KRAJOWY I MIĘDZYNARODOWY

RUCH TURYSTYCZNY

1. Turystyka krajowa

2. Turystyka zagraniczna wyjazdowa i przyjazdowa

3. Turystyka zagraniczna jako eksport i import

niewidzialny

Turystyka międzynarodowa i zagraniczna nie są synonimami.

Kryterium rozróżniającym powyższe określenia jest obszar
terytorialny będący przedmiotem zainteresowania.

Określenia „zagraniczny” powinno używać się tylko w odniesieniu
do jednego państwa. Dlatego też prawidłowe będą, przykładowo,
następujące stwierdzenia: zagraniczny ruch turystyczny Polski,
Hiszpanii itd.

Pojęcie „międzynarodowy” dotyczy grupy państw, która może być
różnorodnie pojmowana: jako kontynent, jako subregion, jako
ugrupowanie gospodarcze czy polityczne.

Stąd powinno się używać takich określeń jak międzynarodowy ruch
turystyczny w Europie, czy w subregionie zachodnim Europy.

Pojęcia turystyki aktywnej (czynnej) i pasywnej
(biernej) mogą być rozpatrywane z dwóch punktów
widzenia, tj. aktywności turystycznej i wpływu na bilans
płatniczy państwa.

w y ja z d y z a g r a n ic z n e

J a k o

a k t y w n o ś ć t u r y s t y c z n a

p r z y ja z d y tu r y s tó w z a g r a n ic z n y c h

R o la

w b ila n s ie p ła t n ic z y m

A k t y w n a

p r z y ja z d y tu r y s tó w z a g r a n ic z n y c h

J a k o

a k t y w n o ś ć t u r y s t y c z n a

w y ja z d y z a g r a n ic z n e

R o la

w b ila n s ie p ła t n ic z y m

P a s y w n a

T u r y s ty k a