1
Relacje
między jednostkami języka
Monika Sułkowska
3
SYNONIMIA
Inaczej: bliskoznaczność lub synonimiczność.
Jest to relacja semantyczna zachodząca między
wyrazami lub związkami wyrazowymi, które
posiadają to samo lub bardzo podobne znaczenie.
Np. auto = samochód ; lingwistyka =
językoznawstwo.
Synonimię można przedstawić za pomocą poniższego
schematu:
signifié
signifiant 1 signifiant 2
4
Przyczyny powstawania synonimów w
językach:
1. Przenikanie do języka elementów z gwar i dialektów,
np. pyra = ziemniak.
2. Przenikanie do języka elementów z gwar
środowiskowych,
np. glina (z języka złodziei) = policjant.
3. Przenikanie do języka elementów z języków obcych,
np. koneser (z języka francuskiego) = znawca.
4. Tendencja do eufemizmów oraz do wyrażeń
ekspresywnych,
np. wyciągnąć kopyta = przenieść się na łono
Abrahama = umrzeć.
5
S y n o n i m i c z n e m o g ą b y ć:
1. Wyrazy,
np. językoznawstwo = lingwistyka.
2. Formy fleksyjne,
np. profesorowie = profesorzy.
3. Konstrukcje składniowe,
np. rzucić kamieniem = rzucić kamień ;
Zdziwiło nas, że Janek tak wcześnie
wyjechał.=
= Zdziwił nas tak wczesny wyjazd Janka.
6
Synonimia całkowita
Występuje wtedy, gdy jednostki języka mogą
zastępować się w każdym kontekście i ich
znaczenie pozostaje takie same.
Ten typ synonimii jest bardzo rzadki w językach
naturalnych.
Zdecydowanie częściej obserwowane w językach
jest zjawisko synonimii częściowej.
7
Synonimia częściowa
Występuje wtedy, gdy jednostki języka mogą się
zastępować tylko w niektórych kontekstach.
Np. mąż i małżonek : „mój mąż” i „mój
małżonek”, ale tylko „mąż stanu”.
Synonimy częściowe mogą też różnić się na
poziomie stylu, bądź rejestru językowego.
Np. pieniądze i forsa, nogi i giry.
8
ANTONIMIA
Inaczej: przeciwstawność znaczeń.
Jest to relacja semantyczna między jednostkami
języka, których znaczenia są przeciwne.
Np. duży # mały ; dobry # zły
Antonimia jest podstawową relacją semantyczną,
na bazie której konstytuują się języki naturalne.
9
Antonimię można przedstawić za pomocą
poniższego schematu:
signifié 1 # signifié 2
signifiant 1 signifiant 2
10
Można wyróżnić kilka typów antonimii, np.
Antonimia właściwa:
Znaczenia przeciwne sytuują się na dwóch
biegunach tej samej osi,
np. dobry # zły ; duży # mały.
Antonimia komplementarna:
Znaczenie przeciwne wynika z zaprzeczenia
znaczenia innej jednostki leksykalnej, np. żywy #
martwy.
Z tego, że X jest martwy, wynika, że X nie jest
żywy.
11
Antonimia przez konwersję:
Jest to relacja między wyrażeniami, które różnią
się od siebie tylko układem miejsc walencyjnych,
np. sprzedawać # kupować.
Jan kupuje samochód od Piotra.
Piotr sprzedaje samochód Janowi.
12
HOMONIMIA
Jest to relacja między jednostkami języka, które
mają taką samą formę zewnętrzną, ale
odmienne znaczenia. Np.
BAR – 1. zakład gastronomiczny;
2. bufet, przy którym spożywa się posiłki.
BAR – pierwiastek chemiczny.
BAR – jednostka ciśnienia.
13
Homonimię można przedstawić za pomocą
poniższego schematu:
signifié 1 signifié 2
signifiant 1 = signifiant 2
14
Homonimia może zachodzić na poziomie:
1. Morfologii,
np. dam - jako forma czasownika dać albo
D. l. mn. rzeczownika dama.
2. Słownictwa,
np. rola (aktora) i rola (uprawna).
3. Składni,
np. wyrażenie zdrada przyjaciela oznacza, że
przyjaciel zdradził, albo że przyjaciel został
zdradzony.
15
Homofonia:
Relacja między jednostkami, które mają tożsamy
kształt dźwiękowy.
Np. morze i może ; ważyć i warzyć.
Homografia:
Relacja między jednostkami o tożsamej postaci
pisanej.
Np. zamarzać (= pokrywać się lodem) i zamarzać
( czasownik wielokrotny od zamarzyć).
16
Homonimia absolutna:
Relacja, która obejmuje jednostki tożsame
zarówno na poziomie dźwiękowym, jak i
graficznym.
Jest to przypadek homografii i homofonii
jednocześnie. Np.
BAR = 1. zakład gastronomiczny;
2. bufet, przy którym spożywa się posiłki.
BAR = pierwiastek chemiczny.
BAR = jednostka ciśnienia.
17
Homonimia całkowita:
Występuje wtedy, gdy wszystkie formy
gramatyczne traktowanych jednostek są zbieżne.
Np. para (=dwa przedmioty) i para (= substancja
w stanie lotnym) zachowują takie same formy
fleksyjne.
Homonimia częściowa:
Zbieżność może dotyczyć tylko niektórych form
fleksyjnych.
Np. zamek (=budowla) i zamek (=urządzenie do
zamykania)
różnią się w odmianie : D. lp.: zamku vs. zamka.
18
Homonimia jest czasem w praktyce trudna do
odróżnienia
od polisemii.
POLISEMIA
Inaczej: wieloznaczność.
Jest to zjawisko polegające na tym, że jednemu
elementowi językowemu (np. wyrazowi)
odpowiada więcej niż jedno znaczenie.
19
Polisemię można przedstawić za pomocą
poniższego schematu:
signifié 1 signifié 2
signifié
3
signifiant
20
Tradycyjnie przyjmuje się, iż spotykamy się z
polisemią wtedy, gdy między poszczególnymi
znaczeniami zachodzi relacja podobieństwa,
której brak jest w przypadku homonimii.
Np. wyraz zamek o interpretacjach
znaczeniowych:
1. ‘mechanizm do zamykania drzwi’
2. ‘suwak, coś, co służy do zapinania ubrania’,
jest traktowany jako polisemiczny, a obu
znaczeniom przypisuje się element „podobny”
– zamykanie.
21
Trzecia interpretacja znaczeniowa wyrazu
zamek
3. ‘budowla obronna’,
nie zawiera elementów podobnych do
interpretacji 1. i 2.,
w związku z czym postuluje się tutaj dwa
homonimiczne leksemy:
zamek I – o znaczeniach 1. i 2.
Zamek II – o interpretacji semantycznej 3.
22
W odróżnieniu homonimii od polisemii pomaga
także etymologia jednostek leksykalnych:
W przypadku homonimii jednostki leksykalne
mają różne pochodzenie etymologiczne.
Np. bal = wielka zabawa taneczna – pochodzi z jęz.
francuskiego;
bal = gruby pień drzewa – pochodzi z jęz.germańskich.
Polisemia może występować wtedy, gdy mamy
do czynienia
z jedną jednostką leksykalną, pochodzącą z
jednego źródła.
23
HIPONIMIA I HIPERONIMIA
Relacje te opierają się na przynależności i
zawieraniu.
Hiponim to termin, którego sens zawiera się w
szerszym zakresie znaczeniowym hiperonimu.
Hiperonim to termin o znaczeniu ogólnym,
któremu podporządkowana jest klasa wyrazów
wobec niego podrzędnych i bardziej
szczegółowych znaczeniowo, będących jego
hiponimami.
24
Np. w relacji terminów pies i zwierzę : pies to
hiponim,
a zwierzę to hiperonim.
Natomiast w relacji pies i jamnik : pies to
hiperonim,
a jamnik to hiponim.
Klasa obiektów oznaczanych przez hiperonimy
zawiera
w sobie klasę obiektów określanych jako
hiponimy.
25
Relację hiponimii / hiperonimii można
przedstawić za pomocą poniższego schematu:
signifié hiponimu
signifié
hiperonimu
26
PARONIMIA
Jest to relacja pomiędzy jednostkami
leksykalnymi, które mają różne znaczenia, ale
podobną (choć nie taką samą) formę zewnętrzną.
Np. adoptować i adaptować, koncert i koncern,
klips i klops, przepraszać i przepłaszać.
27
Paronimię można przedstawić za pomocą
poniższego schematu:
signifié 1 signifié 2
signifiant 1 ~ signifiant 2
28
Można wyróżnić:
1.Paronimię ze względu na wspólność
rdzenia
,
np. abstrakcja i dystrakcja.
2. Paronimię ze względu na podobieństwo
brzmieniowe,
np. pal i bal.
29
Wybrana bibliografia:
1. Encyklopedia Językoznawstwa Ogólnego, pod
red. K.Polańskiego, 1999, wyd. II, Wrocław,
Ossolineum.
2. Encyklopedia Języka Polskiego, pod red.
S.Urbańczyka
i M.Kucały, 1999, wyd. III, Wrocław,
Ossolineum.
3. Awramiuk E., 1999, Systemowość polskiej
homonimii paradygmatycznej, Białystok.
4. Grochowski M., 1982, Zarys leksykologii i
leksykografii, Toruń.
30
5. Lyons J., 1975, Wstęp do językoznawstwa,
Warszawa, PWN.
6. Słownik terminologii językoznawczej, pod red.
Gołąb
Z.,
Heinz A., Polański K., 1970, Warszawa, PWN.
7. Żmigrodzki P., 2005, Wprowadzenie do
leksykografii polskiej, Katowice, Wyd. UŚ.