FERMENTACJE
cd. Wykładu 3 (Inżynieria bioprocesowa)
Fermentacja
Do najważniejszych rodzajów fermentacji należą:
Fermentacja alkoholowa
Fermentacja cytrynowa
Fermentacja masłowa
Fermentacja mlekowa
Fermentacja mannitowa (zwana też "śluzową" lub
"gumową")
Fermentacja metanowa
Fermentacja octowa (fermentacja tlenowa)
Fermentacja propionowa.
Fermentacja
cytrynowa
Fermentacja cytrynowa
Fermentacja cytrynowa – metoda otrzymywania kwasu
cytrynowego z glukozy z wykorzystaniem odpowiednich
pleśni.
Sam proces nie jest właściwą fermentacją, gdyż ma
charakter ściśle tlenowy, jednak został tak nazwany ze
względów historycznych i zwyczajowych.
Równanie sumaryczne fermentacji cytrynowej
3C
6
H
12
O
6
+ 9O
2
+ pleśnie Aspergillus niger
→ 2C
6
H
8
O
7
+ 6CO
2
+ 10H
2
O + kcal
Fermentacja cytrynowa -
pleśnie
Pleśnie – potoczna nazwa saprofitycznych grzybów z
różnych grup systematycznych (np. pleśniak, pędzlak,
kropidlak
, sierpik).
Ich grzybnia rozwija się na różnych związkach
organicznych (np. pokarmach roślinnych, nawozie,
kompoście, skórze), pokrywając je gęstym, białym lub
barwnym kożuszkiem (szkodliwe zjawisko pleśnienia);
Niektóre gatunki i odmiany tzw. pleśni szlachetnych
(np. pędzlaków, kropidlaków) stosuje się w technologii
żywności (np. przez zaszczepianie w serowarstwie,
winiarstwie).
Pleśnie stosuje się też do produkcji antybiotyków, np.
penicyliny.
Wyrabia się z nich też środki czyszczące.
Fermentacja cytrynowa -
kropidlak
Kropidlak czarny
(Aspergillus niger) – gatunek
grzyba z rodzaju kropidlaków.
Jest pospolity na całym
świecie.
Występuje w glebie i innych
wilgotnych miejscach. Często
atakuje produkty spożywcze
żywności (tzw. czarna pleśń).
Kropidlak czarny (Aspergillus
niger
)
Fermentacja cytrynowa -
kropidlak
Kropidlak czarny wytwarza również
enzymy, m.in. glukoamylazę i
pektynazę.
Konidiofory
mają różne
rozmiary, ścianki trzonka gładkie,
bezbarwne lub lekko brązowawe.
Trzonki pod szczytem przechodzą w
rozdętą buławkę (pęcherzyk –
vesicle), której średnica może
osiągać nawet 100μm.
Kropidlak czarny (Aspergillus
niger)
Konidiofor
[gr.], bot. szczytowa część strzępki u grzybów, na której
powstają zarodniki, tzw. konidia; Konidiofory występują głównie u
workowców
(np. pędzlaka, kropidlaka) i grzybów niedoskonałych.
Fermentacja cytrynowa
Metody produkcji kwasu cytrynowego
Metoda
fermentacyjna
przewyższa metodę uzyskiwania
kwasu cytrynowego z owoców
cytrusowych, ponieważ jest
tańsza.
W metodzie fermentacyjnej
wykorzystuje się melasę, będącą
produktem ubocznym przemysłu
cukrowniczego.
Wytwarzanie kwasu cytrynowego
związane jest z okresem głodowania
grzyba (Kropidlak czarny).
Skład pożywki powinien być tak
dobrany, aby umożliwić tylko
nieznaczny rozwój grzybów, a
jednocześnie uniemożliwić
zarodnikowanie.
Melas
a
Melasa (melas) – ciemnobrązowy,
gęsty syrop o odczynie słabo
alkalicznym. Powstaje jako produkt
uboczny podczas produkcji cukru
spożywczego. Jest produktem o
zawartości około 50% sacharozy,
której dalsze odzyskiwanie jest
nieopłacalne
.
Fermentacja
masłowa
Fermentacja masłowa
Fermentacja masłowa - fermentacja wywoływana
przez bakterie masłowe
Równanie sumaryczne fermentacji masłowej
C
6
H
12
O
6
+ bakterie masłowe → CH
3
CH
2
CH
2
COOH + 2CO
2
+ 2H
2
+ ok. 15 kcal/mol (63 kJ/mol)
(glukoza + bakterie → kwas masłowy)
Fermentacja masłowa
Charakterystyka bakterii
masłowych
Charakterystyka bakterii masłowych
należą do rodzaju Clostridium,
są beztlenowcami,
mają kształt laseczek,
wytwarzają przetrwalniki (endospory) nadające
komórce kształt buławki lub wrzeciona,
mają zdolność do rozkładu wielocukrów na cukry
proste, a więc m.in. rozkładają skrobię,
dekstryny
, błonnik, pektyny,
naturalnym ich środowiskiem jest gleba.
Fermentacja masłowa
dekstryny
Dekstryny
— grupa złożonych węglowodanów,
zbudowanych z pochodnych cukrów prostych,
połączonych wiązaniami α1,4-acetalowymi, o
długości od 3 do ok. 12-14
merów
.
Mer
(gr. meros = "część") – najprostszy, jaki da
się wyróżnić, stale powtarzający się fragment
cząsteczek polimerów, które składają się z
bardzo długiego łańcucha merów, zakończonych
na obu końcach grupami końcowymi.
Fermentacja masłowa
Charakterystyka bakterii
masłowych
Bakterie rodzaju Clostridium
Rodzaj ten obejmuje ok. 60 gatunków drobnoustrojów,
powszechnie występujących przede wszystkim w glebie oraz
przewodzie pokarmowym ludzi i zwierząt, narządach rodnych
kobiet, a także w wodzie i ściekach.
Bakterie te cechują się możliwością wiązania azotu
atmosferycznego oraz redukcji siarczanów (IV).
Większość bakterii z tego rodzaju to saporfity, przeprowadzające
procesy fermentacyjne oraz rozkładające celulozę i pektyny.
Niektóre gatunki mają właściwości chorobotwórcze,
uwarunkowane wytwarzaniem silnych egzotoksyn, inne są
drobnoustrojami oportunistycznymi.
Saprotrofy, (z gr. saprós - zgniły) – cudzożywne organizmy
pobierające energię z martwych szczątków organicznych,
rozkładając je do związków prostych.
Fermentacja masłowa
Charakterystyka bakterii
masłowych
Udział bakterii masłowych w niszczeniu produktów
spożywczych
w mleczarstwie powodują psucie się pasteryzowanego
mleka i tzw. późne wzdęcia serów podpuszczkowych
dojrzewających (do mleka mogą dostać się np. przy
karmieniu krów nieprawidłowo przygotowanymi
kiszonkami),
powodują psucie się konserw warzywnych i owocowych,
powodują psucie się kiszonych pasz.
Korzystny udział bakterii masłowych
Bakterie masłowe odgrywają ważną rolę w procesie
moczenia lnu i konopi, ponieważ umożliwiają, na skutek
zachodzącej fermentacji błonnika, oddzielenie włókien
przędnych od tkanki korowej i zdrewniałej.
Fermentacj
a mlekowa
Fermentacja mlekowa
Fermentacja mlekowa – fermentacja węglowodanów
do kwasu mlekowego odbywająca się pod wpływem
działania bakterii fermentacji mlekowej.
Fermentacja ta odgrywa kluczowe znaczenie przy
produkcji wielu przetworów mlecznych.
Równanie sumaryczne właściwej fermentacji
mlekowej
C
6
H
12
O
6
+ bakterie mlekowe → 2CH
3
CHOHCOOH + 22,5
kcal
(cukier prosty → kwas mlekowy + energia
)
Fermentacja mlekowa
Rola różnych grup bakterii fermentacji mlekowej
w przetwórstwie żywności
Właściwą fermentację mlekową wywołują bakterie
fermentacji mlekowej zaliczane do rodzajów:
Lactococcus - paciorkowce homofermentatywne
(Lactococcus lactis - paciorkowiec mlekowy, Lactococcus cremori -
paciorkowiec śmietanowy)
Leuconostoc - paciorkowce heterofermentatywne
(Leuconostoc citrovorum - bywa używany jako dodatek do
zakwasów przy wyrobie masła)
Lactobacillus - pałeczki homo- i heterofermentatywne
(Lactobacillus bulgaris - pałeczka bułgarska występująca w
jogurcie, Lactobacillus viridenscens - powoduje zielenienie mięsa
peklowanego i surowych kiełbas).
Fermentacja mlekowa
Bakterie właściwej fermentacji mlekowej dzieli się na
:
homofermentatywne - fermentują cukrowce
wytwarzając głównie kwas mlekowy
heterofermentatywne - fermentują cukrowce
wytwarzając obok kwasu mlekowego produkty uboczne
Zastosowanie bakterii mlekowych
w przemyśle
spożywczym
w przemyśle mleczarskim (produkcja napojów mlecznych
fermentowanych, ukwaszanie mleka, śmietanki, dojrzewanie
serów)
w przemyśle warzywnym (kwaszenie ogórków i kapustyk)
w przemyśle mięsnym (produkcja wędlin surowych, np. metka,
salami)
w przemyśle piekarskim (wchodzą w skład zakwasów
chlebowych, używanych przy produkcji pieczywa żytniego)
Fermentacja mlekowa
Szkodliwe działanie bakterii mlekowych
w
przemyśle spożywczym
we wszystkich przemysłach opartych na fermentacji
alkoholowej (przemysł piwowarski, winiarski, gorzelniczy),
w cukrownictwie (powodują śluzowacenie soków
dyfuzyjnych),
w przemyśle drożdżowym,
w przemyśle mięsnym.
Fermentacja
pseudomlekowa
Fermentacja
pseudomlekowa
Obok bakterii właściwej fermentacji
mlekowej wyróżnia się bakterie
fermentacji pseudomlekowej, jak np.:
Escherichia coli - pałeczki okrężnicy
(wywołują różne wady mleka,
wczesne wzdęcie sera, wady masła),
pałeczki
okrężnicy
mikrokoki - rodzina powszechnych heterotroficznych
kulistych bakterii, zazwyczaj tlenowych, które występują
w glebie, wodach, powietrzu, na produktach
spożywczych; ziarenkowce. (wywołują różne wady
mleka i serów).
Fermentacja
pseudomlekowa
Fermentacja pseudomlekowa charakteryzuje się tym, że
kwas mlekowy jest tylko jednym z produktów, a ponadto
powstaje dwutlenek węgla, kwas octowy, alkohol etylowy i
inne.
Fermentacja pseudomlekowa występuje w mleku
zakażonym bakteriami pseudomlekowymi łącznie z
właściwą fermentacją mlekową, a także przy fermentacji
podłoża roślinnego (np. kwaszenie kapusty i ogórków)
obniżając wartość końcową produktu.
W mleku powoduje gazowanie oraz rozrywanie skrzepu.
Produkcja serów