Relacja między znakiem, a rzeczywistością
De Saussure stwierdził, że koncepcja znaków wygląda w następujący sposób (za Kurs językoznawstwa ogólnego):
signe
treść
forma
Jednego nie da oddzielić się od drugiego.
Jeśli wskazuję na pojęcie „ławka”, nie wyszczególniając żadnej konkretnej ławki, albo „książka”, nie wskazując na żadna konkretną, pojawia nam się pewne wyobrażenie (nie konkretne) danego przedmiotu.
W różnych językach, to samo określenie, oznacza to samo, ale jest różnie zapisane. Skąd więc bierze się zależność, dzięki której mimo różnego nazewnictwa (w znakach językowych), jesteśmy w stanie w każdym języku określić jeden i ten sam przedmiot?
Wyraz książka nie określa żadnej konkretnej książki, ale pojęcie pewnej liczby spiętych z jednej strony arkuszy papieru zadrukowanych z jednej strony jakimś tekstem, wyabstrahowanym ze wszystkich konkretnych książek, jakie kiedykolwiek istniały i istnieją.
Pojęcia sygnalizowane prze wyrazy są desygnatami danych wyrazów. Desygnatem wyrazu nie jest przedmiot, lecz pojęcie przedmiotu zakodowane i utrwalone w umysłach użytkownika.
Między wyrazam, a ich desygnatami, nie istnieją żadne naturalne związki. Brzmienie wyrazu książka nie wynika ani z jego cech, ani wielkości, ani z jej kształtu czy funkcji. Jest elementem uzusu semiotycznego. Dowodem tego jest różne brzmienie rzeczowników określających książkę w różnych językach.
Na 23 str. w podręczniku Grzegorczykowej, możemy znaleźć dywagacje w temacie onomatopei.
1923 rok – dwóch Brytyjskich badaczy, Ogden i Richards, udowodnili za pomocą trójkąta, że:
pojęcie (znaczenie w pamięci)
znak - wyraz przedmiot
„Związek wyrazów z rzeczami jest wtórny: jest to związek przypisany, nie przyczynowy, powstający na skutek ich skojarzenia (wyrazów z rzeczami) przez mówiącego i słuchacza w toku komunikacji”
John Lyons
Dźwięk jako wyraz, oznacza rzecz za pośrednictwem pojęć.
Odniesienie do klasy zjawisk na poziomie systemu językowego nazywamy denotacją.
System : klasa domów, klasa przedmiotów wysokich
Wypowiedź:
Ten dom jest wysoki
predykacja – wyrażanie życzenia, orzekanie czegoś