Choroby

Neurologicz

ne

Choroby Neurologiczne

1.Bóle głowy.
2.Stwardnienie rozsiane.
3.Choroby naczyniowe mózgu (krwotoki,
zakrzepica naczyń żylnych mózgu,
rozwarstwienie tętnic, zawał mózgu,
przejściowy udar niedokrwienny).
4.Padaczka.
5.Guzy mózgu.
6.choroby nerwowo-mięśniowe: miopatie,
zapalenie wielomięśniowe, męczliwości
(miastenia gravis) i neuropatie.
7.Zespoły bólowe okolicy lędźwiowo-
krzyżowej.

1. Bóle Głowy

1a Bóle głowy z napięcia

mięśniowego

Bóle głowy z napięcia mięśniowego

należą do najczęstszych i

nawracających bólów głowy u

kobiet spowodowanych napięciem

mięśni głowy i szyi. W czasie ciąży

mogą wystąpić w każdym trymestrze

ciąży i cechować się różnym nasileniem

bez względu na tydzień ciąży.

Bóle głowy z napięcia

mięśniowego cd.

Ból jest silny, opasujący, ściskający i

obejmuje głowę dookoła na kształt

przylegającej czapki. Najczęściej

obejmuje potylicę, powodując

pogrubienie i miejscową tkliwość

palpacyjną mięśni skroniowych oraz

potylicznoczołowych. Ból trwa kilka

godzin lub dni i nasila się w sytuacjach

stresowych. Mogą wystąpić łagodne

nudności i łzawienie. Aura,

charakterystyczna dla migreny podczas

tych bólów nie występuje.

1.Bóle głowy o etiopatogenezie

naczynioruchowej

1b Atak migreny ustępuje po środkach

przeciwbólowych (np.. Kwas

acetylosalicylowy, paracetamol) oraz po

zastosowaniu 100% tlenu w ilości 7 l/min

przez 10 minut. Przeciwwymiotnie działa

metoklopramid (doustnie lub

domięśniowo) oraz permazyna (np.

Torecan w czopkach).

Bóle głowy o etiopatogenezie

naczynioruchowej

Profilaktyka obejmuje stosowanie

propranololu, amitryptyliny

(imipramina) 25-75 mg na noc, blokery

kanału wapniowego (werapamil jest

przeciwwskazany w pierwszych trzech

miesiącach ciąży z powodu działania

teratogennego). Ponadto zaleca się

unikanie pokarmów pozbawionych

inhibitorów oksydazy monoaminowej,

takich jak pokarmy zawierające

azotany i glutaminian sodu.

1.Bóle głowy o

etiopatogenezie

naczynioruchowej

1c W ciąży mogą wystąpić również

bóle gromadne głowy (tzw. Hortona),

u których podłoża leży nadmierne

uwalnianie histaminy. Występują one

raz na trzydzieści bólów głowy. Jest to
silny ból wewnątrz i wokół oczodołów,

któremu towarzyszy zwężenie źrenic,

opadanie powiek, katar, łzawienie.

Atak bólów powtarza się kilkakrotnie

w ciągu doby, a jego intensywność

skłania do myśli samobójczych. Ciąża

nie wpływa na ustąpienie ataków.

Bóle głowy o etiopatogenezie

naczynioruchowej

Leczenie. Środki przeciwbólowe są

często nieskuteczne, a dobre wyniki

daje stosowanie steroidów: Encorton

60mg 1 x dziennie przez 3-4 dni,

następnie 10 mg dziennie przez 3

tygodnie. W bólach gromadnych, w

ostrej fazie stosuje się oddychanie

czystym tlenem w ilości 8-10 l/min, co

daje skuteczną poprawę samopoczucia.

1.Bóle głowy z pociągania

1d Bóle głowy z pociągania należą do bólów

niebezpiecznych. Są wywoływane przez

zapalenie, przemieszczenie i pociąganie

unerwionych struktur wewnątrz- i

zewnątrzczaszkowych. Ból jest głęboki,

rwący lub ściskający, rozlany w środku

głowy, niekiedy z towarzyszącymi objawami

ogniskowymi (zależnie od umiejscowienia

procesu chorobowego), objawami

wzmożonego ciśnienia

wewnątrzczaszkowego, zaburzeniami

wegetatywnymi ( nudności, wymioty,

senność) oraz ograniczeniem świadomości.

Występuje przeczulica skóry nad ogniskiem

w obrębie mózgu.

Bóle głowy z pociągania

Ze względu na zagrożenie życia, bóle głowy z

pociągania wymagają bardzo szybkiej

diagnozy. W razie wystąpienia zespołu

oponowego wskazane jest wykonanie

diagnostycznego nakłucia lędźwiowego

i pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego w

celu różnicowania zapalenia opon i krwotoku

oponowo- mózgowego. To drugie wymaga

wykonania angiografii tętnic mózgu i

tomografii komputerowe. Podejrzenie guza

mózgu wymaga wykonania badania TK lub

MR po ukończeniu 12 tygodnia ciąży

2. Stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane (SM) jest

przewlekłą chorobom demielinizacyjną

w ośrodkowym układzie nerwowym,

polegającą na rozsianym rozpadzie

osłonki mielinowej włókien nerwowych

zarówno w rdzeniu kręgowym, jak i

mózgu, oraz uszkodzeniu pozostałych

części włókna nerwowego.

Stwardnienie rozsiane

Ciężarne z łagodnymi objawami SM

mogą rodzić drogami naturalnymi. W

razie wymaganej analgezji nie zaleca

się znieczulenia zewnątrzoponowego,

gdyż może nasilić objawy lub

wywołać napad drgawek.

Przeciwbólowo korzystnie działa

Dolargan. W celu stymulacji

czynności skurczowej macicy można

zastosować okstocyntę.

Stwardnienie rozsiane

U ciężarnych z uszkodzonym rdzeniem

kręgowym (niedowład kończyn dolnych)

poród często występuje wcześniej a ból

uświadamiający początek porodu nie

jest odczuwany. Aktywne parcie u wielu

takich ciężarnych nie jest możliwe, z

czego wynika konieczność zastosowania

operacji kleszczowej w II okresie

porodu. Cięcie cesarskie jest

rozwiązaniem wskazanym u rodzących

ze stwardnieniem rozsiany, mających

nasilone objawy

neurologiczne(porażenie dwu- lub

czterokończynowe).

3.Choroby naczyniowe

mózgu

Choroby naczyniowe mózgu u kobiet

ciężarnych obejmują

-krwotok oponowo-mózgowy,

-zakrzepicę naczyń żylnych mózgu,

-zapalenie tętnic,

-zatory.

Początek choroby naczyń mózgu w czasie

ciąży jest nagły, udarowy.

Może mieć charakter krwotoczny,

niedokrwienny lub przechodzić z jednej

postaci w drugą.

3a.Krwotok oponowo-

mózgowy

Krwotok oponowo-mózgowy jest to

wynaczynienie krwi do różnych

struktur wewnątrzczaszkowych : do

przestrzeni podpajęczynówkowej,

miąższu mózgu, komór mózgu,
przestrzeni podtwardówkowej.

Najczęściej występuje krwotok

podpajęczynówkowy, który jest

najbardziej poważnym powikłaniem w

ciąży. Stanowi przyczynę 80% zgonów

kobiet w ciąży.

Krwotok oponowo-mózgowy

Krwawienie z powodu naczyniaka

zazwyczaj występuje między 16 a 20

tygodniem ciąży, między 30 a 40

tygodniem ciąży oraz bezpośrednio po

porodzie(w czasie zwiększonej objętości

wyrzutowej serca). W przypadku

tętniaków zagrożenie krwotokiem

wzrasta w miarę trwania ciąży i jest

największe w III trymestrze ciąży i w 2

do 6 tygodni po porodzie.

Krwotok oponowo-mózgowy

Obraz kliniczny krwawienia

podpajęczynówkowego nie ulega zmianie

podczas ciąży. Z powodu drobnego krwawienia

(krwinkotoku) do ściany tętniaka występują

objawy ostrzegające, do których należy ból,

depresja, senność, światłowstręt, nudność,

przemijające zaburzenia widzenia. Niedowład

połowiczny występuje przy tętniaku tętnicy

środkowej mózgu, a zawroty głowy i niemożność

spojrzenia ku górze przy tętniaku tętnicy

podstawnej. Dokonane krwawienie

podpajeczynówkowe przebiega najczęściej z

utratą przytomności (typ udarowy), sztywnością i

bólami karku (typ oponowy), z bólami głowy i

kończyn (typ lędźwiowo-krzyżowy).

Krwotok oponowo-mózgowy

U kobiet ciężarnych bez objawów

bólowych lub z niewielkim bólem głowy

lub sztywnością karku (I stopień w skali

Hunta i Hessa)można stosować leczenie

neurochirurgiczne odroczone, które

przeprowadza się po rozwiązaniu ciąży

droga cięcia cesarskiego.

Krwotok oponowo-mózgowy

W większości przypadków poród należy

ukończyć operacją kleszczową w

znieczuleniu zewnątrz-oponowym lub

cięciem cesarskim. Pacjentki z

tętniakiem, u których pękły błony

płodowe, powinny być rozwiązane

cieciem cesarskim. W przypadku

usunięcia wady naczyniowej mózgu

kobieta może planować następną ciąże,

natomiast przy niemożności usunięcia

tętniaka lub wady tętniczo–żylnej

następna ciąża stanowi ryzyko i nie jest

wskazana.

3b. Zakrzepica żył mózgu

Zakrzepica żył mózgu występuje

głównie w okresie poporodowym, w

związku z nagłym zmniejszeniem

objętości i zwiększenie krzepliwości

krwi po porodzie oraz ewentualnym

przemieszczeniem materiału

zatorowego z żył miednicy. Pojawia się

głównie u kobiet odwodnionych lub

wyniszczonych oraz w przebiegu chorób

zapalnych, policytemii,

hemoglobinopatii, cukrzycy.

3c. Udar niedokrwienny

mózgu

Udar niedokrwienny mózgu może być

spowodowany zapaleniem tętnic mózgu

izolowanym lub w przebiegu choroby

układowej. W ciąży występuje rzadko. Ze

względu na objawy bóle migreno-

podobne głowy i objawy niedokrwienne,

wymaga hospitalizacji ciężarnej. W

wyniku procesu zapalnego tętnic

dochodzi do zmniejszenia ilości krwi

dopływającej do mózgu. W czasie porodu

może dojść do przemijającego udaru

niedokrwiennego.

3d. Zawał mózgu

Występuje około raz na 3000 ciężarnych,

trzynastokrotnie częściej niż u kobiet

nieciężarnych. U większości ciężarnych z

zawałem mózgu występuje zator tętnicy

środkowej mózgu. Pojawia się najczęściej po I

trymestrze ciąży i w pierwszym tygodniu po

porodzie. Do jego wystąpienia przyczyniają

się najczęściej choroby serca (arytmia,

choroby zastawek, choroby myocardium,

bakteryjne zapalenie wsierdzia), w mniejszym

stopniu zakrzepica naczyń kończyn dolnych i

miednicy, hemoglobinopatie, plamica

trombocytpeniczna, przerzuty komórek

nowotworowych, zatory tłuszczowe, będące

skutkiem urazu, zatory powietrzne związane z

poronieniem lub około porodowym

uszkodzeniem pochwy.

5.Guzy mózgu u kobiet w

ciąży

Współistnienie guza mózgu i ciąży jest

zbiegiem okoliczności. Leczenie zależy

od złośliwości guza i zaawansowania

ciąży. W przypadku stwierdzenia guza

złośliwego (glejak) rozwijającego się

szybko wskazane jest przerwanie ciąży

lub jej zakończenie cięciem cesarskim.

W przypadku guza łagodnego (oponiak),

przy jednoczesnym braku objawów

wzmożonego ciśnienia

wewnątrzczaszkowego lub przy

skutecznym ograniczeniu ciasnoty

wewnątrzczaszkowej za pomocą

steroidów i diuretyków, można odroczyć

leczenie do czasu połogu.

Gruczolaki przysadki

Wykrycie minigruczolaka u kobiety

zamierzającej zajść w ciąże powinno

prowadzić do jego wcześniejszego

usunięcia drogą transfenoidalną,

ponieważ ciąża może spowodować

zwiększenie jego objętości. Pojawienie

się w ciąży (zwłaszcza w drugiej

połowie) zaburzeń w polu widzenia

wymaga badania okulistycznego,

endokrynologicznego i neurologicznego

oraz TK, umożliwiających potwierdzenie

rozpoznania gruczolaka przysadki.

6.Choroby Nerwowo-

Mięśniowe

6a.Miastenia (myasthenia

gravis)

Jest to choroba autoimmunologiczna,

polegająca na szybkim i łatwym męczeniu się

i osłabieniu mięśni szkieletowych podczas

skurczu. Podobnie jak stwardnienie rozsiane

występuje między 20 a 40 rokiem życia.

Zaostrzenie choroby następuje w połogu

(zanotowano 3,4% śmiertelności matek).

Powoduje zwiększenie odsetka porodów

przedwczesnych (około 40%) oraz

pięciokrotnie zwiększa umieralność

okołoporodową noworodków. U 20%

noworodków rozwijają się objawy miastenii

przemijającej. Test diagnostyczny z 10 mg

bromku edrofonium (tensilon) jest

przeciwwskazany, gdyż zwiększa odsetek

poronień.

Miastenia (myasthenia

gravis)

Kobiety ciężarne z miastenią powinny być

hospitalizowane 2-3 tygodnie przed terminem

porodu. W tym czasie poddaje się je badaniu

EKG, funkcji tarczycy i układu oddechowego

oraz weryfikacji leczenia. Poród powinien

kontrolować zespół składający się z położnika

anestezjologa, neurologa. W większości

przypadków poród przebiega prawidłowo dla

tego nie należy rutynowo stosować

rozwiązania cięciem cesarskim. Podczas

porodu wraz z wysiłkiem wzrasta męczliwość,

to też należy go ukończyć operacja

kleszczową. Cięcie cesarskie wykonuje się

raczej ze wskazań położniczych niż

neurologicznych.

Podsumowanie

• Ciąża powikłana chorobą neurologiczna wymaga

ścisłej współ pracy położnika i neurologa,

• W bólach głowy ma znaczenie ich różnicowanie,
• Leczenie jest uzależnione od rodzaju bólu i

objawów towarzyszących,

• W profilaktyce bólów głowy obowiązuje: selekcja

przyjmowanych pokarmów i wykluczenie

produktów migrenorodnych,

• Badanie TK wykonuje się w bólach głowy

„niebezpiecznych”, zakrzepicy żył mózgu i

guzach mózgu,

• Badanie MR wykonuje się w diagnostyce

stwardnienia rozsianego, guzów mózgu,

zespołów bólowych okolicy lędźwiowo-krzyżowej,

Podsumowanie

• Przy objawach oponowych (zapalenie opon

mózgowo-rdzeniowych, krwotok oponowo-

mózgowy) wykonuje się nakłucie lędźwiowe i

badanie płynu mózgowo-rdzeniowego

• Hospitalizuje się kobiety w III trymestrze ciąży z

porażeniem kończyn dolnych (postać rdzeniowa

SM, uszkodzenie rdzenia kręgowego) i miastenią,

• Sposób rozwiązywania ciąży jest uzależniony od

rodzaju i zaawansowania choroby; cięcie

cesarskie w przypadku: tętniaka, SM z

porażeniem dwu- lub czterokończynowym, guza

mózgu (ryzyko wzrostu ciśnienia

wewnątrzczaszkowego), zapalenia

wielomięśniowego,

Dziękuje

za

uwagę

;-)