1

Walory wypoczynkowe

(część trzecia)

2

Antropoklimat

Typologia

antropoklimatów

i

regionalizacja

antropoklimatyczna

(T.

Kozłowska-Szczęsna, 1991)

• antropoklimat silnie bodźcowy
• antropoklimat umiarkowanie bodźcowy,
• antropoklimat łagodnie bodźcowy
• antropoklimat słabo bodźcowy
• podtypy

– antropoklimat leśny o cechach

oszczędzających

– antropoklimat terenów zurbanizowanych

obciążających organizm ludzki

3

Antropoklimat słabo

bodźcowy

– największy zasięg przestrzenny
– obszary o mało urozmaiconej

rzeźbie

• obszar nizin środkowopolskich,
• północne Podkarpacie.

4

Antropoklimat łagodnie

bodźcowy

• Poj. Południowobałtyckie,
• Poj Wschodniobałtyckie,
• Wyż. Śląsko-Krakowska,
• Wyż. Środkowomałopolska,
• Wyż. Wschodniomałopolska,
• Pogórze Sudeckie
• Pogórze Karpackie.

5

Atropoklimat umiarkowanie

bodźcowy

• Poj. Południowobałtyckie,
• kotliny podgórskie
• wzniesienia poniżej 750 m

n.p.m.

6

Antropoklimat silnie

bodźcowy

• Wybrzeże Bałtyku
• wyższe partie gór.
• szczególnie silna bodźcowość

wyróżnia wybrzeże środkowe,

• nad morzem bodźcowość maleje

zarówno w kierunku zachodnim, jak
i wschodnim.

7

Regiony antropoklimatyczne

I.

region najsilniej podlegający wpływom
Bałtyku,

II. region o warunkach bioklimatycznych

łagodniejszych niż w regionie I,

III. region najchłodniejszy w Polsce (poza

górami),

IV. region o typowych dla naszego kraju

warunkach bioklimatycznych,

V. region najcieplejszy w Polsce,

8

Cechy antropoklimatu Polski

• najwięcej dni uciążliwych

– w północno-wschodniej, południowo-wschodniej Polsce, na

wybrzeżu Bałtyku, w górach.

• korzystne okresy dla klimatoterapii

– nad morzem od czerwca do września (duża zmienność

pogody)

– na pogórzu i w górach we wrześniu i w październiku.

• najmniej dni uciążliwych

– zachodzie (nad Notecią, Wartą i Odrą
– w centrum (nad środkową Wisłą).

• korzystne okresy dla klimatoterapii

– od kwietnia do października.