tachykardia, ślinotok)
• Zaburzenia świadomości (dezorientacja,
zamącenie)
• Drgawki, sztywność mięśni
• Rozwija się w ciągi 1-3 dni, trwa ok. tygodnia
od odstawienia neuroleptyku
• Bad. lab.:
– Zwiekszona aktywnośc fosfokinazy kreatyninowej
– Leukocytoza
– Kwasica metaboliczna
– Zaburzenia funkcji wątroby
– mioglobinuria
• Różnicowanie: ch. zakaźne gorączkowe, stan
katatoniczny, udar cieplny, hipertermia
złośliwa
Postępowanie w zzpn
• Odstawić podejrzany lek
• Monitorować podstawowe czynności życiowe
• Nawadniać
• Obniżyć temperaturę farmakologicznie i
metodami zewnętrznymi
• Podawać leki dopaminergiczne
(bromokryptyna 2,5-6,0mg/d, amantadyna
100-400mg/d)
• Leki rozluźniajace napięcie mięśniowe:
benzodiazepiny
• Podawanie tlenu, utrzymywanie gospodarki
wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej
(zapobieganie nwd nerek)
• Alternatywne metody leczenia: EW, klozapina,
benzodiazepiny, karbamazepina, pochodne kw
walproinowego, sole litu, fenytoina, klonidyna
• Możliwe powikłanie: DIC
Letalny zespół katatoniczny
• Rzadki zespół, który może wystąpić u
pacjentów długo leczonych
neuroleptykami
• Objawy prodromalne: narastający
niepokój, pobudzenie ruchowe (dni,
tygodnie, miesiące)
• Okres kulminacyjny: stupor, śpiączka,
zgon
Zespół serotoninergiczny
• Występuje przy leczeniu lekami o
serotoninowym mechanizmie działania
(fluoksetyna fluwoksamina, sertralina,
klomipramina)
• Dochodzi do nadaktywności układu
serotoninowego w mechanizmie zablokowania
wychwytu zwrotnego serotoniny przez inhibitory
5-HT oraz blokery enzymu inaktywującego 5-HT,
bądź nadwyżkę prekursora (L-tryptofanu)
• Leczenie: - odstawienie czynnika
przyczynowego, obj. najczęściej ustepują w
ciągu 24 godzin
- benzodiazepiny ( zmniejszenie
pobudzenia, redukcja napięcia mięśniowego)
- objawowe
Ośrodkowy zespół antycholinergiczny
• Występuje u pacjentów
leczonych kilkoma
lekami o działaniu
antycholinergicznym
(neuroleptyki + leki
przeciwdepresyjne +
leki p-parkinsonowskie)
• Kliniczny obraz od
pobudzenia do
majaczenia i śpiączki
• Leczenie: - odstawienie
leków
- monitorowanie
czynności życiowych
- fizostygmina
1-2 mg/min im/iv (o ile
brak pwsk)
• Objawy:
– Lęk, niepokój,
pobudzenie
– Dezorientacja, splatanie,
zaburzenia myślenia
– Zaburzenia pamięci i
koncentracji
– Halucynacje słuchowe i
wzrokowe
– Napady padaczkowe
– Stupor, śpiączka
– Sucha, rozpalona skóra
– Zaczerwieniona,
przekrwiona twarz
– Gorączka, suchość w
ustach
– Duże, rozszerzone
źrenice
– Zamazane widzenie
– Zanik perystaltyki jelit