Leasing
jest umownym stosunkiem
cywilnoprawnym.
W ramach leasingu jedna ze stron
umowy (finansujący, leasingodawca)
przekazuje drugiej stronie
(korzystającemu, leasingobiorcy) prawo
do korzystania z określonej rzeczy na
pewien uzgodniony w umowie leasingu
okres, w zamian za ustalone ratalne
opłaty (raty leasingowe).
"Przedmiotem leasingu może być rzecz ruchoma
lub nieruchoma, służąca celom zarobkowym
użytkownika, dobro o charakterze
inwestycyjnym, w rachunkowości
przedsiębiorstw zwane środkiem trwałym."
W szczególności przedmiotem leasingu może być:
sprzęt biurowy: komputery, kserokopiarki, meble,
środki transportu kołowego: samochody osobowe,
dostawcze, ciężarowe, specjalne,
inne maszyny: sprzęt budowlany, dźwigi, linie
technologiczne,
statki, samoloty,
nieruchomości: biurowce, budynki przemysłowe.
Ze względu na liczbę stron biorących udział
w transakcji leasingowej wyróżniamy:
leasing bezpośredni
(gdy producent
zawiera umowę bezpośrednio z
użytkownikiem)
leasing pośredni
(w transakcji
uczestniczą więcej niż dwie strony, tzn.
między producentem a użytkownikiem
występuje wyspecjalizowane
przedsiębiorstwo leasingowe)
Ze względu na rodzaj przedmiotu
leasingu przyjęto podział na:
leasing dóbr inwestycyjnych
leasing dóbr konsumpcyjnych
leasing ruchomości i
nieruchomości
Ze względu na charakter zobowiązań
pomiędzy stronami umowy i finansową
stroną umów przyjęto podział na
leasing
finansowy
operacyjny
Leasing operacyjny
jest to odmiana leasingu
polegająca na tym, że przedmiot umowy
jest zaliczany do majątku leasingodawcy, a
co się z tym wiąże on musi wykonywać
odpisy amortyzacyjne. Raty oraz opłata
wstępna zaliczane są do kosztów uzyskania
przychodu. Ten typ leasingu pozwala także
na wykup przedmiotu po wygaśnięciu
umowy. Maksymalny okres leasingu wynosi
60 miesięcy.
Transakcje realizowane w tej formie muszą
łącznie spełniać cztery warunki:
umowa musi być zawarta na czas
określony
okres umowy nie może być krótszy niż
40% normatywnego okresu amortyzacji
suma opłat netto musi odpowiadać co
najmniej wartości początkowej środka
trwałego
umowa nie może zawierać postanowienia o
prawie Korzystającego do dokonywania
odpisów amortyzacji.
Leasing finansowy
zasadniczo różni się od
operacyjnego, w tym przypadku zaledwie
część raty wchodzi w skład kosztu
uzyskania przychodu leasingobiorcy. Co się
z tym wiąże podatek VAT płacimy w całości
wraz z pierwszą ratą i po wygaśnięciu
umowy nie wykupujemy przedmiotu, gdyż
automatycznie stajemy się jego
właścicielem. Okres leasingu wynosi
maksymalnie 60 miesięcy, minimalnie
zaś 12.
Transakcje realizowane w tej formie
muszą łącznie spełniać trzy warunki:
umowa musi być zawarta na czas
określony
suma opłat netto musi odpowiadać co
najmniej wartości początkowej środka
trwałego
umowa musi zawierać postanowienie o
prawie Korzystającego do dokonywania
odpisów amortyzacji.
Leasing operacyjny
Leasing finansowy
Cel umowy
Używanie środka trwałego bądź jego
używanie i zakup
Używanie i zakup środka trwałego
Okres trwania umowy
Ze względów podatkowych zazwyczaj
okres ten jest krótszy niż okres
amortyzacji podatkowej (jednak nie
krótszy niż 40% tzw. normatywnego
okresu amortyzacji środków trwałych
bądź 10 lat - w przypadku
nieruchomości)
Umowa powinna być zawarta na okres
trwający dłużej niż 12 miesięcy i krócej
niż 60 miesięcy
Podatek dochodowy
Odpisów amortyzacyjnych od
przedmiotu umowy dokonuje
finansujący: czynsz leasingowy, opłaty
wstępne
i inne wydatki związane
z używaniem przedmiotu umowy są
kosztem uzyskania korzystającego
Odpisów amortyzacyjnych od
przedmiotu umowy dokonuje
korzystający: kosztem uzyskania
przychodów korzystającego jest
element odsetkowy każdej z rat
leasingowych
Ustawa o rachunkowości
Przedmiot umowy leasingu zaliczany
jest do środków trwałych
finansującego
Przedmiot umowy leasingu jest
zaliczany do środków trwałych
korzystającego
VAT
Leasing traktowany jako usługa:
podatek VAT naliczany jest od każdej
raty leasingowej i podlega odliczeniu
przez korzystającego pod warunkiem
użytkowania przedmiotu dla potrzeb
działalności opodatkowanej VAT
W większości przypadków leasing jest
traktowany jako dostawa towarów;
podatek VAT jest naliczany „z góry”
z chwilą wydania przedmiotu umowy;
VAT podlega odliczeniu przez
korzystającego pod warunkiem
używania
Odstąpienie od umowy
Wcześniejsze odstąpienie od umowy
wymaga zapłaty odszkodowania
dawcy przedmiotu leasingu
Możliwe jest odstąpienie od umowy
przed jej wygaśnięciem
Podstawową różnicą między leasingiem finansowym a leasingiem
operacyjnym jest uprawnienie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Ma to zasadniczy wpływ na wysokość kosztów podatkowych stron umowy
leasingu.
Przeważnie z uwagi na niższe koszty początkowe (czyli mniejsze
zaangażowanie wkładu własnego) przedsiębiorcy zdecydowanie chętniej
wybierają leasing operacyjny - średnio zawieranych jest tak
ok. 85%
wszystkich umów leasingowych. Pozostałe
15%
to umowy zawierane na
leasing finansowy, przy których cały VAT od środka trwałego należy uiścić
z góry, dlatego na tę formę leasingu decydują się z reguły duże
korporacje, które posiadają więcej gotówki.
W przypadku, gdy przewidywany okres używania przedmiotu leasingu jest
stosunkowo krótki, wówczas zalecaną formą jest leasing operacyjny. Taka
forma pozwala na zwiększenie bieżących kosztów uzyskania przychodów,
a przez to zmniejszenie podstawy opodatkowania o poniesione koszty rat
leasingowych w okresie trwania umowy. Inaczej jest w leasingu
finansowym, gdzie okres ten uzależniony jest od okresu amortyzacji
danego środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych,
przewidzianego przez przepisy podatkowe. Leasingobiorca może
dokonywać jedynie odpisów amortyzacyjnych w stałej wysokości
wynikającej z przepisów podatkowych, bez względu na to, jaka była
faktyczna wysokość 7opłat leasingowych w danym roku podatkowym.
Wygoda
Bogata oferta usług dodatkowych
Uproszczona procedura
Elastyczność finansowania inwestycji
Możliwość obniżenia zobowiązań podatkowych
Poprawa płynności finansowej firmy
Zabezpieczenie płatności
Unikanie finansowania podatku VAT
Dostęp do nowoczesnej technologii
Bezpieczeństwo handlowe
Możliwość dostosowania finansowania
pozbawienie leasingobiorcy prawa własności przedmiotu
leasingu , co zmniejsza jego prestiż i pozbawia go
satysfakcji
stosunkowo wysoki koszt leasingu wynikający z
konieczności pokrycia wszelkich kosztów leasingodawcy
związanych z daną umową oraz zapewnienie
odpowiedniej stopy zysku
formalne pozbawienie leasingobiorcy roszczenia do zysku
z wartości przedmiotu leasingu , jaką reprezentuje on po
zakończeniu umowy, mimo pokrycia pełnej wartości tego
przedmiotu
ścisłe związanie się leasingobiorcy z leasingodawcą w
czasie trwania umowy
pełne ponoszenie wszelkiego ryzyka przez leasingobiorcę
LEASING
Kredyt bankowy
Wkład własny dotyczący
finansowanego przedmiotu
Do negocjacji (najczęściej min. 10
proc. wartości leasingowanego
przedmiotu)
Do negocjacji, często 20 proc.
Możliwość uzyskania dotacji unijnych
Tak, jeśli koszty inwestycji są kosztami
kwalifikowanymi
Tak, jeśli koszty inwestycji są kosztami
kwalifikowanymi
Możliwość przeniesienia przedmiotu
na rzecz innego podmiotu
Dopuszczalna
Możliwa przy sprzedaży i spłacie
kredytu
Kwestie podatkowe związane z
finansowanym przedmiotem
Raty leasingowe stanowią w pełni
koszt uzyskania przychodu
Jako koszt uzyskania przychodu
traktowane są odsetki oraz odpisy
Przejście tytułu własności
finansowanego przedmiotu
Warunkowe, po dokonaniu opłaty za
wykup po upływie okresu leasingu
Z chwila rozpoczęcia okresu
kredytowania
Całkowite koszty finansowania
Najczęściej wyższe niż przy kredycie
bankowym, lecz np. w przypadku
leasingu samochodów istnieją większe
możliwości negocjacji rabatów
Nieznacznie niższe niż w przypadku
leasingu, choć po uwzględnieniu
tarczy podatkowej koszty netto mogą
być wyższe
Możliwość uzyskania finansowania
Większe, bowiem przedmiot przez cały
okres leasingu jest własnością firmy
leasingowej, stanowiąc zarazem
zabezpieczenie
Banki wymagają dodatkowego
zabezpieczenia