Terminy wykładów:
Stacjonarni: 24.10.2011
Niestacjonarni: 15.10.2011;
22.10.2011
NAUKA O KOMUNIKOWANIU
NAUKA O KOMUNIKOWANIU
WPROWADZENIE
WPROWADZENIE
Przedmiot składa się z:
Przedmiot składa się z:
Wykładu (30 godz.) – mój mail: grazyna.h@hotmail.com
Wykładu (30 godz.) – mój mail: grazyna.h@hotmail.com
Konwersatorium (30 godz.) – zasady zaliczenia podadzą
Konwersatorium (30 godz.) – zasady zaliczenia podadzą
prowadzący konwersatorium
prowadzący konwersatorium
Egzamin w grupach – zasady i zagadnienia egzaminacyjne
Egzamin w grupach – zasady i zagadnienia egzaminacyjne
podadzą je osoby prowadzące konwersatoria
podadzą je osoby prowadzące konwersatoria
Zasady zaliczenia wykładu
Zasady zaliczenia wykładu
Podane na platformie e-learning (strona
Podane na platformie e-learning (strona
Wydz. Filologicznego)
Wydz. Filologicznego)
Do wykonania zadań przygotować się trzeba
Do wykonania zadań przygotować się trzeba
na podstawie wykładów i podanej
na podstawie wykładów i podanej
literatury
literatury
KOMUNIKOLOGIA
JAKO NAUKA
Paradygmaty i szkoły naukowe
Ireneusz Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków
1998
Bogusława Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i
publiczne, Warszawa 2007
Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje
teoretyczne, pod red. Bogusławy Dobek-Ostrowskiej,
Wrocław 2001
Tomasz Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe,
Warszawa 2004
Aby określić przedmiot nauki trzeba podać jej:
• przedmiot materialny, czyli wycinek
rzeczywistości, który będzie przedmiotem
badania
• przedmiot formalny, czyli z jakiego punktu
widzenia ten przedmiot materialny będzie
rozpatrywany
• cel
• metodę
Więcej na ten temat w książce Ireneusza Bobrowskiego, Zaproszenie do
językoznawstwa, Kraków 1998
lub Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, pod
red. Bogusławy Dobek-Ostrowskiej, Wrocław 2001
Komunikologia jako nauka
• przedmiot materialny, czyli wycinek
rzeczywistości, który będzie
przedmiotem badania:
komunikowanie się ludzi
komunikowanie się ludzi
• przedmiot formalny, czyli z jakiego
punktu widzenia ten przedmiot
materialny będzie rozpatrywany: w
w
zależności od dyscypliny
zależności od dyscypliny
• cel: w zależności od dyscypliny
w zależności od dyscypliny
• metodę: w zależności od dyscypliny
w zależności od dyscypliny
Interdyscyplinarny charakter nauki o komunikowaniu
(rys. za Dobek-Ostrowska 2007)
JĘZYKOZNAWSTW
JĘZYKOZNAWSTW
O
O
PSYCHOLOGI
PSYCHOLOGI
A
A
SOCJOLOGI
SOCJOLOGI
A
A
POLITOLOGI
POLITOLOGI
A
A
NAUKI
NAUKI
TECHNICZN
TECHNICZN
E
E
NAUKI
NAUKI
EKONOMICZ
EKONOMICZ
NE
NE
FILOZOFIA
FILOZOFIA
NAUKI
NAUKI
PRAWNICZ
PRAWNICZ
E
E
SZTUKA
MUZYK
A
FILM
KOMUNI-
KOMUNI-
KOLOGIA
KOLOGIA
Paradygmaty nauki
Paradygmat nauki – zespół norm,
wzorców, reguł postępowania, które zna
każdy naukowiec zajmujący się dana
nauką
Paradygmaty nauki XX wieku:
• Indukcjonizm
• Weryfikacjonizm
• Falsyfikacjonizm
• Postmodernizm
Więcej o pojęciu paradygmatu w książce Thomasa Kuhna,
Struktura rewolucji naukowych, Warszawa 1968
Indukcjonizm
Paradygmat idukcjonistyczny
dominował w nauce 2 poł. XIX i 1
poł. XX wieku.
Zadaniem nauki w ramach
indukcjonizmu było dochodzenie
od jednostkowych faktów do
od jednostkowych faktów do
uogólnień
uogólnień
.
Weryfikacjonizm
Paradygmat weryfikacjonistyczny
dominował w nauce w okresie
międzywojennym.
Przedstawiciele weryfikacjonizmu
proponowali weryfikowanie, tj.
potwierdzanie
potwierdzanie
zdań ogólnych
zdaniami szczegółowymi
Paradygmat XX wieczny, wywodzący się z
teorii nauki Karla Poppera.
Zadaniem nauki w tym paradygmacie jest
szukanie faktów falsyfikujących
falsyfikujących
hipotezę, a nie ją potwierdzających.
Postawiona hipoteza obowiązuje zatem tak
długo, póki nie znajdzie się faktów z nią
sprzecznych, wówczas należy taką
hipotezę zastąpić nową, albo odrzucić.
Każda nowa hipoteza powinna być
bardziej ogólna od poprzedniej.
Falsyfikacjonizm
Postmodernizm
Paradygmat rozpowszechniony w 2 poł. XX wieku.
Oparty na dwóch koncepcjach:
• tzw. anarchistycznej koncepcji wiedzy,
wychodzącej poza dogmaty racjonalizmu.
Twórcą i propagatorem tej koncepcji był Paul
Feyerabend, znany jako autor maksymy anything
goes ‘wszystko wolno’;
• koncepcji dekonstrukcji, autorstwa Jacquesa
Derridy, który pojmuje naukę jako zbiór tekstów,
w które wbudowane są inne teksty
W nauce postmodernej miejsce wyjaśniania ma
zastąpić
rozumienie
.
Nauka o komunikowaniu
1. Nurty w nauce o komunikowaniu
2. Paradygmaty nauki o komunikowaniu
3. Szkoły nauki o komunikowaniu
Nauka o komunikowaniu
Nauka o komunikowaniu
za autonomiczną dyscyplinę
akademicką uznana została w połowie XX wieku.
Od początku rozwijała się dwoma odrębnymi nurtami –
amerykańskim i europejskim. Obok niezależnie
powstał determinizm technologiczny
Dominujący nurt empiryczny
nurt empiryczny
(amerykański) – wywodzi
swoje założenia i metody z psychologii i socjologii;
prace uczonych zawierają wyniki statystyczne badań
empirycznych i jedynie krótkie analizy
Nurt krytyczny
Nurt krytyczny
(europejski) – zawiera założenia i
metody z hermeneutyki literackiej, ekonomii
politycznej i niemieckiej filozofii; prace uczonych są
humanistyczne i analityczne, ale pozbawione
empiryzmu
Determinizm technologiczny
Determinizm technologiczny
Uwaga: Szczegółowe zestawienie cech nurtu amerykańskiego i
europejskiego znajduje się w książce Nauka o komunikowaniu.
Podstawowe orientacje teoretyczne, pod red. Bogusławy Dobek-
Ostrowskiej, Wrocław 2001, str. 14
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
wg E.Katza, Badanie komunikowania od czasów Lazarsfelda,
w: „Przekazy i Opinie” 1990, nr 3-4
Paradygmat dominujący
Paradygmat dominujący – model
ograniczonego wpływu oddziaływania
mediów – nazywany inaczej
„paradygmatem wpływu mediów
paradygmatem wpływu mediów
”
Cel: badanie wpływu mediów na odbiorcę
badanie wpływu mediów na odbiorcę
Cechy paradygmatu wpływu mediów
(za Gobanem-Klasem, 1999, s.95)
liberalno-pluralistyczny ideał dobrego
społeczeństwa
linearny model transmisji wpływu przekazów
siła mediów modyfikowana przez wpływ
osobowy
badania ilościowe
Odmiany paradygmatu
dominującego
wg B.Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i
publiczne, 2007
1. Paradygmat behawioralny
(dominacja psychologii)
2. Paradygmat funkcjonalny
(dominacja socjologii)
3. Paradygmat cybernetyczny
(dominacja matematyki i logiki
formalnej)
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
wg A.Laramée i B.Vallée (Kanada)
1. Paradygmat behawioralny
Paradygmat behawioralny
Cel: badanie wpływu mediów na społeczeństwo
badanie wpływu mediów na społeczeństwo
Cechy paradygmatu behawioralnego:
wywodzi się z psychologicznego modelu bodziec-
reakcja
media są silne i wywierają bezpośredni wpływ na
publiczność, która jest zatomizowana i
nieodporna na ich działanie
Przedstawiciele (za B.Dobek-Ostrowską 2007):
Harold Lasswell (politolog) – model aktu perswazyjnego;
Kurt Lewin (psycholog) – komunikacja grupowa; koncepcja
selekcjonera (gate-keepera)
Paul Lazarsfeld (matematyk, socjolog) – podejście sondażowe
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
wg A.Laramée i B.Vallée (Kanada) i B.Dobek-Ostrowskiej (2007)
2. Paradygmat funkcjonalny
Paradygmat funkcjonalny
Cel: badanie funkcji komunikowania
badanie funkcji komunikowania
Cechy paradygmatu funkcjonalnego:
jest najbliższym odpowiednikiem paradygmatu dominującego
Katza
badacze zajmują się:
• jawnymi i ukrytymi funkcjami i dysfunkcjami komunikowania
(1) utrwalenie otoczenia społecznego, w którym wyrażany jest system wartości;
(2) podtrzymywanie relacji członków społeczeństwa i wytwarzanie reakcji na
otoczenie
(3) przekazywanie dziedzictwa społecznego jednego pokolenia do następnego
• kanałami wpływu środków masowego przekazu na społeczeństwo
• sposobami użytkowania mediów przez ludzi
• wzrostem konformizmu społecznego i apatii, brakiem krytycyzmu
• inwazją kultury masowej
Przedstawiciele (za B.Dobek-Ostrowską 2007):
Harold Lasswell, Paul Lazarsfeld, Robet Merton i inni
Carl Hovland (psycholog) – mechanizmy i siła perswazji (badania eksperymentalne na
żołnierzach amerykańskich w sytuacji wojny);
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
wg A.Laramée i B.Vallée (Kanada)
Uwaga: Szczegółowe zestawienie cech paradygmatów wg A.Laraméego i
B.Valléego znajduje się w książce Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje
teoretyczne, pod red. Bogusławy Dobek-Ostrowskiej, Wrocław 2001, str. 14
3. Paradygmat cybernetyczny
Paradygmat cybernetyczny
Cel: badanie elementów kanału komunikacyjnego i
badanie elementów kanału komunikacyjnego i
zależności między nimi
zależności między nimi
Cechy paradygmatu cybernetycznego:
wywodzi się z teorii systemów w naukach przyrodniczych
(biologii)
stosowany jest w inżynierii, zwłaszcza cybernetyce
badacze zajmują się:
• problemami kierowania i kontroli systemów
• kanałami przepływu informacji
• sieciami komunikacyjnymi i ich wydajnością
• satysfakcją w grupie
Przedstawiciele (za B.Dobek-Ostrowską 2007):
Norbert Wiener (cybernetyk) – zarządzanie systemami – społeczeństwo
informacyjne;
Claude Shannon (matematyk, elektronik) i Warren Weaver – matematyczny
model przekazu sygnałów – dążenie do czystej transmisji dźwięków
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
wg E.Katza, Badanie komunikowania od czasów Lazarsfelda,
w: „Przekazy i Opinie” 1990, nr 3-4
Paradygmat instytucjonalny
Paradygmat instytucjonalny
– model przekazywania
informacji przez środki masowego przekazu w
ramach systemu politycznego – nazywany inaczej
„paradygmatem politycznym lub poznawczym”
Cel: badanie interakcji między elementami
badanie interakcji między elementami
instytucji, jaką jest polityka
instytucji, jaką jest polityka
Cechy paradygmatu instytucjonalnego:
polityka nie jest zespołem zachowań zbiorowych, ale
instytucją – zespołem norm, ról, form
organizacyjnych
media narzucają odbiorcy ważność i hierarchię
wydarzeń – w formie ukrytej jako informacje, a nie w
formie działania perswazyjnego – w ten sposób
blokują możliwość weryfikacji przekazywanych treści
media masowe tworzą rzeczywistość społeczną i
polityczną
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
wg E.Katza, Badanie komunikowania od czasów Lazarsfelda,
w: „Przekazy i Opinie” 1990, nr 3-4
Paradygmat krytyczny (interpretacyjny)
Paradygmat krytyczny (interpretacyjny)
–
nazywany inaczej paradygmatem alternatywnym
Cel: negowanie dotychczasowych paradygmatów
negowanie dotychczasowych paradygmatów
Cechy paradygmatu krytycznego:
opiera się a trzech koncepcjach: marksizmie
(czynnik ekonomiczny i ideologiczny),
psychoanalizie i komunikowaniu
posługuje się metodologią jakościową i
kulturoznawczą
akcentuje nierówności społeczne i ich źródła
poddaje społeczeństwo krytycznej analizie
odrzucenie założenia o neutralnej roli mediów
media masowe tworzą rzeczywistość społeczną i
polityczną
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
wg E.Katza, Badanie komunikowania od czasów Lazarsfelda,
w: „Przekazy i Opinie” 1990, nr 3-4
Paradygmat techniczny
Paradygmat techniczny
Cel: sposób wpływu dominującego
sposób wpływu dominującego
środka masowego przekazu na ład
środka masowego przekazu na ład
społeczny
społeczny
Cechy paradygmatu technicznego:
kładzie nacisk na technikę jako
czynnik sprawczy przeobrażeń
społecznych, politycznych,
ekonomicznych itd.
Rola mediów w paradygmatach
Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne,
pod red. Bogusławy Dobek-Ostrowskiej, Wrocław 2001, str. 19
Paradygmat
Media mówią nam
Dominujący Co myśleć albo co robić
Instytucjonal
ny
O czym myśleć
Krytyczny
Czego nie myśleć
Techniczny
Jak myśleć albo gdzie
należeć
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
Paradygmat lingwistyczny
Paradygmat lingwistyczny
Cel:
badanie kompetencji komunikacyjnych
badanie kompetencji komunikacyjnych
użytkowników języka i sposobów wpływania
użytkowników języka i sposobów wpływania
na odbiorcę
na odbiorcę
Cechy paradygmatu interpretacyjnego:
wywodzi się z badań Johna Austina, Johna Searla i
Henry’ego Grice’a
stosowany we wszystkich formach komunikowania
badacze zajmują się:
• przechowywaniem wiedzy w języku
• kreowaniem rzeczywistości społecznej za pomocą
języka
• oddziaływaniem na zachowania ludzi za pomocą
języka
Paradygmaty w nauce o
komunikowaniu
podsumowanie
1.
1.
Paradygmat dominujący
Paradygmat dominujący
1.1. behawioralny
1.1. behawioralny
1.2. funkcjonalny
1.2. funkcjonalny
1.3. cybernetyczny
1.3. cybernetyczny
2.
2.
Paradygmat instytucjonalny
Paradygmat instytucjonalny
3.
3.
Paradygmat krytyczny
Paradygmat krytyczny
4.
4.
Paradygmat techniczny
Paradygmat techniczny
5.
5.
Paradygmat lingwistyczny
Paradygmat lingwistyczny
Szkoły naukowe
szkoła
Grupa współpracujących ze
sobą uczonych, którzy
wyrażają te same lub
zbieżne poglądy
Nurt, kierunek, orientacja w
nauce
Cztery warunki zaistnienia szkoły:
wspólne definiowanie zjawiska, czyli te sam
przedmiot
badań
wspólne określanie problemów
do rozwiązania, tj.
zainteresowanie tą samą problematyką
wspólne techniki
, metody i strategie badań naukowych
wspólna instytucja
, w której ramach prowadzone są prace
Szkoły w nauce o komunikowaniu związane są
z odpowiednimi nurtami w komunikologii.
Przypomnijmy:
Nurt empiryczny
Nurt empiryczny
(amerykański) – wywodzi
swoje założenia i metody z psychologii i
socjologii; prace uczonych zawierają wyniki
statystyczne badań empirycznych i jedynie
krótkie analizy
Nurt krytyczny
Nurt krytyczny
(europejski) – zawiera
założenia i metody z hermeneutyki
literackiej, ekonomii politycznej i niemieckiej
filozofii; prace uczonych są humanistyczne i
analityczne, ale pozbawione empiryzmu
Determinizm technologiczny
Determinizm technologiczny
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
1. Studia nad efektem
komunikowania masowego
Podejście użytkowania i korzyści
Eliu Katz: „mniej uwagi należy zwracać na to, co media robią z ludźmi, a więcej na
to, co ludzie robią z mediami”
Odbiorca – aktywny podmiot procesu komunikowania
Teoria porządku dziennego (agenda setting)
Walter Lippmann
Selekcja tematów w mediach – manipulowanie informacją
Hipoteza spirali milczenia
Elizabeth Noelle-Neumann
Przemilczanie opinii mniejszości – opinie w mediach nie odzwierciedlają tych opinii
– mniejszość przechodzi do sfery prywatnej
Teoria uzależnienia od mediów
Roksana Ball-Rokeach i Melvin Defleur
Jednostka uzależniona od mediów – podstawowego źródła informacji
Teoria kultywowania postaw
Georg Gerbner
Media kreują wyobrażenia odbiorców o rzeczywistości. Istniej znaczna rozbieżność
między światem rzeczywistym i kreowanym w mediach
Szczegółowy opis założeń poszczególnych szkół znajduje się w książce Nauka o komunikowaniu.
Podstawowe orientacje teoretyczne, pod red. Bogusławy Dobek-Ostrowskiej, Wrocław 2001 i
w książce B. Dobek-Ostrowskiej Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
2. Studia nad komunikowaniem
interpersonalnym
Szkoła Palo Alto – Teoria relacji czyli teoria
komunikowania jako interakcji
- ważniejsza rola odbiorcy niż nadawcy w procesie
komunikowania
- konieczność całościowego analizowania sytuacji
komunikacyjnej
- wszystkie zachowania ludzkie mają walor
komunikacyjny
Trzy orientacje w szkole Palo Alto
Orientacja psychoterapeutyczna
Orientacja antropologiczna
Orientacja interakcyjna
Szczegółowy opis założeń poszczególnych szkół znajduje się w książce
Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, pod red.
Bogusławy Dobek-Ostrowskiej, Wrocław 2001 i w książce B. Dobek-
Ostrowskiej Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
2. Studia nad komunikowaniem
interpersonalnym
Szkoła Palo Alto
Orientacja psychoterapeutyczna
Orientacja psychoterapeutyczna
(Paul
Watzlawick)
Pięć aksjomatów komunikowania
(1)
(1)
Nieuchronność komunikowania:
Nieuchronność komunikowania: każdy musi się komunikować
(2)
(2)
Metakomunikowanie = zawartość + relacje:
Metakomunikowanie = zawartość + relacje: każde
komunikowanie ma treść werbalną i niewerbalną oraz aspekt relacji,
które występując razem tworzą metakomunikowanie
(3)
(3)
Proces komunikowania podzielony jest na sekwencje
Proces komunikowania podzielony jest na sekwencje,
występujące w określonej kolejności, ale rozpatrywane jako całość
(4)
(4)
Komunikowanie cyfrowe (werbalne) i analogowe
Komunikowanie cyfrowe (werbalne) i analogowe
(niewerbalne):
(niewerbalne): - kodowanie cyfrowe – arbitralne: słowa, zdania itd.
- kodowanie analogowe – niearbitralne, dyskretne, najczęściej
niewerbalne
(5)
(5)
Komunikowanie symetryczne i niesymetryczne:
Komunikowanie symetryczne i niesymetryczne:
- symetryczne – relacje między uczestnikami
równorzędne/partnerskie
- niesymetryczne (komplementarne) – relacje podrzędności
Szczegółowy opis założeń poszczególnych orientacji znajduje się w książce B. Dobek-
Ostrowskiej Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
2. Studia nad komunikowaniem
interpersonalnym
Szkoła Palo Alto
Orientacja antropologiczna
Orientacja antropologiczna
(komunikowanie
niewerbalne)
•Teoria kinezjetyki (Ray Birdwhistell)
Nie da się oddzielić mimiki i gestykulacji od mówienia
– są zintegrowane i tworzą system komunikowania
•Teoria proksemiki (Edward T. Hall)
Kulturowo uwarunkowana organizacja przestrzeni
dystans intymny (15-45 cm) – członkowie rodziny, narzeczeni itd.
dystans osobisty (45-120 cm) – kontakty towarzyskie, koledzy z
pracy itd.
dystans społeczny (120-560 cm) – kontakty nieosobiste, urząd,
sklep itd.
dystans publiczny (powyżej 560 cm) – zebrania, lekcje, wykłady
itd.
Szczegółowy opis założeń poszczególnych orientacji znajduje się w książce B.
Dobek-Ostrowskiej Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
Szkoły w obrębie nurtu empirycznego
2. Studia nad komunikowaniem
interpersonalnym
Szkoła Palo Alto
Orientacja interakcyjna -
Orientacja interakcyjna -
interakcjonizm
interakcjonizm
(Erwin Goffman)
Dramaturgiczna koncepcja życia
społecznego
Komunikowanie – przedstawienie
dramaturgiczne
Szczegółowy opis założeń poszczególnych orientacji znajduje się w
książce B. Dobek-Ostrowskiej Komunikowanie polityczne i
publiczne, Warszawa 2007
Szkoły w obrębie nurtu krytycznego
Szkoły w obrębie nurtu krytycznego
Szkoła frankfurcka
Max Horkheimer: krytyka rozumu instrumentalnego – zastąpienie krytyki społeczeństwa
przez krytykę jego świadomości
Theodor Adorno i Erich Fromm: psychoanaliza – wyjaśnianie zachowania ludzkiego nie
tylko uwzględniając czynniki ideologiczne, ale także psychologiczne
Max Horkheimer i Theodor Adorno: koncepcja przemysłu kulturowego
Herbert Marcuse: koncepcja racjonalności technicznej – krytyka kultury burżuazyjnej;
nowe formy dominacji politycznej oparte na podporządkowaniu świata za pomocą
technologii i nauki; społeczeństwo jednowymiarowe nie myśli krytycznie
Teoria działania komunikacyjnego Habermasa
Jürgen Habermas: mechanizmy koordynacji działania komunikacyjnego; modele
działania strategicznego – nastawionego na cel i działania niestrategicznego –
nastawionego na porozumienie
Ekonomia polityczna komunikowania
Zależność ideologii od bazy ekonomicznej. Środki masowego przekazu muszą być
rozpatrywane jako część systemu ekonomicznego, przez który związane są z systemem
politycznym. Koncentracja władzy w świecie mediów – ograniczenie różnorodności
opinii i przekazywania informacji
Szczegółowy opis założeń tych szkół znajduje się w książce Nauka o komunikowaniu.
Podstawowe orientacje teoretyczne, pod red. Bogusławy Dobek-Ostrowskiej, Wrocław
2001 i w książce B.Dobek-Ostrowskiej Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa
2007
Szkoły w obrębie nurtu krytycznego
Szkoły w obrębie nurtu krytycznego
Teoria hegemoniczna
Antonio Gramsci: ideologia nie musi być zależna od bazy ekonomicznej i nie musi być
narzucona przez klasę panującą; ideologia – nieunikniony wpływ kultury, służący
interpretacji doświadczeń; media jako jedno z narzędzi ideologicznego
oddziaływania
Teoria imperializmu kulturalnego
Analiza dysfunkcji komunikowania masowego w aspekcie międzynarodowym
Cultural Studies
Stuart Hall: teoria przeciwstawnego dekodowania
4 elementy procesu komunikowania: (1) produkcja, (2) cyrkulacja, (3)
dystrybucja/konsumpcja, (4) reprodukcja;
3 modele dekodowania:
(1)
Dekodowanie dominujące – interpretacja przekazu zgodnie z intencjami nadawcy
(2)
Dekodowanie negocjowane – dostosowanie przekazu do kodów osobistych
odbiorcy
(3)
Dekodowanie opozycyjne/przeciwstawne – odbiorca rozumie intencje nadawcy i
przekaz, ale interpretuje go niezgodnie z intencjami nadawcy
Szczegółowy opis założeń tych szkół znajduje się w książce Nauka o komunikowaniu.
Podstawowe orientacje teoretyczne, pod red. Bogusławy Dobek-Ostrowskiej,
Wrocław 2001 i w książce B.Dobek-Ostrowskiej Komunikowanie polityczne i
publiczne, Warszawa 2007
Szkoły w obrębie nurtu krytycznego
Szkoły w obrębie nurtu krytycznego
Semiologia i strukturalizm
Ferdynand de Saussure: znak/znaczenie
Roland Barthes: treść znaku może mieć też formę niewerbalną
Claude Levi-Strauss: mity jako formy mowy
Roman Jacobson: struktura aktu mowy
Szczegółowy opis założeń tej szkoły znajduje się w książce Nauka o komunikowaniu.
Podstawowe orientacje teoretyczne, pod red. Bogusławy Dobek-Ostrowskiej,
Wrocław 2001 i w książce B.Dobek-Ostrowskiej Komunikowanie polityczne i
publiczne, Warszawa 2007
Komunikatywizm
John Austin, John Searle – teoria aktów mowy
Henry Grice – reguły konwersacji – postulaty i implikatury konwersacyjne
Aleksy Awdiejew – struktura i strategie interakcji werbalnej
Podstawowe założenia komunikatywizmu znajdują się w książce Aleksego Awdiejewa i
Grażyny Habrajskiej wprowadzenie do gramatyki komunikacyjnej, Łask 2004 (tom
1) i 2006 (tom 2)
Determinizm technologiczny
Determinizm technologiczny
Wszelkie zjawiska społeczne
warunkowane są przez czynniki
technologiczne
Marshall McLuhan: media elektroniczne
prowadzą do powstania „globalnej
wioski” – te same treści, te same
wartości, te same wzorce kulturowe;
media „gorące” i „zimne”
Przypomnijmy –
aby jakieś badania uznać
za naukowe trzeba określić:
• przedmiot materialny, czyli wycinek rzeczywistości chcemy badać
proces komunikowania
• przedmiot formalny, czyli z jakiego punktu widzenia ten
przedmiot materialny będzie rozpatrywany
komunikowanie jako wymiana energii ze środowiskiem
komunikowanie jako transmisja przekazów z jednego miejsca w
drugie
komunikowanie jako proces przesyłania komunikatów od
centralnego nadawcy do wielu rozproszonych odbiorców
komunikowanie jako oddziaływanie na postawy i działania ludzi
itd.
• cel badań
skutecznie komunikowanie się: interpersonalne, społeczne,
masowe
• metodę badań
nauka o komunikowaniu jest interdyscyplinarna
różne podejścia metodologiczne, np. socjologiczne (sondażowe),
psychologiczne (eksperymentalne), lingwistyczne (analityczne i
kreatywne) itd.
Techniki badawcze
Techniki badawcze
w nauce o
komunikowaniu
Nurt amerykański –
empiryczny:
- metody ilościowe i
jakościowe
- sondaże
- badania opinii
publicznej
- wywiady
- ankiety
- metody statystyczne itd.
Nurt europejski –
krytyczny:
- analizy
- porównania
- opisy
- badania społeczeństwa
jako całości – z
uwzględnieniem
materiałów
historycznych