-Pitagoras - ok. 572 - 497 p.n.e.
-Arystoteles - 384 - 322 p.n.e.
-Euklides - ok. 365 - 300 p.n.e.
-François Viéte - 1540 - 1603
-Johannes Kepler - 1571 - 1630
-Leonard Euler -1707 - 1783
-Stefan Banach - 1892 - 1945
-John von Neumann - 1903 - 1957

Pitagoras - ok. 572 - 497 p.n.e.
Przypisuje mu się systematyczne
wprowadzanie dowodów w geometrii.
Wprowadził pojęcie podobieństwa figur.
Jego uczniowie wykazali znane
twierdzenie Pitagorasa oraz twierdzenie
o sumie kątów trójkąta, rozpatrywali
figury podobne, podali konstrukcję
niektórych wielościanów i wielokątów
foremnych.
Przypisuje się im wynalezienie liczb
wymiernych.

Arystoteles - 384 - 322 p.n.e.
Wprowadził do słownika matematyki
następujące pojęcia: aksjomat, pewnik,
twierdzenie, dowód.

Euklides - ok. 365 - 300 p.n.e.
Główne jego dzieło Elementy jest syntezą
ówczesnej wiedzy matematycznej zarówno
w dziedzinie geometrii, jak i w teorii liczb.
Elementy są pierwszą próbą
aksjomatycznego ujęcia geometrii i były
podstawowym podręcznikiem geometrii do
XIX w.

François Viéte - 1540 - 1603
Już jako młody oficer królewski oddał Francji
niezwykłą przysługę.
Udało mu się na drodze matematycznej dedukcji
znaleźć klucz do szyfru, którym posługiwał się król
Hiszpanii Filip II.
Dał podstawy ogólnej nauce o równaniach
algebraicznych, zyskując tym miano ojca
współczesnej algebry.
Jako pierwszy wprowadził literowe oznaczenia nie
tylko dla wielkości niewiadomych , ale i dla
wielkości danych.
Podał ogólne metody rozwiązywania równań
drugiego, trzeciego i czwartego stopnia.
Położył podwaliny pod dziedzinę matematyki,
zwaną dziś geometrią analityczną.

Johannes Kepler - 1571 - 1630
Wprowadził przecinek do ułamków
dziesiętnych.
Zajmował się także obliczaniem objętości
różnych brył geometrycznych.
Odkrył trzy słynne prawa ruchu planet.
Skorygował obliczenia astronomiczne
Kopernika wykorzystując do opisu obiegu
planet wokół Słońca własności elipsy.

Leonard Euler -1707 - 1783
Euler sformułował wiele twierdzeń oraz
wprowadził liczne definicje i oznaczenia
współczesnej matematyki.
Wprowadził też do analizy matematycznej
funkcje zespolone zmiennej zespolonej i podał
związek między funkcjami trygonometrycznymi i
funkcją wykładniczą.
Opracował ogólne własności funkcji
logarytmicznej. Ugruntował teorię równań
różniczkowych zwyczajnych i zapoczątkował
teorię równań różniczkowych cząstkowych.
Wprowadził szeregi trygonometryczne, stworzył
podstawy teorii funkcji specjalnych,
zapoczątkował analityczną teorię liczb.

Stefan Banach - 1892 - 1945
Najbardziej znany na świecie polski
matematyk.
Pierwsze jego prace dotyczyły szeregów
Fouriera, funkcji i szeregów
ortogonalnych, równań Maxwella, funkcji
pochodnych funkcji mierzalnych, teorii
miary.
W pracy doktorskiej (opublikowanej w
1922) i w monografii Théorie des
opérations linéaires podał aksjomatyczną
definicję przestrzeni, nazwanych później
jego imieniem (przestrzeń Banacha).
Ugruntował ostatecznie podstawy analizy
funkcjonalnej, podał jej fundamentalne
twierdzenia, wprowadził jej terminologię,
którą zaakceptowali matematycy na
całym świecie.

John von Neumann - 1903 - 1957
Matematyk i informatyk.
Wniósł znaczący wkład do wielu
dziedzin matematyki, m.in. logiki
matematycznej, teorii mnogości, teorii
liczb.
Stworzył solidne podstawy
matematyczne mechaniki kwantowej.
Był twórcą nowych dyscyplin
naukowych - teorii gier i teorii
automatów.
W latach pięćdziesiątych był jednym z
pionierów informatyki.