ZMIANY CZYNNOŚCI
ZMIANY CZYNNOŚCI
GRUCZOŁÓW DOKREWNYCH
GRUCZOŁÓW DOKREWNYCH
ZWIĄZANE Z WIEKIEM
ZWIĄZANE Z WIEKIEM
Wojciech Zieleniewski
Klinika Endokrynologii UM w Łodzi
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA
LUDNOŚCI
LUDNOŚCI
W
W
WYBRANYCH KRAJACH EUROPEJSKICH
WYBRANYCH KRAJACH EUROPEJSKICH
(odsetek ludności po 60 r.ż., 1997)
(odsetek ludności po 60 r.ż., 1997)
Włochy – ok. 22,8 %
Grecja – ok. 22,1 %
Szwecja – ok. 21,9 %
Francja – ok. 20,3 %
Austria – ok. 19,7 %
Węgry – ok. 19,5 %
Czechy – ok. 18 %
Polska – ok. 16,1 %
Słowacja – ok. 15,1 %
POPULACJA OSÓB PO 60 R
POPULACJA OSÓB PO 60 R
.
.
Ż. W POLSCE
Ż. W POLSCE
1998 – 6334 tys., 2020 – 9507 tys.(?)
1998 – 6334 tys., 2020 – 9507 tys.(?)
ODSETEK LUDNOŚCI W POSZCZEGÓLNYCH
GRUPACH WIEKOWYCH
27%
27%
21%
13%
12%
60-64 LATA
65-69 LAT
70-74 LATA
75-79 LAT
PONAD 80 LAT
ZMIANY W UKŁADZIE DOKREWNYM
ZMIANY W UKŁADZIE DOKREWNYM
ZWIĄZANE ZE STARZENIEM SIĘ
ZWIĄZANE ZE STARZENIEM SIĘ
ZMIANY ANATOMICZNE
–
Choroby autoimmunologiczne
–
Nasilenie apoptozy
–
Guzy
ZMIANY WYDZIELANIA HORMONÓW
–
Zaburzenia sekrecji – brak syntezy, zmiana
pulsów i rytmów
–
Zmiany wydzielania wtórne do oporności
tkanek
–
Zmiana wrażliwości na bodźce
ZMIANY W UKŁADZIE DOKREWNYM
ZMIANY W UKŁADZIE DOKREWNYM
ZWIĄZANE ZE STARZENIEM SIĘ
ZWIĄZANE ZE STARZENIEM SIĘ
cd.
cd.
ZMIANY KLIRENSU HORMONÓW
(Hormony tarczycy, insulina, steroidy)
ZMIANY DZIAŁANIA HORMONÓW:
–
Zaburzenia aktywności biologicznej hormonów
–
Zaburzenia transportu hormonów
–
Zmiany gęstości receptorów
–
Zmiany pozareceptorowe:
Zmiany w obrębie błony komórkowej (fosfolipidy)
Zmiany aktywności enzymów wewnątrzkomórkowych
(modyfikacje białek G, cyklaza adenylanowa, mobilizacja
wapnia, fosfolipaza C)
Zmiany regulacji ekspresji genów
ZMIANY ANATOMICZNE W
ZMIANY ANATOMICZNE W
GRUCZOŁACH DOKREWNCH
GRUCZOŁACH DOKREWNCH
PRZYSADKA – częściej guzy i z. pustego
siodła, ubytek komórek kwasochłonnych
TARCZYCA – nacieki limfocytarne,
włóknienie, guzki
NADNERCZA – zanik w. siateczkowatej,
częściej guzy, ogniskowe krwiaki,
TRZUSTKA – szkliwienie i rozproszenie
wysepek, złogi amyloidu, guzy
JAJNIK – zanik pęcherzyków, włóknienie i
szkliwienie
UKŁAD ODPORNOŚCIOWY
UKŁAD ODPORNOŚCIOWY
Upośledzenie fagocytozy i chemotaksji
Zaburzenie czynności limfocytów B (nadprodukcja przeciwciał)
Nieprawidłowa komunikacja pomiędzy limfocytami T i B
ekspresja antygenów układu HLA-DR
wytwarzanie prozapalnych cytokin (IL-1, IL-6, TNF-)
Limfocyty T:
proliferacja i dojrzewanie
–
Zmiana proporcji subpopulacji, np.. CD4/CD4+
W efekcie ryzyko:
- chorób zakaźnych
- nowotworów złośliwych
- chorób autoimmunologicznych
OBRAZ KLINICZNY STARZENIA SIĘ
OBRAZ KLINICZNY STARZENIA SIĘ
UKŁADU DOKREWNEGO
UKŁADU DOKREWNEGO
ZMIANY PATOLOGICZNE:
–
TARCZYCA
–
TRZUSTKA
ZMIANY FIZJOLOGICZNE:
–
GONADY
–
NADNERCZA
–
OŚ GH/IGF-I
–
PRZEMIANA WIT. D3
–
MELATONINA
TARCZYCA
TARCZYCA
FIZJOLOGICZNIE:
WYDZIELANIE T4
KONWERSJA T4 T3
STĘŻENIE TSH
RÓWNIEŻ:
AUTOPRZECIWCIAŁA ANTY-TPO I ANTY-TG
5-10% OSÓB PO 60 R.Ż. – NIEDOCZYNNOŚĆ
TARCZYCY
TRZUSTKA – NIETOLERANCJA
TRZUSTKA – NIETOLERANCJA
GLUKOZY/CUKRZYCA
GLUKOZY/CUKRZYCA
65-74 r.ż. – ok. 40% populacji
Po 80 r.ż. – ok. 50 % populacji
Blisko połowa przypadków
nierozpoznana
Przyczyny:
–
Zmniejszenie sekrecji insuliny
–
Insulinooporność:
Wzrost zawartości tkanki tłuszczowej
DHEA, IGF-I; leptyna, stres oksydacyjny
Czynniki genetyczne
ZMIANY
ZMIANY
KLINICZNE UKŁADU
KLINICZNE UKŁADU
DOKREWNEGO cd.
DOKREWNEGO cd.
Wg.:Lamberts i wsp., 1997
Wg.:Lamberts i wsp., 1997
MENOPAUZA
MENOPAUZA
OBJAWY WYPADOWE:
–
Rozdrażnienie, depresja, zaburzenia snu, pamięci,
napady płaczu
–
Bóle głowy, kołatania serca
–
„Fale gorąca”, zlewne poty
OBJAWY ZANIKOWE:
–
Nietrzymanie moczu
–
Zmiany zanikowe w pochwie
–
Nawracające zapalenia cewki i pęcherza
moczowego
OSTEOPOROZA
MIAŻDŻYCA
ESTROGENY A UKŁAD KRĄŻENIA
ESTROGENY A UKŁAD KRĄŻENIA
DZIAŁANIE POŚREDNIE:
–
Zwiększenie frakcji HDL
–
Zmniejszenie frakcji LDL i utleniania LDL
–
Zmniejszenie Lp(a)
DZIAŁANIE BEZPOŚREDNIE:
–
„GENOMIC”:
Wzrost wytwarzania NO (śródbłonek, VSMC, serce)
Zahamowanie proliferacji VSMC i przerostu serca
Zwiększenie angiogenezy
–
„NON-GENOMIC”:
Wzrost wytwarzania NO (śródbłonek, płytki)
Blokada kanałów wapniowych i aktywacja
potasowych
Rozszerzenie naczyń
PRZECIWWSKAZANIA DO ETZ
PRZECIWWSKAZANIA DO ETZ
RAK SUTKA
RAK ENDOMETRIUM
NIEUSTALONE KRWAWIENIA Z DRÓG
RODNYCH
CZYNNE CHOROBY WĄTROBY
CHOROBY ZAKRZEPOWO-ZATOROWE
HIPERTRIGLICERYDEMIA
ENDOMETRIOZA
MIĘŚNIAKI MACICY
CHOROBY Z NAPADAMI DRGAWEK
CHOROBA WIEŃCOWA
MENOPAUZA cd.
MENOPAUZA cd.
CZAS LECZENIA: jak najkrócej
klasyczna ETZ do 55 r.ż., później:
- koniec ETZ
- SERM
- estrogen „low-dose” do 70 r.ż.
ALTERNATYWA ETZ:
–
Estrogen i wkładka z gestagenem
–
Estrogen „low-dose”
–
SERM
–
Inne – tibolon, fitoestrogeny
–
Leczenie miejscowe
MENOPAUZA cd.
MENOPAUZA cd.
USA 2003 - wymóg FDA umieszczenia
ostrzeżenia na preparatach
estrogenowych o ryzyku:
-
Zawału serca
-
Udaru mózgu
-
Raku sutka
-
Zatorowości
ADRENOPAUZA
ADRENOPAUZA
WYDZIELANIE DHEA(S):
–
Życie płodowe
–
Od 4-5 r.ż., maks. 20-30 r.ż
–
Stopniowy spadek wydzielania ok. 2% rocznie
(zmniejszenie objętości w. siateczkowatej, 37
24%)
DZIAŁANIE DHEA(S):
–
Prekursor steroidów płciowych
–
Receptor na kom. immunokompetentnych
–
Receptor GABA-ergiczny w OUN
ZESPÓŁ NIEDOBORU
ZESPÓŁ NIEDOBORU
ANDROGENÓW U KOBIET
ANDROGENÓW U KOBIET
BRAK „NAPĘDU” ŻYCIOWEGO
BRAK POCZUCIA WŁASNEJ
WARTOŚCI
STAŁE UCZUCIE ZMĘCZENIA
OBNIŻENIE LIBIDO
BRAK SATYSFAKCJI SEKSUALNEJ
ADRENOPAUZA cd. – KLINICZNE
ADRENOPAUZA cd. – KLINICZNE
ZASTOSOWANIE DHEA
ZASTOSOWANIE DHEA
KOBIETY Z CHOROBĄ ADDISONA:
–
Poprawa ogólnego samopoczucia
–
Normalizacja DHEA, T, androstendionu
cholesterolu całk., LDL, HDL,
IGF-I
CHORZY LECZENI PRZEWLEKLE
GLUKOKORTYKOIDAMI
ADAM/ANDROPAUZA
ADAM/ANDROPAUZA
Ok. 60% mężczyzn po 65 r.ż.
Objawy:
–
Osłabienie, uczucie zmęczenia
–
Depresja, zaburzenia snu
–
Zmniejszenie masy mięśniowej, otyłość,
osteoporoza
–
Impotencja, ginekomastia
Przeciwwskazania do leczenia:
–
Rak prostaty
–
Rak sutka
–
Czerwienica
GOSPODARKA WAPNIOWA
GOSPODARKA WAPNIOWA
Ok. 18% osób po 65 r.ż. – niedobór Wit. D3
Przyczyny:
–
Mała podaż
–
Zmniejszona synteza (alfahydroksylaza)
Wit. D3 – zaliczana do HTZ
–
Zalecane dawki – ok. 500-800 IU/dobę
(1 μg alfakalcydolu)