DEFEKT LIMFOCYTÓW B
PIERWOTNE NIEDOBORY
ODPORNOŚCI
Monika Borowicz
Niedobory odporności
Mogą być spowodowane przez czynniki
wewnętrzne i zewnętrzne.
Pierwotne niedobory
odporności
Częstość występowania: średnio 1/10
000 żywo urodzonych
Chłopcy stanowią 70% pacjentów
PODZIAŁ
1.
Defekt lub brak limfocytów B
2.
Defekt lub brak limfocytów T
3.
Defekt lub brak komórek NK
4.
Defekt lub brak komórek żernych i
składników dopełniacza
Częstość występowania
Objawy ostrzegawcze
6-8 lub więcej zakażeń
w ciągu roku
2 lub więcej zakażeń
zatok o ciężkim
przebiegu w ciągu
roku
2 miesiące lub dłużej
trwająca
antybiotykoterapia
bez wyraźnej poprawy
2 lub więcej zapaleń
płuc lub sześć zapaleń
oskrzeli w ciągu roku
Objawy ostrzegawcze
Zahamowanie
prawidłowego
rozwoju dziecka lub
przyrostu masy ciała
Powtarzające się
głębokie ropnie
skóry lub narządowe
Przewlekająca się
grzybica jamy ustnej
lub skóry powyżej 1
roku życia
Objawy ostrzegawcze
Konieczność
stosowania dożylnych
antybiotyków dla
opanowania zakażenia
2 lub więcej ciężkie
zakażenia np.
zapalenie kości,
mózgu, skóry
Wywiad rodzinny
wskazujący na
występowanie w
rodzinie pierwotnych
niedoborów
odporności
Występowanie objawów
Defekt limfocytów B
Agammaglobulinemia
sprzężona z chromosomem X
(Brutona)
Dojrzewanie limfocytów
Agammaglobulinemia
Brutona
Całkowity brak przeciwciał i śladowa
obecność limfocytów B w krążeniu- defekt
kinazy tyrozynowej
W szpiku zwiększona liczba limfocytów pre- B
bez receptorów
Odsetek limfocytów T prawidłowy
Heterogenny przebieg kliniczny choroby
Pierwsze objawy 4-6 miesiąc życia
W około 10% przypadków agammaglobulinemii
o identycznym obrazie klinicznym jak Brutona
nie wykrywa się mutacji Btk-> przynajmniej
część tych przypadków jest dziedziczona
autosomalnie recesywnie.
Agammaglobulinemia
Brutona
LECZENIE:
terapia zastępcza
opierająca się na podaniu przeciwciał
Defekt limfocytów B
Pospolity zmienny niedobór odporności
Częstość występowania: 1:10 000- 1:50 000
CVID- common variable immunodeficiency
Chorują dzieci obu płci, najczęściej w 2 i 3
dekadzie życia
Zmniejszone stężenie IgG i IgA, a u
połowy też IgM
Liczba limfocytów B prawidłowa lub obniżona
U 1/3 chorych zaburzenia odporności
komórkowej
Pospolity zmienny niedobór
odporności
Defekt limfocytów B
Izolowany niedobór IgA
Najczęstszy wrodzony niedobór
odporności
Częstość zmienna zależna od rasy
Zespół rozpoznaje się, gdy stężenie
IgA w surowicy jest mniejsze niż
0,05g/l, a stężenie przeciwciał
innych klas prawidłowe
Brak zarówno IgA1 i IgA2
Izolowany niedobór IgA
CVID oraz izolowany
niedobór IgA uważa się za
dwie postacie tej samej
choroby
Defekt limfocytów B
Przemijająca hipogammaglobulinemia
niemowląt
Przemijająca
hipogammaglobulinemia
niemowląt
Proces „fizjologiczny”
Bardziej nasilona u wcześniaków
Zwiększone ryzyko zakażeń bakteryjnych
Pojawia się również w sytuacji, gdy
synteza przeciwciał u niemowlęcia
zachodzi powoli
Defekt limfocytów B
Niedobór odporności związany ze
zwiększonym stężeniem IgM (zaspół
hiper- IgM)
Obejmuje grupę heterogennych zespołów
o rożnym podłożu genetycznym, które
łączy defekt w dojrzewaniu limfocytów B
bardzo małe lub niewykrywalne stężenia IgA
oraz IgG, przy zwiększonym lub prawidłowym
stężeniu IgM (wbrew nazwie!)
Liczba limfocytów B prawidłowa
Zespół hiper- IgM
Zespół hiper- IgM
Postacie:
GEN KODUJĄCEY
LIGAND DLA CD
40
AICDA
KODUJĄCY
INDUKOWALNĄ
DEAMINAZĘ
CYTYDYNOWĄ
UNG
KODUJĄCY
GLIKOZYLAZ
Ę URACYLU
TNFRSF5
KODUJĄCY CD
40
SPRZĘŻONY Z
CHROMOSOMEM X
AUTOSOMALNE
RECESYWNE
AUTOSOMALN
E
RECESYWNE
AUTOSOMALNE
RECESYWNE
•ZATRZYMANIE
LIMFOCYTÓW B
NA ETAPIE
SYNTEZY IgM
•ZAKAŻENIA
OPORTUNISTYCZN
E
•BRAK ZAKAŻEŃ
OPORTUNISTYCZNY
CH
•PODOBNIE
JAK W AICDA
•ZAKAŻENIA
OPORTUNISTYC
ZNE
Zespół hiper- IgM sprzężony z
chr. X
LECZENIE: podanie
przeciwciał
Defekt limfocytów B
Niedobory podklas IgG
Towarzyszy niedoborowi IgA
Najczęściej asymptomatyczne
U dzieci najczęściej niedobór IgG2, u
dorosłych IgG3
Niedobór odporności ze
zwiększonym stężeniem IgE
(Zespoł Joba)
Pojawia się we wczesnym dzieciństwie
Duże stężenie IgE, przekraczające
2000 IU/l
Dziedziczona autosomalnie recesywnie i
dominująco
Zaburzona równowaga funkcji
limfocytów Th1 i Th2
Diagnostyka
Diagnostyka wstępna
badania przesiewowe umożliwiające ocenę
każdego elementu układu immunologicznego
pełna morfologia krwi obwodowej z oceną
obrazu odsetkowego leukocytów –
agranulocytoza, ziarnistości, niedokrwistość
hemolityczna, małopłytkowość, limfopenia
stężenie immunoglobulin w surowicy
testy nadwrażliwości typu późnego
Diagnostyka
Diagnostyka specjalistyczna
Podklasy IgG – IgG2, IgG4
Zdolność do syntezy swoistych przeciwciał
Liczba limfocytów, subpopulacje: B - CD19, CD20, T -
CD3, CD4, CD8, wskaźnik CD4/CD8
Funkcje limfocytów - proliferacja limfocytów pod
wpływem mitogenów: B – EBV, T – PHA
Ocena aktywności enzymów ADA, PNP, ekspresja MHC
kl. II
Funkcje granulocytów - test NBT, chemiluminescencja,
wytwarzanie rodników tlenowych, chemotaksja,
cząsteczki adhezyjne CD11, CD18
Ocena składowych dopełniacza
Diagnostyka
Skład układu
immunologicz
nego
Badania
wstępne
Badania
specjalistycz
ne
Niektóre
objawy
kliniczne
odporność
humoralna
(limfocyty B)
•stężenie
immunoglobuli
n w surowicy
(IgG, IgM, IgA)
•izohemagluty
niny (anty-A,
anty-B)
•miano
swoistych
przeciwciał po
wykonanych
wcześniej
szczepieniach
(tężec, błonica)
•podklasy IgG
•liczba
limfocytów B
•miano
swoistych
przeciwciał po
szczepieniu
przeciwko
pneumokokom*
(u dzieci >2. rż.)
•testy z
mitogenami,
takimi jak EBV,
cowan I, anty-
IgM, gronkowiec
•nawracające
zakażenia dróg
oddechowych
•przewlekła
biegunka, zespół
upośledzonego
wchłaniania
•zakażenia
enterowi rusami
Diagnostyka
Skład układu
immunologicz
nego
Badania
wstępne
Badania
specjalistycz
ne
Niektóre
objawy
kliniczne
odporność
komórkowa
(limfocyty T)
•bezwzględna
liczba
limfocytów
•testy
nadwrażliwości
typu późnego
•subpopulacje
limfocytów T
•poliferacja
limfocytów (po
stymulacji)
fitohemaglutynin
ą, mitogenem
szkarłatki,
konkawaliną A)
•ocena
aktywności
enzymów (ADA,
PNP)
•nawracająca
kandydoza błony
śluzowej jamy
ustnej
("pleśniawki"),
zahamowanie
prawidłowego
przyrostu masy
ciała i wzrostu,
oporna na
leczenie
biegunka
•zakażenia
powodowane
przez grzyby,
pierwotniaki,
prątki lub wirusy
Diagnostyka
Skład układu
immunologicz
nego
Badania
wstępne
Badania
specjalistycz
ne
Niektóre
objawy
kliniczne
Fagocytoza
morfologia krwi
obwodowej (z
oceną liczby i
morfologii
leukocytów)
•test redukcji
błękitu
nitrotetrazolowe
go (NBT)
•chemiluminesc
encja
•wytwarzanie
rodników
nadtlenkowych
•chemotaksja
•oznaczanie
cząstek
adhezyjnych
•opóźnione
odpadnięcie
kikuta
•ropienie skóry
•zakażenia
powodowane
drobnoustrojami
o małej
zjadliwości:
gronkowce,
grzyby,
oportunistyczne
drobnoustroje
Gram-ujemne
Diagnostyka
Skład układu
immunologicz
nego
Badania
wstępne
Badania
specjalistycz
ne
Niektóre
objawy
kliniczne
Układ dopełniacza •CH50
•C3, C4
•ocena
składowych
układu
dopełniacza
•oznaczenie
czynników B, P,
AH50
nawracające
zakażenia
Neisseria spp
Zapobieganie
Najpierw: ustalić przyczynę!!!
Szczepienia profilaktyczne
Szczepionki lecznicze
Preparaty roślinne – Esberitox, Echinacea,
Ginsana, Padma, Biostymina...
Stymulatory syntetyczne – izoprinozyna
Immunoglobuliny IVIG
Przeszczep – szpiku, komórek macierzystych
krwi pępowinowej
Terapia genowa
Prawidłowe odżywianie
Dziękuję za uwagę!