NEFROPATIA
CUKRZYCOWA
Grażyna Lindner
Katedra i Klinika Nefrologii , Nadciśnienia
Tętniczego i Chorób Wewnętrznych CM im.
Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytet
Mikołaja Kopernika w Toruniu.
CUKRZYCA -
epidemiologia
POLSKA
USA
Choruje 1,5 mln
( 5% populacji)
16 mln
( 7% populacji)
90% chorych - DM 2
Kobiety > Mężczyźni
Chorobowość
11%
( 65 – 75 r.ż.)
10 – 20%
( powyżej 60 r.ż.)
CUKRZYCA
Glc o dowolnej
porze
200 mg% 100 mg%
Glc na czczo
> 125 mg% 110 > 90 mg%
powt.> 125
OGTT
200 140-200
<140
(IGT)
(IFG)
c u k r z y c a
Korzyści
wczesnego rozpoznania cukrzycy
Zaburzenia
wydzielania
insuliny
IGT
DM
2
POWIKŁANIA NACZYNIOWE
Insulinooporność
50% NT
50% TG
40%
AER
40%
makro
15%
retin.
NEFROPATIA CUKRZYCOWA :
zespół zmian morfologicznych i
strukturalnych
kłębuszków nerkowych w przebiegu
uogólnionej
angiopatii cukrzycowej oraz zespół
objawów klinicznych, wywołanych
mikroalbuminurią charakteryzujący się
postępującymi zmianami w kłębuszkach
nerkowych i całym miąższu nerek.
Nefropatia
cukrzycowa
Duża częstość występowania
Proteinuria - wskażnik i
czynnik ryzyka angiopatii
i zgonów sercowo-nacz.
Bardzo wczesne wykrycie -
szansa cofnięcia zmian,
zwolnienie postępu choroby
Zaawansowane etapy -
nieodwracalność zmian
Bardzo często
z retinopatią
( celowość profilaktyki
i bad.przesiewowych )
Angiopatia
cukrzycowa
DM 1
DM 2
Mikroangiopatia-
włośniczki
Makroangiopatia -
tętniczki, tętnice
*
*
swoista dla cukrzycy
w DM większe nasilenie zmian
niż u chorych bez DM
*
zależna od
czasu
trwania
cukrzycy
zależna od czasu trwania DM
i wieku jej wystąpienia
*
częściej nefromegalia
*
szybsza progresja do PNN
rzadziej nefromegalia
wolniejsza
*
*
*
*
*
Patogeneza nefropatii cukrzycowej
-czynniki genetyczne
-czynniki metaboliczne
-zaburzenia hemodynamiczne
Patogeneza nefropatii
cukrzycowej
* u 83% rodzeństwa z cukrzycą
probanta
z nefropatią
cukrzycową, u 17% rodzeństwa z
cukrzycą probanta bez nefropatii cukrzycowej
czynniki * rodzinna skłonność do
nadciśnienia tętniczego
genetyczne * defekt syntezy błony podstawnej
* wzrost aktywności wymiennika
Na
+
/H
+
* polimorfizm enzymu
odpowiedzialnego za
siarkowanie heparanu
* zaburzenia układu R-A
* wrodzona mniejsza ilość nefronów
1.
Patogeneza nefropatii cukrzycowej
hiperglikemia
czynniki metaboliczne
hiperlipidemia
nadmierna podaż
białka w diecie
3
Patogeneza nefropatii
cukrzycowej
-
spadek oporu naczyniowego
w tętnicy
doprowadzającej
-
wzrost przepływu nerkowego
- wzrost GFR
- wzrost ciśnienia
w/kłębuszkowego
- przerost kłębuszków
nerkowych
- powiększenie objętości nerek
- wzrost powierzchni
filtracyjnej
kłębuszków
- wpływ na lokalną syntezę
substancji
wazoaktywnych
-
mechaniczne uszkodzenie
endotelium
przez lokalnego przepływu
krwi
.
zmiany
hemodynamiczne
2.
CUKRZYCA
PRZEWLEKLA NIEWYDOLNOŚĆ NEREK
Zmiany w nerkach
Nefropatia
cukrzycowa
Zmiany w sercu
Zmiany w
naczyniach
obwodowych
Zmniejszona
perfuzja
narządu
Zmniejszona
perfuzja
narządów
Zaburzenia hemodynamiczne a mikroalbuminuria
Hiperglikemia Czynniki
genetyczne
Poszerzenie tętniczek doprowadzających
Zwiększenie transmisji układowego ciśnienia
do kłębuszka
RR
Nadciśnienie wewnątrzkłębuszkowe
GBM
Ład.GBM
Pory GBM
cd
Nadciśnienie wewnątrzkłębuszkowe
Albuminuria
wzrost albuminurii,
utrata IgG
Obniżanie się GFR,
szkliwienie i stwardnienie kłębuszków
Schyłkowa niewydolność
nerek
Czynniki sprzyjające rozwojowi
nefropatii cukrzycowej
Mech.
regu-lujace
GFR
RBF
hydr.ciśn.w/k
ciśn.onkot.
pow.filtrac.
Zmiany
morfol.
Czynniki metaboliczne,
hormonalne,
subst. wazoaktywne
GFR
GFR
Systemowe RR
System. nadc.tętn.
ciśn. wewnątrzkłębuszkowego i mikroalbuminuria
Przebieg nefropatii cukrzycowej - zaburzenia morfologiczne
Faza
nefropati
i
Czas
trwania
cukrzycy
GRF
Zmiany
morfolog
iczne
I
hiperfil-
tracja
Moment
rozpozna
nia
choroby
o 20–
50%
Przerost
kłęb.,pow
. wym.
nerek
II
Utajona
2 –5 lat
o 20-
40%
Pogrub.
bł. podst,
przer.
kłęb.
III
zagrażaj.
wczesna
5 –10 lat
N lub
j.w
IV jawna
kliniczni
e
10 –25
lat
o 10
ml/min/r
ok
Guzkowe
/
rozsiane
stward.kł
ęb
V
niewyd.
nerek
15-30 lat
(10
ml/min)
Post.
uszk.
kłębuszk
ów
Obraz zmian
morfologicznych
w nefropatii
cukrzycowej
1. Zmiany ultrastrukturalne kłębuszków
( odwracalne )
2. Zmiany budowy nerki
( częściowo odwracalne )
3. Szkliwienie tętniczek kłębuszków oraz
całych kłębuszków
( nieodwracalne )
Kliniczny i biochemiczny obraz
nefropatii cukrzycowej
Okres
Objawy
kliniczn
e
Badania
dodatko
we
Mikroal
buminur
ia/białko
mocz
I
-
-
< 30
mg/d
II
-
-
Okreso
wa
mikroal
b.
III
Podwyższ
o-ne RR,
retinopati
a
-
30-300
mg/d
IV
Nadciś.t
ęt. u
60-70 %
-
>300
mg/d
V
Nadciś.t
ęt.u 90 –
00%
stęż.
kreatynin
y
>300
mg/d
Makroalbu-
minuria
Mikroalbu-
minuria
Zespó
ł
nercz
y-
cowy
Norma
Met. radioimm.
Albustix
30
300
mg/24h
20
200
ug/min.
ZAKRES ALBUMINURII
Wydalanie albumin
Mikroalbuminuria
Cukrzyca 1 typu
Cukrzyca 2 typu
- I dekada choroby:
zapadalność niska
> 1%
- II dekada: szybki wzrost
zapadalności
3-5%
- Dalsze lata choroby:
niska zapadalność
ok.. 1%
- Krótszy czas od rozpoznania
choroby do mikroalbuminurii/
białkomoczu
- Mikroalbuminuria może być
skutkiem wieloletniego
nadciśnienia tętniczego lub
niewydolności serca
- W chwili rozpoznania cukrzycy:
u 8 % nefropatia,
u 50% chns,
u 20% retinopatia
MIKROALBUMINUR
IA
w cukrzycy 1 typu
w cukrzycy 2 typu
- Swoista
jako czynnik
rokowniczy
wystąpienia
nefropatii
stale utrzymująca się
mikroalbuminuria
- duże ryzyko progresji
do klinicznie jawnej
nefropatii.
- Odzwierciedla
uogólnione zaburzenia
czynności śródbłonka
( stan przyspieszonego
rozwoju miażdżycy )
u pacjentów
bez cukrzycy
(n.t., dyslipi-
demia, tytoń)
Wskaźnik zwiększonego
ryzyka sercowo- naczyniowego
Przyczyny fałszywie dodatniego
wyniku
oznaczenia mikroalbuminurii
- wysiłek fizyczny
- krwiomocz
- miesiączka
- obecność nasienia w
moczu
- zakażenie układu
moczowego
- martwica brodawek
nerkowych
- odmiedniczkowe
zapalenie nerek
- błąd laboratoryjny
- nieprawidłowa zbiórka
moczu
UWAGA !!!
Zmiany inne niż nefropatia
cukrzycowa
u chorych z cukrzycą typ 2
1. Kłębuszkowe zapalenie nerek -
27 - 66%
2. Cewkowo-śródmiąższowe - 26 -
37%
3. Niedokrwienne - 8 - 12 %
CUKRZYCA typ 2
Wskazania do biopsji nerki w cukrzycy
u chorych z prawidłową wielkością obu nerek
1. Białkomocz > 0,5 g/d pojawiający się
wcześniej niż po 10 latach choroby
2. Krwiomocz / zespół nefrytyczny
3. Ostra niewydolność nerek
4. Brak / niewielkie zmiany na dnie oka
5. Brak zmian proliferacyjnych na dnie oka
6. Objawy ze strony wielu narządów
CUKRZYCA typ 2
Czynniki przyspieszające rozwój nefropatii-
oba typy cukrzycy
1. Narastanie wydalania albumin z moczem.
2. Zła kontrola metaboliczna cukrzycy
3. Nadciśnienie tętnicze
4. Zaburzenia gospodarki lipidowej
5. Obecność retinopatii
6. Wywiad rodzinny w kierunku chorób nerek i
nadciśnienia tętniczego
7. Czas trwania cukrzycy
8. Dieta wysokobiałkowa
9. Czynniki genetyczne
10.Zaburzenia krzepnięcia i fibrynolizy.
11.Palenie tytoniu.!!!
Jawna nefropatia cukrzycowa ( stały
białkomocz )
DM 1
DM 2
-
Chorobowość u
30-35% pacjentów
- Szybki postęp choroby
- Schyłkowa niewydolność
nerek u 25% po 6 latach,
u 75% po 15 latach
- Przyczyny śmierci:
niewydolność nerek,
zawał serca,
niewydolność serca,
udar mózgu.
- Chorobowość
u 3-20% pacjentów
- Postęp choroby wolniejszy
-
Przyczyny śmierci:
choroba niedokrwienna
serca,
choroby naczyń
STAŁY BIAŁKOMOCZ
jest niezależnym czynnikiem ryzyka
chorób sercowo- naczyniowych :
8 x częstsza choroba niedokrwienna serca
10 x częstszy nagły zgon sercowy
Niewydolność nerek w cukrzycy
W USA cukrzyca jest główną przyczyną
schyłkowej niewydolności nerek ( 1998 )
Na świecie chorzy z DM leczeni hemodializami
stanowią 25 – 30 % ogółu dializowanych
( w 2000 r. dializowano na świecie 1 milion
chorych z nefropatią cukrzycową,
w 1999 r. w Polsce - 200 tys. = 13,7% ogółu HD )
U 10% chorych rozpoznaje się
niecukrzycowe uszkodzenie nerek
Ogólne zasady zapobieganie
progresji niewydolności nerek
1. Ciśnienie tętnicze 125/75 mmHg
lub niżej - ACEI i AT
1
-bloker
2. Kontrola glikemii - HbA1c < 6,5%
3. Zaprzestanie palenia tytoniu
4. Ograniczenie białka w diecie
CUKRZYCA typ 2
NEFROPROTEKCJA
1.Każdy rodzaj terapii, wiodący do zmniejszenia
albuminurii i zapobiegania spadkowi GFR.
2.Wyeliminowanie jatrogennego uszkodzenia nerek
( nefrotoksyczne działanie leków, związków chemicz-
nych, bądź środków diagnostycznych )
1
3.W przypadku konieczności wykonania badań
kontrastowych- odpowiednie przygotowanie
chorego w warunkach szpitalnych.
Nefroprotekcja
4. Eliminowanie czynników ryzyka
( zaburzenia lipidowe, palenie tytoniu,
korekcja wagi ciała ).
5. Utrzymywanie prawidłowej kontroli
glikemii oraz prawidłowego ciśnienia
tętniczego.
2
Strategia leczenia
nefropatii
cukrzycowej
- ścisła kontrola metaboliczna
- utrzymywanie prawidłowego ciśnienia tętniczego
( 125/80 u młodych, 140/90 u starszych )
- zmniejszenie podaży sodu ( 3-5 g /d. )
- zmniejszenie spożycia białka
- leczenie dyslipidemii
- redukcja wagi u otyłych
- zaprzestanie palenia tytoniu
- profilaktyka i leczenie infekcji dróg moczowych
Kryteria wyrównania
cukrzycy
> 160
135
< 135
Glukoza po
posiłkach
> 125
110
< 110
Glukoza na
czczo
> 7,5
> 6,5
6,5
HbA1c
Ryzyko
mikroangiop
atii
Ryzyko
miażdżycy
Małe
ryzyko
Kontrolia
glikemii
wg zaleceń Europejskiego Regionu Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej (1999)
Korzyści z leczenia
nadciśnienia tętniczego
w nefropatii cukrzycowej
Obniżenie
RR systemowego
Bezpośredni wpływ
na hemodynamikę
kłębuszka
Zmniejszenie
mikroalbuminurii
Opóźnienie wyst.
nefrop. cukrzyc.
Zwolnienie progr.
nefr. cukrzyc.
Poprawa przeżywalności
w cukrzycy obu typów
Zwolnienie innych powikłań
mikroangiopatycznych
Poprawa czynności
hemodynamicznej
serca
Spadek
śmiertelności
z powodu chns
Spowolnienie
progresji miażdżycy
0
10
20
30
40
50
60
HT (-)
HT (+)
P (-)
P (+)
Śmiert
elność
‰/rok
Śmiertelność chorych z cukrzycą t 2
w zależności od występowania
nadciśnienia tętniczego i białkomoczu
Niebezpieczeństwa
Nadciśnienie
tętnicze
=
7 razy większa
śmiertelność
u chorych z
cukrzycą
Nadciśnienie
tętnicze +
nefropatia
=
30 razy
większa
śmiertelność
u chorych z
cukrzycą
Następstwa nefropatii cukrzycowej
*
Ryzyko rozwoju niewydolności nerek - podobne
w obu typach cukrzycy.
* Chorzy z cukrzycą i białkomoczem -
20 x większe ryzyko rozwoju niewydolności nerek,
niż u chorych z cukrzycą bez białkomoczu.
* Pacjenci z cukrzycą i nadciśnieniem tętniczym
(RR sk. > 160 mmHg ) - 2 x większe tempo progresji
niewydolności nerek.
* Schyłkowa niewydolność nerek w cukrzycy 1 typu:
po 6 latach u 25% chorych, po 15 latach u 75%,
w cukrzycy 2 typu - po kilku latach.
Leczenie nerkozastępcze chorych
z nefropatią cukrzycową
1.Szybsze rozpoczęcie leczenia niż u pacjentów
nie chorujących na cukrzycę.
2.Założenia: klirens kreatyniny = 15-20 ml/min.,
stężenie kreatyniny w surowicy=3,5 - 5 mg%
3.Powód:
-przy poz. kreatyniny > 5 mg% szybkie
narastanie objawów niewydolności nerek
- trudności w prawidłowej kontroli glikemii
( hipoglikemie) oraz utrzymaniu właściwego RR
(progresja retinopatii i neuropatii),
- objawy niedożywienia
- choroby współistniejące ( zmiany w układzie krążenia ).
Całkowita liczba chorych z cukrzycą
leczonych nerkozastępczo
CUKRZYCA typ 2
0
50
100
150
200
250
300
350
400
1982 1986 1988 1990 1992 1994 1996 1998
typ 2
typ 1
Nefropatia cukrzycowa
-badania
przesiewowe
1. Każdy pacjent z cukrzycą bez nefropatii -
kreatynina w momencie rozpoznania choroby
lub rozpoczęcia leczenia, mikroalbuminuria
co 12 miesięcy
2. Wczesna nefropatia z/lub bez retinopatii :
mikroalbuminuria co 6 miesięcy, kreatynina w suro-
wicy co 12 miesięcy, posiew moczu co 12 miesięcy.
3. Jawna nefropatia : DUB co 3 miesiące,
kreatynina w surowicy co 6-12mcy,
albuminy/sur. i lipidy co 12 miesięcy,
posiew moczu co 12 miesięcy.
Nefropatia cukrzycowa – badania
przesiewowe
4. Pierwsza konsultacja nefrologiczna:
stężenie kreatyniny w surowicy > 2mg % i/lub
DUB > 3,5 g.
Zapobieganie powikłaniom
cukrzycy 2 typu
1. Skrining ( poziom glukozy, AER, HbA1c,
ocena układu krążenia )
2. Dobra kontrola metaboliczna
:
norm
o
glikemia
insulinemia
lipemia
tensja
Wszystkie metody leczenia nefropatii
cukrzycowej
zwolnienie postępu choroby
do szybkości naturalnego starzenia
GFR o ok. 10 ml / min. / rok