Proces
badawczy
Hanna Kelm
Metoda badawcza
•
Metoda to konkretny sposób zdobywania
środków. To sposób postępowania, oparty na
założeniach teoretycznych, które pozwalają
nam rozwiązać pewien problem naukowy od
momentu sformułowania pytania
badawczego, poprzez gromadzenie pewnych
danych, które służą jako przesłanki do
właściwych odpowiedzi, aż po udzielenie
pełnej odpowiedzi na sformułowane wstępnie
pytania
Etapy procesu
badawczego 1
1. Wstępne sformułowanie problemu - sformułowanie
problemu naukowego, źródła problemu, forma pytania
problemowego, cele zadań.
2. Uszczegółowienie problematyki badawczej
(eksplikacja) - problemy szczegółowe, hipotezy.
3. Operacjonalizacja - wyrażenie pojęć i terminów
teoretycznych w kategoriach operacyjnych
(jednoznaczne terminy), dobór wskaźników,
zbiorowości do badań - kategorii społecznej, metod i
technik, źródła badań.
4. Przygotowanie narzędzi badawczych -
kwestionariuszy, schematów, instrukcji, testów,
urządzeń technicznych.
Etapy procesu
badawczego 2
5. Pilotaż badań - sprawdzenie problemu
badawczego, jego uszczegółowienie, wartości
wyjaśniającej przyjętych wskaźników,
jednoznaczności pojęć, czy problem w ogóle
istnieje; sprawdzenie narzędzi i technik
badawczych, strony techniczno-organizacyjnej
badań, dostępnych środków finansowych.
6. Dobór próby.
7. Badanie.
8. Weryfikacja zebranego materiału empirycznego
- weryfikacja wstępna i pogłębiona.
Etapy procesu
badawczego 3
9. Wstępne grupowanie materiału surowego
(kodowanie).
10. Analiza materiału empirycznego - konfrontacja
danych empirycznych z pytaniami i hipotezami,
zarówno analiza o charakterze ilościowym, jak i
jakościowym.
11. Testowanie hipotez i uogólnianie wyników badań,
testowanie siły i kierunku zależności między
analizowanymi cechami, słuszności założeń
badawczych i sformułowanych na ich podstawie
hipotez.
12. Pisanie końcowego raportu z badań - naukowego
lub komercyjnego.
BADANIA
SONDAŻOWE 1
•
Sondaż diagnostyczny jest sposobem gromadzenia
wiedzy o atrybutach strukturalnych i funkcjonalnych
oraz dynamice zjawisk społecznych, opiniach i
poglądach wybranych zbiorowości, nasilaniu się i
kierunkach rozwoju określonych zjawisk i wszelkich
zjawisk instytucjonalnie niezlokalizowanych w
oparciu o próbę reprezentatywną.
•
Dowiadujemy się o opiniach (przekonaniach),
ocenach, zainteresowaniach, postawach, motywach
oraz wiedzy o określonym zjawisku, procesie lub
zdarzeniu.
BADANIA
SONDAŻOWE 2
•
Zalety:
•
skuteczna metoda zbierania danych od dużej liczby
osób;
•
umożliwia dokładne porównanie odpowiedzi
respondentów
•
Wady:
•
odpowiedzi niekoniecznie odzwierciedlają
prawdziwe opinie respondentów
•
materiał może być powierzchowny
•
mogą umknąć ważne różnice w opiniach, przy
zastosowaniu pytań standardowych
WYWIAD
Wywiad (technika dialogowa) to rozmowa z badanym
przeprowadzona z jakimś ogólnym lub szczegółowym
planem – technika kwestionariuszowa.
•
Wywiad pisemny (ankieta)
•
Wywiad ustny (osobisty) – sytuacja bezpośredniej relacji
interpersonalnej.
•
wywiad nieskategoryzowany (swobodny,
nieukierunkowany)
•
wywiad skategoryzowany
•
wywiad jawny (respondent jest o nim poinformowany)
•
wywiad ukryty (respondent nie wie, że udziela wywiadu)
•
wywiad indywidualny
•
wywiad zbiorowy
ANKIETA
•
Ankieta jest techniką gromadzenia informacji, polegającą
na wypełnieniu najczęściej samodzielnie przez badanego
specjalnych kwestionariuszy na ogół o wysokim stopniu
standaryzacji w obecności lecz najczęściej bez obecności
ankietera.
•
Ankieta imienna (znamy nazwisko ankietowanego), jawna
(pytania z metryczki pozwalają na ustalenie respondenta,
np. zawód ojca, miejsce urodzenia, miejsce pracy),
anonimowa, ale zawsze dobrowolna.
•
Kwestionariusz jest narzędziem badawczym, będący
uporządkowaną merytorycznie i graficznie, zwykle
drukowaną listą pytań na jeden temat lub na wiele
tematów.
•
Badanie jednokrotne z użyciem kwestionariusza nazywamy
sondażowym, sondażem ankietowym lub surveyem.
•
Badanie co najmniej dwukrotne w określonych odstępach
czasu, w celu stwierdzenia zmian lub stałości cech (np.
postaw, zachowań) nazywamy badaniem panelowym.
OTWARTY WYWIAD
POGŁĘBIONY – TECHNIKA
JAKOŚCIOWA
•
brak kwestionariusza z pytaniami i porządku ich
zadawania
•
wysokie kompetencje merytoryczne i
komunikacyjne badacza
•
badacz jest pasywny, badany jest aktywny, sam
konstruuje wypowiedź i „głębokość” narracji
•
wywiad narracyjny
DYSKUSJA GRUPOWA –
TECHNIKA JAKOŚCIOWA
•
To dyskusja członków grupy na określony temat,
odbywająca się w warunkach sztucznie
stworzonych. Uczestnicy wytwarzają specyficzną
społeczną sytuację, w której mogą ujawnić się
nieartykułowane w innych sytuacjach poglądy
jednostek -> generowanie myślenia na określony
temat
•
zależność między poglądami a zachowaniami
jednostki oraz zależność między więzami
panującymi w grupie a odbywającym się w niej
procesem społecznym.
ZOGNISKOWANY WYWIAD
GRUPOWY – TECHNIKA
JAKOŚCIOWA
•
Fokus: badanie wiedzy, opinii, poglądów celowo
dobranej grypy 8-10 osób, dotyczących zachowań
lub obiektów interesujących badacza.
•
Grupą fokusową steruje moderator, przygotowany
merytorycznie, zadający wcześniej przygotowane,
przemyślane pytania.
•
Niewiele wiadomo o przedmiocie dyskusji, ale
ujawnia się go w trakcie: tekst, film, książka,
podręcznik, projekt reformy, itp.
•
Wyróżnikiem jest konkretny obiekt, stanowiący
przedmiot dyskusji oraz jej scenariusz.
•
Stosowany w badaniach marketingowych i
badaniach społecznych.
EKSPERYMENT 1
•
Eksperyment jest najważniejszą metodą badawczą:
w celowo kontrolowanych warunkach wywołuje się
ściśle określone zjawiska po to, aby poznać związki
typu przyczynowego, istniejące między tymi
zjawiskami a zjawiskami którymi świadomie
manipulujemy.
•
metoda badania określonego wycinka
rzeczywistości, polegającej na wywołaniu lub tylko
zmianie przebiegu procesów przez wprowadzenie do
nich jakiegoś nowego czynnika i obserwowaniu
zmian powstałych pod jego wpływem. Istotna jest
manipulacja zmienną niezależną i kontrola zmian
zmiennej zależnej.
EKSPERYMENT 2
•
Zmienne zależne i zmienne niezależne
(bodziec eksperymentalny)
•
Pretest i posttest (ustalenie porównywalnych
cech i wspólnych właściwości)
•
Eksperyment klasyczny: grupa
eksperymentalna i kontrolna
EKSPERYMENT 3
•
Zalety:
•
badacz może kontrolować wpływ określonych
zmiennych
•
łatwiej je powtarzać kolejnym badaczom
•
Wady:
•
wielu aspektów życia społecznego nie da się
przenieść do laboratorium
•
warunki eksperymentu mogą mieć wpływ na
reakcje badanych
ETNOGRAFIA 1
•
Określenie wpływu środowiska kulturowego
na jednostkę (analiza karier, historii życia, ról
społecznych) lub grupę, w jakiej
transmitowana jest kultura na odbiorców.
•
Podstawowe techniki: obserwacja
uczestnicząca, wywiady, rozmowy, analiza
wytworów działania.
•
Grupy focusowe: dyskusje w wybranej
grupie, a tematy dostarcza badacz
ETNOGRAFIA 2
•
Zalety:
•
dostarcza bogatszych i bardziej wyczerpujących
wyników niż inne metody
•
pozwala dostrzec szerszy kontekst procesów
społecznych
•
Wady:
•
można ją stosować wyłącznie w badaniach małych
grup i społeczności
•
uzyskane wyniki mogą odnosić się wyłącznie do
badania grup i społeczności
•
pojedyncze badania terenowe trudno generalizować
OBSERWACJA
UCZESTNICZĄCA
•
Badanie społeczności z pozycji jej uczestnika
•
Sytuowanie badacza wewnątrz zjawiska, procesu.
•
Jego obecność wpływa na badaną sytuację –
wchodzenie w rolę badacza i badanego (samego
siebie) – percepcja samego siebie.
•
Obecność badacza powoduje zmianę zachowań
badanych – pogłębienie ich samoświadomości.
•
Opis zjawiska zaraz po zakończeniu pracy
badacza.
•
Rejestracja subiektywna, selektywna,
interpretacja własna badacza
METODA
INDYWIDUALNYCH
PRZYPADKÓW
•
Metoda indywidualnych przypadków: metoda
pojedynczych przypadków (rozszerzonych
przypadków), zamiennie studium przypadku, analiza
przypadku (wyróżniająca się, unikalna jednostka) lub
metoda kliniczna – polega na wszechstronnym
badaniu i opisie jednej lub kilku osób.
•
Cel: odkrywanie słabych punktów, a następnie
modyfikowanie (przebudowa, udoskonalenie)
istniejących teorii społecznych. Badacz chce nie tyle
wyjaśnić, co zrozumieć zjawisko, stąd zastosowanie w
badaniach trudnych i rzadkich zjawisk społecznych,
pedagogicznych psychicznych bądź socjologicznych.
METODA
BIOGRAFICZNA
•
Metoda biograficzna: odkrywanie społecznie
uwarunkowanych regularności losów życiowych ludzi,
uformowanego w świadomości jednostek
subiektywnego obrazu społeczeństwa, a także
zdobywanie konkretnych informacji na temat
określonych wydarzeń
•
analizowanie przebiegu życia ludzkiego traktowanego
w kategoriach wycinka społecznej rzeczywistości
•
rozważania ogólnometodologiczne i teoretyczne
skoncentrowane na problematyce relacji pomiędzy
biografiami indywidualnymi a kształtem
społeczeństwa i zachodzącymi między nimi procesami
Dekalog badacza
rzeczywistości
społecznej:
I. Przy podejmowaniu badań bierz pod uwagę nie tylko spodziewane
pożytki lub zyski, ale także koszty i straty.
II. Przyjmij osobistą odpowiedzialność za prowadzone badania i ich skutki.
III. Bądź otwarty i uczciwy wobec uczestników badań.
IV. Informuj uczestników badań o celach i założeniach badań na tyle, na ile
jest to możliwe ze względu na dobro badań.
V. Staraj się jak najlepiej współpracować z dobrowolnymi uczestnikami
badań, ponieważ od tego zależy wiele przy realizacji twoich zamierzeń
badawczych.
VI. Nie wykorzystuj badanych pod żadnym względem. Szanuj także ich
czas i cierpliwość.
VII. Zapewnij badanym ochronę przed wszelkimi szkodami możliwymi do
przewidzenia. Jeżeli zaś dostrzeżesz, że badanym zagrażają jakieś
nieprzewidziane skutki negatywne, to staraj się temu natychmiast
przeciwdziałać.
VIII. Bądź zawsze gotowy do uczciwego wyjaśnienia badanym wszelkich
wątpliwości, jakie mogą się u nich pojawić.
IX. Dbaj o to usilnie, aby uczestnicy badań darzyli ciebie zaufaniem.
X. Pamiętaj, że zasadniczym celem badań powinno być uzyskanie danych
zebranych w sposób metodologicznie zasadny i solidny, które mają
przyczynić się do rozwijania nauki, a nie do zaspokajania niegodziwych
zamierzeń.