1
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
WYKŁAD V
Torfoznawstwo
GLEBOZNAWSTWO I
TORFOZNAWSTWO
2
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Torf
Jest to młoda (holoceńska) skała osadowa
pochodzenia
organicznego
(głównie
roślinnego),
powstająca
w
wyniku
odkładania
i
niezupełnego
rozkładu
szczątków
obumarłej
roślinności
torfotwórczej w warunkach nadmiernego
uwilgotnienia i słabego dostępu powietrza.
Masa torfowa stanowi silnie uwodniony
(zawiera
86-98
%
wody
w
stanie
naturalnym)
konglomerat
złożony
z
bituminów, kwasów huminowych i ich soli,
hemicelulozy i celulozy, ligniny i innych
produktów rozkładu masy roślinnej oraz nie
rozłożonych tkanek roślinnych.
3
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Złoże torfowe
Jest to organiczna skała osadowa mająca
miąższość większą niż 0,5 m i zawierająca
w swej suchej masie ponad 20 % (zwykle
ponad 50 %) materii organicznej, a
powstałą z materiału roślinnego w wyniku
procesu paludyzacji, przebiegającego w
określonych
warunkach
nadmiernego
uwilgotnienia; złoża torfowe powstają w
warunkach, gdzie przyrost masy roślinnej
przeważa nad jej mineralizacją hamowaną
przez podmokłość, niską temperaturę,
nadmierne zakwaszenie lub kombinację
tych czynników.
(Marcinek 1987)
4
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Złoże torfowe można
rozpatrywać w różnych
aspektach:
1. Jako skałę organiczną o określonej fito-
geogenezie,
2. Jako materiał macierzysty gleb
murszowych,
3. Jako organiczną kopalinę,
4. Jako określone środowisko geograficzne
(epigeosfera) wraz całym splotem
powiązań fito- hydro- bliologicznych
5
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Podział złóż torfowych na
typy
Torfowiska wysokie
–
zasilane są w znacznej
mierze wodami opadowymi,ubogimi w składniki
odżywcze, a rozwijająca się roślinność torfowtórcza
charakteryzuje się małymi wymaganiami
pokarmowymi. Torfowiska te nazywane są
OLIGOTROFICZNYMI.
Torfowiska niskie
– zasilane są wodami
gruntowymi i rzecznymi, bogatymi w składniki
odżywcze. Roślinność torfotwórcza torfowisk niskich
wymaga wód żyznych. Torfowiska te nazywane są
EUTROFICZNYMI.
Torfowisko przejściowe
– stanowi typ pośredni
pomiędzy torfowiskiem wysokim i niskim. Nazywane
jest
MEZOTROFICZNYM
6
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Powstawanie złóż
torfowych
Akumulacja
torfu
i
przyrost
złoża
torfowego
zależy
głównie
od
produktywności
środowiska
torfotwórczego
i
przyrostu
masy
organicznej
oraz
od
szybkości
dekompozycji
(rozkładu)
materiału
roślinnego.
Tworzenie torfowiska może zachodzić na
skutek:
1. Zarastania zbiorników wodnych (jezior,
stawów, itp..),
2. Inwazji roślinności błotnej na tereny
mineralne i zabagnianie gleb
mineralnych
7
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Powstawanie złóż
torfowych
Akumulacja
torfu
i
przyrost
złoża
torfowego
zależy
głównie
od
produktywności
środowiska
torfotwórczego
i
przyrostu
masy
organicznej
oraz
od
szybkości
dekompozycji
(rozkładu)
materiału
roślinnego.
Tworzenie torfowiska może zachodzić na
skutek:
1. Zarastania zbiorników wodnych (jezior,
stawów, itp..),
2. Inwazji roślinności błotnej na tereny
mineralne i zabagnianie gleb
mineralnych
8
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
9
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Typy torfowisk wysokich
•
typ bałtycki
– są właściwe klimatowi
wilgotnemu, bogatemu w opady.
Charakterystyczną cechą jest
regeneracja soczewkowa
•
typ kontynentalny
– występują w
suchszym klimacie. Ich powierzchnia
w okresach suchych jest bardziej
płaska.
10
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Schemat regeneracji soczewkowej
torfowiska wysokiego(Kulczyński
1940)
11
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Hydrologia kontynentalnego
torfowiska wysokiego (
Kulczyński
1940)
L a t o
Z i m a
12
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Schemat budowy kępy
S
. R
ec
u
rv
u
m
S
. M
ed
iu
m
S
. R
ec
u
rv
u
m
S
. C
u
sp
id
at
u
m
S
. R
ec
u
rv
u
m
S
. R
u
b
el
lu
m
S
. F
u
sc
u
m
S
. M
ed
iu
m
S
. R
ec
u
rv
u
m
S
. R
u
b
el
lu
m
S
. C
u
sp
id
at
u
m
T y p b a łty c k i
T y p k o n ty n e n ta l n y
13
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Regionalne
rozmieszczenie torfowisk
na świecie
Region
Obszar
ha x 10
6
%
Afryka
Bliski Wschód
Azja i Daleki
Wschód
Ameryka Łacińska
Australia
Ameryka Północna
Europa
12,2
-
23,5
7,4
4,1
117,8
75,0
5,1
-
9,8
3,1
1,7
49,1
31,1
Razem
240,0
100,0
14
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Rozmieszczenie torfowisk
w Polsce
Strefa
Zato
r-
fieni
e
(%)
Liczb
a
Torfo
-wisk
x10
3
Powierzchnia
torfowisk
Zasoby torfu
ha
x10
9
%
pow
torf.
Polski
śred.
wielk
.
ha
m
3
*10
9
%
śred
.
miąż
.
m
Północna
7,7
36,5
826,8
64,9
22,7
12,9
71,8
1,56
Środkowa
3,2
11,9
424,7
33,0
35,6
4,8
26,7
1,11
Południow
a
0,4
0,77
26,76
2,1
34,5
0,28
1,5
1,02
Polska
4,1
49,2
1278,
2
100,0
26,0
18,0
100,
0
1,41
15
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Przestrzenne
rozmieszczeni
e
torfowisk w
Polsce
16
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Czynniki różnicujące
złoża torfowe
1. Stopień humifikacji torfu, tj. stosunek
produktów humifikacji – humusu do
całkowitej masy torfu, lub zawartości
nierozłożonych
lub
tylko
częściowo
rozłożonych
rozłożonych
szczątków
roślinnych (tzw. włókna),
2. Skład botaniczny szczątków roślinnych
nierozłożonych lub częściowo rozłożonych
(zwłaszcza
gatunków
przewodnich,
określających rodzaj i gatunek torfu),
3. Zawartość części popielnych
17
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
OBJAŚNIENIE
•
Torf trzcinowy
•
Torf turzycowy,
•
Torf turzycowo-
trzcinowy,
•
Torf mszysty,
•
Torf turzycowo-
mszysty,
•
Torf drzewny,
•
Torf torfowcowy
18
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
W wyniku działalności drobnoustrojów złożone
związki organiczne, np.. białka, tłuszcze,
węglowodany ulegają mineralizacji: Na rozkład
roślin torfotwórczych wpływają następujące
czynniki:
1. Skład chemiczny roślin, np. cukry, białka i
niektóre kwasy organiczne ulegają rozkładowi
stosunkowo łatwo, trudno natomiast rozkładają
się lignina a zwłaszcza woski, bituminy i
garbniki
,
2. Warunki środowiska, a przede wszystkim
temperatura i stopień wilgotności
19
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Elementarny skład masy
torfowej
Gatunek torfu
Stopień
rozkład
u w %
% skład chemiczny masy torfu
C
H
O
N
S
Torfy niskie:
olszynowy
turzycowy
trzcinowy
60
40
35
60,2
57,9
56,7
4,96
4,57
5,62
31,0
34,2
35,5
2,91
2,86
1,94
0,97
0,48
0,27
Torfy wysokie:
sosnowo-wełniankowy
torf Sph. medium
torf Sph. fuscum
55
25
10
59,6
57,5
52,3
5,83
5,76
6,50
33,0
35,4
40,2
1,30
1,23
0,87
0,22
0,14
0,09
20
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Grupowy skład s.m. torfów
S u b s ta n c je ro z p u s z c z a ln e w w o d z ie
C u k ry p ro s te , C z ę ś ć k w . h u m in . A lk a lo id y, P e k tyn y
B itu m in y ro z p u s z c z a ln e w b e n z o lu
W o s k i, K w . tłu s z c z o w e , S m o ły, W ę g lo w o d o ry
S u b s ta n c je ro z p u s z c z a ln e w k w a s ie s o ln ym
H e m ic e lu lo z a
S u b s ta n c je ro z p u s z c z a ln e w s ła b yc h łu g a c h
K w a s y h u m in o w e
S u b s ta n c je n ie ro z p u s z c z a ln e w s ła b yc h łu g a c h
C e lu lo z a , L ig n in a
S u b s ta n c je n ie ro z p u s z c z a ln e
w k w a s ie s o ln ym
S u b s ta n c je n ie ro z p u s z c z a ln e w b e n z o lu
S u b s ta n c je n ie ro z p u s z c z a ln e w w o d z ie
P o w ie trzn ie su ch y to rf
21
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
22
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Popielność torfów
A=(b/a)*100%
a – masa próbki torfu (g), b – masa popiołu (g)
Torfy zawierają popiół pierwotny, pochodzący z
roślin torfotwórczych i popiół wtórny, nanoszony
na torfowiska przez wody lub wiatry.
Zawartość popiołu pierwotnego w torfach
wysokich wynosi 1-5 %, natomiast w torfach
niskich ilość popiołu pierwotnego zależy od od
stopnia rozkładu i waha się w granicach od 8-18
%.
Zawartość popiołu wtórnego może dochodzić do
50 %
23
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Zawartość składników popielnych w torfie
odwodnionym
Składnik
% suchej masy
Glin
Wapń
Węgiel
Chlor
Krzem
Sód
Siarka
Żelazo
Magnez
Inne
0,01-5,0
0,01-6,0
12,0-60,0
0,01-10,0
0,1-40,0
0,02-5,0
0,004-4,0
0,02-3,0
0,04-3,0
0,01-5,0
24
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Osady podtorfowe
• Gytia,
• Kreda jeziorna,
• Wapno łąkowe,
• Wiwianit,
25
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Gytia lub Gitia
Jest
osadem
dennym
organiczno-
mineralnym, który odkłada się na dnie
zbiorników
wodnych
ze
szczątków
obumarłych organizmów głównie niższych,
fito-
i
zoo-planktonu,
z
równoczesną
domieszką osadów mineralnych piasku, iłu,
itp.
Dy
Osady
„Dy”
składają
się
głównie
z
bezpostaciowego humusu, który został albo
wymyty z jakiegoś pobliskiego złoża i
przemieszczony wodami na dno zbiornika
sedymentującego
(pochodzenie
osadu
allochtoniczne) albo też wytrąconego z wód
samego
zbiornika
mającego
charakter
dystroficzny
(pochadzenie
osadu
autochtoniczne).
26
@ Katedra Gleboznawstwa Melioracyjnego
Przeobrażenie gleb organicznych
po odwodnieniu
Dojrzewanie fizyczne:
• oddawanie wody błotnistej,
• częściowe kurczenie się masy organicznej
• pękanie i początki tworzenia się struktury
gleby
Dojrzewanie chemiczne:
• utlenianie substancji zredukowanych,
• szybka humifikacja i mineralizacja,
• przebudowa lignin
Dojrzewanie biologiczne:
• homogenizacja masy glebowej
• tworzenie się struktury koprolitowej