Fizjoterapia w

zapaleniu nadkłykcia

przyśrodkowego kości

ramiennej

Staw łokciowy



Staw łokciowy (łac. articulatio cubiti) jest stawem łączącym ramię z

przedramieniem. Tworzą go kość ramienna, kość łokciowa i kość

promieniowa.



Można go zakwalifikować do typu stawu zawiasowo-obrotowego o dwóch

osiach ruchu. Jest stawem złożonym z trzech połączeń objętych wspólną

torebką stawową. Część ramienno-łokciowa i ramienno-promieniowa

stawu łokciowego stanowi funkcjonalnie jedną część. Odbywa się tu

zginanie i prostowanie. Połączenie promieniowo-łokciowe, zwane stawem

promieniowo-łokciowym bliższym należy do stawów typu obrotowego.

Mogą się tu odbywać: nawracanie i odwracanie przy udziale stawu

promieniowo-łokciowego dalszego.



Staw łokciowy tworzą trzy pary powierzchni stawowych:

część ramienno-łokciową tworzy powierzchnia stawowa bloczka kości

ramiennej i wcięcie bloczkowe kości łokciowej;

część ramienno-promieniowa zbudowana jest przez powierzchnię stawową

główki kości ramiennej i dołek stawowy głowy kości promieniowej;

część promieniowo-łokciowa utworzona jest przez wcięcie promieniowe

kości łokciowej z obwodem stawowym głowy kości promieniowej.



Torebka stawowa jest gruba i napięta po stronie
bocznej i przyśrodkowej, gdzie jest też wzmocniona
silnymi więzadłami, zaś obszerna i cienka od przodu i
tyłu



za ruchy zginania w stawie łokciowym

odpowiedzialne są następujące mięśnie:

m. dwugłowy ramienia, m.ramienny, m. ramienno –

promieniowy, m.prostownik promieniowy długi

nadgarstka, m.nawrotny obły, m. zginacz

promieniowy nadgarstka, m. dłoniowy długi



prostowanie odbywa się przy udziale m.

trójgłowego ramienia oraz m. łokciowego



za odwracanie odpowiedzialny jest m. dwugłowy

ramienia, m. odwracacz przedramienia, m.
ramienno promieniowy, m. odwodziciel długi

kciuka, m. prostownik krótki kciuka, m. prostownik

wskaziciela



Za nawracanie odpowiada m. nawrotny obły, m.

ramienno promieniowy, m.zginacz promieniowy

nadgarstka, m. prostownik promieniowy długi

nadgarstka

Zapalenie nadkłykcia
przyśrodkowego kości
ramiennej



Łokieć golfisty



Łokieć golfisty należy do entezopatii
czyli chorób przyczepów ścięgnistych.
Jest to zespół bólowy tkanek miękkich
związany najczęściej z uszkodzenie
przyczepów mięśnia nawrotnego
obłego lub mięśnia zginacza
promieniowego nadgarstka

•zespół bólowy tkanek



Początek choroby może być ostry (30%

przypadków) lub przewlekły (70%

przypadków). Powtarzające się

urazy/mikrourazy przyczepu mięśniowo-

ścięgnistego nadkłykcia przyśrodkowego

kości ramiennej prowadzą do stanu zapalnego

a następnie entezopatii. W obrazie

mikroskopowym można odnaleść ziarninę,

miejsca martwicy, neowaskularyzację oraz

zwapnienia. Warto zaznaczyć, że z zespołem

bólowym łokcia golfisty występuje w 50%

neuropatia nerwu łokciowego.

Zachorowalność



Schorzenie to może pojawić się w każdym

wieku, ale najczęściej dotyczy ludzi między

40 a 60 rokiem życia. Łokieć golfisty

występuje częściej u mężczyzn niż kobiet w

stosunku 2:1. W 60% przypadków choroba

dotyczy dominującej ręki. Do schorzenia tego

dochodzi bardzo często u golfistów, ale nie

tylko. Tak naprawdę może dotyczyć każdego

z nas. Może powstać u osób grających, nawet

rekreacyjnie, w badmintona, jak również u

stolarzy, krawcowych, osób dużo pracujących

na komputerze, mechaników, stomatologów,

czy nauczycieli.

Przyczyny choroby



nadwyrężenie przyczepów ścięgien mięśni



odczyn zapalny



powtarzające się mikrourazy łokcia



wykonywanie stale powtarzających się ruchów
przedramienia i rąk



zespół przeciążeniowy wskutek powtarzalnych
ruchów nadgarstka wbrew oporowi (takich jak gra w
golfa)



w rzadszych przypadkach: naddarcie więzadła
pierścieniowatego główki kości łokciowej lub przerost
kosmków maziówki stawu ramienno- promieniowego

Objawy

Pacjenci z zespołem łokcia golfisty

odczuwają

szczególnie

dolegliwości

bólowe podczas zginania nadgarstka oraz

pronacji

przedramienia.

Charakterystyczne jest, że pacjent zgłasza

objawy bólowe przy zwykłym przywitaniu

się za pomocą uściśnięcia dłoni.

Obszar bólu

Objawy



ograniczona rotacja wewnętrzna



bóle (głownie przy ruchach i wysiłku fizycznym)

wahają się od niewielkich po krańcowo silne ,

uniemożliwiające wszelką aktywność



uczucie sztywności stawu



bolesność uciskowa (palpacyjna) nadkłykcia

przyśrodkowego kości ramiennej i wzdłuż

mięśni zginaczy



ból promieniujący do przedramienia

nadgarstka, nasilający się przy ruchu w stawie

nadgarstkowym

Objawy



zespół bólowy często pojawia się
jednocześnie w obu kończynach



obrzęk i zaczerwienienie łokcia



trzeszczenie podczas ruchów biernych



zwapnienie przyczepów mięśniowych w
otoczeniu stawu łokciowego



szczególnie wrażliwy na ucisk jest
przyczep zginaczy do nadkłykcia
przyśrodkowego

Przebieg choroby

Najcześciej przewlekłe bóle w okolicy łokcia mają

związek z przciążeniami przyczepów mięśniowych.

Dalsza nasada kości ramiennej jest miejscem

przyczepu ważnych grup mięśniowych: do

nadkłykcia przyśrodkowego przyczepiają się zginacze

nadgarstka i palców. Nadmierna praca tej grupy

mięśni może doprowadzić do uszkodzenia włókien

kolagenowych, łączących mięśnie z kością. Dochodzi

do zespołu bólowego (stanu zapalnego) tkanek

miękkich położonych przyśrodkowo w stosunku do

stawu łokciowego , związanego z uszkodzeniem

przyczepów mięśnia nawrotnego obłego lub mięśnia

zginacza promieniowego nadgarstka.

Leczenie

Pierwszoplanowym celem ostrej fazy zespołu

łokcia golfisty jest walka z bólem oraz stanem

zapalnym. Postępuję się zgodnie z protokołem

PRICE, który jest powszechnie stosowany i

uznany przez środowisko ortopedyczne. W

zależności od natężęnia objawów bólowych

stosuje się odpowiednie elementy schematu:



P – rotection-(łuska, stabilizator,)



R - est (odpoczynek)



I - ce (chłodzenie)



C -ompression (opatrunek uciskowo-modelujący)



E - levation (ułożenie przeciobrzękowe)

Leczenie



Pacjent zostaje poinformowany o

konieczności ograniczenia aktywności,

szczególnie ruchów powodujących

zwiększenie dolegliwości

bólowych. Stosowane są
leki z grupy niesteroidowych
leków przeciwzapalnych,
zimne okłady z lodu oraz
krótkie unieruchomienie
(chusta trójkątna, orteza).

Fizykoterapia

Ultradźwięki

Działanie ultradźwięków polega na:
-działaniu przeciwbólowym
- hamowaniu procesów zapalnych
-zmniejszeniu napięć mięśni



dawka: 0,5-0,7 W/cm



częstotliwość: 1 MHz



czas zabiegu: 5 min



ilość zabiegów: 10

Laser punktowy

Działanie:
-przeciwbólowe
-przeciwzapalne
-przyspieszenie regeneracji tkanek



dawka: 3-6 J/cm



częstotliwość: do 3000 Hz



długość fali: 800 nm



czas zabiegu: 4 min



ilość zabiegów: 10

Prądy TENS
Działają przeciwbólowo



czas trwania impulsu: 100-300 μs



częstotliwość: 1-5 Hz



natężenie: 3-6 T

czas zabiegu: 20 min

Krioterapia miejscowa
Działanie:
-silne działanie przeciwbólowe
-przeciwobrzękowe



czas zabiegu: 2,5 min



temp: -75°C

Jonoforeza z NLPZ
Działanie
-przeciwbólowe
-przyspieszenie regeneracji tkanek



el. czynna – ułożona w miejscu zmian

chorobowych



el. bierna – ułożona przeciwlegle



dawka: 0,01 do 0,3 mA/cm



czas zabiegu: 15 min



ilość powtórzeń: 10

Kinezyterapia



Ćwiczenie 1

Unieś przed siebie wyprostowaną w łokciu rękę.

Grzbiet dłoni skierowany jest do góry. Drugą ręką

chwyć za dłoń, rozpocznij delikatne zginanie

nadgarstka uniesionej ręki, aż do momentu kiedy

poczujesz rozciąganie. Nie powinieneś odczuwać bólu,

a jedynie rozciąganie. W tej pozycji wytrzymaj 15

sekund, powtórz 10 raz



Ćwiczenie 2

Zginaj i prostuj powoli nadgarstek. Tyle ile możesz,

wykorzystaj cały zakres ruchu. Ćwiczenie możesz

wykonywać obiema rękoma na raz. Zrób 4 serie po 15.

Powtórz to ćwiczenie z niewielkim obciążeniem

(wystarczy mała 0,5 l butelka wody w dłoni). Z

obciążeniem wykonaj 3 serie po 10 powtórzeń



Bardzo dobre będą ćwiczenia z
piłką. Może być tenisowa lub
specjalna rehabilitacyjna. Ściskaj
piłeczkę w dłoni przez 10s.,
rozluźnij dłoń, ćwiczenie powtórz
10 razy.