Teorie
Teorie
Psychospołecz
Psychospołecz
ne
ne
Alfred Adler
Alfred Adler
ur. 7 lutego 1870, zm. 28 maja 1937 –
austriacki psychiatra, psycholog i
pedagog, twórca psychologii
indywidualnej.
Według Adlera człowiek od wczesnych lat dzieciństwa przeżywa — z
powodu swoich braków — poczucie małej wartości, które kompensuje
dążeniem do przewagi i mocy nad innymi. Ta świadomość własnych
braków oraz potrzeba kompensacji wpływa na kształtowanie się
jeszcze w dzieciństwie indywidualnego planu życiowego, który
wyznacza ideały i kierunki działania jednostki, jak również kształtuje
osobowość tej jednostki. Zadaniem wychowania jest udzielenie
jednostce pomocy w harmonizowaniu jej rozwoju: w przezwyciężaniu
zarówno poczucia małej wartości, jak dążenia do przewagi nad
innymi, co zresztą z trudem się udaje. Szczególnie wartościowym
terenem kompensacji poczucia małej wartości może być działalność
społeczna, w której jednostka ma szansę wykazać swoją wartość.
Teoria dążenia do przewagi i mocy okazała się zbieżna z ogłoszoną
wcześniej teorią kratyzmu Władysława Witwickiego.
Fikcja jako cel
Fikcja jako cel
Ludzie są w większym stopniu
motywowani przez swoje oczekiwania
niż przez swe doświadczenia z
przeszłości Cele istnieją tu i teraz
jako dążenia czy ideały, które
wpływają na zachowanie. Ostateczny
cel może być fikcją tj. ideałem, który
jest niemożliwy do zrealizowania, ale
jest realnym bodźcem ludzkich dążeń
i ostatecznym wyjaśnieniem
postępowania człowieka.
Dążenie do wyższości
Dążenie do wyższości
Agresja odgrywa ważniejszą rolę niż
seksualność. Adler utożsamiał moc
w męskości, a słabość w kobiecości.
Idea „męskiego protestu”: pewna
forma hiperkompensacji, do której
uciekają się zarówno mężczyźni jak
i kobiety, gdy czują się
niezadowoleni z siebie i gorsi od
innych.
Wyższość nie oznacza
społecznych wyróżnień,
przywództwa ani pozycji w
społeczeństwie. Jest to dążenie
do pełni doskonałej. Jest to „wielki
pęd ku górze”.
Pęd ku wyższości jest wrodzony.
Nie stanowi części życia, jest
wręcz samym życiem.
Poczucie niższości i
Poczucie niższości i
kompensacja
kompensacja
Adler uważał, że przyczyną danego
schorzenia jest podstawowa słabość a
osoba, która jej doświadcza często
stara się kompensować tę słabość.
Obejmuje ona wszelkie uczucia
niższości, zarówno te, które biorą
początek w rzeczywistej słabości
fizycznej, jak i te, które wynikają z
subiektywnie odczuwanego braku
zdolności psychicznych lub
społecznych.
Zainteresowanie
Zainteresowanie
społeczne
społeczne
Adler, który był rzecznikiem
sprawiedliwości społecznej i
zwolennikiem socjaldemokracji,
wzbogacił swą koncepcję człowieka o
czynnik zainteresowania społecznego.
Zainteresowanie społeczne polega na
tym, że jednostka pomaga
społeczeństwu osiągnąć cel w postaci
stworzenia społeczeństwa
doskonałego.
Zainteresowanie społeczne jest
wrodzone, ludzie są istotami
społecznymi z natury, a nie z
nawyku.
Nie ujawnia się jednak
samorzutnie-konieczne jest
ukierunkowanie i ćwiczenie.
Styl życia
Styl życia
Główne hasło teorii osobowości
Adlera
Jest zasadą systemową, zgodnie z
którą funkcjonuje osobowość
danej jednostki.
Wyjaśnia swoistość i
niepowtarzalność danej osoby.
Decyduje o tym, jak człowiek radzi
sobie z problemami życiowymi.
Użyteczna i bezużyteczna
Użyteczna i bezużyteczna
strona życia
strona życia
Kiedy jednostka próbuje uporać się z
zadaniami kieruje się
zainteresowaniem społecznym,
wówczas znajduje się po „użytecznej
stronie życia”. Jeżeli osobista
wyższość zajmuje jako cel miejsce
zainteresowania społecznego,
wówczas dana osoba dystansuje się
od zadań życiowych i zajmuje
„bezużyteczną stronę życia”.
Twórcza jaźń
Twórcza jaźń
Koncepcja ta jest najwyższym osiągnięciem
Adlera jako teoretyka osobowości.
Zintegrowana, spójna, twórcza jaźń jest
suwerenem w strukturze osobowości.
Nie jesteśmy w stanie określić samej
twórczej jaźni, możemy jedynie
obserwować jej skutki.
Ludzie sami kształtują swą osobowość.
Budują ją z dwóch surowców-
dziedziczności i doświadczenia.
Nadaje sens życiu, stwarza cel, a także
środki do jego osiągnięcia.
Jest aktywną zasadą życia ludzkiego.
Nerwica
Nerwica
Symptomy nerwicy mają charakter
obronny.
Neurotyk sztywno dąży do nadkompensacji
postrzeganych u siebie słabości.
Neurotyk nabywa symptomy jako ochronę
przed przytłaczającym poczuciem
niższości.
Nieustanne poszukiwanie tej obrony staje
się błędnym kołem, ponieważ brak
zainteresowania społecznego, który
doprowadził do powstania problemu,
uniemożliwia również jego rozwiązanie.
Niezdolność do uporania się z
problemami skłania go do
stworzenia „zabezpieczeń”. Są
one analogiczne do freudowskich
mechanizmów obronnych, ale
służą do chronienia neurotyka
przed niską samooceną
wynikającą z poczucia niższości.
Trzy kategorie
Trzy kategorie
„zabezpieczeń”
„zabezpieczeń”
Usprawiedliwieni
a
Agresja
Dystansowanie
się
Charakterystyczne badania i
Charakterystyczne badania i
metody badawcze
metody badawcze
Empiryczne obserwacje Adler
prowadził głównie w sytuacji
terapeutycznej; polegały one na
rekonstruowaniu przeszłości na
podstawie wspomnień pacjenta i
interpretowaniu jego obecnego
zachowania.
Kolejność urodzeń a
Kolejność urodzeń a
osobowość
osobowość
Adler zauważył, że osobowości
najstarszego, średniego i
najmłodszego dziecka w rodzinie
są zwykle inne. Różnice te
przypisał odmiennym
doświadczeniom, jakie ma każde
dziecko jako członek grupy
społecznej.
Erich Fromm
Erich Fromm
ur. 23 marca 1900 r. we Frankfurcie,
zm. 18 marca 1980 r. w Szwajcarii –
niemiecki filozof, socjolog, psycholog i
psychoanalityk pochodzenia
żydowskiego.
Można określić jego osobę mianem marksistowskiego
teoretyka, choć ona sam wolał nazywać się humanistą
dialektycznym.
Idea: człowiek jest samotny i
wyobcowany, bo zerwał
powiązanie z przyrodą i innymi
ludźmi.
Wolność jest stanem, od którego
człowiek stara się uciec, gdyż
staje się przez nią osamotniony.
Sposoby na „ucieczkę od
Sposoby na „ucieczkę od
wolności”
wolności”
Ucieczka poprzez
autorytaryzm
Ucieczka poprzez
destruktywność
Ucieczka poprzez
automatyczny konformizm
Fromm próbował wykazać, że każda
forma społeczeństwa, jaką stworzył
człowiek, stanowi próbę rozwiązania
podstawowej sprzeczności, w jaką
uwikłani są ludzie. Sprzeczność ta
polega na ty, że człowiek jest
zarówno włączony do natury jak i od
niej oddzielony, jest zwierzęciem i
ludzka istotą. „ zrozumienie psychiki
ludzkiej musi opierać się na analizie
jego potrzeb, wynikających z
warunków jego egzystencji.
5 potrzeb wynikających z
5 potrzeb wynikających z
ludzkiej egzystencji
ludzkiej egzystencji
Potrzeba powiązań
Potrzeba transcendencji
Potrzeba zakorzenienia
Potrzeba tożsamości
Potrzeba systemu orientacji
Dodatkowa potrzeba
Dodatkowa potrzeba
Potrzeba pobudzenia i stymulacji
Odróżnienie bodźców prostych od
aktywujących
◦
bodźce proste- popędy, często wywołują
znudzenie
◦
Bodźce aktywujące- pociągają do doążenia
do celu
Potrzeby są właściwe tylko ludziom
Dążenia nie są wytworem
społeczeństwa, są osadzone w ludzkiej
naturze
5 typów charakteru
5 typów charakteru
społecznego
społecznego
Receptywny
Eksploatatorski
Gromadzący
Handlowy
Produktywny
Nekrofiliczny
Biofiliczny
Mieć, czy być?
Mieć, czy być?
Nastawienie na mieć- rywalizacja
o posiadanie i konsumowanie
dóbr,
Nastawienie na być- koncentracja
na tym, kim się jest, nie na tym,
co się ma, a także na
współuczestniczeniu a nie
rywalizacji.
Aby społeczeństwo mogło właściwie
funkcjonować, charakter dziecka
musi być kształtowany zgodnie z
potrzebami tego społeczeństwa.
Społeczeństwo wypacza ludzi,
nakładając na nich wymagania
sprzeczne z naturą.
Wszelkie zmiany w społeczeństwie
powodują zaburzenia w charakterze
społecznym ludzi.
Związek człowieka ze
Związek człowieka ze
społeczeństwem
społeczeństwem
Ludzie mają podstawową, wrodzoną
naturę
Społeczeństwo jest stworzone przez
ludzi w celu urzeczywistnienia tej
podstawowej natury
Żadne stworzone dotychczas
społeczeństwo nie zaspokaja
podstawowych potrzeb egzystencji
ludzkiej
Możliwe jest stworzenie takiego
społeczeństwa.
Humanistyczny Socjalizm
Humanistyczny Socjalizm
Wspólnoty
Wspólnoty
Każdy miałby jednakowe
możliwości
Nie byłoby samotności, uczuć
izolacji ani rozpaczy
Przekształcenie alienacji
człowieka w systemie własności
prywatnej w możliwość
samorealizacji jako
społeczeństwa
Karen Horney
Karen Horney
ur. 16 września 1885, zm. 4 grudnia
1952 - niemiecka psychoanalityk i
psychiatra najbardziej popularna
przedstawicielka koncepcji
psychodynamicznych, współtwórczyni
neopsychoanalizy.
Współzałożycielka Amerykańskiego Instytutu
Psychoanalitycznego. W swoich pracach podkreślała
społeczno-kulturowe uwarunkowania rozwoju osobowości i
zaburzeń, dystansując się wobec biologizmu koncepcji
Freuda. Jej najsłynniejsze dzieło to Neurotyczna osobowość
naszych czasów (1937).
Krytykowała Freuda i propagowała
własną kobiecą psychologię.
Dążyła do wyeliminowania błędów
zawartych w koncepcji Freuda, po to
aby psychoanaliza mogła w pełni
zrealizować swe możliwości jako nauka
o ludziach.
Wg niej obawy dotyczące
bezpieczeństwa oraz alienacji stanowią
główne siły motywujące osobowości.
Sprzeciwiała się koncepcji Freuda
zakładającej, że zazdrość o członek
(penis envy)jest czynnikiem
wpływającym w decydujący sposób na
psychikę kobiet.
Twierdziła, że podstawowe cech
psychiki kobiecej to brak pewności
siebie i przywiązanie nadmiernej wagi
do miłości, co ma bardzo niewiele
wspólnego z anatomią żeńskich
narządów płciowych.
Lęk podstawowy
Lęk podstawowy
Dzieci z natury doświadczają lęku,
bezradności, poczucia zagrożenia
U dzieci, którym brak pełnego
miłości pokierowania,
pomagającego nauczyć im się
radzenia z zagrożeniami, może
rozwinąć się lęk podstawowy-
uczucie osamotnienia i
bezradności.
Czynniki wpływające na lęk podstawowy
np. bezpośrednia lub pośrednia dominacja,
obojętność, brak poszanowania, itp.
stanowią zło podstawowe (basic evil).
Zło podstawowe w naturalny sposób
wywołuje urazę, czyli wrogość podstawową
(basic hostility).
To z kolei powoduje wystąpienie u dziecka
dylematu czy konfliktu, ponieważ
wyrażając wrogość ryzykuje, że zostanie
ukarane i pozbawione miłości rodzicielskiej.
Dzieci radzą sobie z wrogością
poprzez wyparcie
Trzy różne strategie wyparcia to:
◦
„ muszę wypierać swoją wrogość, bo was
potrzebuję”
◦
„ muszę wypierać swoją wrogość, bo się
was boję”
◦
„ muszę wypierać swoją wrogość, bo boję
się tracić waszą miłość”
Potrzeby neurotyczne
Potrzeby neurotyczne
Neurotyczna potrzeba miłości i
aprobaty
Neurotyczna potrzeba posiadania
partnera
Neurotyczna potrzeba ograniczania
swoich potrzeb i oczekiwań
Neurotyczna potrzeba władzy
Neurotyczna potrzeba wykorzystania
otoczenia w każdy możliwy sposób
Neurotyczna potrzeba prestiżu i
uznania społecznego
Neurotyczna potrzeba bycia
podziwianym
Neurotyczna chęć osiągnięcia
sukcesu w życiu
Neurotyczna potrzeba
samowystarczalności i niezależności
Neurotyczna potrzeba doskonałości i
odporności na wszelkie ataki.
Trzy rozwiązania
Trzy rozwiązania
Podział potrzeb na 3
kategorie:
◦
Dążenia ku ludziom
◦
Odsuwanie się od ludzi
◦
Występowanie przeciw
ludziom
Alienacja
Alienacja
Alternatywna strategia radzenia sobie
neurotyka: neurotyk może obronnie
odwrócić się od swego Ja realnego ku
jakiejś wyidealizowanej alternatywie.
Alienacja jest konsekwencją prób
uporania się przez dziecko z lękiem
podstawowym.
Lęk i wrogość prowadzą do odrzucenia „
Ja realnego” i powstania „Ja
pogardzanego” by w końcu stworzyć
„ Ja idealne” jakim dziecko chce być.
Neurotycy mogą obronnie stwarzać
„ślepe plamki” lub „ segmenty”,
kiedy wolą nie widzieć rozbieżności
między swoim zachowaniem a „ Ja
idealnym”
Uciekają się też do racjonalizacji,
cynizmu lub nadmiernej samokontroli
Eksternalizacja( nie chcę nikogo
wykorzystywać, to oni wykorzystują
mnie).
Harry Stack Sullivan
Harry Stack Sullivan
ur. 21.02.1892 w Norwich, zm.
14.01.1949 w Paryżu.
Psychiatra i psychoanalityk
amerykański. Jeden z przedstawicieli
psychoanalizy.
Sullivan uważany jest za twórcę
"interpersonalnej teorii psychiatrii",
podkreślał bowiem znacznie czynników
interpersonalnych w psychiatrii, twierdząc
nawet, że psychiatria i psychologia
społeczna obejmują ten sam obszar. Był to
nowy pogląd, jako że współczesna mu
psychiatria zajmowała się przede wszystkim
badaniem dynamiki intrapsychicznej.
Struktura Osobowości
Struktura Osobowości
Osobowość jest bytem czysto
hipotetycznym.
Osobowość to „iluzja”, którą
należy badać jedynie w
sytuacjach interpersonalnych.
Osobowość zorganizowana jest
ze zdarzeń interpersonalnych.
„Psychiatria jest to badanie
zjawisk, jakie zachodzą w
sytuacjach interpersonalnych, w
konfiguracjach złożonych z dwóch
lub więcej osób, z których
wszystkie prócz jednej mogą być
mniej lub bardziej urojone”.
Sullivan przyznaje osobowości
jedynie status hipotetycznego
bytu, choć też stwierdza, że
stanowi ona dynamiczny ośrodek
różnych procesów, które
zachodzą w wielu polach
interpersonalnych.
Najważniejsze z nich to:
Najważniejsze z nich to:
Dynamizmy
Personifikacje
Procesy
poznawcze
Dynamizmy
Dynamizmy
Najmniejsze jednostki , jakimi można się
posługiwać w badaniach osobowości.
Dynamizm jest wzorem zachowań, który
trwa i powtarza się, jest więc nawykiem.
Wzorzec to: „ otoczka nieistotnych
różnic szczegółowych”, czyli do wzorca
można dodawać nowe cechy, nie
zmieniając go, jeśli nie różni się dalej od
innych treści otoczki. Jeśli jednak różni
się istotnie, to zmienia dany wzorzec na
inny.
Dynamizmy o charakterze
Dynamizmy o charakterze
ludzkim
ludzkim
Charakteryzują stosunki
interpersonalne danej osoby.
Dynamizm posługuję się konkretną
sferą ciała: usta, ręce, odbyt czy
narządy płciowe. Za jej pomocą
wchodzi w interakcje z otoczeniem.
Sfera zawiera: aparat efektorowy-
służący do wykonania działania, i
aparat łączący (edukator), który
łączy mechanizm receptorowy z
mechanizmem efektorowym.
Większość dynamizmów
służy zaspokojeniu
podstawowych potrzeb
organizmu. Jednak istnieje
dynamizm, który rozwija się
w wyniku lęku-nazywamy
go systemem jaźni.
System jaźni
System jaźni
Lęk jest wytworem stosunków
interpersonalnych
Aby uniknąć bądź zredukować
poziom lęku ludzie stosują różne
środki ochronne, które tworzą
system jaźni, który sankcjonuje
pewien rodzaj zachowania ( „dobre
ja”), zabraniania innych form („złe
ja”) i nie dopuszcza innych zbyt
odrażających i obcych ( „ ja-to-nie-
ja”)
Sullivan posługiwał się terminem
selektywna uwaga dla określenia
nieświadomej odmowy zwracania
uwagi na wywołujące lęk
zdarzenia i uczucia. Proces ten
podobny jest do mechanizmów
obronnych opisywanych przez
Freuda, a także do modelu
obrony Ja Carla Rogersa.
Personifikacje
Personifikacje
Personifikacja to wyobrażenie,
jakie dana jednostka ma o sobie
lub o kimś innym.
To zespół uczuć, postaw i
przekonań, których źródłem są
doświadczenia związane z
zaspokajaniem potrzeb i z lekiem.
Personifikacje wspólne dla wielu
ludzi noszą nazwę stereotypów.
Procesy poznawcze
Procesy poznawcze
Trójdzielna klasyfikacja
doświadczeń:
◦
Prototaktyczne
◦
Parataktyczne
◦
Syntaktyczne
Doświadczenia prototaktyczne można
przyrównać do prostych wrażeń,
obrazów i uczuć przepływających
przez umysł czującej istoty.
Parataktyczny typ myślenia polega na
dostrzeganiu związków
przyczynowych między zdarzeniami.
Syntaktyczny typ myślenia jest
najwyższym z typów doświadczeń.
Polega na potwierdzonej przez
konsensus aktywności symbolicznej,
głównie o charakterze werbalnym.
Dynamika osobowości
Dynamika osobowości
Sullivan ujmuje osobowość jako
system energetyczny, którego
zasadnicze działanie polega na
czynnościach redukujących
napięcie. Nie ma żadnej potrzeby
dodawania określenia „psychiczny”
do terminów „energia” czy
„napięcie”, ponieważ używa się ich
w tym samym sensie, w jakim
stosowane są one w fizyce.
Napięcie
Napięcie
Są dwa główne źródła napięcia:
◦
Potrzeby organizmu- są związane z
fizjomechanicznymi wymaganiami
życia( brak pokarmu, wody czy tlenu)
◦
Lęk- jest odczuciem napięcia, które
wynika z rzeczywistego lub
wyobrażonego zagrożenia
bezpieczeństwa danej osoby.
Transformacje energii
Transformacje energii
Energia podlega transformacji
przy wykonaniu pracy. Praca to
czynności zewnętrzne lub
umysłowe. Ich celem jest
redukcja napięcia. Są w dużej
mierze uwarunkowane przez
społeczeństwo.
Rozwój osobowości
Rozwój osobowości
Sullivan rozpatrywał osobowość z
perspektywy określonych stadiów
rozwojowych. Nie zaprzeczał, że
czynniki biologiczne warunkują
rozwój osobowości, to jednak
społeczne wyznaczniki rozwoju
psychicznego uważał za
ważniejsze.
Stadia rozwoju
Stadia rozwoju
Niemowlęctwo
Dzieciństwo
Wiek młodociany
Okres poprzedzający dorastanie
Okres wczesnego dorastania
Okres późnego dorastania
Wyznaczniki rozwoju
Wyznaczniki rozwoju
Sullivan uznaje rolę dziedziczności,
jeśli chodzi o wyposażenie
jednostki w pewne uzdolnienia,
wśród których podstawowe
znaczenie mają uzdolnienia do
odbierania i przetwarzania doznań
czy doświadczeń. Dziedziczność i
dojrzewanie dostarczają
biologicznego podłoża rozwoju
osobowości.
Pierwszym kształcącym wpływem
jest wpływ lęku, który zmusza
młody organizm do odróżniania
wzrostu napięcia od jego spadku i
do ukierunkowania swej
aktywności, tak by osiągnąć
redukcję napięcia.
Drugą siłą kształcącą są próby i
sukcesy. Sukces powoduje zwykle
utrwalenie czynności, która
doprowadziła do gratyfikacji.
Charakterystyczne badania i
Charakterystyczne badania i
metody badawcze
metody badawcze
Sullivan pracował z pacjentami
cierpiącymi na różnego rodzaju
zaburzenia osobowości, lecz głownie
ze schizofrenikami i z osobami
cierpiącymi na nerwicę natręctw.
Zainteresował się badaniami
czynników, które utrudniają, bądź
ułatwiają komunikowanie się dwojga
ludzi. W wyniku rozważań rozwinął
swą koncepcje terapeuty jako
obserwatora uczestniczącego.
Wywiad
Wywiad
Wywiad psychiatryczny to
sytuacja „twarzą w twarz” między
pacjentem a terapeutą.
„ System lub wiele systemów
procesów interpersonalnych
wynikających obserwacji
uczestniczącej, w której
prowadzący wywiad wyciąga
pewne wnioski o rozmówcy”.
Cztery fazy wywiadu
Cztery fazy wywiadu
Formalny początek
Rekonesans
Szczegółowe
badanie
Zakończenie