Zasady polityki regionalnej UE

Zasady polityki

regionalnej UE

• Zasady generalne
• Zasady organizacji polityki

regionalnej

• Zasady finansowania polityki

rozwoju regionalnego

• Zasady oceny realizacji projektów

Zasada subsydiarności

(pomocniczości):

• Każde państwo (i poszczególne

regiony) jest odpowiedzialne za
rozwój regionalny swoich
obszarów, natomiast Unia pełni
rolę pomocniczą.

Zasada koordynacji:

• Zintegrowane wykorzystanie

wszystkich dostępnych
instrumentów finansowych

• Koordynowanie przez Komisję

polityk regionalnych krajów
członkowskich

• Dążenie do harmonijnego rozwoju

przestrzeni europejskiej.

Zasada elastyczności:

• Respektowanie przez Komisję

zróżnicowania rzeczywistości
regionalnej oraz specyfiki
organizacyjnej
i instytucjonalnej poszczególnych
krajów.

Zasady organizacji

polityki regionalnej

• Programowanie
• Partnerstwo
• Kompatybilność
• Spójność

Zasada programowania:

1. Poziom strategiczny – ustalanie

celów i globalnej strategii
rozwoju, podziału środków
pomiędzy priorytety,

2. Poziom szczegółowy – realizacja

strategii, włączanie programów.

Zasada partnerstwa:

• Obowiązek uzgadniania wszystkich ustaleń

na wszystkich etapach procedury
programowania.

• Instytucjonalne – między władzami

publicznymi różnych poziomów

• Publiczno-prywatne – między władzami

publicznymi a organizacjami niepublicznymi

• Decyzyjne
• Konsultacyjne.

Zasada kompatybilności:

• Odnosi się do spójności polityki

regionalnej z innymi politykami
wspólnotowymi (ochrona
konkurencji, przejrzystość
zamówień publicznych, ochrona
środowiska, równość szans płci
etc.).

Zasada spójności:

• Spójność polityki regionalnej z polityką

makroekonomiczną krajów
członkowskich:

• Koordynacja polityk ekonomicznych w

celu zbieżności koniunktur
gospodarczych

• Koordynacja polityk w celu

wyeliminowania różnic w poziomie
rozwoju gospodarczego.

Zasady finansowania

polityki rozwoju

regionalnego:

• Koncentracja

• Dodawalność
• Komplementarność

Zasada koncentracji:

• Skupienie działań oraz środków na

priorytetach mających podstawowe znaczenie
dla spójności społeczno-ekonomicznej całego
ugrupowania.

• Przeznaczenie funduszy na określoną liczbę

celów

• Dobór kryteriów służących

wyselekcjonowaniu regionów dotkniętych
najpoważniejszymi problemami

• Skoncentrowanie środków na regionach

opóźnionych w krajach najmniej zamożnych.

Zasada dodawalności:

• Środki unijne uzupełniają krajowe

i regionalne fundusz przeznaczone
na politykę regionalną.

Zasada

komplementarności:

• Oznacza uzupełnianie się działań

podejmowanych z inicjatywy
podmiotów krajowych i
wspólnotowych, a dokładniej
przyczynianie się drugich do
realizacji pierwszych.

Zasady oceny realizacji

projektów:

• Monitorowanie,
• Ocena (wstępna, bieżąca i

następcza),

• Kontrola finansowa.

Zasada monitorowania:

• Oznacza obowiązek śledzenia

przebiegu i realizacji programu w
celu nadzorowania jej przebiegu
stosownie do przyjętych wcześniej
ustaleń.

• Komitet monitorujący opracowuje

raport z wykonania programu:

• Prezentacja zmiany warunków

mających znaczenie dla realizacji
programu

• Stan zaawansowania realizacji

priorytetów i działań w
odniesieniu do każdego funduszu
strukturalnego

• Realizacja finansowania programu

wraz z potwierdzeniem
poniesionych wydatków

• Decyzje poniesione przez organ

zarządzający i komitet monitorujący
w celu zapewnienia wysokiej jakości
realizacji programu

• Środki podjęte w celu zapewnienia

kompatybilności programu z
politykami wspólnotowymi.

Zasada dokonywania

oceny (ewaluacji):

Ma służyć ciągłemu doskonaleniu

polityki upowszechniania w państwach
członkowskich praktyk wzorcowych.

• Ex ante – władze kraju przygotowujące

programy

• Pośrednia – komitet zarządzający przy

współudziale Komisji

• Ex post – Komisja w porozumieniu z

państwem członkowskim.

Zasada kontroli

finansowej:

• Kontrola strony finansowej

prowadzonych i podejmowanych
działań.

Document Outline