DYZENTERIA ŚWIŃ

(DYSENTERIA
SUUM/GASTROCOLITIS
HAEMORRAGICA
NECROTICANS SUUM)

Karolina Szczepańska

gr. 2a

Etiologia:

•

Choroba wywołana przez G-, beztlenowe
krętki- Brachyspira hyodysenteriae

•

Ruchliwe bakterie, zaopatrzone w rzęski

•

Wrażliwe na niskie pH- w żołądku
chronione przez otoczkę śluzową

•

Produkują hemolizynę cytotoksyczną(TLY),
oraz toksynę lipopolisacharydową

•

Do p. pok. dostaje się dzięki chemotaksji
do śluzu

•

Długo przeżywają w kale- do 40 dni

Zakażenie:

•

Źródłem infekcji jest kał zwierząt chorych i
nosicieli

•

Wektorami choroby mogą być również
gryzonie

•

Zakażenie zachodzi WYŁĄCZNIE drogą

alimentarną

•

choroba dotyka warchlaki i tuczniki w wieku
od 2 do 6mc, a czynnikiem sprzyjającym do
jej rozwoju jest nagła zmiana karmy

Patogeneza:

1.

Drobnoustrój dostaje się wraz z pokarmem do

przewodu pokarmowego- kolonizacja krypt,

później enterocytów i kom. kubkowych

2.

Rozplem kom. kubkowych i wzmożona sekrecja

śluzu;

3.

Produkcja endotoksyn- uszkodzenie i złuszczenie

nabłonka , oraz zablokowanie mikrokrążenia

poprzez zatory w bł. śluz. i podśluz.-

>upośledzenie wchłaniania zwrotnego w j.

grubym

4.

Wzrost przepuszczalności ścian naczyń

krwionośnych w lamina propria- zmiany o

charakterze zapal. nieżytowego – obrzęk ściany

jelit, wysięk włóknika i krwi do światła jelita

5.

Martwica powierzchniowej warstwy bł. Śluz.



Śmiertelność wynosi od 5-25%, jednak u
nieleczonych tuczników może osiągnąć
nawet 75%



Okres inkubacji: od kilku dni (min. 6), do
kilku tygodni (skrajnie do 90 dni);



Największe nasilenie zachorowań
przypada na maj i listopad

Objawy:

A)

Postać nadostra:
- nagłe padnięcia zwierząt ok. 6mc. ż.,

powyżej 60kg

B) Postać ostra- gł.:

-początkowo śluzowata biegunka, z czasem

płynny szaro-żółto-zielony, lub czekoladowy

kał- gdy domieszka krwi
-temp. 39- 40C
-szybkie odwodnienie, brak apetytu,

gwałtowny spadek masy, charłactwo
-śmierć po 2-5 dniach

C) Postać przewlkeła:

-śluzowata biegunka z resztkami

niestrawionego pokarmu, trwająca do 14 dni
-charłactwo, odwodnienie silne osłabienie
-śmierć z powodu wyczerpania, lub w

następstwie powikłań

D) Postać nietypowa:

-zmniejszenie łaknienia, niestrawność
-mniejsze przyrosty masy ciała
-czasem biegunka typowa dla postaci ostrej

Zmiany AP:

•

Krwotoczno-martwicowe zapalenie żołądka i
okrężnicy

•

Żołądek: bł śluz. Przekrwiona, aksamitnie
czerwona, na powierzchni otrębiasty nalot

•

J. grube: zgrubiała ściana, przekrwiona śluz.
+otrębiasty nalot, treść- kasztanowata, brudno-
szara, lub czerwono- brązowa, papkowata;

•

Nadmiar śluzu i włóknika tworzy błony rzekome
wewnątrz światła jelit

•

Wątroba: przekrwienie zastoinowe, oraz szare
ogniska



Krezka i jej w. chłonne- przekrwienie,

obrzęk



Obrzęk nagłośni



Serce- płyn w worku osierdziowym,

zwyrodnienie myocardium



Odwodnienie



Zasinienie powłok brzusznych



BRAK zmian w j. cienkim



W postaci przewlekłej ogniska martwicze w

j. grubym mają charakter ograniczony

Diagnostyka:

•

Materiał: przyżyciowo- próbki kału, pośmiertnie- zeskrobiny z bł.

Śluz., wycinki jelit

•

Próbki powinny być dostarczane do laboratorium jak najszybciej- do

24h(ze względu na wrażliwość krętków na tlen), lub jeżeli szybki

transport nie jest możliwy materiał posiewa się na podłoża

transportowe

•

Badania:

•

1 mikroskopowe-ruch bakterii

•

2 posiew np. na agar z krwią- hemolizyna

•

3 PCR- wykrywanie antygenu TLYA

•

4 Aglutynacja szkiełkowa IF

 
różnicowanie:

•

PCR

•

Duplex(ze spirochetozą)

•

Multiplex (ze spirochetozą i PPE)

Leczenie:

Jeżeli w stadzie chorują pojedyncze świnie,

należy je odizolować, wyleczyć, a po

upływie okresu karencji skierować na ubój

ze względu na nosicielstwo (należy

również leczyć zwierzęta z kojców z

których pochodziły chore osobniki)

Jeżeli zakażenia są liczne leczymy wszystkie

zwierzęta: osobnika nie pobierającym

wody leki podaje się w inj. indywidualnie,

natomiast pozostałym zwierzętom leki

podawane są wraz z wodą;



Leki w inj.- tiamulina, doksycyklina, Linko-Spectin



Leki do wody- gł. Tiamulina, linkomycyna



Z paszą- walnemulina, tiamulina, linkomycyna,

Linco-Spectin, oksytetracyklina



Oraz połączenia tiamuliny i doksycykliny

W Pierwszym tyg. choroby głodówka+ woda-

najlepiej zakwaszona np. 5% kw. mlekowym;

W 2 i w 3 tyg. podawać zmniejszona, łatwostrawną

dawkę pokarmową;

W trakcie leczenia niezbędne jest codzienne

czyszczenie kojców. po 3 tyg. od zakończenia

terapii należy przeprowadzić dezynfekcje i

deratyzacje.



W przypadku chlewni dotkniętej
dyzenterią enzootyczną należy podawać
leki metafilaktycznie okresowo przez 5 dni
co 2mc.



Lochom prośnym podawać tiamulinę, lub
linkomycynę przez 10-14 dni przed
porodem



Prosiętom od pierwszego dnia podawać
paszę leczniczą przez 5 dni- powtórzyć po
3 tyg.

Program uzdrawiania
chlewni:

1.

Program wdrażamy w okresie lata- ze względu na niższą

przeżywalność krętków w temp. Pow. 18 C

2.

Należy max. Zmniejszyć liczbę świń w stadzie

3.

Leczymy całe stado preparatem wykazującym najwyższą

skuteczność

4.

Oczyszczenie i dezynfekcja wszystkich pomieszczeń- wskazanie

kilkakrotne

5.

Co najmniej raz na 24h kojce, w których przebywają zw. Poddawać

czyszczeniu i dezynfekcji

6.

Stosowanie zasady all- in/ all- out, jak największe rozgęszczenie

stada, deratyzacja, częste dezynfekcje

7.

Do stwierdzenia skuteczności leczenia używa się świń „testowych”

pochodzących z obiektów wolnych od dyzenterii, a następnie

poddaje się je 60 dniowej obserwacji

8.

Stado można uznać za wolne od dyzenterii, jeżeli w ciągu 6mc nie

stosowano żadnych leków i w tym okresie nie wystąpiły żadne

objawy sugerujące tę chorobę

Profilaktyka w stadach
wolnych:



Do stada wprowadzamy jedynie świnie ze
stad wolnych od dyzenterii



PCR dla wszystkich nowych osobników



30 dniowa kwarantanna, z paszą
leczniczą



Ograniczenie dostępu zwierząt do
gnojowicy



Plan zwalczania gryzoni



BRAK szczepionek!