SYSTEM DYDAKTYCZNY
SYSTEM DYDAKTYCZNY
( system nauczania – uczenia się)
( system nauczania – uczenia się)
Całokształt zasad
Całokształt zasad
organizacyjnych oraz
organizacyjnych oraz
treść, metody, środki nauczania
treść, metody, środki nauczania
– uczenia
– uczenia
się, tworzące spójną
się, tworzące spójną
wewnętrznie strukturę
wewnętrznie strukturę
i podporządkowane realizacji
i podporządkowane realizacji
społecznie
społecznie
akceptowanych celów
akceptowanych celów
kształcenia
kształcenia
Podział
Podział
nowożytnych systemów
nowożytnych systemów
dydaktycznych:
dydaktycznych:
1.
1.
System tradycyjny
System tradycyjny
2.
2.
System nowego
System nowego
wychowania
wychowania
3.
3.
System współczesny
System współczesny
Podsystemy
Podsystemy
systemu tradycyjnego:
systemu tradycyjnego:
-
Koncepcje opracowane przez
Koncepcje opracowane przez
Sturma,
Sturma,
-
J. A. Komeńskiego,
J. A. Komeńskiego,
-
J. H. Pestalozziego,
J. H. Pestalozziego,
-
A. Bella,
A. Bella,
-
J. Lancastra,
J. Lancastra,
-
A przede wszystkim
A przede wszystkim
J.F. Herbarta
J.F. Herbarta
Podsystemy
Podsystemy
nowego wychowania
nowego wychowania
1.
1.
Szkoła pracy G. Kerchensteinera
Szkoła pracy G. Kerchensteinera
2.
2.
Szkoła na miarę dziecka
Szkoła na miarę dziecka
3.
3.
Szkoła twórcza
Szkoła twórcza
4.
4.
Koncepcje
Koncepcje
J. Deweya
J. Deweya
Podsystemy
Podsystemy
współczesnego systemu dydakt.:
współczesnego systemu dydakt.:
Np.:
Np.:
1.
1.
Podsystem Freineta,
Podsystem Freineta,
2.
2.
Podsystem nauczania
Podsystem nauczania
programowanego
programowanego
DYDAKTYKA HERBARTOWSKA,
DYDAKTYKA HERBARTOWSKA,
JAKO TEORETYCZNA PODSTAWA
JAKO TEORETYCZNA PODSTAWA
TZW. SZKOŁY TRADYCYJNEJ
TZW. SZKOŁY TRADYCYJNEJ
Herbart próbował skonstruować
Herbart próbował skonstruować
„ naukowy system
„ naukowy system
pedagogiki” oparty na dorobku
pedagogiki” oparty na dorobku
teoretycznym etyki
teoretycznym etyki
i psychologii.
i psychologii.
Etyka miała wyznaczać cel wychowania,
Etyka miała wyznaczać cel wychowania,
a psychologia drogi i środki wiodące do
a psychologia drogi i środki wiodące do
tego celu.
tego celu.
Głównym zadaniem kierowania
Głównym zadaniem kierowania
jest:
jest:
-
stałe zatrudnianie dzieci,
stałe zatrudnianie dzieci,
-
organizoweanie dla nich zajęć,
organizoweanie dla nich zajęć,
-
pielęgnacja ich fizycznego
pielęgnacja ich fizycznego
rozwoju,
rozwoju,
-
wdrażanie do porządku.
wdrażanie do porządku.
Najwyższym celem wychowania
Najwyższym celem wychowania
wg Herbarta jest:
wg Herbarta jest:
ukształtowanie silnych moralnie
ukształtowanie silnych moralnie
charakterów
charakterów
.
.
Służą temu:
Służą temu:
- kierowanie dziećmi,
- kierowanie dziećmi,
- karność
- karność
- nauczanie.
- nauczanie.
Karność
Karność
stanowi konieczny warunek
stanowi konieczny warunek
wyrobienia u każdego
wyrobienia u każdego
wychowanka
wychowanka
moralności opartej na silnym
moralności opartej na silnym
charakterze, tzn
charakterze, tzn
najwyższego celu wychowania
najwyższego celu wychowania
Nauczanie wychowujące
Nauczanie wychowujące
ma podstawowe znaczenie
ma podstawowe znaczenie
dla
dla
formowania
formowania
silnych charakterów.
silnych charakterów.
Wychowania nie należy oddzielać
Wychowania nie należy oddzielać
od
od
nauczania
nauczania
Wartość nauczania
Wartość nauczania
wychowującego
wychowującego
polega przede wszystkim na wiązaniu
polega przede wszystkim na wiązaniu
wiedzy z rozwojem uczuć i woli dzieci.
wiedzy z rozwojem uczuć i woli dzieci.
Herbart uważał, że:
Herbart uważał, że:
-
nie istnieją jakiekolwiek dziedziczne
nie istnieją jakiekolwiek dziedziczne
czy nabyte dyspozycje psychiczne,
czy nabyte dyspozycje psychiczne,
-
całe życie psychiczne składa się
całe życie psychiczne składa się
z wyobrażeń.
z wyobrażeń.
Wyobrażenia
Wyobrażenia
uważano za siły, które mogą być ze sobą
uważano za siły, które mogą być ze sobą
zgodne lub przeciwstawne.
zgodne lub przeciwstawne.
Gdy wyobrażenia są zgodne rodzi się
Gdy wyobrażenia są zgodne rodzi się
uczucie
uczucie
przyjemności,
przyjemności,
Natomiast ich niezgodność wywołuje
Natomiast ich niezgodność wywołuje
uczucie
uczucie
przykrości.
przykrości.
Efektywność
Efektywność
nauczania zależy od
nauczania zależy od
stopni formalnych
stopni formalnych
Stopnie formalne nauczania
Stopnie formalne nauczania
wg Herbarta
wg Herbarta
1.
1.
Jasność
Jasność
2.
2.
Kojarzenie
Kojarzenie
3.
3.
System
System
4.
4.
Metoda
Metoda
Nazwy te dość jednoznacznie wskazują,
Nazwy te dość jednoznacznie wskazują,
co
co
w jakiej kolejności n-l ma robić na lekcji.
w jakiej kolejności n-l ma robić na lekcji.
Stopnie formalne nauczania
Stopnie formalne nauczania
wg Reina
wg Reina
1.
1.
Przygotowanie
Przygotowanie
2.
2.
Podanie
Podanie
3.
3.
Powiązanie
Powiązanie
4.
4.
Zebranie
Zebranie
5.
5.
Zastosowanie
Zastosowanie
Formalizm i rygoryzm
Formalizm i rygoryzm
To kolejne cechy Herbartyzmu.
To kolejne cechy Herbartyzmu.
Narzucano nauczycielowi ciasny
Narzucano nauczycielowi ciasny
schemat
schemat
toku lekcji tłumiąc ich inwencję
toku lekcji tłumiąc ich inwencję
organizacyjną i metodyczną.
organizacyjną i metodyczną.
Koncepcja Herbarta
Koncepcja Herbarta
była próbą teoretycznego opracowania
była próbą teoretycznego opracowania
procesu kształcenia (nauczania– uczenia
procesu kształcenia (nauczania– uczenia
się).
się).
Rozpowszechniła się w poł. XIX w.,
Rozpowszechniła się w poł. XIX w.,
a upadła wraz z cesarstwem niemieckim,
a upadła wraz z cesarstwem niemieckim,
któremu służyła.
któremu służyła.
Z ostrą krytyką spotkała się dopiero na
Z ostrą krytyką spotkała się dopiero na
przełomie XIX i XX w.
przełomie XIX i XX w.
W Herbartyźmie
W Herbartyźmie
celem wychowania:
celem wychowania:
jest nie tyle rozwój indywidualnych
jest nie tyle rozwój indywidualnych
zdolności i zainteresowań
zdolności i zainteresowań
poznawczych
poznawczych
uczniów, co raczej przekazywanie
uczniów, co raczej przekazywanie
wiedzy.
wiedzy.
Ten krytyczny osąd Herbartyzmu
Ten krytyczny osąd Herbartyzmu
utrzymuje się do dzisiaj.
utrzymuje się do dzisiaj.
DYDAKTYKA DEWEYOWSKA, JAKO
DYDAKTYKA DEWEYOWSKA, JAKO
TEORETYCZNA PODSTAWA SZKOŁY
TEORETYCZNA PODSTAWA SZKOŁY
PROGRESYWISTYCZNEJ.
PROGRESYWISTYCZNEJ.
Na przełomie XIX i XX w. dydaktyka
Na przełomie XIX i XX w. dydaktyka
herbartowska stała się przedmiotem ostrej
herbartowska stała się przedmiotem ostrej
krytyki.
krytyki.
Potępiono rygoryzm i autorytaryzm szkoły
Potępiono rygoryzm i autorytaryzm szkoły
zbudowanej na jej założeniach,
zbudowanej na jej założeniach,
Postulując:
Postulując:
1. stworzenie „szkoły dla życia i przez
1. stworzenie „szkoły dla życia i przez
życie”.
życie”.
c.d. postulatów
c.d. postulatów
szkoły progresywistycznej
szkoły progresywistycznej
2. Dominujący w tradycyjnej szkole
2. Dominujący w tradycyjnej szkole
intelektualizm
intelektualizm
i naukę książkową usiłowano zastąpić
i naukę książkową usiłowano zastąpić
„
„
autentyczną pracą i wszechstronnym,
autentyczną pracą i wszechstronnym,
twórczym
twórczym
wysiłkiem uczniów”.
wysiłkiem uczniów”.
c.d. postulatów
c.d. postulatów
szkoły progresywistycznej
szkoły progresywistycznej
3. Oderwane od potrzeb i
3. Oderwane od potrzeb i
zainteresowań uczniów programy
zainteresowań uczniów programy
nauczania oraz
nauczania oraz
nieprzystosowane do możliwości
nieprzystosowane do możliwości
psychicznych dzieci metody i środki
psychicznych dzieci metody i środki
pracy dydakt., typowe dla „ szkoły
pracy dydakt., typowe dla „ szkoły
herbartowskiej”, przebudować w
herbartowskiej”, przebudować w
myśl hasła „szkoła na miarę
myśl hasła „szkoła na miarę
dziecka”.
dziecka”.
Uogólniając, domagano się szkoły,
Uogólniając, domagano się szkoły,
która by:
która by:
1.
1.
Uwzględniała zainteresowania uczniów,
Uwzględniała zainteresowania uczniów,
2.
2.
Rozwijała ich umysły, uczucia, wolę,
Rozwijała ich umysły, uczucia, wolę,
3.
3.
Uczyła myśleć i działać,
Uczyła myśleć i działać,
4.
4.
Była miejscem swobodnej, twórczej
Była miejscem swobodnej, twórczej
pracy,
pracy,
5.
5.
Wdrażała do współdziałania,
Wdrażała do współdziałania,
6.
6.
Indywidualizowała treść i tempo nauki,
Indywidualizowała treść i tempo nauki,
Uogólniając, domagano się szkoły,
Uogólniając, domagano się szkoły,
która by:
która by:
1.
1.
Rozwijała aktywność uczniów,
Rozwijała aktywność uczniów,
2.
2.
Nie przedkładała przekazywanej wiedzy
Nie przedkładała przekazywanej wiedzy
nad rozwój samodzielnego myślenia,
nad rozwój samodzielnego myślenia,
3.
3.
Wdrażała do dostrzegania,
Wdrażała do dostrzegania,
formułowania i rozwiązywania
formułowania i rozwiązywania
problemów teoretycznych i
problemów teoretycznych i
praktycznych oraz przygotowywała
praktycznych oraz przygotowywała
uczniów do aktywnego uczestnictwa w
uczniów do aktywnego uczestnictwa w
życiu społecznym.
życiu społecznym.
Amerykanin, J. Dewey
Amerykanin, J. Dewey
1. Opracował założenia koncepcji
1. Opracował założenia koncepcji
dydaktycznej, zwanej „postępową”
dydaktycznej, zwanej „postępową”
( progresywną lub
( progresywną lub
progresywistyczną).
progresywistyczną).
2. W 1985 r. założył w Chicago szkołę
2. W 1985 r. założył w Chicago szkołę
eksperymentalną.
eksperymentalną.
3. Główny akcent położył na rozwój
3. Główny akcent położył na rozwój
aktywności dzieci przede wszystkim
aktywności dzieci przede wszystkim
na wzajęciach praktycznych.
na wzajęciach praktycznych.
Nauczyciel,
Nauczyciel,
Powinien tak przygotowywać i
Powinien tak przygotowywać i
prowadzić lekcje dowolnego
prowadzić lekcje dowolnego
przedmiotu, aby uczniowie mogli :
przedmiotu, aby uczniowie mogli :
odczuć określona trudność,
odczuć określona trudność,
zdefiniować ją,
zdefiniować ją,
formułować pomysły jej
formułować pomysły jej
przezwyciężenia (hipotezy),
przezwyciężenia (hipotezy),
sprawdzać te pomysły,
sprawdzać te pomysły,
wyprowadzać na tej podstawie wnioski
wyprowadzać na tej podstawie wnioski
Stopnie formalne nauczania
Stopnie formalne nauczania
wg Reina
wg Reina
1.
1.
Przygotowanie
Przygotowanie
2.
2.
Podanie
Podanie
3.
3.
Powiązanie
Powiązanie
4.
4.
Zebranie
Zebranie
5.
5.
Zastosowanie
Zastosowanie
Stopnie formalne nauczania
Stopnie formalne nauczania
wg Deweya
wg Deweya
1.
1.
Doprowadzenie do odczucia
Doprowadzenie do odczucia
trudności
trudności
2.
2.
Sformułowanie problemu
Sformułowanie problemu
3.
3.
Wyciągnięcie hipotezy
Wyciągnięcie hipotezy
4.
4.
Weryfikacja hipotezy
Weryfikacja hipotezy
5.
5.
Działanie zgodne z obrana
Działanie zgodne z obrana
hipotezą
hipotezą
Podstawowe cechy nauczania
Podstawowe cechy nauczania
realizowanego zgodnie z
realizowanego zgodnie z
założeniami dydaktyki tradycyjnej
założeniami dydaktyki tradycyjnej
1.
1.
Podział treści nauczania na
Podział treści nauczania na
przedmioty
przedmioty
2.
2.
Przekaz wiedzy przez nauczyciela
Przekaz wiedzy przez nauczyciela
3.
3.
Uczniowie są na ogół pasywni
Uczniowie są na ogół pasywni
4.
4.
Uczniowie nie decydują o doborze
Uczniowie nie decydują o doborze
treści nauczania
treści nauczania
5.
5.
Dominuje uczenie się pamięciowe
Dominuje uczenie się pamięciowe
Podstawowe cechy nauczania
Podstawowe cechy nauczania
realizowanego zgodnie z
realizowanego zgodnie z
założeniami dydaktyki tradycyjnej
założeniami dydaktyki tradycyjnej
6. Zachęcać uczniów do nauki mają motywy
6. Zachęcać uczniów do nauki mają motywy
zewnętrzne, głównie stopnie
zewnętrzne, głównie stopnie
7. Częsta kontrola wyników nauczania
7. Częsta kontrola wyników nauczania
8. Współzawodnictwo
8. Współzawodnictwo
9. Szkoła jest jedynym terenem uczenia się,
9. Szkoła jest jedynym terenem uczenia się,
tylko prace domowe wykonywane są poza
tylko prace domowe wykonywane są poza
nią
nią
10. Słaby nacisk na samorzutną twórczość
10. Słaby nacisk na samorzutną twórczość
uczniów.
uczniów.
Podstawowe cechy nauczania
Podstawowe cechy nauczania
realizowanego zgodnie z założeniami
realizowanego zgodnie z założeniami
dydaktyki progresywistycznej
dydaktyki progresywistycznej
1. Podział treści nauczania na
1. Podział treści nauczania na
interdyscyplinarne bloki
interdyscyplinarne bloki
2. Samodzielne zdobywanie wiedzy
2. Samodzielne zdobywanie wiedzy
przez uczniów, nauczyciel pełni
przez uczniów, nauczyciel pełni
przeważnie rolę obserwatora pracy
przeważnie rolę obserwatora pracy
dzieci i młodzieży
dzieci i młodzieży
3. Uczniowie są aktywni
3. Uczniowie są aktywni
4. Uczniowie maja pewien wpływ na
4. Uczniowie maja pewien wpływ na
dobór tresci nauczania
dobór tresci nauczania
Podstawowe cechy nauczania
Podstawowe cechy nauczania
realizowanego zgodnie z założeniami
realizowanego zgodnie z założeniami
dydaktyki progresywistycznej
dydaktyki progresywistycznej
5. Dominuje uczenie się oparte na
5. Dominuje uczenie się oparte na
rozwiązywaniu problemów
rozwiązywaniu problemów
6. Pobudzać uczniów do nauki mają
6. Pobudzać uczniów do nauki mają
motywy wewnętrzne, w tym potrzeby
motywy wewnętrzne, w tym potrzeby
i zainteresowania poznawcze
i zainteresowania poznawcze
7. Niezbyt częsta kontrola wyników
7. Niezbyt częsta kontrola wyników
nauczania, nacisk na samokontrolę
nauczania, nacisk na samokontrolę
8. Współpraca
8. Współpraca
Podstawowe cechy nauczania
Podstawowe cechy nauczania
realizowanego zgodnie z założeniami
realizowanego zgodnie z założeniami
dydaktyki progresywistycznej
dydaktyki progresywistycznej
9. Szkoła jest głównym, ale nie
9. Szkoła jest głównym, ale nie
jedynym miejscem uczenia się
jedynym miejscem uczenia się
10. Silny nacisk na samorzutną
10. Silny nacisk na samorzutną
twórczość uczniów
twórczość uczniów
Dydaktyka współczesna, jako
Dydaktyka współczesna, jako
teoretyczna podstawa szkoły
teoretyczna podstawa szkoły
obecnej
obecnej
Dydaktyka współczesna różni się od
Dydaktyka współczesna różni się od
dydaktyki tradycyjnej i progresywistycznej, ale
dydaktyki tradycyjnej i progresywistycznej, ale
nie
nie
odrzuca wszystkich założeń i postulatów,
odrzuca wszystkich założeń i postulatów,
jak np.. herbartowskiego postulatu
jak np.. herbartowskiego postulatu
zaznajamiania uczniów z podstawami
zaznajamiania uczniów z podstawami
usystematyzowanej wiedzy, czy
usystematyzowanej wiedzy, czy
progresywistycznego zalecenia, aby
progresywistycznego zalecenia, aby
aktywizować
aktywizować
dzieci w procesie nauczania.
dzieci w procesie nauczania.
Różnice między dydaktyką
Różnice między dydaktyką
współczesną a jej poprzedniczkami
współczesną a jej poprzedniczkami
1.
1.
Łączenie w spójną całość
Łączenie w spójną całość
elementów poznania zmysłowego,
elementów poznania zmysłowego,
umysłowego i działania uczniów.
umysłowego i działania uczniów.
2.
2.
Miejsce intelektualistycznej i
Miejsce intelektualistycznej i
mechanistycznej psychologii
mechanistycznej psychologii
Herbarta oraz deweyowskiego
Herbarta oraz deweyowskiego
behawioryzmu zajęła w dydaktyce
behawioryzmu zajęła w dydaktyce
współczesnej psychologia
współczesnej psychologia
rozumiana, jako nauka o wyższych
rozumiana, jako nauka o wyższych
czynnościach istot żywych.
czynnościach istot żywych.
Różnice między dydaktyką
Różnice między dydaktyką
współczesną a jej poprzedniczkami
współczesną a jej poprzedniczkami
3. We współczesnym systemie dydaktycznym
3. We współczesnym systemie dydaktycznym
nie sprowadza się procesu kształcenia do
nie sprowadza się procesu kształcenia do
przekazania tzw. gotowej wiedzy, ani też nie
przekazania tzw. gotowej wiedzy, ani też nie
rezygnuje z kierowania czynnościami
rezygnuje z kierowania czynnościami
poznawczymi dzieci i młodzieży.
poznawczymi dzieci i młodzieży.
Zakłada się, że uczniowie powinni sobie
Zakłada się, że uczniowie powinni sobie
przyswoić podstawy usystematyzowanej
przyswoić podstawy usystematyzowanej
wiedzy oraz zdobywać określone
wiedzy oraz zdobywać określone
umiejętności w drodze samodzielnych
umiejętności w drodze samodzielnych
poczynań poznawczych.
poczynań poznawczych.
Różnice między dydaktyką
Różnice między dydaktyką
współczesną a jej
współczesną a jej
poprzedniczkami
poprzedniczkami
4. Dydaktyka w. eksponuje
4. Dydaktyka w. eksponuje
nieodzowność respektowania przy
nieodzowność respektowania przy
doborze treści kształcenia zarówno
doborze treści kształcenia zarówno
potrzeb społ., jak i indywidualnych, a
potrzeb społ., jak i indywidualnych, a
ponadto przeciwstawia się
ponadto przeciwstawia się
podporządkowaniu zmiennym, a
podporządkowaniu zmiennym, a
czasami nawet kapryśnym
czasami nawet kapryśnym
zainteresowaniom uczniów.
zainteresowaniom uczniów.
Podkreśla jednak, że niektóre
Podkreśla jednak, że niektóre
zainteresowania należy kształtować
zainteresowania należy kształtować
.
.
Różnice między dydaktyką
Różnice między dydaktyką
współczesną a jej poprzedniczkami
współczesną a jej poprzedniczkami
5. Podkreślano celowość
5. Podkreślano celowość
całościowego nauczania w
całościowego nauczania w
klasach początkowych, a
klasach początkowych, a
przedmiotowego powyżej tego
przedmiotowego powyżej tego
szczebla.
szczebla.
Różnice między dydaktyką
Różnice między dydaktyką
współczesną a jej
współczesną a jej
poprzedniczkami
poprzedniczkami
6. Dydaktyka w. podkreśla rolę
6. Dydaktyka w. podkreśla rolę
stosowania różnych form
stosowania różnych form
organizacyjnych nauczania, a
organizacyjnych nauczania, a
więc nauczania indywidualnego,
więc nauczania indywidualnego,
grupowego i masowego
grupowego i masowego
Różnice między dydaktyką
Różnice między dydaktyką
współczesną a jej poprzedniczkami
współczesną a jej poprzedniczkami
7. Dydaktyka w. wyznacza
7. Dydaktyka w. wyznacza
nauczycielowi
nauczycielowi
kierowniczą rolę w procesie
kierowniczą rolę w procesie
kształcenia, czemu nie musi
kształcenia, czemu nie musi
służyć ograniczenie
służyć ograniczenie
samodzielności myślenia i
samodzielności myślenia i
działania uczniów.
działania uczniów.