CHOROBY WEWNĘTRZNE
CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO
Dr hab. n. med. Dariusz Moczulski
Klinika Chorób Wewnętrznych i Nefrodiabetologii
Uniwersytecki Szpital Kliniczny Nr 2
90-549 Łódź, ul. Żeromskiego 113
E-mail:
5 wykładów
ul. Żeligowskiego 7/9
Niewydolność nerek
Niewydolność nerek
Upośledzenie funkcji wydzielniczej i regulatorowej nerek
Usuwanie produktów przemiany materii
mocznik, kreatynina, kwas moczowy
Usuwanie nadmiaru kwasów
Regulacja stężenia elektrolitów
sodu
potasu
fosforanów nieorganicznych
wapnia
magnezu
Regulacja gospodarki wodnej
Usuwanie metabolitów leków
Niewydolność nerek
Upośledzenie funkcji wydzielniczej i regulatorowej nerek
Regulacja ciśnienia tętniczego
renina
Regulacja tworzenia komórek układu czerwonokrwinkowego
erytropoetyna
Metabolizm witaminy D
nerki są główną lokalizacją 1-hydroksylazy witaminy D
Metabolizm hormonów – insulina, prolaktyna
Usuwanie toksyn bakteryjnych
Niewydolność nerek
Ostra
odwracalna
Przewlekła
nieodwracalna
Ostra niewydolność nerek
Ostra niewydolność nerek
Nagłe pogorszenie funkcji wydzielniczej nerek
w ciągu godzin lub dni
Spadek wydzielania toksyn mocznicowych
Zaburzenia elektrolitowe, kawasowo-zasadowe i wodne
Może być odwracalna!!!
Ostra niewydolność nerek
Przednerkowa
Nerkowa
Pozanerkowa
Zaburzenia ukrwienia
Uszkodzenie
Zaburzony
Hipowolemia
toksyczne
odpływ
moczu
Należy jak najszybciej znaleźć przyczynę i ją usunąć
Nerki mogą wrócić do swojej pierwotnej funkcji
Ostra przednerkowa niewydolność nerek
Najczęstsza przyczyna to hypowolemia
Nieprawidłowym nawodnieniem organizmu
Odwodnieniem organizmu
Wymioty, biegunka
Szczególnie u ludzi starszych
Ostre krwawienie, operacje chirurgiczne
Ostra przednerkowa niewydolność nerek
Leczenie
Zapewnić prawidłowe nawodnienie!!!
Uzupełnić utratę krwi
W miarę możliwości leczenie zachowawcze bez hemodializ
Leczenie nerkozastępcze hemodializa – do 6 tygodni
Kontrola
Diurezy – (bilans płynów)
Ciśnienia tętniczego
Kreatyniny
Lektrolitów – sód, potas
Gospodrki kwasowo-zasadowej – gazometria, HCO
3
Ostra nerkowa niewydolność nerek
Uszkodzenie toksyczne
Leki
Substancje toksyczne
Nefropatia pokontrastowa
Zespół zmiażdżenia
Usunięcia przyczyny
Postępowanie jak w ostrej przednerkowej niewydolności nerek
Nefropatia kontrastowa
Nefropatia kontrastowa jest najważniejszym klinicznie
powikłaniem stosowania środków kontrastowych
zawierających jod.
Wykazuje ona związek ze zwiększoną śmiertelnością
oraz z koniecznością stosowania terapii nerkozastępczej
Klinicznie nefropatia kontrastowa objawia się
pogorszeniem funkcji nerek pojawiającym się
w ciągu 3 dni od podania środka kontrastowego
Zwykle objawia się to wzrostem stężenia kreatyniny
we krwi o co najmniej 0,5 mg/dl (44 mol/l)
lub względnym wzrostem o co najmniej 25% wartości
wyjściowej
Większość epizodów nefropatii kontrastowej
nie wymaga leczenia i zanika po 10 dniach
Istnieją jednak dowody, że nawet niewielki wzrost
stężenia kreatyniny w surowicy krwi ma związek
ze zwiększoną śmiertelnością
Patomechanizm powstania nefropatii kontrastowej nie jest
dobrze znany
Najprawdopodobniej powstaje ona wskutek zmniejszenia
perfuzji nerkowej powodującej lokalne niedokrwienie
oraz wskutek toksycznego uszkodzenia kanalików nerkowych
Środki kontrastowe dzieli się w zależności od ich
osmolarności na:
wysokoosmolarne 2000 mOsm/kg
niskoosmolarne 600-800 mOsm/kg
- niejonowe monomery [iohexol, iopromide, iopamidol, iomeprol
- jonowe dimery [ioxaglate]
izoosmolarne 290 mOsm/kg
[iodixanol]
Osoby z prawidłową funkcją nerek i bez rozpoznanych
czynników ryzyka nefropatii kontrastowej
nie wymagają dodatkowych badań lub
interwencji profilaktycznych przed angiografią
U chorych z prawdopodobnym upośledzeniem funkcji nerek
zaleca się wykonanie pomiaru stężenia kreatyniny
w surowicy krwi, oszacowanie współczynnika filtracji
kłębuszkowej (GFR)
Przy GFR mniejszym niż 50 ml/minutę/1,73 m
2
,
szczególnie przy innych czynnikach ryzyka, należy rozważyć
zastosowanie innych badań obrazowych
CZYNNIKI RYZYKA NEFROPATII KONTRASTOWEJ
Związane z chorym
Przewlekła niewydolność nerek
Cukrzyca
Procedura nagła/planowana
Zastoinowa niewydolność krążenia
Wiek
Nadciśnienie tętnicze lub niskie ciśnienie tętnicze
Niedokrwistość
Frakcja wyrzutowa lewej komory poniżej 40%
Nie związane z chorym
Osmolarność środka kontrastowego
Jonowy środek kontrastowy
Objętość środka kontrastowego
Jeżeli konieczne jest użycie środka kontrastowego,
należy użyć środka niskoosmolarnego stosując możliwie
najniższą dawkę
Pomiary stężenia kreatyniny w surowicy krwi powinny
zostać powtórzone 24 do 48 godzin po podaniu środka
kontrastowego
Zwiększyć spożycie spożywanych płynów doustnie!!!
U osób z podwyższonym ryzykiem nefropatii kontrastowej
należy rozważyć podaż
0,9% soli fizjologicznej w dawce 1 ml na kilogram masy ciała
na godzinę dożylnie 12 godzin przed podażą środka
kontrastowego
oraz do 12 godzin po podaży, z uważną obserwacją
gospodarki wodno-elektrolitowej.
Pozanerkowa ostra niewydolność nerek
Zaburzony odpływ moczu
Kamica nerkowa
Przerost prostaty
Rak szyjki macicy
Diagnostyka USG
Leczenie: przekazanie do urologa w celu zapewnienia
odpływu moczu
Ostra niewydolność nerek
Przebieg
Do 6 tygodni, po 6 tygodniach mówimy o przewlekłej
niewydolności nerek
Anuria < 100 ml/24 h
Oliguria < 400 ml/24 h– oddawanie małej ilości moczu
Poliuria < 3 l/24 h
W stadium poliurii chory oddaje duże ilości rozcieńczonego
moczu.
Poliuria jest dobrym wskaźnikiem prognostycznym, choć
może nadal istnieć konieczność wyrównywania zaburzeń
wodnoelektolitowych łącznie z hemodializą
Ostra niewydolność nerek
Leczenie nerkozastępcze hemodializa – do 6 tygodni
Wskazania
Hiperkalemia > 6,0 mmol/l
Wysokie trudne do opanowania nadciśnienie tętnicze
Przewodnienie, Obrzęk płuc
Kwasica metaboliczna HCO
3
< 15 mmol/l
Ostra niewydolność nerek
Leczenie zachowawcze
Niebezpieczeństwo krwawienia z górnego odcinka przewodu
pokarmowego
– inhibitory pompy protonowej - Losec, Controloc i.v.
Upośledzona funkcja płytek krwi przez toksyny mocznicowe
Niebezpieczeństwo infekcji bakteryjnej
Kontrolować wystąpienie infekcji, porzez posiewy
Krwi, moczu, plwociny
Antybiotykoterapia
Ostra niewydolność nerek
Leczenie zachowawcze
Hiperkalemia
Wlew 20% glukozy + 16 jednostek insuliny i.v.
W przypadkach krytycznych - 10 ml 10% glukuronianiu wapnia
i.v. przez 2 – 5 minut.
Żywice jonowymienne – Resonium 1 x 30 g doustnie
(wlewka doodbytnicza)
Furosemidum i.v. 1 amp. = 20 mg, 1 – 5 ampułek
(Hemodializa)
Ostra niewydolność nerek
Leczenie zachowawcze
Obrzęk płuc
Chory spocony, wystraszony, szybki oddech, duży wysiłek
oddechowy, szybka akcja serca, osłuchowo świsty, furczenia,
rzężenia na całymi polami płucnymi
Zmniejszona saturacja krwi tlenem
W rtg zacienienia pęcherzykowe
Posadzić chorego, wstrzymać podawanie wlewów dożylnych
Tlen do oddychania duży przepływ 6l/min
Morfina 2,5 – 5 mg przeciwlękowo
Nitrogliceryna dożylnie 2 – 10 mg/h i.v. (RR > 90 mmHg)
Furosemid 1-2 amp. i.v.
(Hemodializa, wentylacja mchaniczna)
Ostra niewydolność nerek
Leczenie zachowawcze
Hiperfosfatemia
Ograniczyć spożycie potasu w diecie
Związanie potasu w przewodzie pokarmowym
Calcium carbonicum 3 x 1-3 g/dobę do posiłków
Hipokalcemia
Rzadko objawowa w ostrej niewydolności nerek
Kwasica metaboliczna zmienia stosunek wapnia
zjonizowanego do nie zjonizowanego
Calcium carbonicum 3 x 1-3 g/dobę do posiłków
Ostra niewydolność nerek
Leczenie zachowawcze
Kwasica metaboliczna
Jeżeli HCO
3
< 15 mmol/l – hemodializa
Niedokrwistość
Erytropoetyna
Krwawienia!!!
Zaostrzenie choroby wieńcowej
Przetoczyć koncentrat krwinek czerwonych
stężenie hemoglobiny wynosiło co najmniej 11 g/dl
Ocenić adaptację chorego do niedokrwistości
Ostra niewydolność nerek
Leczenie zachowawcze
Odżywianie i nawodnienie
Osoba dorosła potrzebuje 2500 ml nawodnienia na dobę
1500 mocz
1000 oddychanie, pot
Nawodnienie dojelitowe jest preferowane
Jeżeli nie można nawadniać dojelitowe – nawodnienie dożylne
1000 ml płynem bezelektrolitowym – 2 x 500 ml 10% glukozy
Płyny elektrolitowe w zależności od diurezy
Ograniczyć podaż sodu i płynów d diecie przy zmniejszonej
durezie
Przewlekła niewydolność nerek
Przewlekła niewydolność nerek
Powolne pogorszenie funkcji wydzielniczej nerek
w ciągu lat
Spadek wydzielania toksyn mocznicowych
Zaburzenia elektrolitowe, kawasowo-zasadowe i wodne
Przewlekła niewydolność nerek jest nieodwracalna!!!
Przewlekła niewydolność nerek
Przyczyny
Cukrzyca
Kłębuszkowe zapalenie nerek
Odmiedniczkowe zapalenie nerek
nefropatia refluksowa
kamica nerkowa
Nadciśnienie tętnicze
Wielotorbielowatość nerek (7%)
Przewlekła niewydolność nerek
Objawy
PNN pozostaje długo bezobjawowa
Objawy zaczynają się późno
Osłabienie
Obrzęki podudzi
Podwyższone RR
Duszność
Rozpoznanie
Stężenie kreatyniny (mocznika) we krwi
-mężczyźni mają wyższą wartość kreatyniny, która
zależy od masy mięśniowej
Przewlekła niewydolność nerek
Stadium
GFR
ml / min / 1,73 m
2
1
> 90
2
60-89
3
30-59
umiarkowana
4
15-29
ciężka
5
<15
terminalna niewydolność
nerek
wymaga leczenia
nerkozastępczego
Przewlekła niewydolność nerek
Cockcroft-Gault
1,2 x (140-wiek) x masa ciała
eGFR =
stężenie kreatyniny w surowicy krwi (mol/l)
Dla kobiet x 0,85
Stężene kreatyniny w surowicy krwi 120 mol/l
70 letnia kobieta ważąca 60 kg
eGFR = 36 ml / min
30 letni mężczyzna ważący 90 kg eGFR = 99 ml / min
Przewlekła niewydolność nerek
Stadium
GFR
120 mol/l
ml / min / 1,73 m
2
1
> 90
99
2
60-89
3
30-59
umiarkowana
4
15-29
36
ciężka
5
<15
terminalna niewydolność
nerek
wymaga leczenia
nerkozastępczego
Przewlekła niewydolność nerek
PNN wiąże się z dużą śmiertelnością z powodów
sercowo-naczyniowych
Śmiertelność ta rośnie z każdym stadium niewydolności
nerek i jest najwyższa u chorych wymagających
leczenia nerkozastępczego.
Przewlekła niewydolność nerek
Dzięki wczesnemu rozpoznaniu PNN można
zapobiec postępowi do terminalnej niewydolności nerek
1) Jeżeli jest to możliwe należy usunąć przyczynę PNN
2) Leczenie nadciśnienia tętniczego zwalnia postęp PNN
Rola ACE inhibitorów – zmniejszenie białkomoczu –
- Zwolnienie progresji PNN
3) W cukrzycy dobre wyrównanie gospodarki węglowodanowe
zwalnia postęp nefropatii cukrzycowej
Przewlekła niewydolność nerek
U kogo należy wykonywać badania przesiewowe w kierunku
przewlekłej niewydolności nerek?
Pomiar stężenia kreatyniny - eGFR
Osoby ze znaną chorobą nerek
Osoby z nadciśnieniem tętniczym
Osoby z niewyjaśnionymi obrzękami
Choroby związane z miażdżycą – udar, choroba wieńcowa,
obwodowe zmiany miażdżycowe
Cukrzyca
Choroby układowe: toczeń układowy, szpiczak
Zaburzenia odpływu moczu, kamica nerkowa
Przewlekła niewydolność nerek
Leczenie
Farmakologiczne leczenie nadciśnienia tętniczego
Leczenie przewodnienia
Leczenie niedokrwistości – erytropoetyna
Leczenie zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej
Calcium carbonicum
Preparaty witaminy D3
nerki są główną lokalizacją 1-hydroksylazy witaminy D
Kwalifikacja do leczenia nerkozastępczego
Przewlekła niewydolność nerek
Kwalifikacja do leczenia nerkozastępczego
eGFR < 15 ml / min / 1,73 m
2
Hiperkalemia K > 6,0 mmol/l
Kwasica metaboliczna HCO
3
< 15 mmol/l
Objawy kliniczne
Osłabienie
Duszność
Obrzęki
Trudne do opanowania nadcisnienie tętnicze
Przewlekła niewydolność nerek
Kwalifikacja do leczenia nerkozastępczego
Należy rozpoczynać leczenie nerkozastępcze
nie za późno (wyniszczenie organizmu mocznicą)
Ale i nie za wcześnie (jakość życia, powikłania leczenia
nerkozastępczego)
Wybór metody leczenia nerkozastępczego
Hemodializa
Dializa otrzewnowa
(Transplantacja nerki)
Jeżeli jest kilka metod leczenia jednej choroby,
to oznacza to, że żadna z nich nie jest idealna.
Przewlekła niewydolność nerek
Leczenie nerkozastępcze
Niewiele osób przeżywa 10 lat leczenia nerkozastępczego
Najlepsze rokowanie mają chorzy po przeszczepie nerki!!!
Przeżycie chorych dializowanych jest krótsze u chorych na
cukrzycę typu 1 i 2.
Przewlekła niewydolność nerek
Kwalifikacja do leczenia nerkozastępczego
Hemodializa
3 x 4 h w tygodniu
Pasywność – lekarz i pielęgniarka zrobią to za mnie
Strata czasu
Musi być wytworzona przetoka tętniczo żylna – powikłania
Musi być podawana heparyna, wkłucie
Przez 4 godziny usuwa się to gromadzi się przez 48 h
Hemodializa prowadzi do zmniejszenia diurezy nerkowej
Przewlekła niewydolność nerek
Kwalifikacja do leczenia nerkozastępczego
Dializa otrzewnowa
4 wymiany na dobę po 2000 ml roztworu glukozy
Aktywne podejście – wizyta u lekarza raz na 6 tygodni
Płyn w jamie otrzewnej, cewnik do dializy otrzewnowej
Cały czas usuwane są toksyny mocznicowe
Dłużej utrzymuje się własna diureza
Przybór masy ciała – glukoza w płynie dializacyjnym
Nie trzeba stosować heparyny
Zapalenie otrzewnej jako powikłanie dializoterapii!!!
Przewlekła niewydolność nerek
Kwalifikacja do leczenia nerkozastępczego
Przeszczep nerki
Ryzyko związane z zabiegiem
kwalifikacja
Ryzyko związane z stosowaniem immunosupresji
wykluczenie ognisk zapalnych
Dostępność dawców
zgodność grupy krwi i układu HLA – A
HLA – B
HLA – DR
Przeszczep rodzinny – problemy etyczne
Zwiększone przeżycie i wyższa jakość życia
Konieczność stałego stosowania immunosupresji
– cyklosporyna A