Wykład 11
Percepcja i działanie
© Piotr Jaśkowski
Percepcja i działanie
działanie
percepcja
Pogląd klasyczny
Percepcja i działanie
przestrzeń
(grzbietowy)
rozpoznawanie
niezależne
od przestrzeni
(brzuszny)
działanie
percepcja
Ungerleider i Mischkin, 1982
Goodale & Milner 1992
Droga grzbietowa:
widzenia dla działania
Droga brzuszna
Widzenie dla
percepcji
Teoria M-G: dowody
Neuropsychologiczne
Pacjentka D.F. – agnozja wzrokowa.
niezdolność do określenia kształtu,
wielkości i orientacji przedmiotów,
zarówno werbalnie, jak i manualnie.
nienaruszona zdolność do wstępnego
formowania dłoni lub jej rotowania w celu
uchwycenia albo sięgnięcia przedmiotu.
Teoria M-G: dowody
Neuropsychologiczne
Pacjentka D.F. – agnozja wzrokowa.
•
uszkodzenie mózgu w obszarze drogi brzusznej
(brzuszno boczna część płata potylicznego)
Teoria M-G: dowody
Neuropsychologiczne
Pacjenci z uszkodzeniami w obrębie drogi
grzbietowej – ataksja wzrokowa.
•
problemy z używaniem wzroku do chwytania albo
wykonywania ruchu sięgania;
•
potrafią opisać poprawnie orientację albo
względne położenie obiektu;
•
nie mają też problemów z posługiwaniem się
innymi zmysłami, takimi jak propriocepcja czy
słuch w sterowaniu ruchami;
•
ich deficyty są zatem natury
wzrokowo-
ruchowej
Teoria M-G: dowody
Neurofizjologiczne – na małpach
W dolnej części płata skroniowego (IT) i
przyległych obszarach
znajdują się komórki reagujące na określone
obiekty, przy czym ich odpowiedzi są niezależne od
wielkości, barwy czy położenia tych obiektów;
małpy z uszkodzeniami IT potrafią kształtować
chwyt zgodnie z kształtem przedmiotu, po który
sięgają.
w doświadczeniach ze współzawodnictwem
siatkówek komórki IT reagują zależnie od tego, co
małpa widzi.
Teoria M-G: dowody
Neurofizjologiczne – na małpach
Aktywność komórek w drodze grzbietowej
jest zależne od aktualnego zachowania
ruchowego;
aktywność neuronów w tylnej części płata
ciemieniowego (PPC) jest modulowana przez ruchy
oczu, sakkady, wzrokowo sterowane ruchy kończyn
przy sięganiu oraz manipulowaniu obiektami
neurony te kodują położenie obiektów;
neurony reagujących na chwytanie są wrażliwe na
cechy obiektu, takie jak wielkość czy orientacja.
Teoria M-G: dowody
Neurofizjologiczne – na małpach
Uszkodzenie PPC prowadzi do
zaburzeń we wzrokowym kierowaniu
uwagą;
zwierzęta nie potrafią stosowanie ukształtować
chwytu;
PPC jest ściśle związana z korą
przedruchową, oraz wzgórkami górnymi –
obszarami mózgu związanymi z ruchami
oczu, kończyn i ciała.
Metryka oraz czas percepcji i
działania
Układ grzbietowy działa w „on-
line”;
współrzędne akcji nie muszą być
zapisywane w pamięci;
Układ brzuszny „off-line”
nie potrzebuje absolutnej metryki
przestrzeni;
Teoria G-M a iluzje
wzrokowe
Złudzenie Ebbinghausa-Titchnera
Teoria G-M a iluzje
wzrokowe
Maksymalna apertura chwytu
czas
a
p
e
rt
u
ra
wielkość obiektu
sięganie
chwytanie
maks. apertura
Maksymalna apertura
chwytu
6 cm
5 cm
wielkość fizyczna
maksymalna
apertura
2 cm
9 cm
Metryka działania
Badani wybierają obiekt według
jego pozornej wielkości
...chwyt jednak kształtują według
jego fizycznej wielkości.
Metryka oraz czas percepcji i
działania
Pacjentka D.F. (agnozja wzrokowa)
jest zdolna do skalowania chwytu, jeśli
pokazuje jej się jakiś obiekt, natomiast
nie potrafi tego zrobić, jeśli ten obiekt
zniknie z pola widzenia.
Pacjenci z ataksją wzrokową
nie potrafią skalować chwytu, ale
paradoksalnie ich wykonanie się
poprawia, jeśli muszą skalować chwyt „z
pamięci”.
Złudzenie wklęsłej twarzy
The hollow-face illusion
Złudzenie wklęsłej twarzy
Złudzenie wklęsłej twarzy
The hollow-face illusion
Złudzenie wklęsłej twarzy
The hollow-face illusion
Złudzenie wklęsłej twarzy
Złudzenie zależy od oświetlenia
Złudzenie wklęsłej twarzy
Złudzenie zależy od oświetlenia
Złudzenie wklęsłej twarzy
Złudzenie zależy od oświetlenia
Złudzenie wklęsłej twarzy
Powolne dotykanie
Złudzenie wklęsłej twarzy
Szybkie „strzepywanie”
Złudzenie wklęsłej twarzy
Szybkie „strzepywanie”
Tr
a
je
kt
o
ri
a
r
u
ch
u
w
zd
łu
ż
o
si
Y
(
cm
)
Trajektoria ruchu wzdłuż osi Z (cm)
norm., czoło
norm., szczęka
ill., czoło
ill., szczęka
wklęsła, czoło
wklęsła, szczęka
Podsumowanie
Istnieją dwa mniej lub bardziej
niezależne układy wzrokowe, które
służą odmiennym celom.
układ grzbietowy – widzenie dla
działania
układ brzuszny – widzenie dla
świadomej percepcji
Metryka oraz czas percepcji i
działania
Doświadczenie Goodale’a
Metryka oraz czas percepcji i
działania
Doświadczenie Goodale’a i in. (2003)
działania takie jak chwytanie, które są
inicjowane
po
usunięciu obiektu z pola
widzenia, są jakościowo różne od
inicjowanych, kiedy obiekt jest w polu
widzenia.
interpretacja: kontrola działania na
podstawie zapisów pamięciowych jest
zależna od systemu brzusznego.