Pomoc psychologiczna
w praktyce.
Mgr Stanisław Oziemski
Dla A.M.
Kontakt – Budowa relacji
Oczekiwania >
< Cele klienta
Nasze cele >
< Rodzina klienta
Cele dyrekcji >
Czy są bezwzględne wskazania do
udzielenia pomocy ?
Motywacja a Motywowanie
Cele klienta
- realne i nie
- ukryte, nieuświadomione i jawne
Motywacja
- zewnętrzna (straszenie, konfrontacja)
- wewnętrzna
Motywowanie - budowa relacji terapeutycznej
KONTAKT - RELACJA
Relacje nawiązywane w ramach praktyki
zawodowej są specyficznymi relacjami
profesjonalnymi.
Naczelną zasadą, w ramach
profesjonalnego kontaktu jest dobro
drugiego człowieka.
Kontakt – Budowa relacji
Konieczność poszanowania
podmiotowości, godności,
intymności, autonomii i poufności
w relacji z drugim człowiekiem.
Wywiad – Budowa relacji
Wywiad = empatyczne zrozumienie
Wysłuchać by poznać i zrozumieć.
„Podstawowe zadanie prowadzącego
wywiad to przekazanie pacjentowi
komunikatu, że jest on akceptowany,
ceniony i ważny jako niepowtarzalna
jednostka, zmagająca się z własnymi
specyficznymi problemami”
Gabbard G. „Psychodynamic psychiatry in clinical
practice” 2005
Kontakt - Wywiad
„Ilekroć spotyka się dwóch ludzi, tak
naprawdę obecnych jest sześciu:
Tak, jak sam siebie spostrzega
Tak, jak jest postrzegany przez
drugiego
Kim jest naprawdę „
Uczucia własne wywołane
przeniesieniem
Pierwszy kontakt ma zasadnicze znaczenie dla
całej relacji
Nawiązanie kontaktu wzrokowego, życzliwe
powitanie, jest pomocne w określeniu i obniżeniu
poziomu napięcia emocjonalnego przeżywanego
przez klienta. Życzliwe zainteresowanie sprzyja
redukcji lęku.
Pozwolenie klientowi na swobodną odpowiedź po
pierwszym pytaniu, stanowi sposób rozładowania
napięcia i ma istotne znaczenie dla kształtowania
całego kontaktu.
W czasie rozmowy konieczna jest umiejętność
słuchania i formułowania pytań w taki sposób by nie
budziły lęku.
Należy pamiętać, że ponad 2/3 komunikacji,
zwłaszcza w początkowym okresie odbywa się na
poziomie poza werbalnym i dotyczy zarówno
sposobu bycia, gestów, mimiki, czy ubioru.
Wywiad - Budowa relacji
Konieczność znajomości
psychopatologii
(rodzaj zaburzeń, objawy,
ograniczenia)
Konieczność znajomości podstaw
psychoterapii (rodzaj relacji, specyfika
kontaktu, mechanizmy wewnętrzne
klienta, ograniczenia, cechy
osobowości)
Kontakt - Wywiad
Aspekt fizycznych deficytów (zakres
kompetencji, mocne – słabe strony)
Ocena stanu psychicznego tzn. czy
są wskazania do bezwzględnego
leczenia (stany nagłe, interwencja
kryzysowa, zagrożenie życia)
Wywiad – poznanie
chorego
Zebranie danych o życiu pacjenta.
Nawiązanie kontaktu i
wytworzenie więzi terapeutycznej.
Stworzenie klimatu wzajemnego
zaufania i odpowiedzialności.
Poznanie i zrozumienie
nurtujących chorego problemów.
Postawienie diagnozy i ustalenie
planu leczenia.
Wsparcie psychologiczne
1. Wspomaganie odkrywania poprzez
zadawanie pytań dotyczących
najważniejszych informacji.
2. Empatyczne słuchanie, dające klientowi
poczucie, że to, co mówi jest
emocjonalnie rozumiane.
3. Częste podsumowania czynione przez
słuchającego ułatwiają klientowi
ogarnięcie całości problemu,
dostrzeżenie innych aspektów.
Wsparcie psychologiczne
4. Zadawanie pytań skłaniających klienta
do samodzielnych wniosków:
Wsparcie psychologiczne
4. Zadawanie pytań skłaniających klienta
do samodzielnych wniosków:
Jakie są dowody na to, że obawy się
spełnią?
Jak pan doszedł do tego wniosku?
Czego mogę nauczyć się z tego
doświadczenia?
Jak się to ma do tego, co mówił pan na
początku?
Co mogę zyskać/stracić gdy podejmę tą
decyzję?
Ograniczenia
Trwale lub okresowo upośledzona
zdolność do samodzielnego
myślenia i działania:
Ograniczenia
Trwale lub okresowo upośledzona
zdolność do samodzielnego
myślenia i działania:
Deficyty poznawcze, uszkodzenie,
otępienie.
Konieczne leczenie psychiatryczne,
zaburzenia psychiczne.
Poważne problemy psychologiczne,
konieczne leczenie
psychoterapeutyczne.
Poważne ostre choroby somatyczne.
Ograniczenia
Krótkie, konkretne komunikaty,
podkreślające i powtarzające ważne
informacje.
Zadaniem pracownika jest
wyznaczanie konkretnych celów,
adekwatnych zadań.
Rola życzliwego autorytetu
kontrolującego sposób
postępowania klienta.
Interwencja kryzysowa
Stabilizacja sytuacji.
Wycofanie osoby z stresującej sytuacji,
(redukcja ilości substancji
pobudzających) Wspólny posiłek
(Demobilizacja).
Poznawcze przeformułowanie,
przekazanie informacji o sytuacji,
zapoznanie z skutkami ekspozycji na
zdarzenie
.
Interwencja kryzysowa
Wentylacja negatywnych emocji
(Debrifing):
Fakty
– opiszcie co się stało, co
widzieliście, jaka była wasza rola.
Myśli
– jakie były pierwsze myśli.
Reakcje
– co było najgorsze, o czym
chciałbyś zapomnieć.
Symptomy
– jak ty i twoje życie się
zmieniło.
Informacja
, wsparcie – przygotowanie
planu.